Historia stosunków międzynarodowych
Europa XX lecie
Konferencja pokojowa w Paryżu (z historii powszechnej) (amerykański ekspert finansowy Norman Davis nalegał aby nie za duże reparacje) Komisja do spraw Reparacji i Strat (każde wielkie mocarstwo po 3 przedstawicieli, Belgia, Polska, Grecja, Rumunia i Serbia- po dwóch);
Traktat pokojowy z Niemcami (w ciągu roku po wejściu w życie traktatu pokojowego konwencja w sprawie komunikacji kolejowej, telegraficznej i telefonicznej między pozostałą częścią Niemiec a Prusami Wschodnimi przez terytorium polskie oraz między Polską i Wolnym Miastem Gdańskiem przez terytorium niemieckie)
część I traktatu- pakt ligi narodów,
część II- opis nowej linni granicznej Niemiec
część III- postanowienia w sprawie wolnego miasta Gdańsk, warunki plebiscytów
część IV- dotyczyła praw i interesów Niemiec poza Niemcami- niecy zrzekają się koloni
część V- postanowienia w sprawie wojska, marynarki i lotnictwa- rozbrojenie
część VI- jeńcy wojenni
część VII- sankcji
część VIII- rezultaty dyskusji w sprawie odszkodowań- zapis o całkowitej winie Niemców za wybuch I wojny Światowej (do chwili ustalenia całkowitej liczby reparacji- 20 mld. Maerek)
część IX postanowienia finansowe
część X- postanowienia ekonomiczne
część XI- żeglugi powietrznej
część XII- mówiła o portach, drogach wodnych iżelaznych. Umiędzynarodowienie rzek Łaby, Odry, Niemna, dunaju
część XIII- statut międzynarodowej organizacji pracy
część XIV- gwarancje wykonania traktatu
część XV różne przepisy
Tego samego dnia Francja zawarła traktat z GB i USA(traktat Francja- USA nie został nigdy ratyfikowany)
traktaty pokojowe z Austrią, Bułgarią, Węgrami i Turcją
Węgierska Republika Rad- interwencja wojsk Czeskich, Rumuńskich oraz opozycji; zniesienie republiki rad admirał Horthy regentem i szefem państwa- Zmniejszenie powierzchni węgier o 71% Węgry ograniczenie siły zbrojnej do 30 tys.
Wojna Grecko- Turecka w 1920-22; Kemal Pasza odzyskuje całą Anatolę; w 1924 zniesiono oficjalnie kalifat; konferencja w Lozzanie zrywa z zasadą że konferencje bez państw przegranych. Turcja i Grecja traktat o wymianie ludności.
W poszukiwaniu gwarancji dla mniejszości narodowych
Mały traktat wersalski, dotyczący ochrony mniejszości etnicznych i religijnych w Polsce.
21 artykułów oraz 2 aneksy
art. 2 ogólne zobowiązanie rządu polskiego do udzielenia ochrony życia i wolności mieszkańcom bez względu na urodzenie, narodowość, język, rasę, religie.
Art. 12 charakter układu- zobowiązanie międzynarodowe, jakakolwiek zmiana wymaga większości głosów rady ligi narodów
Rozdział II dotyczył równości w handlu (ustalenie tary celnych na towary państw sprzymierzonych, ochrony wolności tranzytu)
Liga Narodów
Chiny nie podpisały (sprzeciw decyzji w sprawie prowincji Szantung)
Pierwotni członkowie organizacji- 32 państwa (wymienione też Chiny które nie podpisały) i domina oraz 13 państw neutralnych
Usa, Ekwador i Hidżaz nie ratyfikowały traktatu wersalskiego- co daje pierwotną liczbę członków Ligi Narodów- 42
Stali członkowie Rady- Wielka Brytania, Francja, Włochy i Japonia; w 1926 r Niemcy, w latach 1933-37 wystąpienie Niemiec i Japonii; Przyjęcie ZSRR; wystapienie włoch w 1937; w radzie tylko 3 stałych członków ZSRR usunięto w 1939
Art. 8- utrzymanie pokoju wymaga zmniejszenia zbrojeń narodowych
Art. 11- w wypadku wojny Liga wszelkie środki aby zabezpieczyć pokój
Art. 16- sankcje- zerwanie wszystkich stosunków i wykluczenie z Ligi; nałożenie sankcji ekonomicznych i finansowych; użycie siły,
Art. 12,13,14,15- każdy spór między członkami podlegac będzie postępowaniu rozjemczemu lub sądowemu- Stały Trybunał Sprawiedliwości Międzynarodowej. Po wyczerpaniu wszelkich środków dyplomatycznych po 9 miesiącach wojna stawała się legalna.
Art. 19- możliwość rewizji traktatów w celu utrzymania pokoju
Art. 22- system mandatowy (A - Turcji na bliskim wschodzie - Anglia (Palestyna, Transjordania, Irak) i Francja (Syria, Liban) - protektoraty do szybkiej niepodległości B kolonie niemieckie w Afryce C -Afryka południowo zachodnia i wyspy Pacyfiku)
Na pierwszym zgromadzeniu zaakceptowano wnioski o przyjęcie Austrii, Bułgarii, Albanii, Kostaryki, Luksemburga i Finlandii. Odrzucono wnioski Ukrainy, Azerbejdżanu, Gruzji, Lichtensteinu, Litwy, Łotwy i Estonii
Do 1926 w Lidze Narodów 56 państw
Konferencja ambasadorów Wielkiej Brytanii, Włoch i Japonii oraz przedstawiciela Francji- podjeła decyzje w sprawach Górnego Śląska, Gdańska, polskiej granicy wschodniej.
Pierwsze dwie sprawy ligi narodów- statut wolnego miasta Gdańsk, sposób zarządzania Zagłębiem Saary
Rozwiązanie sporu pomiędzy Szwecją i Finlandią o wyspy Atlandzkie (na korzyść Finlandii)
Największe osiągnięcie uchwalenie 2 października 1924 r. Protokołu w sprawie pokojowego rozstrzygania sporów międzynarodowych (zwanego protokołem Genewskim)- Każde państwo uciekające się do wojny, naruszając zobowiązania zawarte w pakcie lub protokole, uważane będzie za agresora
Protokół Genewski nie wszedł w życie wskutek odrzucenia go przez Wielką Brytanię
Państwa bałtyckie, Polska i Rosja Radziecka
Polska idea Związku Bałtyckiego zwiększającego bezpieczeństwo w sąsiedztwie Rosji Radzieckiej
Litwa nie chce nic wspólnego z Polską, Łotwa czuje się zagrożona boi się że Polska sięgnie po dawne inflanty
W 1922 Rosja Radziecka traktaty pokojowe z Estonią, Łotwą, Finlandią
Liga Narodów mediacje polsko- litewskie
Konstanty Skirmunt wrócił do idei związku Bałtyckiego (bez Litwy). Sformalizowanie współpracy, Zjazd w Helisinkach - Polska, Łotwa, Estonia, Finlandia
Konferencja w Warszawie Polska, Łotwa, Estonia, Finlandia- podpisano układ który miał być fundamentem związku bałtyckiego, zawarto umowę w sprawie wzajemnych konsultacji i środkach działania w przypadku gdy jedno z państw zostanie napadnięte . Układu warszawskiego nie ratyfikował parlament Fiński- nie wszedł w ogóle w życie.
W Rydze spotkanie Polski, Łotwy, Estonii, Finlandii i Rosji Radzieckiej z inicjatywy Cziczerina- protokół wskazywał możliwośc rozszerzenia współpracy gospodarczej i handlowej, zalecał koordynacje działań na konferencji w Genui.
Moskwa konferencja rozbrojeniowa- Polska, Łotwa, Estonia, Finlandia, Rosja Radziecka- delegacja Polska J. Radziwił Najpierw pakt o nieagresji a potem rozbrojenie. Zakończyła się bez żadnych ustaleń
Konferencja w Genui, traktat w Rapallo
Lloyd George na spotkaniu w Cannes projekt ogólnoeuropejskiej konferencji w sprawie odbudowy gospodarczej i współpracy narodów, zaproszenie na obrady ZSRR
Nowy premier Francuski Poincare (od 12 stycznia 1922) porozumienie z Llloydem Georgem w Boulogne w sprawie nadchodzącej konferencji
Delegacja radziecka w drodze do Genui zatrzymała się w Berlinie, gdzie prowadziła rokowania z Niemcami- uzgodniono tekst przyszłej umowy
W konferencji w genueńskiej 34 państwa (w tym 5 dominiów)
Cziczerin proponuje rozmowy w sprawie rozbrojenia, opozycja Francji (Barthou- Tylko sprawy uzgodnione w Cannes)
Żądanie przejęcia zobowiązań finansowych Rosji carskiej i Rządu Tymczasowego, uznania wszystkich finansowych zobowiązań zagranicznych władz regionalnych i lokalnych, przejęcia odpowiedzialności za szkody obywateli innych państw wynikłe z działań władz radzieckich- spłaty 18.5 miliarda rubli w złocie. Rosja tłumaczy że jej straty w wyniku obcej interwencji i blokady gospodarczej sięgają 39 mld rubli/ nikt nie odda Rosji pieniędzy, wysokość długów wojennych mogłaby ulec redukcji ale nie będzie ustępstw w sprawie długów i finansowych zobowiązań wobec obcych obywateli; praw tych obywateli do zwrotu ich własności lub zadośćuczynienia za doznane na tym mieniu szkody lub straty
Układ w Rappalo (podczas konferencji w Genui) 6 artykułów
Rzesza i RSFRR zrzekają się wzajemnie odszkodowania za wydatki i szkody wojenne. Zrzekały się zwrotu wydatków poniesionych na utrzymanie jeńców wojennych
Niemcy zrzekły się odszkodowań za znacjonalizowany w Rosji majątek obywateli niemieckich. (pod warunkiem że Rosja nikomu ich nie wypłaci)
Wznowienie stosunków dyplomatycznych
Największe uprzywilejowanie w stosunkach gospodarczo handlowych
Wśród tajnych uzgodnień- szeroka współpraca wojskowa i nieuznawanie przez oba państwa granic II Rzeczypospolitej
11 sierpina 1922 podpisanie umowy o współpracy Reichswehry z Armią Czerwoną, a w 1926 nowy niemiecko- radziecki traktat o wzajemnej neutralności i współpracy
Francja i państwa Europy Środkowej i wschodniej
Traktaty gwarancyjne francusko- amerykańskie nie weszły w życie
Francja popiera sprawę Polska na konferencji wersalskiej, współdziałanie w sprawie górnego śląska, pomoc francuska podczas wojny w 1920
Luty 1921 ministrowie Briand i Sapiecha podpisali w paryżu umowę polityczną, a minister Sosnkowski, marszałek Foch i Szef Sztabu Generalnego generał Buat tajną konwencje wojskową.
Umowa polityczna= preambuła + 5 artykułów. Oba państwa będą się troszczyć o utrzymanie pokoju w Europie, bezpieczeństwo swych terytoriów i wzajemne interesy polityczne. Porozumiewanie się w sprawach polityki zagranicznej; zapowiadano zawarcie umów specjalnych i konwencji handlowej; w razie agresji oba rządy porozumieją się celem obrony swych terytoriów i ochrony swych uprawnionych interesów; oba rządy zobowiązały się zasięgnąć wzajemne zdania przez zawarciem nowych układów dotyczących ich polityk w Europie Środkowej i wschodniej
Umowa miała wejść w życie dopiero po podpisaniu umów handlowych, będących obecnie przedmiotem rokowań
Konwencja wojskowa- gdyby atak skierowany był przeciwko jednej ze stron, druga także powinna znaleźć się w stanie wojny z Niemcami, nie przewidziano polskiego stanowiska, możliwości Agresji z Wolnego Miasta Gdańsk (mówiono o ataku skierowanym z terytorium państwa niemieckiego w granicach określonych przez traktat wersalski); Gdyby wojska Radzieckie zaatakowały Polskę Francja zobowiązuje się na działanie w celu zapewnienia bezpieczeństwa od strony Niemiec. Pomoc w walce z sowietami- wysyłanie materiałów wojennych i uzbrojenia, ale nie na wysłaniu wojsk
W Bukareszcie konwencja o przymierzu odpornym miedzy Rzeczpospolitą Polską a Królestwem Rumunii podpisana w Bukareszcie przez Sapiechę i Jonescu- wspomaganie się wzajemne gdy któraś ze stron została zaatakowana; 3 marca została podpisana konwencja wojskowa
Piłsudzki podpisał w Bukareszcie nową polsko-rumuńską konwencje wojskową. Dyplomacja polska usiłowała doprowadzić do utworzenia jednego systemu koalicyjnego pol-rum-fran (w wypadku wariantu N+R)
20 październik w Warszawie podpisanie konwencji handlowej polsko- czechosłowackiej później zawarcie w Pradze polsko- czecosłowackiej umowy politycznej
udzielenie gwarancji terytorialnych
życzliwa neutralność w razie agresji państw trzecich i zgoda na tranzyt materiałów wojennych przez swoje terytorium
zobowiązanie poddawania wszelkich spornych spraw arbitrażowi międzynarodowemu
w aneksie- 6 miesięcy na rozwiązanie spornej sprawy Jaworzyny
Układ nie wszedł w życie, ponowny wzrost napięć polsko- czechosłowackich
W 1925 podpisano w Warszawie trzy umowy między Polską i Czechosłowacją: traktat koalicyjny i arbitrażowy, konwencje handlową i umowę likwidacyjną (regulującą problemy prawne i finansowe związane z podziałem Śląska Cieszyńskiego, Spiszu i Orawy)
Benes doprowadza do podpisania paktu między Czechosłowacją a Jugosławią , następnie pakt Czechosłowacja- Rumunia i Jugosławia- Rumunia- obrona statusu quo; porozumienie Jug-Rum oba państwa zobowiązały się do zbrojnej pomocy na wypadek agresji Węgier lub Bułgarii.
Trzy państwa podpisały także umowy wojskowe, tworząc ostatecznie blok- Mała Ententa (Francja chciała aby uczestniczyła w niej jeszcze Polska i Grecja, ale napięcia polsko-czeskie i jugosłowiańsko- greckie)
Zachód wobec Niemiec po traktacie
W 1920 Niemcy bez zezwolenia aliantów tłumią wojskiem rozruchy w zagłębiu Ruhry (strefa zdemilitaryzowana)- francja i Belgia okupacja Niemieckich miast
Ustalanie reparacji:
Brytyjczyk J. M. Keynes „Ekonomiczne konsekwencje pokoju”
Spotkania aliantów w Boulogne i Brukseli- ukazują sprzeczność w kwestii odszkodowań
Alianci i Niemcy w Spa, niewielkie ustalenia w sprawie reparacji- ustalono na razie że Niemcy dla aliantów 2 miliony ton węgla miesięcznie, oraz że Francja zgarnie ponad połowę całkowitej sumy reparacji
Komisja odszkodowań stwierdziła iż Niemcy spłacili dopiero 8 mld z 20 mld które powinni spłacić dotychczas- Niemcy zaprzeczają, okupacja trzech miast nadreńskich przez aliantów
Ostatecznie kwota odszkodowań 132 miliardy marek w złocie
Lloyd George proponuje Briandowi nowy pakt gwarancyjny w zamian za mniej rygorystyczne przestrzeganie kwestii reparacji
Zmiana we władzach, nowy premier Francji Poincare zwolennik polityki twardej ręki
Niemcy nie wywiązują się z płacenia reparacji, wstrzymują dostawy węgla do Francji; Francja i Belgia rozpoczynają okupacje zagłębia Ruhry- protest GB i USA
Nowy rząd G. Stressemana kończ bierny opór i wznawia dostawy węgla do Francji
Plan Dawesa (USA) zatwierdzony w Londynie- plan odbudowy Europejskiej gospodarki
Przez najbliższe Niemcy będą płacić raty od 1 do 2,5 mld marek w złocie rocznie.
Pożyczka dla Niemiec w wysokości 800 milionów marek
Uzdrowienie systemu bankowego w Niemczech, utworzenie funduszu stabilizacyjnego oraz system zachęt dla inwestorów zagranicznych
Miedzy sojusznicze Komisje: Wojskowa, Morska i Lotnicza miały kontrolować rozbrojenie (brak współpracy między Anglią i Francją uniemożliwił przeprowadzenie skutecznego rozbrojenia)
Locarno
Konferencja w Locarno- Francja (Briand), Niemcy (Stresseman), Anglia, Belgia, Włochy, w drugiej części rozmów gdy był już gotowy pakt reński wzięły udział Polska (A. Skrzyński) i Czechosłowacja
Decyzje
pakt reński Traktat wzajemnej gwarancji pomiędzy Belgią, Francją, GB, Włochami i Niemcami
konwencje arbitrażową belgijsko-niemiecką, francusko-niemiecką
traktat rozjemczy czechosłowacko- niemiecki, polsko-niemiecki
traktat wzajemnej gwarancji polsko- francuski, czechosłowacko- francuski
pakt reński
art. 1 utrzymanie statusu quo granic niemiecko- francuskich i niemiecko- belgijskich
art. 2 Belgia, Francja, Niemcy nie uciekanie się w żadnym wypadku do wojny
art. 3 Belgia, Francja, Niemcy rozstrzyganie sporów na drodze pokojowej
Zachód wobec Niemiec po Locarno
Koniec okupacji w strefie Brytyjskiej Nadrenni w wyznaczonym terminie, pomimo uchybień w procedurze rozbrojeniowej
Ministrowie spraw zagranicznych Wielkiej Brytanii, Francji i Belgii informują władze niemieckie że całkowita ewakuacja z Nadrenii nastąpi do 1930 roku
O miejsce w radzie ligi ubiegała się Polska, Hiszpania i Brazylia- delegacja Niemiecka ze Stresemannem na czele zablokowała ich członkostwo mimo iż Niemcy nie były jeszcze w Radzie wobec czego Brazylia i Hiszpania zapowiedziały wycofanie się z ligi (Brazylia to uczyniła)
Niemcy w 1926 r. staną się członkiem rady ligi narodów ze stałym miejscem w radzie ligi (polska dostała status półstałego członka i była nim wybierana trzykrotnie w 1926, 1929 i 1932)
Spotkanie Brianda ze Stresemannem w Thoiry
Briand zabiegał o pomoc finansową Niemiec- Francja kryzys walutowy
Briand opowiedział się za złagodzeniem istniejących jeszcze rygorów nałożonych na Niemcy
Briand zwrócił uwagę na organizacje paramilitarne w Niemczech
Plan Dawesa funkcjonował dobrze, zwiększyły się powiązania pomiędzy USA a Niemcami
plan Younga- seria konferencji, podpisany ostatecznie w Hadze
Niemcy będą spłacać przez najbliższe 37 lat po około 2 mld marek rocznie
Spłaty będą podzielone na obowiązkowe i warunkowe (które można by odrzucić przy wyjątkowo trudnych okolicznościach finansowych)
Udzielono pożyczki wysokości 300 milionów dolarów
nie odegra żadnej roli, Niemcy od razu do Hoovera z prośba o udzielenie Moratorium w związku z ogólnoświatowym kryzysem gospodarczym.
Pakt Brianda- Kelloga
Briand- w wywiadzie dla prasy wspomina o chęci utworzenia angielsko- francuskiego paktu o wyrzeczeniu się wojny jako środka polityki zagranicznej. Przez opinie publiczną chce wywrzeć nacisk na Kongres i administrację amerykańską.
Polska w Lidze narodów zgłosiła projekt deklaracji o zakazie prowadzenia wojen agresywnych - została uchwalona przez VIII zgromadzenie ligi
Opinia publiczna naciskała na kongres, Sekretarz stanu F.B. Kellog decyduje się stworzyć zamiast kontrowersyjnego układu bilateralnego światowy układ o wyrzeczeniu się wojny
Kellog proponował aby stronami układu były na początek USA, Francja, GB, Niemcy, Włochy i Japonia
Pakt Brianda- Kelloga podpisało początkowo USA, Francja, GB, Japonia, Włochy, Belgia, Polska, Czechosłowacja, 5 dominiów Brytyjskich i Indie
15 państw podpisało pakt paryski 27 sierpnia 1928
potepienie uciekania się do wojny w celu zaatwiania sporów miedzynarodowych i wyrzekają się jej jako narzędzia polityki narodowej w swych wzajemnych stosunkach
wszystkie strony uznają, że załatwianie i rozstrzyganie wszystkich konfliktów powinno się odbywać między nimi na drodze pokojowej
pakt Brianda- Kelloga podpisało do 1939 roku 63 państwa
ruch paneuropejski
w 1924 powstała unia paneuropejska a następnie utworzono Krajowe Rady Paneuropejskie (związek animow Coudenhove- Kalergi autor” Pan- Europa”). Główne cele:
promowanie współpracy między państwami europejskimi
rozstrzyganie spornych problemów w sposób pokojowy
regulowanie praw mniejszości narodowych
idee integracji przejeli politycy francuscy Herriot i Briand (ten drugi został honorowym przewodniczącym Unii Paneuropejskiej
Briand- idea stanów zjednoczonych Europy- główny głos w Europie miały by mieć Anglia, Francja i Niemcy
Memorandum Brianda zostało rozesłane po całej europie z prośbą o zgłaszanie zapytań i opinii
Związek regionalny, odpowiadający postanowieniom art. 21 Paktu LN i prowadzący swą działalność w ramach LN
Główne organy- Konferencja Europejska, Stały Komitet Polityczny, Sekretariat
Ogólne zasady działania- szanowanie niepodległości i suwerenności każdego z państw członkowskich, podp. Zagadnień gospodarczych sprawom polityki, dążenie do zbliżenia ekonomicznego państw europejskich
Duży sceptycyzm, powołano komisję badawczą dla Unii Europejskiej w ramach ligi Narodów
ZSRR- Liga Narodów i rozbrojenie
14 marca 1923 Cziczerin atakuje Ligę Narodów
ultimatum Curzona opisuje propagandę antyangielską
1 luty 1924 Anglia nawiązuje stosunki dyplomatyczne z ZSRR
protokół Moskiewski (protokół Litwinowa) - Polska, Łotwa, Estonia, Rumunia, ZSRR podpisanie protokołu dotyczącego wejścia w życie traktatu przeciw wojennego.
1933 Litwinow na Konferencji Rozbrojeniowej proponuje ustalenie definicji agresora
konwencja regionalna w celu określenia napaści podpisana w Londynie 1933 przez Afganistan, Estonię, Łotwę, Persję, Polskę, Rumunię, Turcję i ZSRR
w1934 ZSRR wstępuje do Ligi Narodów
w 1939 ZSRR jako jedyne państwo, zostało wykluczone z Ligi Narodów
konferencja rozbrojeniowa w Genewie
ścierały się dwa poglądy Francuski (najpierw sojusze) i Brytyjski (najpierw rozbrojenie)
traktat morski- USA, Wielka Brytania, i jej domina, Indie, Włochy i Japonia
Rada Ligi Narodów podjęła decyzję o zwołaniu konferencji rozbrojeniowej w Genewie
Biuro konferencji rozbrojeniowej- kierowane przez Hendersona i 14 zastępców, w tym przedstawiciela polski- Zalewskiego; Komisja Ogólna; Komisja Polityczna; trzy komisje techniczne: Lądowa, Morska, Budżetowa
Polski plan rozbrojenia moralnego- praca u podstaw,
Deklaracja w sprawie równouprawnienia Niemiec w dziedzinie zbrojeń- Niemcy twierdziły, że powinno się to dokonać poprzez rozbrojenie innych państw, von Neurath złożył protest przeciwko nierównemu traktowaniu państw na konferencji i zagroził wycofaniem się Niemiec; wielostronne negocjacje Anglia, Francja, Niemcy, Włochy i USA; Deklaracja gwarantowała równouprawnienie w dążeniu do ogólnoświatowego rozbrojenia; podpisanie tratatu stawiało Niemcy na równej pozycji z Zwycięskimi Mocarstwami w dziedzinie zbrojeń i rozbrojenia.
Plany francuskie: Tardieu oraz Herriota-Paul-Boncoura: umiędzynarodowienie pewnych sił zbrojnych (cel zapobieganie wojnie, udzielanie pomocy ofiarom napaści i utrzymywanie porządku) i oddanie ich pod zarząd ligi narodów, wprowadzenie zakazu używania pewnych rodzajów broni, umocnienie generalnego systemu bezpieczeństwa, reglamentacja zbrojeń, obowiązkowy arbitraż, organizacja skutecznych sankcji, ustalenie definicji agresora; Plan Herriota i Paul-Boncoura- odwoływał się do paktu Brianda- Kelloga, omawiał polityczne i militarne warunki współdziałania państw europejskich w sytuacji naruszenia pokoju, sposoby tworzenia i funkcjonowania sił międzynarodowych oddanych do dyspozycji Ligii Narodów, ograniczenie zbrojeń i zakaz używania niektórych rodzajów broni.
Plan Hoovera likwidacja broni ofensywnych takich jak: samoloty bombardujące, czołgi, artyleria i zakaz użycia broni chemicznej. Siły zbrojne, około tysiąca żołnierzy na milion mieszkańców, o 1/3 redukcja okrętów liniowych i łodzie podwodne, a lotniskowce i krążowniki o ¼ (pochwała delegacji Niemiec, Włoch i ZSRR)
Plan MacDonalda- dwie części ogólna i wojskowa. Część pierwsza przewidywała mechanizm konsultacji na żądanie jednego z mocarstw w przypadku złamania paktu Brianda- Kellogga. Część druga- redukcja armii lądowych (zwiększenie armii Niemieckiej)- redukcja wojska Francji, Włoch i Polski do 200 tysięcy, armia Niemiecka rozbudowana do 200 tys. Żołnierzy. Pozbawienie Niemiec prawa do posiadania lotnictwa wojskowego i łodzi podwodnych
Ostatecznie konferencja przyjęła jedynie projekt konwencji rozbrojeniowej, ale go nie uchwaliła.
Francja i Europa Środkowowschodnia
Francja a Polska
Pakt wiślany- regionalny pakt bezpieczeństwa polsko- francusko- niemiecki (agression flagrantwe- natychmiastowa pomoc państwu napadniętemu)Projekt upadł bo rewizjonizm Stresemannna i jego następców. Francja dążyła do rozluźnienia sojuszu z Polską.
Zmiana Francuskiej polityki- propozycja zmian do umowy wojskowej z 1921 mających na celu rozluźnienie stosunków Polsko- Francuskich. Parlament Francuski w 1930 uchwala decyzje o budowie linii Maginota, wycofanie wojsk Francuskich z Nadrenii
Stosunki z ZSRR, pakt wschodni
Pakt o nieagresji między ZSRR i Francja w Paryżu w 1932 roku
W Niemczech Hitler- poprawa stosunków Francusko- Rosyjskich. Rozmowy ministra spraw zagranicznych francji Paul- Boncour z ambasadorem ZSRR Dowgalewskim dotyczyły powstania paktu wschodniego
Pakt wschodni miał obejmować ZSRR, Francję, Polskę, Czechosłowację i państwa Bałtyckie, nowy minister spraw zagranicznych Francji Barthou chciał do paktu włączyć Niemcy.
Projekt paktu wschodniego: 3 układy 1. regionalnego z udziałem ZSRR, Niemiec, Polski, Czechosłowacji i państw bałtyckich, zobowiązujący sygnatariuszy do wzajemnej pomocy, a wypadku agresji do postepowania w zgodzie z paktem ligi narodów 2. Radziecko- Francuskiego w którym ZSRR miało przyłączyć się do gwarancji dla paktu reńskiego; 3 generalnego, z udziałem wszystkich uczestników dwóch pierwszych układów, mówiącego ogólnie o współdziałaniu na rzecz pokoju w Europie
Beck bał się zapewniania bezpieczeństwa przez ZSRR, chciał z Niemcami układu dwustronnego,
Po śmierci Barthou ginie idea paktu wschodniego
W Paryżu 2 maja 1935 układ o wzajemnej pomocy między ZSRR a Francją w wypadku groźby napaści jednej ze stron, przez jedno z państw europejskich Francja i ZSRR zobowiązują się przystąpić do natychmiastowej konsultacji celem podjęcia kroków koniecznych, żeby zapewnić przestrzeganie postanowień artykułu 10 paktu Ligi Narodów/
Polska- ZSRR- Niemcy
Pakt polsko- radziecki
Kryzys sojuszu z Francją, Piłsudzki chce sam ugadać się z sąsiadami
Podstawą do rozmów z ZSRR było wspólne podpisanie Paktu Brianda- Kelloga i Protokołu moskiewskiego
Pakt o nieagresji Polsko- Radzieckiej podpisany w Moskwie w 1932 roku. Państwa wyrzekają się wojny jako narzędzia polityki, powstrzymywanie się w wzajemnych stosunkach powstrzymywanie się od działań agresywnych, W wypadku napaści przez państwo trzecie druga stroan traktatu nie będzie pomagała agresorowi; strony nie będą brały udziału w żadnych porozumieniach „z punktu widzenia agresji jawnie dla drugiej strony wrogich
Wzmacniała pozycję polski, zwłaszcza wobec niemiec
Deklaracja polsko- niemiecka
Wojna gospodarcza Polsko- Niemiecka (wojna celna)
Niemcy dążyły do upowszechnienia niekorzystnego obrazu Polski w opinii publicznej zachodu
W 1929 podpisanie umowy likwidacyjnej- oba państwa zrzekły się roszczeń finansowych związanych z I wojną światową
Hitler- nadzieje w Polsce, osłabienie związków Niemiec z zachodem.
Spotkanie Wysockiego z Hitlerem w Berlinie - deklaracje zacieśnienia współpracy
Berlin 1934- deklaracja między Polską a Niemcami o niestosowaniu przemocy- oba państwa kwestie sporne rozwiązywać w sposób pokojowy nie uciekając się do przemocy, nie poruszono kwestii granicy,
W 1934 protokół o zakończeniu wojny celnej
Mała Ententa (Czechosłowacja, Rumunia, Jugosławia) Porozumienie bałkańskie
kongres pokojowy w Atenach, premier grecji Alexander Papanastassiou- wniosek o konferencje omawiające problemy bałkańskie- cztery konferencje z udziałem delegacji Albanii, Bułgarii, Grecji, Jugosławii, Rumunii i Turcji
w 1929 król SHS Aleksander I- zawiesił konstytucje, rozwiązał parlament i partie i przejął władzę dyktatorską. Dekretem zmienił nazwę na królestwo Jugosławii
Na konferencji w Bukareszcie- jeżeli jeden kraj napadł by na jedno z państw Małej Ententy, pozostałe dwa natychmiast pomogą -tworzy się porozumienie wielostronne
W 1933 podpisano pakt organizacyjny małej Ententy w Genewie
Postanowiono stworzy stałą Radę Państw Małej Ententy składającą się z ministrów spraw zagranicznych, podejmującą decyzję jednogłośnie (miała się zbierać co najmniej 3x w roku)
Rada Gospodarcza Małej Ententy
Wszystkie akty jednostronne zmieniający ówczesną sytuację polityczną jednego z państw Małej Ententy wobec państwa trzeciego, także każdy kluczowy układ gospodarczy będą wymagały zgody Rady Małej Ententy
Mała Ententa sprzeciw przeciwko planom ustanowienia paktu czterech
Podpisanie w Atenach w 1934 Paktu porozumienia bałkańskiego tworzącego Ententę Bałkańską (Grecja, Jugosławia, Rumunia, Turcja)- obawa przed kierunkiem zmian politycznych w Niemczech i we Włoszech.
Utrzymanie obecnego porządku terytorialnego na Bałkanach
Mała Ententa i Ententa Bałkańska straciły swe znaczenie po zawarciu z inspiracji Niemiec Paktu przyjaźni między Jugosławią , a Bułgarią w Belgradzie. Niedługo potem Jugosławia podpisała układ z Włochami i wbrew art. 6 z paktu Małej Ententy nie poinformowała partnerów o zamiarze zawarcia układu i jego treści.
Ententa Bałkańska i Bułgaria układ w Salonikach zrzeczenie się stosowania wobec Bułgarii klauzul wojskowych, morskiej i powietrznej zawartych w częsci IV traktatu z Neuilly, oraz postanowień zawartych w Konwencji dotyczącej granic Tracji, podpisanej w Lozann
Pakt Czterech
projekt Benito Mussoliniego, przedstawił podczas wizyty premiera brytyjskiego MacDonalda w Rzymie
Ambasador Francji Henry de Jouvnel- zgadzał się z Mussolinim że w przyszłości pewna rewizja granic będzie niezbędna (głównie kosztem Polski) aby utrzymać pokój
Projekt Układu o współpracy zawierał VI artykułów
I i IV regulowały podstawowe kwestie współdziałania mocarstw- zgodne wypracowanie wspólnej postawy wobec wszystkich problemów międzynarodowych, europejskich i pozaeuropejskich, włącznie z kolonialnymi. Mocarstwa będą w swoim gronie podejmować decyzje dotyczące innych państw, prawo do Rewizji błędów traktatu wersalskiego
III- efektywne równouprawnienia w zakresie rozbrojenia i zbrojeń Niemiec, Austrii, Węgier i Bułgarii
Anglia rzecznik rozmowy z Francją, Włochy rzecznik rozmów z Niemcami
Francja- niepokój opinii publicznej, nadzieje, że pakt czterech da kontrole nad działaniami Niemiec. Francja przystał do rokowań
Niecy nie widząc możliwości porozumienia z Francją, przystępują do rokowań aby zyskać na czasie
Pakt czterech został podpisany w 1933 roku w Rzymie
Wysokie strony będą porozumiewały się we wszystkich sprawach, które ich dotyczą. Zobowiązują się czynić wszelkie wysiłki, aby w ramach Ligi Narodów stosować politykę skutecznej współpracy wszystkich państw dla utrzymania pokoju
Art. II możliwość badania przez IV mocarstwa granic w Europie
Francja i Niemcy nie ratyfikowały paktu, więc nie wszedł on w życie
Trzecia Rzesza i Zachód (1933-1936)
zaniepokojenie elit politycznych GB przemianami w Niemczech- potrzeba związania ich z zachodem za wszelką cenę
plan MacDonalda- stopniowe wyrównywanie potencjału Niemiec i innych państw
Hitler hasła o wspólnocie dwóch narodów gemańskich- Niemiec i GB i hasła o wspólnocie między nimi- uspokojenie Anglików
Zagłębie Saary
Agitacja, zastraszanie i terror przed plebiscytem przez Niemiecki Front (współpracujący z NSDAP)
Ponad 90% ludności za połączeniem z Niemcami
Problem rozbrojenia i zbrojeń
Mussolini wnerwiony na Hitlera z próbę puczu w Austrii i śmierć kanclerza Engelberta Dollfussa
1935 w Rzymie porozumienie miedzy Francją (Lavala) i Włochami- uregulowano sporne sprawy w Afryce, konsultacja obu państw w polityce Europejskiej
rozmowy premiera francji Pierre'a Etienne'a Flandina i ministra spraw zagranicznych Lavala w Londynie- oba państwa (Francja i Anglia) są gotowe do zniesienia klauzul rozbrojeniowych traktatu pokojowego pod pewnymi warunkami; Niemcy nie mogą jednostronnie uchylać ograniczeń narzuconych w wersalu; pomysł zawarcia powietrznego Locarno miedzy sygnatariuszami paktu Reńskiego, w którym gwarantowano wzajemną pomoc lotniczą w wypadku niesprowokowanej agresji innego członka układu.
Anglia publikuje „białą księgę” ostrzegającą przed zbrojeniami Niemieckimi i odredzeniu duchu militaryzmu, plan zwiększenia potencjału obronnego. Francja przedłuża służbę wojskową do dwóch lat
Goring w odpowiedzi oficjalnie poinformował iż Niemcy posiadają lotnictwo wojskowe, jednocześnie zaproszono Brytyjczyków do rozmów w sprawie rozbrojeń , minister Simon wyraził na to zgodę
W Sobotę ogłoszono w Niemczech decyzję o utworzeniu sił zbrojnych. Armia Niemiecka miała liczyć ponad 500 tys. żołnierzy. Miała być większa od Francuskiej.
Francja protest do ligi narodów
Hitler delegacji Angielskiej (Simonowi i Edenowi) oznajmia, że Luftwaffe jest już równe RAF- owi, ale powinno uzyskać parytet z lotnictwem Francji, liczonym w metropolii i koloniach łącznie. Spray proporcji zbrojeń Morskich zostaną omówione na oddzielnej konferencji w Londynie
Spotkanie Włoch, Anglii i Francji w Stressie. Rezolucja włosko- francusko- brytyjska 1- wspólne postępowanie w związku ze skargą Francji do RLN,2 poparcie dla dalszych rokowań w sprawie paktu wschodniego, 3 stanowisko w sprawie sytuacji Francji, 4 poparcie dla idei paktu lotniczego, 5 stosunek do zbrojeń Niemieckich; Deklaracja wspólna- państwa będą przeciwstawiać się jednostronnemu łamaniu układów; deklaracja brytyjsko- włoska- Włochy i GB są gotowe wypełnić wszystkie zobowiązania w charakterze gwarantów paktu reńskiego
LN- rezolucja w sprawie samowolnej remilitaryzacji Niemiec, komitet 13 państw- krytyka Hitlera
Rzmowy brytyjsko- niemieckie (Ribbentrop) na temat zbrojeń morskich stosunek floty niemieckiej 35:100, prawo do budowy łodzi podwodnych w stosunku 100:100- rozmowy bez konsultacji z Francją, bez informowania LN
Układ morski- wielki sukces Niemiec rozbijał jedność państw zachodu
Remilitaryzacja Nadrenii
Hitler wkracza do Nadrenii - ryzykowny krok Hitlera Mocarstwa zachodnie nie rozpoczęły żadnych konkretnych działań
Hitler stwierdził iż Francusko- Radziecki sojusz jest wymierzony w Niemcy wobec tego nie będzie prowadził rokowań na temat powietrznego Locarno
Neurath oświadczył ambasadorowi USA, że niemcy są gotowe wrócić do LN -działania mające na celu uśpienie zachodu
Hitle uznał ratyfikacje układu Francusko- Rosyjskiego za niezgodne z paktem Reńskim, pretekst do wstąpienia do Nadrenii.
W sobotę gdy oddziały niemieckie wkroczyły do Nadrenii Neurath wręczył ambasadorom Francji, GB, Belgii i Włoch memorandum obciążające Francję odpowiedzialnością za złamanie paktu Reńskiego sojuszem z ZSRR, propozycja zawarcia przez Niemcy 25 letniego paktu o nieagresji, oraz podobnych aktów z wschodnimi sąsiadami, utworzenie zdemilitaryzowanej strefy na granicach z Francją i Belgią, podpisanie paktu lotniczego
Pospieszne konsultacje w Paryżu i Londynie w sprawie propozycji Niemieckich
Demilitaryzacja Nadrenii- traktat wersalski (art. 42, 43 i 44) i układ z Locarno (pakt reński) Skarga Francji i Belgii w LN
Francja, Belgia, GB i Włochy- propozycja aby Niemcy poddały relacje między paktem Reńskim a układem Francusko- ZSRR pod ocenę Stałego Trybunału Sprawiedliwości Międzynarodowej w Hadze; Niemcy mają przestać wysyłać wojska, w okresie przejściowym w Nadrenii międzynarodowe siły zbrojne- Niemcy lekceważą propozycje Londyńskie
memorandum RLN jedynie potępia jednostronne złamanie przez Niemcy traktatów
Belgia deklaruje że jest krajem neutralnym i wszystkimi siłami będzie bronić swej niepodległości
Trzecia Rzesza potwierdza nietykalność i całość Belgii
Turcja i sprawa cieśnin
konferencja lozańska zostawiła do rozstrzygnięcia kwestię bogatego w ropę naftową rejonu Mosulu
na mocy traktatu w Sevres Mosul dla Iraku (GB chciała go koniecznie w swoim mandacie)
RLN powołała komisję szwedzkiego dyplomaty Hjalmara Brantinga, którą wysłano do Mosulu w celu osądzenia nastrojów miejscowej społeczności
Niemal cały okręg przyznano Irakowi. Decyzję sankcjonował traktat brytyjsko-iracko-turecki
Turcja podpisała pakt Brianda- Kellogga oraz przystąpiła do Protokołu Moskiewskiego
Seria dwustronnych porozumień z państwami bałkańskimi - z Jugosławią, Bułgarią; Grecją
Od 1934 udział w pakcie bałkańskim
1937 władcy Iranu, Afganistanu, Iraku oraz prezydent republiki Tureckiej podpisali Pakt Bliskiego Wschodu/ Pakt saadabadzki lub Ententę Wschodnią
koordynacja polityki sygnatariuszy- stworzenie Rady Ministrów spraw zagranicznych oraz stałego Sekretariatu
pierwsze zadanie uzyskanie dla Iranu niestałego członkostwa w Radzie Ligi Narodów ; a dla Turcji półstałego
konwencja z 1923 nakładała na turcję obowiązek zdemilitaryzowania obu brzegów cieśnin Bosforu i Dardaneli
w 1936r została podpisana w Monteux nowa konwencja w sprawie cieśnin
rząd Turecki powinien być uprzedzony w drodze dyplomatycznej na osiem dni wcześniej przed przepływem przez cieśniny okrętów wojennych
w czasie wojny, gdy turcja będzie stroną wojującą przepływ okrętów wojennych będzie całkowicie zależny od niej
omawiała tranzyt przez cieśniny statków towarowych
Turcja będzie mogła dokonać remilitaryzacji
Konflikt o sandżak z Syrią. Liga Narodów zaproponowała aby pozostał nominalnie w granicach Syrii, ale z pełną autonomią wewnętrzną, gwarantowaną przez Francję i Turcję
Podpisanie traktatu o wzajemnej przyjaźnie między Francja a Turcją
Oś Berlin- Rzym- Tokio
Aspekty międzynarodowe wojny w Hiszpanii
1923 zamach stanu generała Miguela Primo de Rivery
podział na zwolenników konserwatywnej-prawicy- Falanga Hiszpańska (de Rivera) i lewice socjaliści i komuniści- Front Ludowy
Front Ludowy wygrał wybory parlamentarne w 1936 - bunt oddziałów stacjonujących w Maroku, początek wojny domowej
Włoch i Niemcy popierają generała Franco
ZSRR i Międzynarodówka Komunistyczna popierały rząd republikański (ZSRR oficjalnie neutralny)
Niemcy i Włochy uznały oficjalnie przedstawicielstwo generała Franco za legalny rząd Hiszpanii
GB i Francja stały się inicjatorami porozumień o nieinterwencji w sprawy wojny Hiszpańskiej, którą podpisało ponad 20 państw w tym Francja, Anglia, Belgia, Polska, Niemcy Włochy, Portugalia, ZSRR- na gruncie tego porozumienie powołano w Londynie międzynarodowy komitet nieinterwencji
GB i Włochy rozmowy w Rzymie- oba państwa wykluczają dokonanie zmian granicznych na morzu śródziemnym
Konferencja w Nyon GB, Bułgaria,Egipt, Francja, Grecja, Jugosławia, Rumunia, Turcja i ZSRR układ o walce z piractwem- Francja i GB kontrola żeglugi na zachodzie morza śródziemnego i cieśninie Maltańskiej, na wschodzie poszczególne państwa miała kontrolować swoje wody przybrzeżne
Francja i GB przeciwne wnoszeniu sprawy Hiszpanii na forum LN
Minister spraw zagranicznych Hiszpańskiego rządu republikańskiego Julio Alvarez del Vayo głosił że polityka nieinterwencji jest błędna bo zrównuje legalny rząd i rebeliantów. Rząd Hiszpanii zażądał zwołania RLN.
RLN zdołała jedynie uchwalić rezolucję nawołującą do wycofania wszystkich zagranicznych sił z Hiszpanii
Po objęciu władzy w GB, Chamberlain wysłał list do Mussoliniego w którym wychwalał Duce i chciał uregulować wszystkie sprzeczne sprawy między państwami.
Seria Rzymskich układów Włosko- GB
Wojska generała Franco zajęły Madryt, ale już wcześniej GB i Francja oficjalnie uznały ten rząd za legalny
Republikański rząd schronił się w Meksyku i był uznawany przez władzę tego państwa za jedyny, legalny rząd Hiszpanii, aż do śmierci dyktatora Franco w 1975
Oś Rzym- Berlin
koordynacja działań niemiecko- włoskich podczas wojny w Hiszpanii, Mussolini wdzięczny za solidarność Hitlera w sprawie Etiopskiej, wspólne sabotowanie pomysłu francusko- brytyjskiego podpisania nowego Locarno
Mussolini na wiecu w Mediolanie ogłosił powstanie osi Berlin- Rzym
Pakt antykominternowski
VII kongres Międzynarodówki Komunistycznej obradujący w Moskwie, potępił Niemcy i Japonię jako podżegaczy wojennych
Hitler wiedział, że sojusz z Japonią może dotkliwie zagrozić imperialnym interesom Brytyjskim
Ideologiczny charakter porozumienia miał łagodzić zaniepokojenie państw zachodnich.
Pakt antykominternowski podpisano w Berlinie w 1936 r.
Zawarty na 5 lat, otwarty dla innych państw. Część jawna i tajna
W części jawnej państwa zobowiązują się do informowania się nawzajem o działalności Miedzynarodówki, naradzać się nad koniecznymi środkami obronnymi i realizować je w ścisłej współpracy
Porozumienie uzupełniające- w razie konfliktu międzynarodowego Niemcy i Japonia zobowiązały się nie czynić niczego co ułatwiałoby sytuację ZSRR; oba państwa zobowiązały się nie zawierać bez porozumienia żadnych układów z ZSRR sprzecznych z paktem
W Rzymie został podpisany Trójstronny protokół między Niemcami, Włochami i Japonią. Po podpisaniu dokumentu Włochy wystąpiły z LN
W 1939 do paktu antykominternowskiego przystąpiły Węgry, Mandżukuo i Hiszpania
Problem Austrii- od Sain- Germain do Anschlussu
Art. 80 traktatu Wersalskiego i art. 88 traktatu z Saint- Germain głosiły iż niepodległość Austrii jest niezbywalna, chyba że za zgodą LN
Austria została przyjęta do LN 10 września 1919 jako pierwsze z państw pokonanych
Protokół odbudowy- GB, Francja, Włochy i Czechosłowacja udzielają na 20 lat pożyczki, zobowiązują się do wspierania niepodległości Austrii, a rząd wiedeński potwierdził respektowanie art. 88 z Saint- Germain
Idea Grossdeutschlandu - włączenie Austrii do Niemiec- zwolennik Stresemann
W Austrii w 1925 ożywają koncepcje Anschlussu. Niezadowolenie z decyzji traktatu Wersalskiego, kryzys gospodarczy
W 1931 podpisano protokół o stopniowym utworzeniu unii celnej między Niemcami a Austrią- Protest Francji, Włoch i Czechosłowacji- porozumienie polityczne dążące do połączenia się obu państw niemieckojęzycznych
Sprawę unii celnej rozpatrywała RLN i dała do rozstrzygnięcia Stałemu Trybunałowi Sprawiedliwości Międzynarodowej w Hadze- unia celna jest niezgodna z art. 88 i 80
Nowy rząd Austriacki K. Burescha zabiegał na forum LN o międzynarodową pożyczkę- w zamian rezygnacja z prac nad unią celną
Protokół lozański- Austria otrzymała od Francji i Anglii 300 milionów szylingów pożyczki i ponownie zobowiązała się do utrzymania niepodległości
Nowy kanclerz Austrii Dollfuss -koncepcja autorytarnego państwa stanowego i austrofaszyzmu, zwalczanie ruchu socjaldemokratycznego i komunistycznego. Przeciwnik anschlusu, zwolennik ścisłego sojuszu z Włochami a nie z Niemcami.
Kanclerz Dollfuss zażądał likwidację Austriackiego NSDAP, natomiast Mussolini zażądał aby Niemcy formalnie na piśmie zrezygnowały z zamiaru Anschlussu- Hitler odrzuca to żądanie.
Wspólna deklaracja Francji, Włoch i GB o chęci zachowania suwerennego państwa austriackiego
Protokoły rzymskie- układy między Włochami, Węgrami i Austrią
1934- próba puczu austriackich nazistów kierowanych przez Berlin, zabójstwo kanclerza Dollfussa- Mussolini oświadcza, że gotów jest użyć siły w obronie niepodległości Austrii
projekt paktu dunajskiego- układu między Austrią, Włochami, Jugosławią, Węgrami, Czechosłowacją, Niemcami a w przyszłości także Polską i Rumunią upadł torpedowany przez Niemcy, Jugosławię i Węgry obawiające się ustalenia statusu quo w Europie środkowej
Niemcy i Austria podpisują układ regulujący wzajemne stosunki (układ lipcowy)
Niemcy całkowicie szanują suwerenność Austrii
Oba rządy uznają swoje systemy polityczne
Powstrzymanie się od ingerencji w wewnętrzne sprawy
Ruch narodowosocjalistyczny w Austrii jest sprawą wew. Tego państwa
Austriacka polityka wobec III rzeszy wynikać będzie z przeświadczenia, że Austria jest państwem niemieckim
Protokoły rzymskie zachowują swoją ważność
układ lipcowy został poparty przez Mussoliniego- stopniowe wycofywanie się Włoch z roli protektora Austrii
na spotkaniu w Berlinie Hitler oświadcza, że nie zawaha się przed natychmiastowym wkroczeniem do Austrii
spotkanie Hitlera z kanclerzem Austrii Schuschniggiem- żądania Hitlera: ogłoszenie amnestii dla więzionych nazistów i rekonstrukcji rządu wiedeńskiego poprzez mianowanie na stanowiska ministrów spraw wewnętrznych i wojny przywódców partii faszystowskiej
nie widząc szans sprzeciwu Schuschnigg przyjmuje żądania Hitlera
W Austrii miał odbyć się plebiscyt do którego Hitler nie chciał dopuścić
Hitler nie obawiał się reakcji zachodu. Obawiał się reakcji Mussoliniego wysłał do Rzymu wysłannika księcia Filipa Heskiego
Groźba interwencji spowodowała że Schuschnigg spełnił kolejne żądania Rzeszy: odwołał planowany plebiscyt, a prezydent Miklas mianował nowym kanclerzem przywódcę partii nazistowskiej Seyssa- Inquarta.
12 marca 1938 armia Niemiecka zajmuje Austrię
14 marca Hitler ogłosił utworzenie Wielkich Niemiec
brak jakiejkolwiek reakcji LN
najostrzejsza reakcja rządu Meksyku
porozumienie w Rzymie- Mussoliniego z ministrem spraw zagranicznych GB Halifaxem
potwierdzenie deklaracji w sprawie morza śródziemnego
układ w sprawie wzajemnego udzielania sobie informacji wojskowych
deklaracje w sprawie propagandy
dek. w sprawie jeziora Tsana
układ w sprawie obszarów Bliskiego Wschodu
dek. w sprawie obowiązków wojskowych tubylców Wschodniej Afryki Włoskiej
dek. w sprawie wolności praktyk religijnych i traktowania brytyjskich stowarzyszeń religijnych we wschodniej Afryce włoskiej
dek. w sprawie kanału Sueskiego
konferencja monachijska. Rozbiór Czechosłowacji
polityka appeasementu
ciągłe ustępstwa wobec żądań Hitlera- polityka appeasementu
brak zdecydowanej odpowiedzi w 1935 na ujawnienie Niemieckich samolotów, wprowadzenie powszechnej służby wojskowej i wypowiedzenie klauzul rozbrojeniowych; brak interwencji w sprawie remilitaryzacji Nadrenii, akceptacja Anschlussu Austrii
droga do Monachium
Partia Niemców Sudeckich inspirowana przez Berlin. Jej przywódca żądał autonomii dla Niemców sudeckich domagał się oderwania pogranicza sudeckiego od Czechosłowacji i włączenia go do Rzeszy
Narasta propaganda anty czeska
Litwinow oświadczył że ZSRR na mocy umów o wzajemnej pomocy zawartych z Francja i Czechosłowacją jest gotów uczestniczyć we wszystkich akcjach, które miały by na celu zastopowanie agresji
Francja- nowy premier Daladier- główny cel to nie uwikłanie się w wojnę z Niemcami z powodu Czechosłowacji; nakłonienie Czechosłowacji do „rozsądku”
Rząd GB zaproponował mediacje pomiędzy Niemcami a Czechosłowacją. Przedstawiciel GB po rozmowach z przedstawicielami Niemców Sudeckich i rządu czechosłowackiego odpowiedział się za przyjęciem większości żądań Henleina, gdyż jak sądził tylko w ten sposób można uniknąć wojny
Konsultacje brytyjsko- francuskie w Londynie propozycje dla rządu Czechosłowacji-
dalsze utrzymywanie w granicach państwa czechosłowackiego okręgów zamieszkanych głównie przez Niemców sudeckich nie może trwać nadal bez narażenia na szwank interesów samej Czechosłowacji oraz interesów pokoju europejskiego;
sprzeczne okręgi powinny zostać odstąpione natychmiast rzeszy, a rząd GB zgodzi się zagwarantować nowe granice Czechosłowacji
propozycje Francji i GB wielki cios dla Benesa- propozycje skierowane przeciw Czechosłowacji, która nie została nawet wysłuchana
rząd GB wyrażał wielkie niezadowolenie z odpowiedzi rządu Czechosłowackiego
Beck dorzucił żądania mniejszości Polskiej i Węgierskiej
Rząd Republiki czechosłowackiej przyjął propozycje francusko- angielskie z powodu całkowitego osamotnienia
Chamberlain zadowolony z „rozsądku” Czechów udał się do Niemiec, gdzie otrzymał Memorandum godesberskie- 6 punktowy dokument zwiększający obszar, który miał być przekazany Czechosłowacji
Pomysł konferencji międzynarodowej, Czesi przoszą o pomoc F.D. Roosvelta, Anglia prosi Włochy o podjęcie roli mediatora
Konferencja Monachijska i jej konsekwencje
Hitler, Mussolini, Chamberlain i Daladier
Daladier i Chamberlain wręczyli tekst deklaracji przedstawicielom rządu czechosłowackiego
Odstąpienie Niemcom terenów zamieszkanych przez Niemców Sudeckich
Na pewnych obszarach plebiscyt
Niemcy i Włochy udzielą Czechosłowacji gwarancji
dzień po zakończeniu konferencji 4 mocarstw podpisanie deklaracji Niemiecko- GB
oba państwa będą rozważać metodą konsultacji zagadnienia je obchodzące, aby usunąć wszelkie powody do nieporozumień, przyczyniając się do utrzymania pokoju w Europie
południowy pas Słowacji i Ukrainy Zakarpackiej został oderwany od Czechosłowacji i oddane Węgrom
dla polski Zaolzie, do polski dołączono około 220 km2
Problemy bałkańskie
SHS i Jugosławia
SHS powstało 1 grudnia 1918
Problem granicy włosko- Jugosłowiańskiej w wyniku zawartego porozumienia obie strony były niezadowolone. Włochy otrzymały półwysep Istria i część przyległych wysp, okręg Triestu i część Dalmacji. Rijeka uznana została za wolne miasto.
Niekorzystne dla SHS porozumienie z Austrią- Styria, Kraina i Karyntia pozostały w rękach Austriackich
Włączenie do SHS większej części Macedonii
Dominacja i hegemonizm Serbski
W polityce międzynarodowej- główny wróg Włochy
Dwustronne układy z Czechosłowacja i Rumunią, układ sojuszniczy z Francją, utworzenie w 1933 małej Ententy a w 1934 Ententy Bałkańskiej
W 1929 nowa nazwa państwa- Królestw Jugosławii zwrot w kierunku dyktatury
Po smierci Aleksandra I władzę objął następca tronu, jedenastoletni Piotr Karadżordżewicz, faktycznie rządziła trzy osobowa rada regencyjna
Francja szukając zbliżenia z Włochami zmniejsza swoją aktywność na Bałkanach
Rząd Milana Stojadinovicia dąży do budowania związków z III Rzeszą
1937 podpisanie paktu o wieczystej przyjaźni między Jugosławią i Bułgarią
1937 w Belgradzie układ miedzy Jugosławią a Włochami
rząd Jugosłowiański- deklaracja neutralności w czasie wojny
Rywalizacja mocarstw na Bałkanach
Austria, imperium ottomańskie i carska Rosja w wyniku I wojny przestały istnieć
Na Bałkanach nowy układ sił Grecja, Jugosławia i Rumunia zacieśniały stosunki z Francją
Francuski system sojuszy w państwami Europy Środkowo- Wschodniej; raktaty z Polską, Czechosłowacją, Rumunią, Jugosławią, powstanie Małej Ententy, Francji nie udało się nawiązać szerszej współpracy ekonomicznej
Włochy podpisały porozumienia dwustronne z Albanią, Wegrami, Turcją i Grecją.
Protokoły Rzymskie 1934- Włochy, Wegry, Austria- wymierzone we Francje i w małą Ententę, także antyniemieckie
GB- polityka równowagi sił
Niemcy- prowadzą polityke Bałkańską dopiero od traktatu w Locarno, Stresemann- buduje więzi od strony gospodarczej
Duża rola Jugosławii (ołów, cynk i boksyty) i Rumunii (ropa naftowa) w polityce Niemiec
III Rzesza zaakceptowała szczególne prawa Włoch w regionie
Sukcesy Rzeszy w Jugosławii. Wizyta w Belgradzie ministra spraw zagranicznych Rzeszy Neuratha, Jugosławia znalazła się w orbicie wpływów niemieckich
Rumunia
po I wojnie światowej znalazła się w kręgu wpływów francuskich. Minister spraw zagranicznych Titulescu należał do zwolenników francuskiej koncepcji bezpieczeństwa zbiorowego
układ między Francją a ZSRR
Rumunia i ZSRR nawiązują stosunki dyplomatyczne
Paryż traci zaufanie i autorytet jako ośrodek zdolny do zagwarantowania pokoju w europie
Nowy minister spraw zagranicznych Rumunii- Victor Antonescu
Rumunia coraz wyraźniej łączy się z III rzeszą
Francja i GB w 1939 ogłaszają jednostronne gwarancje dla Grecji i Rumunii w wypadku wybuchu wojny
W 1939 został podpisany układ o współpracy gospodarczej między Rumunią a III Rzeszą zapewniający Niemcom nielimitowane dostawy ropy, a później protokół o sprzedaży Rumunii broni niemieckiej
Rząd Rumuński oficjalnie ogłosił deklaracje neutralności
Problemy Europy Północnej i kwestia neutralności
grupa państw Oslo- narodziła się w 1930 r. w wyniku porozumienia dotyczącego stabilizacji ceł- Szwecja, Dania, Norwegia, Finlandia, Holandia, Belgia, Luksemburg. Z czasem pierwotne cele ekonomiczne rozszerzały się na kwestie współdziałania w polityce zagranicznej . Przez kilka lat odbywały się regularne spotkania ministrów spraw zagranicznych
spór Duńsko- Norweski o wschodnią Grenlandię rozstrzygnął go Stały Trybunał Sprawiedliwości Międzynarodowej w Hadze na korzyść Danii, Dania od razu jednak uchwaliła specjalne prawa dla rybaków Norweskich w rejonie Grenlandii
idea regionalnego związku bałtyckiego bez udziału Polski- powstała Ententa Bałtycka- Estonia, Litwa i Łotwa, które podpisały Pakt Bałtycki Podstawa był traktat o przymierzu odpornym miedzy Łotwą a Estonią podpisany w Tallinie; potem traktat estońsko- łotewski w Rydze tworzący Stałą Radę do uzgodnienia ustawodawstwa obu krajów oraz ustanawiając regularne konferencje ministrów spraw zagranicznych
problem Ententy Bałtyckiej- sprzeczności między Litwą a Łotwą i Estonią. Łotwa i Estonia obawiały się sąsiedztwa z ZSRR a miały dobre stosunki z Polską, natomiast Litwa obawiała się Polski a miała poprawne stosunki z ZSRR
Litwa twierdziła, że jest w stanie wojny z Polską, dopiero w 1927 doszło do spotkania Piłsudskiego z premierem Litwy Voldemarasem, który oświadczył iż nie ma stanu wojny miedzy Polską a Litwą
Beck w 1938 wystawił Ultimatum wobec Litwy nawiązania stosunków dyplomatycznych z Polską- Litwa odpowiedziała pozytywnie
Państwa skandynawskie- wspólne stanowisko wobec zasad neutralności, powoływała się na postanowienie XIII konwencji Haskiej
Szwecja i Finlandia wystąpiły o zgodę na militaryzację wysp Atlandzkich- otrzymały zgodę na częściową remilitaryzację
Rada Związkowa w Szwajcarii złożyła memorandum na temat neutralności swego kraju. Szwajcaria oświadczyła, że nie będzie uczestniczyć w jakichkolwiek sankcjach LN ponieważ najwazniejsze postanowienia paktu LN nie weszły w życie: USA nie weszło do LN, cztery wielkie kraje z których dwa sąsiadują ze Szwajcarią wystąpiły z niej; wyścig zbrojeń osiągnął niespotykane dotychczas rozmiary
Eskalacja agresji państw osi
Czechosłowacja
czterej sygnatariusze układu mieli udzielić gwarancji nowym granicom Czechosłowacji w wypadku gdy roszczenia Polskie i Węgierskie zostaną spełnione.
Minister Chvalkovsky wysłał pismo do Hitlera w tej sprawie ale wywołało ono oburzenie Hitlera. GB uważała że takich gwarancji mogą udzielić jedynie wszyscy 4 sygnatariusze układu. Nie można było liczyć na zgodę Niemiec
Na czele Czechosłowacji stali już ludzie o orientacji pro niemieckiej. Prezydent Emil Hacha i premier Rudolf Beran byli całkowicie poddani poleceniom płynącym z Berlina. Na jego polecenie dokonali redukcji armii.
W 1939 ogłoszono powstanie państw Słowackiego z księdzem Jozefem Tiso jako szefem rządu
Nowe państwo uznały Węgry i Polska, jeszcze nim uczyniły to Niemcy
Wojska niemieckie zajęły zachodnią część kraju, a wasalne państwo Słowackie zawarło układ z III Rzeszą w którym zobowiązało się prowadzić politykę zgodną z niemiecką
Hacha podpisał pismo w którym składał los narodu i kraju czeskiego w ręce wodza Rzeszy Niemieckiej
Dekret kanclerza o utworzeniu protektoratu Czech i Moraw
Protest departamentu stanu USA, noty protestacyjne złożyli ambasadorowie Francji i Anglii, natomiast komisarz spraw zagranicznych Litwinow w imieniu rządu ZSRR nazwał zajęcie Czechosłowacji aktem samowoli, przemocy i agresji
Kłajpeda
władzę zwierzchnią nad Kłajpedą sprawował w imieniu Ententy generał francuski Dominique Odry
zwiększające się wpływy gospodarcze Polski w porcie Kłajpedy i obecność Francuzów były dla Niemiec bardziej niebezpieczne, niż włączenie terytorium do Litwy
Włączenie Kłajpedy do Litwy zaaprobowała Rada Ambasadorów, pod warunkiem nadania jej szerokiej Autonomii
Konwencja w sprawie terytorium Kłajpedy:
GB, Włochy, Francja i Japonia przenoszą na Litwę wszelkie prawa jakie mają do Kłajpedy
Ochrona mniejszości narodowych
Mocarstw Ententy stawały się gwarantami suwerenności Litwy nad Kłajpedą
Kłajpeda w granicach Litwy, ale jako obszar autonomiczny
po aneksji Czechosłowacji III Rzesza wystosowała ultimatum- albo Litwa dobrowolnie odda obszar Kłajpedy albo wybuchnie wojna
minister spraw zagr. Litwy Urbsys zmuszony był podpisać układ z Niemcami
Mocarstwa gwarantujące Litwie posiadanie Kłajpedy nie zareagowały na ten akt agresji III Rzeszy
Albania
Włochy wiązały niepodległość Albanii z własnym bezpieczeństwem strategicznym
Ahmed Zogu, król Albanii próbował lawirować między Włochami a Jugosławią
Sukcesy Hitlera spowodowały, że Mussolini również postanowił zademonstrować swą pozycję mocarstwową
Ahmed Zogu uciekł z Tirany, a „konstytuanta” ofiarowała koronę królowi Włoch Wiktorowi Emanuelowi III
Po aneksji Albanii rząd Brytyjski wyraził jedynie zaniepokojenie postępowaniem Włoch
Kolejny cel Trzeciej Rzeszy: Polska
Hitler zapewnia Lipskiego, że kolejnym celem po Czechosłowacji będzie walka o kolonie, a nie sprawa Polski
Ribbentrop mówi Lipskiemu o możliwości wstąpienia do paktu antykominternowskiego, co ułatwiłoby porozumienie z Rzeszą
Plan rozwiązania globalnego (wręczony przez Ribbentropa Lipskiemu w Berchtesgaden)
Wolne Miasto Gdańsk włączone do Rzeszy
przez „korytarz” przeprowadzona zostanie eksterytorialna autostrada i eksterytorialna wielotorowa linia kolejowa
na obszarze Gdańska Polska dostanie podobną linie kolejową, autostradę i port północny
Polska otrzyma gwarancję zbytu towaru na terenie Gdańska
oba państwa uznają i zagwarantują swoje granice
układ polsko- niemiecki zostanie przedłużony do 25 lat
Polska przystąpi do paktu antykominternowskiego
oba państwa uzupełniają łączący ich układ klauzulą konsultacyjną
wspólna współpraca Polski i Niemiec w sprawach kolonialnych i sprawie emigracji Żydów z Polski oraz wspólna polityka w stosunku do Rosji
polskie weto
poparcie Chamberlaina- koniec polityki appeasementu- nie ma już innej możliwości jak przeciwstawieniu się agresji
minister spraw zagranicznych Anglii Halifax zaproponował ogłoszenia deklaracji czterech państw GB, Francji, Polski i ZSRR o wspólnych konsultacjach w razie zagrożenia niepodległości któregoś z państw Europejskich
Beck bał się, że udział ZSRR w układzie może sprowokować Niemcy, Dlatego zaproponował układ dwustronny pomiędzy GB i Polską
Deklaracja Chamberlaina- jeżeli atak zagrażałby niepodległości Polski rząd GB użyje wszelkich sil aby pomóc Polsce.
Kształtowanie się sojuszu polsko- angielskiego- wizyta Becka w Londynie
Ożywienie sojuszu polsko- francuskiego
Memorandum Hitlera anulujące niemiecko- brytyjski układ morski; tego samego dnia Hitler wypowiedział Deklaracje polsko- niemiecką o niestosowaniu przemocy
Beck- „Polska od Bałtyku odepchnąć się nie da”; „my w Polsce nie znamy pojęcia pokoju za każdą cenę”
Pakt Ribbentrop- Mołotow
umacnianie osi Berlin- Rzym (Mussolini obawiał się izolacji międzynarodowej z powodu agresji na Etiopię i aneksji Albanii)
pakt stalowy między Niemcami i Włochami
ustalenie „na zawsze” granicy włosko- niemieckiej
udzielanie sobie pełnego poparcia politycznego i dyplomatycznego
gdy jedna ze stron zostanie wciągnięta w konflikt zbrojny druga poprze ją całymi siłami
konieczność pogłębiania współpracy w dziedzinie gospodarki i militarnej
Stalin był coraz bardziej rozczarowany polityka zachodu
Po przyłączeniu Kłajpedy do Niemiec, Litwinow przyjął propozycje ambasadora III rzeszy w Moskwie aby wstrzymać prasowe ataki na przywódców obu państw
Rozmowy nowego komisarza do spraw zagranicznych- Mołotowa z GB i Francją nie przyniosły żadnych efektów
Tajne negocjacje Berlin- Moskwa (bez wiedzy Włoch i Japonii)
W Moskwie podpisanie Układu Ribbentrop- Mołotow
Jawnie- powstrzymywanie się od wszelkich napaści
Tajnie- Ustalał granice wspólnych stref w europie Wschodniej (rozgraniczać strefy wpływów miała pn. granica Litwy)
Granica na terenach Polski na linii rzek Narew, Wisła i San
Ostatnie tygodnie pokoju
Układ o pomocy wzajemnej miedzy Polską i Wielką Brytanią
protokół wojskowy polsko (Kasprzycki)- francuski (Gamelin) jeżeli główne siły niemieckie zostaną skierowane na Polskę, wówczas Francja rozpocznie ofensywę w ciągu 15 dni od mobilizacji- będzie on obowiązywał dopiero po podpisaniu zapowiadanego układu politycznego, którego podpisanie wciąż przekładano
wojskowi Brytyjscy mówili jedynie o możliwości wsparcia lotniczego
Anglicy i Francuzi dążyli do sojuszu francusku- angielsko- radzieckiego. Uważali, że Polacy muszą spowolnić Niemiecką machinę wojenną, ale wcześniej czy później i tak będą musieli ulec
Układ o wzajemnej pomocy między Polską a GB miał być ostatnim ostrzeżeniem dla Niemiec
Część jawna: 8 artykułów- jeżeli jedna strona zaangażuje się w działania wojenne w wyniku agresji mocarstwa, druga pomoże wszelkimi możliwymi sposobami; wzajemna pomoc zostanie uruchomiona w wypadku agresji bezpośredniej jak i pośredniej
Część tajna: 4 punkty- przez mocarstwo należy rozumieć Niemcy;
układ odroczył na kilka dni atak na Polskę
Fiasko koncepcji bezpieczeństwa zbiorowego
ZSRR wystąpił do rządów Francji i Anglii z propozycją trójstronnego sojuszu- udzielenie sobie wszelkiej pomocy w wypadku agresji na któreś z państw, także pomocy wszystkim państwom wschodnioeuropejskim położonym pomiędzy Bałtykiem a Morzem Czarnym i graniczącymi z ZSRR w razie agresji na te państwa
Układ polsko- rumuński jako wymierzony w Rosję musi ulec zmianie. Polska przeciwna przymusowej pomocy ZSRR
Minister Halifax proponuje aby ZSRR udzielił jednostronnej gwarancji krajom, którym udzieliły jej już Anglia i Francja.
Nowy projekt układu między ZSRR, GB i Francją. Mołotow do państw które miałyby obowiązkowo korzystać z gwarancji trzech mocarstw Mołotow zaliczył Belgie, Turcję, Rumunię, Polskę, Litwę, Łotwę, Estonię i Finlandię
Protest Becka
Mołotow żądał aby do udzielenia pomocy państwom bałtyckim upoważniała także „agresja pośrednia”- przewrót wewnętrzny lub zwrot w polityce na rzecz agresora
Anglia i Francja przyjęły większość postulatów radzieckich- odłożono problem „agresji pośredniej”
Po zawarciu paktu Ribbentrop- Mołotow władze ZSRR zerwały rokowania z Anglią i Francją
Problemy innych pastw i terytoriów
Problem Irlandii
powstaje IRA
negocajcie pomiędzy przedstawicielami republikanów irlandzkich z Griffithem i Collinsem oraz delegacją brytyjską z Lloydem George'emm Chamberlainem i Churchillem
traktat powołujący Wolne Państwo Irlandzkie wchodzące w skład Imperium Brytyjskiego. Nowe państwo nie obejmowało całej wyspy
Wolne Państwo zostało przyjęte do LN i Międzynarodowej organizacji Pracy
Statut Westminsterski dawał dominiom prawo do prowadzenia samodzielnej polityki zagranicznej
Nowa konstytucja, nadająca państwu nazwę Eryn- Irlandia staje się republiką
W czasie II wojny Irlandia neutralna, natomiast Ulster opowiedział się po stronie GB
1949 nowa konstytucja Republika Irlandii
Problem Gibraltaru
na Gibraltarze w latach I wojny światowej powstała amerykańsko- brytyjska baza morska
Anglicy zaczęli budować na Gibraltarze pas lini startowej wykraczający poza granicę kolonii
Niemcy przekonywali Hiszpanię hasłami o pomocy w zabraniu Gibraltaru Anglikom
21
Nigdy nie zostały zrealizowane