KONFERENCJA WASZYNGTOŃSKA
USA, Anglia, Francja, Japonia, Włochy, Belgia, Holandia, Portugalia, Chiny
Obradom przewodniczył sekretarz stanu USA Charles Evans Hughs
Konferencja miała rozwiązywać problem dalekiego wschodu, wzrostu potęgi Japonii i ustalić stosunek względem Chin
Podpisanie 4 stronnego układu USA- Japonia- Anglia- Francja 13 grudnia 1921 r.
Szanowanie wzajemnych praw do posiadłości wyspiarskich na Pacyfiku
Wszelkie kontrowersje dotyczące posiadłości na Pacyfiku rozpatrywać na 4 stronnej konferencji
Konsultować się wzajemnie w razie zagrożenia swoich praw w regionie, przez inne nie należące do układu państwa
Znieść dotychczasowy Brytyjsko- Angielski układ sojuszniczy
Układ wygodny dla wszystkich stron- Anglia pozbywa się kłopotliwego dwustronnego układu, Japonia nie jest izolowana, Francja dopuszczona do decydowania w sprawie dalekiego wschodu, USA likwiduje niebezpieczny układ Jap-Ang i tworzy nowy układ sił
6 luty 1922 traktat pięciu państw o ograniczeniu zbrojeń morskich. Miał obowiązywać do 31 grudnia 1936
w zamian za zgodę USA zobowiązało się niefortyfikować wysp na Pacyfiku poza Hawajami (dla Japonii); zobowiązało się do nie nalegania o zmniejszanie sił lądowych (dla Francji)
pułap posiadania okrętów wojennych i krążowników Anglia, USA , Japonia, Francja, Włochy 5:5:3:1,75:1,75
USA osiągnęła cel jej Flota była równa Brytyjskiej, ale posiadała o wiele większy potencjał ekonomiczny. Dodatkowo blokuje rozwój floty japońskiej
6 luty 1922 traktat 9 państw w sprawie Chin
formalny cel zwiększenie suwerenności chin
cel- formalne potwierdzenie doktryny Haya „Otwartych drzwi”, zamienienie wpływów Japońskich wpływami USA
mocarstwa zobowiązały się:
szanować suwerenność i niezależność oraz integralność terytorialną i administracyjną Chin
użyć swych wpływów aby wprowadzić i stosować zasadę równości dla handlu i przemysłu wszystkich państw na terenie Chin
nie będą uczestniczyć w żadnym układzie sprzecznym z tymi zasadami
Chiny zostały zobowiązane do kierowania się tymi postanowieniami przy załatwianiu żądań, praw i przywilejów gospodarczych
Na mocy traktatu dziewięciu USA uzyskały oficjalne potwierdzenie doktryny Haya i równy dostęp do całego rynku chińskiego
4 luty 1922 układ Japońsko- Chiński
Japonia uznaje pełną suwerenność Chin nad Szantungiem i w ciągu 6 miesięcy wycofa swe siły z tego obszaru
Chiny zapłacą Japonii odszkodowanie w wysokości 32 milionów jenów w ciągu 15 lat do tego czasu japończycy będą zajmować wiele ważnych stanowisk w Szantungu.
USA I MEKSYK
1 grudnia 1920 władzę prezydencką w Meksyku objął generał Alvaro Obergon, którego rządów USA nie uznawały przez 3 lata.
Głównym problemem był zapis z konstytucji 1917 roku, który wyrażał możliwość nacjonalizacji własności zagranicznej w Meksyku.
21 maj 1921 USA występują z propozycją zawarcia układu o przyjaźni i handlu który gwarantowałby że ewentualna nacjonalizacja nie będzie dotyczyć własności nabytych przed 1917 rokiem
Meksyk II miejsce w światowym wydobyciu ropy- 57% kapitału USA 34% Brytyjski kapitał meksykański jedynie około 1%
1921- Meksyk zwiększa podatek od eksportu ropy naftowej wcelu wykupienia bonów zadłużenia- zwolnienia 20 tys. Robotników wstrzymanie wydobycia i groźba interwencji USA
Porozumienie- podatki z tytułu eksportu zaliczane na poczet zmniejszenia długu zagranicznego Meksyku (niekorzystne dla Meksyku)
16 lipca 1922 minister finansów Meksyku Adolfo de la Huerta i przewodniczący Międzynarodowego Komitetu Bankierów podpisali nowy układ w sprawie zadłużenia Meksyku
Meksyk uznaje swój dług zagraniczny w wysokości miliarda pesos
Meksyk uznaje że niespłacone procenty od tej dumy wynoszą 400 pesos
Spłata długu następować będzie przez 40 lat
Gwarancją spłaty będą podatki z tytułu eksportu ropy naftowej i 10% wpływów brutto z kolei narodowych
Konwencje z Bucareli USA- Meksyk (od nazwy ulicy przy której odbywała się konferencja)
uregulowanie szkód poniesionych przez amerykanów podczas rewolucji meksykańskiej
ustalenie że nie będzie nacjonalizacji majątku nabytego przed 1917 rokiem
kwestia agrarna
31 sierpień 1923 nawiązanie stosunków dyplomatycznych pomiędzy USA a Meksykiem
Nowy prezydent Meksyku Calles tworzy w 1929 Partie Narodowo- Rewolucyjną
26 grudzień 1925 nowe prawo naftowe w Meksyku
wszystkie zasoby naturalne znajdują się w bezpośrednim władaniu narodu Meksykańskiego, a cudzoziemcy musza złożyć w MSZ pisemne oświadczenie iż podporządkowują się prawom meksykańskim i rezygnują z uciekania się do ochrony swego rządu w przypadku jakichkolwiek konfliktów
koncesje naftowe nabyte przed 1917 rokiem wymagają potwierdzenia przez obecne władze
realna groźba interwencji, Calles wydaje rozkaz podpalania pół naftowych w wypadku gdyby zbliżały się okręty USA
Meksyk ustępuje 18 stycznia 1928 kongres uchwala że prawa cudzoziemców nabyte przed 1917 nie mogą podlegać ograniczeniom czasowym.
Na przełomie lat 20/30 Meksyk skłania się ku izolacjonizmowi i kultowi prawa międzynarodowego
Doktryna Genaro Estrady z 27 września 1930- Meksyk będzie się powstrzymywał od uznawania, bądź nieuznawania rządów innych państw
18 marzec 1938 rząd Cardenasa wprowadza dekret o przejęciu na własność narodu całego ruchomego i nieruchomego mienia należącego do zagranicznych przedsiębiorstw naftowych.
W drodze porozumienia z Roosveltem ustalono że Meksyk zapłaci USA 24 miliony dolarów za znacjonalizowanie amerykańskich kompanii naftowych
12 września 1931 Meksyk został członkiem Ligi Narodów
Meksyk konsekwentnie potępiał na forum ligi narodów wszelkie objawy agresji
Delegat Meksyku żądał 2 lipca 1931 zażądał wstrzymania włoskiej agresji na Etiopie
Meksyk złożył zdecydowane protesty przeciw agresji Japońskiej na Chiny, Anschlussowi Austrii, zajęciu Czechosłowacji i agresji na Polskę.
Prezydent Meksyku ogłosił neutralność swego kraju wobec II wojny światowej
POLITYKA DOBREGO SĄSIEDZTWA
Herbert Hoover (prez. 1929-1933)
Zapowiada niestosowanie doktryny Wilsona o uznawaniu państw, gdyż wciągała ona Stany Zjednoczone w konflikty z krajami regionu
Memorandum Clarka narusza doktrynalne zasady nieinterwencji, ale nie samą możliwość stosowania takich praktyk
Hoover
Zapowiada wycofanie oddziałów marines z Nikaragui (na przełomie 1932 i 1933)
Odmówił interwencji na Dominikanie i w Panamie gdzie w 1931 wybuchły zamieszki, upoważniające USA do interwencji
Nie zrobił nic aby złagodzić skutki światowego kryzysu w Ameryce płd. w 1930 prawo Smoota- Hawleya, a w 1932 protekcjonistyczne przepisy które drastycznie podniosły taryfy celne i utrudniły dostęp towarów latynoamerykańskich na rynek USA
Franklin Delano Roosvelt
W przemówieniu inauguracyjnym kadencję prezydencką wypowiada słowa że USA będą prowadziły politykę dobrego sąsiedztwa
Polityka dobrego sąsiedztwa
Kuba
Poprawka Platta z 1902 daje prawo do interwencji w wewnętrzne prawa wyspy
Dyktator pomimo, że był tyranem i pogrążał kraj w kryzysie miał poparcie USA
Po upadku rządu Machado, Kuba pogrąża się w walce o władze
Ambasador USA Summer Welles proponuje Roosveltowi interwencje zbrojną, prezydent odrzuca radę Wellsa
Ambasador Welles bez uciekania się do przemocy znalazł sposoby, aby doprowadzić do upadku niewygodnego rządu Ramona Grau San Martina i zastąpienie go rządem Carlosa Mendiety
29 maja 1934 traktat o stosunkach miedzy republiką Kuby a USA znoszący poprawkę Platta + USA zachowuje prawo do bazy Guantanamo
traktat o wzajemności zapewnia priorytet amerykańskim interesom ekonomicznym na wyspie
Haiti
Rządy prezydenta Louiso Borno (1922-1933)
Faktyczna władza generał Jochna H. Russell, Wysoki Komisarz USA w Haiti
W dorocznym orędziu w Kongresie w 1929 Hoover zapowiedział wycofanie wojsk z Haiti
Generał Russell został w listopadzie 1930 zastąpiony cywilnym reprezentantem USA- Daną G. Munro dyplomatką i znawczynią Ameryki Łacińskiej
Nowy prezydent Haiti Stenio Vincent, w 1933 traktat z USA- do 1 października 19434 USA wycofają wszystkie wojska z Haiti i zakończą okupacje kraju
Dzięki polityce dobrego sąsiedztwa Haiti zwiększyło swoją suwerenność i samodzielność
Panama
W latach XX całkowicie kontrolowana przez USA
Roosvelt zapowiada rewizje traktatu pokolonialnego z 1903 r.
W 1933 szef państwa Panamskiego po raz pierwszy złożył wizytę w Waszyngtonie a w lipcu 1934 Roosvelt przebywał w Kanadzie
2 marca 1936 podpisano traktat generalny o współpracy i przyjaźni
traktat dawał Panamie prawo do obrony swojego terytorium, oraz zapewniał sojusz z USA
traktat potwierdzał jurysdykcję USA nad kanałem Panamskim
RUCH PANAMERYKAŃSKI MIĘDZY WOJNAMI
idea sięga 1860 roku, inicjatywa USA
V Konferencja w Santiago de chile marzec- maj 1923
Uchwalenie Traktatu w sprawie unikania lub zapobiegania konfliktom miedzy państwami amerykańskimi zwanego traktatem Gondry
W traktacie Gondry ustalono konkretny mechanizm rozwiązywania sporów, które ni mogły być rozstrzygnięte na drodze dyplomatycznej, lub na drodze wcześniejszych porozumień międzypaństwowych
Traktat Gondry ustanowił dwie komisje stałe w Waszyngtonie i Montevideo, których jedynym zadaniem było powołanie komisji badawczej
Jeżeli rezolucja komisji nie zostanie przyjęta przez zainteresowane strony i wciągu 6 miesięcy spór nie zostanie rozwiązany będą one miały całkowitą swobodę poczynań i działań
Nowa konwencja w sprawie koncyliacji i arbitrażu, uznano że komisja badawcza z Traktatu Gondry, będzie miała charakter koncyliacyjny
Traktat generalny o arbitrażu między amerykańskim
VI konferencja w Hawanie
Dyskusje na temat rozumienia i uznania zasady nieinterwencji
Żadne Państwo nie ma prawa mieszania się w wewnętrzne sprawy innego, prawo do interwencji będzie zachowane w wypadku zagrożenia życia i własności cudzoziemców
Uznanie prawa do interwencji czasowej
Kodeks Bustamantego- kodeks międzynarodowego prawa prywatnego państw amerykańskich
VII konferencja w Montevideo (już w czasie prezydentury Roosvelta)
Uchwalenie Konwencji o prawach i obowiązkach państw, uznano formalnie zasadę nieinterwencji. Obywatele i cudzoziemcy korzystają z jednakowej ochrony prawnej i opieki władz krajowych, a cudzoziemcy nie mogą domagać się praw innych lub szerszych niż te, które przysługują krajowcom
VIII konferencja w Limie
Konieczność solidarności Amerykańskiej, decyzja o stworzeniu mechanizmu konsultacji politycznych
Traktat antywojenny o koncyliacji i nieagresji
Specjalna konferencja między amerykańska 1936 Buenos Aires
Konwencje w sprawie utrzymania umocnienia i ustanowienia pokoju
Protokół dodatkowy w sprawie nieinterwencji
Traktat dotyczący zapobiegania kontrowersjom
Traktat międzyamerykański w sprawie dobrych usług i mediacji
Konwencje o koordynacji i realizacji traktatów istniejących między państwami amerykańskimi
Deklarację zasad solidarności i współpracy między amerykańskiej
W wyniku systemu porozumień państwa tworzą w Amerykach REGIONALNY SYSTEM BEZPIECZEŃSTWA!
PROBLEMY I KONFLIKTY POŁUDNIOWOAMERYKAŃSKIE
Wojna o Gran Chaco- Boliwia i Paragwaj
W Gran Chaco podejrzenie występowania ropy naftowej
Spór pobudzały koncerny naftowe amerykański Standard Oil oraz brytyjski Shell
Wybuch w lipcu 1932, przewaga Paragwaju
Zabiegi mediacyjne prezydent USA Hoover, także Unia Panamerykańska powołała komisję Neutralną złożoną z Kolumbii, Meksyku i Urugwaju
Liga Narodów- komisja ligi narodów złożona z przedstawicieli Fracji, Wielkiej Brytanii, Włoch, Meksyku i Hiszpanii opracował plan porozumienia pokojowego, który nie został przyjęty
Argentyna razem z Meksykiem, Chile, Peru, Brazylią oraz USA zdołała skłonić, oba wyczerpane państwa do rozejmu zawartego 10 czerwca 1935 r.
21lipca 1938 podpisanie układu o pokoju przyjaźni i granicach boliwia traci ¾ Gran chaco
Saavedra Lamas minister spraw zagranicznych Argentyny dostał pokojową nagrodę Nobla, za wkład w zakończenie konfliktu
Konflikt o Letycję i inne spory w Ameryce południowej
Peru i Kolumbia konflikt o Letycję
Dla Kolumbii jedyne dojście do Amazonki
Grupa cywilnych, uzbrojonych Peruwiańczyków 31 sierpnia 1932 wtargnęła do Letycji i wypędziła kolumbijskich urzędników
W lutym 1933 Kolumbia zgłosiła się do Ligi Narodów z prośbą o rozwiązanie konfliktu
Oba państwa zgodziły się zawiesić spór i przyjąć Komisję Ligi Narodów, która miała przez rok zarządzać Letycją
Negocjacje pomiędzy Peru i Kolumbią doprowadziły do podpisana w Rio de Janeiro 21 maja 1934 układu kolumbijsko- peruwiańskiego który przywracał Letycje Kolumbii
BRAZYLIA I ARGENTYNA
Brazylia:
Podstawa gospodarki Brazylii- uprawa i eksport kawy
W latach 1925-29 zbiory kawy się podwoiły, ale spadło zainteresowanie (wielki kryzys) w związku z czym drastycznie spadły ceny kawy
Z szeregów warstwy średniej wyrasta opozycja- Sojusz Liberalny
3 listopada 1930 przedstawiciel sojuszu Liberalnego Getulio Vargas przejmuje władze na drodze zamachu
Vargas industrializuje kraj, stymulując rozbudowę przemysłu narodowego
Brazylia na łonie ruchu panamerykańskiego zachowywała najczęściej stanowisko zgodne ze stanowiskiem USA, bo USA przeciwne Argentynie
1937 r. Vargas rozwiązał wszystkie partie polityczne i parlament oraz wprowadził autorytarno- korporacjonistyczny system władzy
w polityce zakładał utrzymanie zarówno dobrych stosunków z USA jak i Niemcami
W skupiskach ludności Niemieckiej w Brazylii zaczęto tworzyć sekcje NSDAP
W listopadzie 1934 I porozumienie handlowe Brazylii z III Rzeszą
1937 umowa z zakładami Kruppa na dostawę do Brazylii 100 lekkich dział
USA zaniepokojone zbliżeniem Brazylii i Niemiec, 1935 amerykańsko- brazylijski układ handlowy
Przed wybuchem wojny Brazylia rezygnuje z polityki równowagi na rzecz zbliżenia z USA
Argentyna
W wyborach w 1916 r. wygrywa kandydat Obywatelskiej Unii Radykalnej Hipolito Irigoyen
Rząd Irigoyena wzmacnia nurt rywalizacji USA o wpływy w Ameryce płd.
Rząd Irigoyena podtrzymywał neutralność, aż do końca I wojny światowej
Irygoyen był przeciwny umieszczeniu wzmianki o doktrynie Monroe w Pakcie Ligi Narodów
Na VI konferencji państw amerykańskich w Hawanie była rzecznikiem państw latynoamerykańskich domagających się zmniejszenia dominacji USA w ruchu
Irigoyen nie wyraził zgody na podpisanie paktu Brianda- Kelloga tylko dlatego, że firmowało go nazwisko amerykańskiego sekretarza stanu
Światowy kryzys bardzo dotkliwie odczuła Argentyna w jego wyniku zamach stanu i władze przejął generał Jose FeliX Uriburu (6 września 1930 r.)
Traktat Roca-Runciman 1933 Argentyna otrzymała gwarancję sprzedaży na rynek brytyjski 400 tysięcy ton wołowiny rocznie
IZOLACJONIZM I NEUTRALIZM
W POLITYCE USA
F.D. Roosvelt unikał bezpośredniego zaangażowania USA w sprawy i konflikty europejskie
Apel do cesarzy, królów i prezydentów 54 państw 16 maja 19330 Roosvelt wzywał do pokoju przez rozbrojenie oraz zakończenia chaosu ekonomicznego
Idea rozbrojeniowa, etapami- najpierw mocarstwa powinny zawrzeć pakt o nieagresji
Delegat USA Davis oświadczył 29 maja 1934 r. w Genewie, że USA „nie będą brały udziału w europejskich rokowaniach i układach politycznych”
Lata 1935-37 największe natężenie polityki izolacjonizmu
W 1935 w czasie rozpatrywania ustawodawstwa w sprawie handlu bronią , Roosvelt starał się o to aby prawo zakazywało sprzedaży broni agresorowi.
Ustawa o neutralności- kongres uchwalił zakaz przewożenia materiałów wojennych przez statki USA do jakiegokolwiek miejsca objętego konfliktem zbrojnym. Embargo broni dla walczących, bez żadnego rozróżnienia między nimi
Po agresji Włoskiej na Etiopię w 1935 Roosvelt musiał się po raz pierwszy zastosować do ustawy o neutralności
Drugi akt neutralnosci 29 lutego 1936 r. zakazywał on udzielania pozyczek stronom walczącym, rozciągnął embargo na każde państwo które przyłączyłoby się do dwustronnego konfliktu zbrojnego oraz przedłużał działanie pierwszego aktu o neutralności do 1 maja 1937 r. (ustawa zezwalał jednak na dostarczanie broni republikom Amerykańskim jeżeli jakakolwiek z nich walczyłaby z agresorem poza amerykańskim)
6 stycznia 1937 zastosowano ustawy o neutralności wobec wojny w Hiszpanii
trzeci akt neutralności Kongres uchwalił 1 maja 1937- mówi on o neutralności permanentnej (trwałej) Podróż Amerykanów statkami stron walczących będzie uznana za nielegalną. Stronom walczącym można zakupić w USA broń pod warunkiem zapłaty gotówką i przewiezieniu zakupionych towarów własnymi statkami (Cash and carry). Prawo do uchwalenia listy towarów, które mogły być sprzedawane w ten sposób dostał Prezydent
od Agresji Japońskiej na Chiny w lipcu 1937 wychodzenie USA z izolacjonizmu
sytuacja na Dalekim Wschodzie współpraca Japońsko- Niemiecka stawały się poważnym zagrożeniem interesów USA i skłaniały polityków do rewizji polityki izolacjonizmu i neutralności
KANADA
Kanada aktywnie uczestniczyła w paryskiej konferencji pokojowej i została sygnatariuszem traktatu wersalskiego
W polityce wewnętrznej Kanada była już praktycznie całkowicie niezależna
W sferze polityki zagranicznej niezależność Kanady była ograniczona
Kanadyjski premier Arthur Meighen na imperialnej konferencji w Londynie w 1922 zajął samodzielne stanowisko i odpowiedział się przeciwko odnowieniu sojuszu anglo- japońskiego
W 1927 kanada została wybrana do Rady Ligi Narodów
stała się członkiem komisji przygotowującej światową konferencje rozbrojeniową, a w 1928 stała się stroną Paktu Brianda- Kellgoa
1931 r. Statut westminsterski- przyznawał on Kanadzie swobodę decyzji w polityce zagranicznej przy zachowaniu członkostwa Commonwealthu.