Nazwa przedmiotu Demografia spo艂eczna - procesy ludno艣ciowe |
Kod przedmiotu
|
Semestr 1 Rok 1, St. dz. lic. Nowy program
|
Status w programie studi贸w
|
Liczba godzin zaj臋膰 : 30 |
Wyk艂ady - 30 |
|
Liczba punkt贸w ECTS: |
Osoba odpowiedzialna za przedmiot: Dr hab. Kazimierz Korab, prof. SGGW |
Jednostka organizacyjna Zak艂ad Socjologii Wsi i Komunikacji Spo艂ecznej |
J臋zyk wyk艂adowy Polski |
|
Cele i zadania przedmiotu: Rozumienie proces贸w demograficznych dzi臋ki znajomo艣ci teorii demograficznych i spo艂ecznych uwarunkowa艅 i prawid艂owo艣ci proces贸w demograficznych. Formu艂owanie prognoz demograficznych. Rozumienie czynnik贸w maj膮cych wp艂yw na realizm prognoz demograficznych. Pos艂ugiwanie si臋 podstawowymi miarami demograficznymi w charakteryzowaniu proces贸w ludno艣ciowych zachodz膮cych w polskim spo艂ecze艅stwie. Analizowanie spo艂ecznych konsekwencji proces贸w ludno艣ciowych w spo艂ecze艅stwie polskim i europejskim. |
|||
Opis przedmiotu:
CZ臉艢膯 I. WPROWADZENIE DO DEMOGRAFII. ZAGADNIENIA PODSTAWOWE
CZ臉艢膯 II. TRENDY I PROBLEMY DEMOGRAFICZNE
|
|||
Metoda nauczania: podawcza po艂膮czona z interaktywn膮 - z wykorzystaniem 艣rodk贸w audiowizualnych. |
|||
Spos贸b zaliczenia: test. |
|||
Pomoce naukowe i literatura:
|
Literatura podstawowa
Cie艣lak M. (red).: Demografia. Metody analizy i prognozowania, Warszawa: PWN, 1992
Holzer J. Z.: Demografia, Warszawa 1999.
Latuch M. (1985): Demografia spo艂eczno-ekonomiczna, Warszawa: PWE;
Mitr臋ga Marian: Demografia spo艂eczna, Wyd. 艢l膮sk, 1995.
Problemy demograficzne Polski przed wej艣ciem do Unii Europejskiej, Praca zbiorowa pod redakcj膮 Zbigniewa Strzeleckiego, Warszawa 2004.
Dr hab. Kazimierz Korab, prof. SGGW
Katedra Socjologii, WNH
DEMOGRAFIA SPO艁ECZNA
Rok akademicki 2008-2009
Zaliczenia przez test 18 I 2009. Poprawienie oceny mo偶liwe w trybie indywidualnym w sesji egzaminacyjnej.
CZ臉艢膯 I. WPROWADZENIE DO DEMOGRAFII. ZAGADNIENIA PODSTAWOWE
Status demografii jako dyscypliny naukowej. Demografia i jej specjalizacje. Stosunek demografii do nauk spo艂ecznych. Demografia spo艂eczna. Rola podstawowych zmiennych demograficznych w analizach socjologicznych. Sp贸r o podstawowe poj臋cia, definicje, metody, techniki badawcze i teorie w demografii. Przedmiot bada艅 demograficznych (stan i struktura demograficzna).
Teorie demograficzne. Historia idei i teorii demograficznych. Wsp贸艂czesne pr贸by budowania teorii demograficznych (2 wyk艂ady).
Stan i struktura ludno艣ci. Historia spis贸w ludno艣ci. Narodowy Spis Powszechny Ludno艣ci i Mieszka艅 z 2002 roku.
CZ臉艢膯 II. TRENDY I PROBLEMY DEMOGRAFICZNE
Depopulacja i przeludnienie. 艢wiatowe trendy demograficzne. G艂贸wne problemy demograficzne wsp贸艂czesnego 艣wiata (mi臋dzy depopulacj膮 Polski i 艣wiata zachodniego a przeludnieniem wielu rejon贸w 艣wiata).
Rodzinne uwarunkowania zmian demograficznych. Rodzinne czynniki endogenne i egzogenne wsp贸艂czesnych zmian demograficznych. Kryzys rodziny i przejawy jej odrodzenia. Analiza typ贸w autodefinicji cz艂onk贸w rodziny oraz r贸l i postaw wzajemnych. Typy postaw w stosunku do dziecka (3 wyk艂ady).
Migracje. Historia migracji i w臋dr贸wek lud贸w. Deportacje wojenne i polityczne. Migracje zewn臋trzne i wewn臋trzne. Ruchliwo艣膰 spo艂eczna i zawodowa w kraju, Europie i 艣wiecie.
Edukacja i demografia.
Religia, etyka, kultura i cywilizacja a demografia. Islam i przyrost demograficzny. Ko艣ci贸艂 i rodzina (2 wyk艂ady).
Polityka i demografia. Prognozy demograficzne 艣wiata. ONZ i jego program milenijny. Polityka ludno艣ciowa (i spo艂eczna) Polski, Europy i 艣wiata. Wp艂yw organizacji pozarz膮dowych na procesy demograficzne.
Media i demografia. Wsp贸艂czesna debata na temat przysz艂o艣ci demograficznej Polski, Europy i 艣wiata w mediach, Internecie, reklamie.
Literatura - dost臋pna w bibliotekach GUS, AGH i SGGW.
Do temat贸w szczeg贸艂owych literatura zostanie podana w czasie zaj臋膰.
Holzer J. Z.: Demografia, Warszawa 1999.
Mitr臋ga M.: Demografia spo艂eczna, Wyd. 艢l膮sk, 1995.
Ok贸lski M. (red.): Teoria przej艣cia demograficznego, PWE, Warszawa 1990.
Rocznik Demograficzny, Warszawa 2002.
Rosset E., Billig W.: Studia nad teoriami ludno艣ciowymi, Warszawa.
DEMOGRAFIA. R脫呕NORODNO艢膯 PODEJ艢膯
W艂a艣ciwy Interdyscyplinarny
Demografia formalna Demografia opisowa
Metody Analiza „Czysta Demografia Biodemografia
zbierania demograficzna demografia” historyczna
danych Analiza i ocena
demograficznych brakuj膮cych Paleodemografia Geografia i ekologia
i niepe艂nych danych ludno艣ci
Demografia
Demografia regionalna Demografia
matematyczna i wiedzy o gospodarcza
jednostkach
przestrzennych
Modele
demograficzne DEMOGRAFIA SPO艁ECZNA
Prognozy Demografia rodziny
demograficzne
Teoria ludno艣ci
Polityka ludno艣ciowa
殴r贸d艂o wykresu: M. Ok贸lski: Demografia. Podstawowe poj臋cia, procesy i teorie w encyklopedycznym zarysie, Warszawa 2004, s. 11.
Subdyscypliny demografii
Demografia og贸lna - przedmiotem jej jest rozwi膮zywanie problem贸w teoretycznych dotycz膮cych pomiaru i opisu struktur oraz proces贸w demograficznych
Demometria - to nauka o metodach pomiaru i predykcji proces贸w demograficznych za pomoc膮 aparatu matematyczno-statystycznego
Demografia opisowa - zajmuje si臋 opisem struktur i proces贸w demograficznych
Demografia historyczna - zajmuje si臋 opracowaniem metod oraz opisu struktur i proces贸w demograficznych w minionych okresach (wyniki bada艅 publikowane s膮 w kwartalniku „Przesz艂o艣膰 demograficzna”)
Demografia potencjalna - stworzy艂a w艂asny system pomiaru i oceny proces贸w demograficznych nadaj膮c ka偶demu cz艂owiekowi wag臋 zale偶n膮 od jego p艂ci, wieku i innych cech
Demografia spo艂eczna - zajmuje si臋 spo艂ecznymi uwarunkowaniami i konsekwencjami proces贸w demograficznych
Demografia ekonomiczna - zajmuje si臋 ekonomicznymi uwarunkowaniami i konsekwencjami proces贸w demograficznych
Doktryny demograficzne - zajmuj膮ce si臋 formu艂owaniem teorii rozwoju ludzko艣ci
Powi膮zania demografii z innymi dziedzinami
艢cis艂e zwi膮zki z innymi dziedzinami:
Ze statystyk膮 -dostarcza og贸lnych metod pomiaru proces贸w masowych demografia powi膮zana jest bezpo艣rednio
Z ekonomi膮 - ka偶de opracowanie demograficzne interesuje ekonomist臋 dlatego, 偶e cz艂owiek, a 艣ci艣lej bior膮c jego zdolno艣膰 do pracy, jest decyduj膮cym czynnikiem rozwoju ekonomicznego; praca cz艂owieka ma zawsze aspekty demograficzne; proces reprodukcji ludno艣ci jest jednocze艣nie procesem reprodukcji pracy. Wi臋kszo艣膰 decyzji podejmowanych przez ludzi ma charakter ekonomiczny, relacje demograficzno- ekonomiczne przejawiaj膮 si臋 w dw贸ch skalach: w skali mikro i makro. W skali mikro pojawia si臋 problem wielko艣ci gospodarstwa domowego, w kt贸rym zaspokajane s膮 potrzeby. W skali makro wyst臋puj膮 zwi膮zki mi臋dzy rozwojem demograficznym i gospodarczo- spo艂ecznym.
Z polityk膮 spo艂eczn膮 -zespo艂em idei oraz dzia艂a艅 zmierzaj膮cych do polepszenia ca艂okszta艂tu warunk贸w 偶yciowych ludno艣ci oraz stosunk贸w mi臋dzyludzkich
Z socjologi膮 -badania migracji i skutk贸w organizacji czy mobilno艣ci spo艂ecznej, p艂odno艣ci spo艂ecze艅stwa.
Z psychologi膮 - zwi膮zki te realizuj膮 si臋 w badaniach spo艂ecznych i kulturowych uwarunkowa艅 postaw prokreacyjnych ludno艣ci
Z medycyn膮 - demografia jest zwi膮zana bezpo艣rednio w zakresie oceny przeci臋tnego dalszego trwania 偶ycia, w badaniach umieralno艣ci czy wyd艂u偶enia p艂odno艣ci
Demografi臋 charakteryzuje interdyscyplinarno艣膰 - korzysta z dorobku innych dziedzin nauki.
Naukowy status dyscypliny
Demografia to jedna z nauk spo艂ecznych, rozwijana w relacji do statystyki, ekonomii, socjologii lub innych nauk spo艂ecznych, b臋d膮ca cz臋艣ci膮 socjologii lub samodzieln膮 dyscyplin膮 o globalnej populacji i jej strukturze na okre艣lonym terytorium geograficznym lub politycznym.
Proces zmian: od demografii statystyczno-ekonomicznej (g艂贸wnie jednoczynnikowej) do demografii spo艂ecznej (wieloczynnikowej, wielowymiarowej).
PODSTAWOWE POJ臉CIA
NAZWA
Grecki j臋zyk: 艁aci艅ski j臋zyk:
Demos + grapheo = demografia Populus = Populacja
Ang., franc. = Population
S艂owo `demografia' u偶yte zosta艂o po raz pierwszy przez A. Guillarda (1855r.) - powsta艂o z dw贸ch greckich s艂贸w - `demos' (lud) i `grapheo' (pisz.
PRZEDMIOT demografii:
Demografia to nauka o prawid艂owo艣ciach rozwoju ludno艣ci w konkretnych warunkach gospodarczych i spo艂ecznych badanego terytorium.
Zajmuje si臋:
Statystyczno-analitycznym opisem:
STANU (dzietno艣膰 rodziny i 艣miertelno艣膰, przyrost naturalny)
i STRUKTURY ludno艣ci
wed艂ug cech demograficznych: wieku, p艂ci (por. piramida wieku) oraz
cech spo艂ecznych i zawodowych (np. stan cywilny, miejsce zamieszkania, g臋sto艣膰 zaludnienia, wykszta艂cenie)
oraz badaniem i ocen膮 PROCES脫W, zmian wynikaj膮cych z dotychczasowego i przewidywanego ruchu naturalnego i w臋dr贸wkowego ludno艣ci (emigacja i imigracja). Uwarunkowania biologiczne, spo艂eczne, kulturowe zmian demograficznych. Prawid艂owo艣ci zmian
DEMOGRAFIA SPO艁ECZNA to nauka, kt贸ra zajmuje si臋 badaniem zjawisk demograficznych w ich wymiarze:
ILO艢CIOWYM;
JAKO艢CIOWYM, np. prognoz膮 demograficzn膮 w okre艣lonych warunkach spo艂ecznych, gospodarczych, kulturowych i politycznych.
G艁脫WNY PROBLEM
Najwi臋kszym problemem dla demografii s膮 dzisiaj:
Stan nier贸wnowagi: EKSPLOZJA DEMOGRAFICZNA I DEPOPULACJA.
Tzw. "eksplozja demograficzna" ma miejsce przede wszystkim w krajach III i IV 艢wiata.
Je艣li obecnie stanowi膮 one 3/5 og贸艂u ludzko艣ci na 艣wiecie, to w najbli偶szej przysz艂o艣ci b臋d膮 obejmowa膰 4/5 tej ludzko艣ci. Chodzi o kraje Azji, Afryki i Ameryki 艁aci艅skiej.
Kraje I 艢wiata i dawne kraje socjalistyczne (II 艢wiat) mimo wy偶szego poziomu dobrobytu w por贸wnaniu z krajami III i IV 艢wiata trac膮 na znaczeniu. Oznacza to, 偶e tzw. "eksplozja demograficzna" otwiera szersz膮 perspektyw臋 rozwoju ni偶 dobrobyt, kt贸ry nie sprzyja przyrostowi naturalnemu, a w konsekwencji rozwojowi.
Jednostka, cechy i zdarzenie demograficzne
Jednostki demograficzne
Jednostkami demograficznymi badania s膮 osoby, pary ma艂偶e艅skie, rodziny i zwi膮zane z nimi gospodarstwa domowe:
Jednostki dzielimy na:
Proste - to osoby - nie podlegaj膮 podzia艂owi
Z艂o偶one - s膮 to pary ma艂偶e艅skie i rodziny - sk艂adaj膮 si臋 z kilku os贸b, mi臋dzy kt贸rymi wyst臋puj膮 wi臋zi
Podstawow膮 jednostk膮 w obserwacji i analizie demograficznej jest osoba.
Cechy
Cechy cz艂owieka b臋d膮ce przedmiotem bada艅 demograficznych dzieli si臋 na:
Cechy absolutne - to w艂a艣ciwo艣ci, kt贸re posiada ka偶dy cz艂owiek niezale偶nie od istnienia innych os贸b (p艂e膰, wiek)
Cechy relatywne - to w艂a艣ciwo艣ci jednostek wynikaj膮ce z okre艣lonej sytuacji, w jakiej znajduje si臋 wzgl臋dem innych os贸b (m.in. stan cywilny, stosunek do g艂owy rodziny, wykszta艂cenie) - podlegaj膮 one zmianom w r贸偶nych stadiach 偶ycia cz艂owieka
Minimum demograficzne - to trzy podstawowe cechy:
wiek,
p艂e膰,
stan cywilny.
Wiek - w demografii stanowi on r贸偶nic臋 mi臋dzy momentem obserwacji a momentem urodzenia, wiek jest cech膮 specyficzn膮
Jest to cecha rzeczowa, mierzalna, ci膮g艂a
Wyra偶amy j膮 w jednostkach czasu (latach, miesi膮cach, dniach, godzinach - przy badaniu umieralno艣ci niemowl膮t)
Stan cywilny - r贸偶nicuje i charakteryzuje jednostki spo艂eczne pod wzgl臋dem rodziny; wyr贸偶niamy kategorie:
osoby stanu wolnego (panny, kawalerowie),
osoby b臋d膮ce w stanie ma艂偶e艅skim (m臋偶atki, 偶onaci),
osoby rozwiedzione,
wdowy i wdowcy,
separowani i separowane (na podstawie konkordatu)
Je艣li za kryterium przyjmiemy stosunek do stanu ma艂偶e艅skiego - wyr贸偶niamy 2 kategorie:
osoby w stanie ma艂偶e艅skim i
osoby w stanie pozama艂偶e艅skim.
Jednostki demograficzne
Ma艂偶e艅stwo. Definicja: Art. 18 Konstytucji RP: „Ma艂偶e艅stwo jako zwi膮zek kobiety i m臋偶czyzny, rodzina, macierzy艅stwo i rodzicielstwo znajduj膮 si臋 pod ochron膮 i opiek膮 Rzeczypospolitej Polskiej”.
Pary ma艂偶e艅skie - jednostka z艂o偶ona. Cechy:
Sta偶 ma艂偶e艅ski
Dzietno艣膰 par ma艂偶e艅skich
Rodzina - podstawowa jednostka demograficzna, jednostka z艂o偶ona. Rodzina jest jedyn膮 grup膮 spo艂eczn膮 zapewniaj膮c膮 odnawianie pokole艅; decyduje o liczebno艣ci narodu; poprzez funkcj臋 reprodukcyjn膮 zapewnia ci膮g艂o艣膰. W zbiorowo艣ci rodziny wyr贸偶niamy:
Rodziny biologicznie pe艂ne - ma艂偶e艅stwa posiadaj膮ce dzieci lub bezdzietne
Rodziny biologicznie niepe艂ne - rodze艅stwa pozbawione rodzic贸w, jedno z rodzic贸w z dzie膰mi
Zespo艂y rodzinne - utworzone przez r. biologiczne mieszkaj膮ce z dalszymi krewnymi oraz inne grupy os贸b spokrewnionych, wsp贸lnie mieszkaj膮cych
Gospodarstwa domowe - jednostka z艂o偶ona o charakterze ekonomiczno-spo艂ecznym. Tworz膮 j膮 osoby wsp贸lnie mieszkaj膮ce z regu艂y w jednym mieszkaniu i tworz膮ce wsp贸lnot臋 gospodarcz膮. Opr贸cz os贸b spokrewnionych i spowinowaconych mog膮 do nich nale偶e膰 inne osoby wsp贸lnie mieszkaj膮ce je艣li spe艂niaj膮 ekonomiczne kryterium wsp贸lnego utrzymywania si臋. Cel funkcjonowania: zaspokojenie potrzeb tworz膮cych je ludzi. Wyr贸偶niamy trzy typy gospodarstw domowych:
Gospodarstwa domowe rodzinne - zespo艂y dw贸ch lub wi臋cej os贸b spokrewnionych, mieszkaj膮cych razem i wsp贸lnie si臋 utrzymuj膮cych
Gospodarstwa domowe os贸b samotnych - ka偶da osoba, kt贸ra utrzymuje si臋 oddzielnie
Gospodarstwa zbiorowe- np. domy studenckie, 偶艂obki tygodniowe, hotele
G艂owa gosp. domowego - osoba, kt贸ra dostarcza ca艂kowicie lub w przewa偶aj膮cej cz臋艣ci 艣rodk贸w utrzymania dla danego gospodarstwa domowego. Dotyczy tylko rodzinnych gospodarstw domowych i gospodarstw domowych os贸b samotnych. Je偶eli dwie osoby w r贸wnym stopniu dostarczaj膮 w r贸wnym stopniu 艣rodki to za g艂ow臋 uwa偶a si臋 osob臋, kt贸ra 艣rodkami rozporz膮dza. Stosunek do g艂owy gospodarstwa domowego:
Wydzielanie spo艣r贸d os贸b wyst臋puj膮cych w danym mieszkaniu cz艂onk贸w poszczeg贸lnych gospodarstw domowych
Umo偶liwia wyodr臋bnienie poszczeg贸lnych rodzin
Pozwala na opracowanie sk艂adu poszczeg贸lnych rodzin
Poszczeg贸lne jednostki tworz膮 zbiorowo艣ci zwane populacjami. Populacj臋 mo偶na wyodr臋bni膰 na podstawie wsp贸lnoty przestrzennej i czasowej. Do zbiorowo艣ci nale偶e膰 b臋d膮 osoby lub ich zespo艂y, kt贸re w danym czasie mieszkaj膮 na okre艣lonym terytorium. Je艣li do terytorium i czasu do艂膮czymy realizacj臋 zdarzenia to otrzymamy zbiorowo艣膰 nazywan膮 kohort膮.
Kohorta - podzbiorowo艣膰 ludzka wyodr臋bniona ze zbiorowo艣ci na podstawie zdarzenia demograficznego lub spo艂ecznego, wsp贸lnego wszystkim cz艂onkom podzbiorowo艣ci w 艣ci艣le okre艣lonym miejscu i czasie, np.
Kohorty ma艂偶e艅skie 鈫 zawar艂y ma艂偶e艅stwa w tym samym okresie
Kohorty os贸b, kt贸re rozpocz臋艂y prac臋 zawodow膮 w tym samym okresie.
Kohorty, kt贸re zosta艂y wyodr臋bnione na podstawie wsp贸lnej daty urodzenia nazywamy generacj膮. Zbiorowo艣膰 obserwowana na danym terytorium w roku kalendarzowym sk艂ada si臋 z podzbiorowo艣ci, kt贸re powsta艂y w r贸偶nych okresach. W zwi膮zku z tym zachodzi potrzeba analizy demograficznej w dw贸ch wymiarach: czasie historycznym mierzonym datami kalendarzowymi i czasie trwania mierzonym na podstawie okres贸w, kt贸re min臋艂y od chwili realizacji zdarzenia daj膮cej pocz膮tek kohorcie
Za po艣rednictwem zdarze艅 realizuj膮cych si臋 w zbiorowo艣ciach ludzkich obserwowane s膮 zjawiska nosz膮ce nazw臋 zjawisk demograficznych.
Zdarzenia demograficzne
Ma艂偶e艅stwa, rozwody, urodzenia dzieci, migracje - ich realizacja w pewnej mierze zale偶y od woli cz艂owieka i r贸偶nych okoliczno艣ci wp艂ywaj膮cych na podejmowane przez niego decyzje, co powoduje, 偶e w przypadku niekt贸rych os贸b zdarzenia mog膮 nigdy nie wyst膮pi膰, natomiast w przypadku innych os贸b realizuj膮 si臋 wielokrotnie 鈫 mamy do czynienia z powtarzalno艣ci膮 zdarze艅. Przy wielokrotnej realizacji zdarze艅 wyr贸偶nia si臋 poszczeg贸lnie ich kolejno艣ci.
Zgony - s膮 to zdarzenia niepowtarzalne i nieuniknione.
Tabela 1. Klasyfikacja zjawisk i zdarze艅 demograficznych
Lp. |
Zjawisko |
Zdarzenie |
Symbol |
1. |
Zawieranie ma艂偶e艅stw |
Ma艂偶e艅stwo bez rozr贸偶nienia kolejno艣ci Ma艂偶e艅stwo k- tej kolejno艣ci |
M M(k) |
2. |
Rozwi膮zywanie ma艂偶e艅stw |
Rozw贸d bez rozr贸偶nienia kolejno艣ci Rozw贸d k-tej kolejno艣ci Owdowienie bez rozr贸偶nienia kolejno艣ci Owdowienie k-tej kolejno艣ci |
Rd Rd(k) Ow Ow(k) |
3. |
Rozrodczo艣膰, rodno艣膰, p艂odno艣膰 |
Urodzenie bez rozr贸偶nienia kolejno艣ci Urodzenie k-tej kolejno艣ci |
U U(k) |
4. |
Umieralno艣膰 |
Zgon |
Z |
5. |
Migracje wewn臋trzne |
|
|
|
Nap艂yw ludno艣ci |
Przyjazd bez rozr贸偶nienia kolejno艣ci Przyjazd k-tej kolejno艣ci |
N N(k) |
|
Odp艂yw ludno艣ci |
Wyjazd bez rozr贸偶nienia kolejno艣ci Wyjazd k-tej kolejno艣ci |
O O(k) |
6. |
Migracje zewn臋trzne |
|
|
|
Imigracja ludno艣ci |
Imigracja bez rozr贸偶nienia kolejno艣ci Imigracja k-tej kolejno艣ci |
I I(k) |
|
Emigracja ludno艣ci |
Emigracja bez rozr贸偶nienia kolejno艣ci Emigracja k-tej kolejno艣ci |
E E(k) |
Ka偶de zdarzenie demograficzne musi by膰 rozwa偶ane w stosunku do pewnej jednostki. Mo偶e ni膮 by膰 konkretna osoba lub zesp贸艂 ludzi wyodr臋bnionych na podstawie zwi膮zk贸w istotnych dla badanego zjawiska.
W analizie demograficznej wyr贸偶niamy:
Badanie makrostruktur ludno艣ciowych (badanie makrodemograficzne)
Uj臋cia badawcze, w kt贸rych poszczeg贸lne zdarzenia demograficzne przyporz膮dkowane s膮 odno艣nym osobom, a poszczeg贸lne zmienne tej jednostki rozpatrywane s膮 w spos贸b statyczny
Uj臋cia te dominuj膮 we wszystkich badaniach masowych zjawisk ludno艣ciowych prowadzonych przez organy statystyki pa艅stwowej
We wszystkich tych badaniach podstawow膮 jednostk膮 statystyczn膮 jest kobieta, kt贸ra sta艂a si臋 symbolem rodziny
Badanie mikrostruktur ludno艣ciowych (badanie mikrodemograficzne)
Uj臋cia badawcze, w kt贸rych podstawow膮 jednostk膮 jest rodzina biologiczna i zwi膮zane z ni膮 gospodarstwo domowe
Cech膮 charakterystyczn膮 tych uj臋膰 jest przyporz膮dkowanie wszystkich zdarze艅 rodzinie i rozpatrywanie tych zdarze艅 w uj臋ciu dynamicznym