ZAGROZENIA W INTERNECIE -teoria

Rozwój nowych technologii informacyjnych, gwałtownie zwiększające się zasoby dostępnej informacji oraz rosnące możliwości techniczne jej przetwarzania i wykorzystywania w komunikacji sprawiają, że ta technologia ma coraz większy wpływ na życie społeczeństw. Media i multimedia tworzą nowe konkurencyjne dla tradycyjnych form -środowiska edukacyjno -wychowawcze. Ich wpływ na dziecko jest tym bardziej istotny, że oprócz silnego oddziaływania ze względu na swoją atrakcyjną formę przekazu komunikacyjnego w szczególny sposób kształtują także wzorce wychowawcze. Jednym z takich dobrodziejstw jest Internet. W przeciągu ostatniej dekady stał on się bardzo popularnym medium. Według dostępnych statystyk w 2003 r. korzystało z niego ponad 600 mln osób, a w 2004 r. liczba jego użytkowników przekroczyła 1 mld (Global Internet Statistics 2002). W Polsce liczbę u użytkowników szacuje się na ponad 10 mln, a coraz więcej osób deklaruje przyłączenie się do sieci w najbliższym czasie.

Internet to prawdziwa kopalnia wiedzy (dostępna niemalże natychmiast), sposób komunikacji, uczenia się, rozrywka, ale jednocześnie duży śmietnik, w którym możemy   znaleźć wiele niewłaściwych treści dla oczy i uszu dzieci. W codziennym, realnym życiu, każdy rodzic i wychowawcza stara się przed nimi bronić dziecko, troszcząc się o to co ogląda w telewizji, jakiej muzyki słucha, z kim się spotyka, jak spędza wolny czas. Niestety
wielu dorosłych, którzy mają obowiązek chronić i dobrze wychowywać dzieci nie zdaje sobie sprawy z internetowych zagrożeń, jakie czyhają na ich pociechy. Częściowo wynika to z niewiedzy, częściowo z ignorancji. To jednak głównie jest postawa osób, które nie korzystają aktywnie z Internetu. Jeśli bowiem, ma się do czynienia z Internetem na co dzień, jak łatwo trafić na różne szkodliwe treści, nie trzeba ich nawet poszukiwać, same niemalże się wpychają, jak nieproszeni goście i co robi wówczas gospodarz? - z reguły zaprasza do siebie i stara się zainteresować nimi, „zaopiekować”, poświecić im uwagę i czas. Tak samo dzieje się z dzieckiem - „a co mi tam popatrzę, pooglądam, bo to takie inne, fajne, ciekawe” a jak jeszcze niedozwolone - tym bardziej kusi. Internet do z jednej strony nieoceniona pomoc dydaktyczna, doskonałe źródło informacji (ogromna baza danych zawierająca teksty, grafikę, dźwięk; niezliczona ilość stron edukacyjnych, encyklopedii, programów naukowych gwarantuje jasne i dokładne informacje), a z drugiej pokusy i zagrożenia czyhające na jego użytkowników, przede wszystkim nieletnich. Problem ten dotyczy bowiem głównie młodzieży- grupy o podwyższonym ryzyku. Niepokojące jest, jak pokazują wyniki badań, że polskie dzieci i młodzież nie przestrzegają podstawowych zasad bezpieczeństwa - bardzo często udostępniają obcym dane personalne i spotykają się z nieznajomymi w rzeczywistym świecie, wypełnia mnóstwo formularzy logując się na rozmaitych stronach, które niestety zbierają informacje o nas i są wykorzystywane do różnych celów. Niechciane rozmowy na tematy związane z seksem i niechciana ekspozycja zdjęć pornograficznych również okazały się powszechnym doświadczeniem badanych. Jakie zatem pułapki i niebezpieczeństwa czyhają na młodych ludzi?

Zagrożenia związane z użytkowaniem Internetu można podzielić na kilka kategorii tj.:

1. ZAGROŻENIA FIZYCZNE.

- pochłanianie czasu (redukcja). Mass media.i Internet w znacznym stopniu zmieniają czasowy i przestrzenny wymiar życia dziecka, pozwalając przenikać granice zarezerwowane kiedyś dla bezpośredniej interakcji. Badania, jakie przeprowadziła firma, Yahoo! wskazują, że ponad połowa użytkowników internetru spędza codziennie w sieci mniej niż dwie godzinny dziennie, co trzecia osoba korzysta od dwóch do czterech godzin dziennie, a prawdziwi sieciowi maniacy, którzy stanowią jedną piątą internautów, spędzają przed ekranem ponad cztery godzinny dziennie.

- przestrzeń - bariery przestrzenne znacznie zmniejszyły się, a docieranie do człowieka różnorodnych informacji stało się natychmiastowe. Medialne, symboliczne formy zmieniły sposób w jaki ludzie zdobywają wiedzę oraz poczucie czasu. Współczesny nastolatek w percepcji świata praktycznie nie korzysta już z bezpośredniego doświadczania, wszystko dociera do niego za pomocą mediów, Internetu.

- ograniczenie aktywności fizycznej - coraz częściej młodzież zamiast spędzać wolne chwile uprawiając sport lub siedząc na „trzepaku przed blokiem” wybiera klikanie myszką w zaciszu swego pokoju,

- pogorszenie stanu zdrowia - choroby: oczu, układu kostnego, nerwowego, otyłość

2. ZAGROŻENIA PSYCHICZNE

- uzależnienie od Internetu. Internet jest jednym z najbardziej wciągających mediów. Można w nieskończoność przechodzić ze strony na stronę, poznawać nowe osoby i dyskutować z nimi na czatach, forach, przez komunikatory internetowe. Sieciowe gry, w których może uczestniczyć wielu graczy jednocześnie są również bardzo wciągające. Takie rzeczy łatwo uzależniają nawet dorosłych, a co dopiero dzieci. Na świecie powstają ośrodki leczące Internetoholików. Uzależnienie od Sieci jest jak każde inne, a dzieci są na nie szczególnie narażone - np. niekontrolowane korzystanie z Internetu może być przyczyną słabych wyników w nauce. Osoby te stają się znużeni, osowiali i zmęczeni życiem, a statystyki mówią, że są to osoby do 25 roku życia.

- problemy psychospołeczne. Sieć powoduje ułudę bliskości - zawierane przyjaźnie są na ogół iluzoryczne, nieprawdziwe i często jest tak, że rozmawiamy z zupełnie obcą nam osobą o sobie, swoich troskach, kłopotach, zaniedbując tym samym relacje z ważnymi dla nas osobami (rodzicami, przyjaciółmi, rodzeństwem, dziadkami). Ponadto takie relacje są najczęściej płytkie, co może potem utrudnić dziecku nawiązywanie bliższych kontaktów w rzeczywistości.

- sfera emocjonalna: lęki, koszmary senne, uczucie strachu, nadmierna pobudliwość, znieczulenie na zło, agresję, krzywdę (zanik uczuć wyższych),

3. ZAGROŻENIA WYCHOWAWCZE

- rozpowszechnianie nielegalnych treści (np. pornograficznych). Internet daje im możliwość komunikowania się między sobą, publikowania i wymiany pornografii dziecięcej i - co najbardziej niepokojące - komunikowania się z potencjalnymi ofiarami. Ponadto strony zawierające treści pornograficzne podczepiane są pod inne najczęściej otwierane strony. Dziecko może szukać materiałów do nauki czy też informacji o ulubionym piosenkarzu, i pryz okazji z dużym prawdopodobieństwem może trafić na stronę pornograficzną. Badania pokazały, iż w ciągu ostatniego roku 80% dzieci natrafiło w Internecie wbrew swojej woli na materiały o charakterze pornograficznym, a duża część respondentów zgłasza, iż nie były to jednorazowe incydenty (kilka razy - 36%, wiele razy - 29%). 41,8% dzieci otrzymywało w ciągu ostatniego roku w wiadomościach e-mail linki do stron pornograficznych. Blisko połowa z nich (49%) skorzystała z otrzymanego adresu (29% - wielokrotnie). Praktyka krajów, które dostrzegły problem pedofilii w Internecie pokazuje, iż nie jest to zjawisko marginalne. Dla ochrony najmłodszych z jednej strony powołuje się specjalne jednostki policji, uruchamia mechanizmy kontroli zasobów Internetu, z drugiej prowadzi się programy edukacyjne dotyczące bezpiecznego używania Internetu przez dzieci.

Oprócz pornografii, dzieci łatwo mogą natrafić na strony z przemocą, zdjęcia zmasakrowanych ofiar wypadków samochodowych, strony www i fora dyskusyjne z wulgarnym słownictwem, strony sekt czy też ugrupowań neonazistowskich propagujących przemoc i rasistowskie poglądy,

- piractwo i łamanie prawa- korzystanie z ofert sprzedaży pirackiego oprogramowania, nagrań audio i video. Większość z młodych ludzi „idzie na łatwiznę”, czyli korzysta z konkretnych informacji pomijając prawa autorskie i powiela ja na swoją korzyść. W Internecie można znaleźć gotowe wypracowania i referaty, które uczniowie kopiują oddając jako swoje prace. Coraz bardziej rozpowszechniona jest również bankowość internetowa, płatności on-line jak też udział w aukcjach internetowych. Trzeba mieć świadomość, że można natknąć się na osoby próbujące wyłudzić od nas towary lub pieniądze czy też nawet przechwycić hasło dostępu do internetowego konta bankowego lub numery karty płatniczej. Korzystając z aukcji najlepiej robić interesy ze sprawdzonymi kontrahentami zwracając uwagę na liczbę transakcji jakie przeprowadzili oraz ich komentarze. Należy unikać płacenia kartą i logowania się na swoje konto bankowe w kawiarenkach internetowych. .

- niepewne internetowe znajomości. Dzieci z reguły są ciekawe, ufne i chętne do zawierania znajomości za pośrednictwem Internetu, a to stwarza kolejne zagrożenie. Z komunikatorów internetowych i czatów często korzystają pedofile podszywający się pod rówieśników dzieci. W ten sposób nawiązują znajomość, zdobywają zaufanie a w końcu proponują spotkanie w rzeczywistości (pond 75%osób). Jak wykazują badania, znaczna część dzieci nie informując rodziców spotyka się z nieznajomymi poznanymi przez Internet. Podobnie jak pedofile postępują również inni przestępcy, oszuści i podrywacze wynajdując swoje ofiary w sieci. Ponadto korzystając z Internetu dzieci bardzo często podają obcym prywatne informacje na swój temat - 87% dzieci podało obcemu swój adres e-mail (81% wielokrotnie), - 64% dzieci podało obcemu swój numer telefonu (43% wielokrotnie), - 42% dzieci podało obcemu adres zamieszkania (19% wielokrotnie), - 44% dzieci przesłało obcemu swoje zdjęcie (34% wielokrotnie). Ryzykowne zachowania podczas kontaktów z obcymi w Internecie w nie dużym stopniu różnicowane są przez płeć użytkowników Internetu. Analiza odpowiedzi wykazuje jedynie istotną różnicę w zakresie otrzymywania propozycji spotkania poza Internetem. Dziewczęta (80,8%) otrzymują je częściej niż chłopcy (61,8%). Jednak same spotkania poza Internetem - podobnie jak inne ryzykowne zachowania w podobnym stopniu - właściwe są dziewczętom (26,9%), jak i chłopcom (24,9%). W toku rozmów z nieznajomymi prowadzonych online w Internecie dzieci często są obiektem zainteresowania o charakterze seksualnym. Aż 58% respondentów w ciągu ostatniego roku wciąganych było wbrew swojej woli w rozmowy o charakterze seksualnym. Towarzyszyły temu często: przesyłanie zdjęć pornograficznych (14%), agresja (32%), prośba o przesłanie zdjęcia (66%), propozycja spotkania (69%). Częściej do rozmów na tematy związane z seksem namawiane są dziewczęta (61,2%). Chłopcy zgłaszają takie przypadki znacznie rzadziej (35%).

Oczywiście osoba poznana przez Internet może okazać się uczciwym człowiekiem i zostać naszym najlepszym przyjacielem. Niemniej jednak do prawdziwych spotkań osób poznanych w Sieci należy podchodzić z najwyższą ostrożnością. W szczególności należy uświadamiać dzieci o stosowaniu ograniczonego zaufania w stosunku do innych internautów i zachowaniu najwyższej ostrożności w razie prośby o osobisty kontakt. W przypadku otrzymania przez dziecko niesympatycznych propozycji np. o treści seksualnej czy też gróźb możesz zgłosić ten fakt na Policję. Internet wbrew często spotykanym opiniom nie jest anonimowy i można wykryć konkretną osobę na podstawie adresu IP przydzielanego przez dostawcę Internetu.

- sfera umysłowa (edukacyjna) - relatywizm poznawczy, bierność i rozleniwienie intelektualne, zatarcie różnicy między rzeczywistością, a fikcją, prawem, bezprawiem, niekorzystne zmiany w słownictwie.

- sfera zachowania - wzrost zachowań aroganckich, wulgarnych, impulsywnych i egocentrycznych, prowokujących do kłótni, a przede wszystkim wzrost zachowań agresywnych (stymulacja agresywnych fantazji, wywoływanie nowych forma zachowań agresywnych, wzrost poziomu agresji, zaburzenie postrzegania rzeczywistej roli przemocy w społeczeństwie- swoiste znieczulenie poznawcze i emocjonalne na agresję, przejawianie tendencji destrukcyjnych),

- osamotnienie przed ekranem monitora przez ograniczenie kontaktów interpersonalnych w życiu rodzinnym (destabilizacja życia rodzinnego, zastępowanie komputerem rodziców i opiekunów w wypełnianiu przez nich niektórych funkcji opiekuńczo -wychowawczych) i rówieśniczym.

4. ZAGROŻENIA TECHNICZNE

- włamania sieciowe i zainfekowanie komputera programem wirusowym np. dysku startowego, (niszcząc i uniemożliwiając tym samym dostęp do dysku, przenosząc kod inicjujący system z sektora startowego w inny obszar dysku i zajmując jego miejsce, co powoduje jego załadowanie jeszcze przed startem systemu, a więc także przed uruchomieniem jakiegokolwiek oprogramowania antywirusowego. Działanie tego typu umożliwia wirusom przejęcie kontroli nad oprogramowaniem przeznaczonym do ich zwalczania),

- programy monitorujące. Powszechne w użyciu stają się programy, które sprawdzają rozmowy, zapamiętują adresy odwiedzanych stron, adresatów poczty elektronicznej itp. Są to programy, o których obecności użytkownicy komputerowi niekoniecznie zdają sobie sprawę.

- cookies. Niektóre strony zapisują na komputerze tzw. ciasteczka ( cookies), zawierające informacje o „banerach reklamowych”, które kliknęliśmy będąc na konkretnej stronie. Gdy odwiedzamy ja ponownie, znane są już nasze upodobania, są wyświetlane banery z interesującego nas zakresu. Podczas podawania na owej witrynie swoich danych personalnych od razu zapisywane są w Cookiem (niebezpieczeństwo podawania ich innym firmom).
- niechciana poczta - tzw. spam, a więc reklamy różnorodnych produktów, "łańcuszki" internetowe, wspominanie wyżej wirusy komputerowe. Im aktywniej właściciel konta pocztowego korzysta z Internetu, im częściej podaje swój adres email podczas rejestracji na różnych stronach www, tym więcej otrzymuje niechcianych wiadomości. Przed polskim spamem można się bronić zgłaszając ten fakt dostawcy Internetu. W przypadku spamu z zagranicy skuteczne przeciwdziałanie może jednak okazać się znacznie trudniejsze. Należy uczulić dzieci, by nie odpowiadały na listy od nieznajomych osób i nie otwierały dołączonych załączników. Uświadom je, że najlepiej chronić swój adres email, uważając komu i gdzie go udostępniają. Warto również uaktywnić opcje filtrujące programu pocztowego lub stosować osobne programy filtrujące (np. SpamExperts Home),

.
INNE

Poprzez szybki sposób komunikacji ( np. SMS-y, e-maile), młodzi ludzie zapominają często o gramatyce języka polskiego. Wypieranie przez internet innych, tradycyjnych źródeł wiedzy, budzi nie tylko wśród nauczycieli obawy przed zastąpieniem w przyszłości rzeczywistych sytuacji i miejsc procesami wirtualnymi (np. zwiedzanie muzeów, robienie zakupów, wycieczki, podróże a nawet zawody sportowe.). Kolejnym minusem jest to, że na własnej stronie możemy umieścić dosłownie wszystko, co tylko chcemy. Niechcianym zjawiskiem może stać się również po prostu prawdziwy zalew informacji, niekoniecznie prawdziwych, dostarczonych nam przez sieć. Gdy dzieje się to zbyt szybko, mózg traci zdolność racjonalnej selekcji wiadomości na sensowne i nic nie warte, tzw. „szok informacyjny”, może pojawić się także zagrożenie manipulacji.

Jak ochronić dziecko przed internetowymi zagrożeniami?

Działania Rodziców

Umiejętność właściwego korzystania z komputera i internetu, dokonywania wyboru i właściwej oceny materiałów pisanych, filmowych, zasobów informacyjnych internetu, programów komputerowych decydować będzie o naszej dalszej drodze przez wirtualny świat, w którym czyha na nas wiele niebezpieczeństw zarówno jak i dla naszego sprzętu jak i stanu zdrowia fizycznego, psychicznego i duchowego. Naukowcy i psycholodzy zastanawiają się, czy nie tworzyliśmy tzw. „puszki Pandory”, poprzez komputeryzację świata. Co zatem robić by dziecko buszujące w sieci Internetowej było bezpieczne?

-  zadbać przede wszystkim by dziecko nie miało komputera w swoim pokoju. Urządzenie to powinno stać w pomieszczeniu, z którego korzystają wszyscy domownicy, tak by rodzic mógł od czasu do czasu dyskretnie zobaczyć co dziecko ogląda,

„odkrywać” Internet razem z dzieckiem i rozmawiać ze swoim dzieckiem, uświadamiając mu, że w sieci znajdują się treści, których powinno unikać. Nie ma sensu udawać że ich nie ma, prędzej czy później dziecko się i tak na nie natknie.

- ustalić wspólnie z nim zasady korzystania z Internetu (warto je spisać, powiesić w pobliżu komputera i odwoływać się do nich w razie potrzeby- swoisty regulamin, kontrakt korzystania z Sieci). Najgorszą rzeczą jaką można zrobić to zakaz korzystania z Sieci. Nie od dziś wiadomo, że zakazany owoc kusi najbardziej.

- używać programów filtrujących treści internetowe. Jednym z takich programów jest Opiekun Dziecka., który blokować strony zawierające pornografię, przemoc, wulgarne słownictwo, narkotyki i inne szkodliwe treści. Zablokować można również komunikatory internetowe, czaty oraz możliwość ściągania plików z Sieci, dodatkowo program pozwala na ustalenie limitów czasowych korzystania z Internetu przez dziecko (lub kilkoro dzieci), „Opiekun Dziecka” jest odporny na próby jego obejścia lub usunięcia, zatem dziecko bezpiecznie może korzystać z Internetu nawet podczas nieobecności rodzica w domu.
- adekwatnie do wieku dziecka nastawienie rodzica, - 10 latek powinien mieć koniecznie kontrolowany dostęp do Internetu, natomiast w przypadku 16 latka największy sens ma właśnie rozmowa, niż zakazy, kłótnie i nieporozumienia. Bystry nastolatek znajdzie sposób na dostęp do sieci u kolegi, koleżanki czy w kafejce internetowej, wówczas rodzic zupełnie nie będzie miał kontroli nad tym co robi dziecko. Warto zadbać by dziecko wiedziało, że może zwrócić się do rodzica, kiedy zauważy coś niedobrego.

- poznać wirtualnych przyjaciół swoich dzieci.

Działania szkoły (systemowe):

- konieczne są działania edukacyjne skierowane do dzieci mówiące o zagrożeniach i zasadach bezpiecznego korzystania z Internetu (załącznik nr 1)

· działaniami edukacyjnymi dotyczącymi zasad bezpieczeństwa i kontroli poczynań dzieci w Internecie objęci powinni zostać również rodzice i pracownicy placówek oświatowych.

- powinny zostać podjęte kroki na rzecz ograniczenia dostępności materiałów pornograficznych dla najmłodszych użytkowników sieci (oprogramowanie filtrujące, kontrola zasobów Internetu),

- stworzenie regulaminu korzystania z Internetu (załącznik nr 2.

 

BIBLIOGRAFIA

Antab, P., Internet a dzieci : uzależnienia i inne niebezpieczeństwa, Warszawa: Prószyński i S-ka SA, 2003

Bednarek, J., Zagrożenia w cyberprzestrzeni,[w :] Patologie społeczne / pod red. Mariusza Jędrzejko. - Pułtusk: Wyższa Szkoła Humanistyczna im. Aleksandra Gieysztora, 2006. s. 83-116

Bendyk,, E., Górksi, A. Bajka o złym Internecie, Polityka. - 2000, nr 21, s. 90-93

Chodkiewicz, J., W Sieci sieci., Charaktery. - 2002, nr 8, s. 44-46

Ćwiek, M., Uzależnienia od komputera i Internetu, Nowe w Szkole. - 2003, nr 7-8, s. 2-4

Dziewięcki , M., Uzależnienie od komputera i Internetu , Wychowawca. - 2003 nr 6, s. 14-15

Kodroń, M., Niebezpieczeństwa Sieci, Psychologia w szkole, Kielce 2004, nr 2, s 55- 64.

Kozak., S., Internetoholizm - uzależnienie od Internetu : zagrożenia dla osobowości dzieci, młodzieży i dorosłych, [w:] Patologie wśród dzieci i młodzieży : leczenie i profilaktyka, Warszawa: „Difin”, 2007. - S. 28-37

Tabor, S., Niebezpieczny Internet, Życie Szkoły. - 2004, nr 8, s. 527-529

Tęcza-Ćwierz, J. Internet - szanse i zagrożenia, Wychowawca. - 2003, nr 6, s. 16-17

Wallach, P., Psychologia Internetu, Poznań: Dom wydawniczy „Rebis”, 2003

Wojtasik., Ł., Fundacja Dzieci Niczyje", artyuł pochodzi ze strony www.dzieckowsieci.pl  Ukazał się także w kwartalniku "Dziecko krzywdzone" wydawanym przez Fundację Dzieci Niczyje.

ZAŁĄCZNIK NR 1. CO MUSZĄ WIEDZIEĆ NASTOLATKI O SIECI

1. Nigdy nie zdradzaj swojego hasła, zmieniaj je co jakiś czas. Jeśli ktoś je pozna, może otwierać twoja skrzynkę pocztową, dobywać dane osobowe.

2. Nie udzielaj informacji, które umożliwią komuś zidentyfikowanie Cię w realnym świecie. Nie ujawniaj imienia i nazwiska, miejsca zamieszkania, szkoły do której chodzisz, nazwy zespołu, organizacji do której należysz.

3. Musisz posiadać program antywirusowy i to często aktualizowany.

4. W realnym życiu nie spotykaj się z ludźmi, których poznałeś przez Internet. Jeśli koniecznie chcesz poznać tę osobę, to zadzwoń do niej i niech wasi rodzice porozmawiają. Umów się w uczęszczanym miejscu, mówiąc komuś zaufanemu, gdzie i kiedy się spotkasz. Możesz też dać zaklejoną kopertę z informacjami, którą otworzy gdy nie wrócisz o określonej godzinie do domu. Najlepiej idź z inna osobą (w miarę możliwości dorosłą) lub grupą przyjaciół.

5. Nigdy nie otwieraj załączników do e-maili od nadawcy, którego nie znasz. Mogą zawierać wirusy, niszczące programy komputerowe. Załączniki sprawdzaj programem antywirusowym. Jeśli dostaniesz e-maila od osoby nieznanej - usuń go, nie odpowiadaj, bo może to być sztuczka hakera. Usuwaj reklamy i listowe „łańcuszki”, nie przesyłaj ich dalej.

6. Jeśli masz wrażenie, ze jesteś nękany czy prześladowany, nigdy nie odpowiadaj prześladowcy. Poinformuj dorosłą osobę o tym co się dzieje. Przestrzegaj zasad czatu. Jeśli ktoś czyni Ci niestosowne uwagi, zachowaj tekst i wyślij dostawcy Internetu.

7. Nie wierz we wszystko co czytasz, widzisz i słyszysz w Internecie. Nigdy nie wiesz, czy ktoś z kim rozmawiasz mówi ci prawdę. Zawsze pamiętaj, że jego imię znasz tylko z ekranu. W Internecie można rozpowszechniać fałszywe lub tendencyjne informacje. Używaj zatem zdolności krytycznego myślenia. To Twoje najlepsze narzędzie do odróżniania prawdy od fałszu.

8. Jeśli otrzymasz pogróżki od hakera, wyłącz komputer i odczekaj trochę, zanim ponownie połączysz się z Internetem.

ZAŁĄCZNIK 2 - REGULAMIN KORZYSTANIA Z INTERENTU - POMOCNE PYTANIA

1. Gdzie w szkole jest dostęp do Internetu?

2. Kto nadzoruje korzystanie z niego?

3. Jakie są szczególne warunki korzystania z Internetu w różnych miejscach szkoły?

4. Co uznajemy za zagrożenie?

5. Czy korzysta się z serwisów lub oprogramowania filtrującego?

6. Co zrobić, gdy uczeń potrzebuje dostać się na zablokowana stronę? Czy są sposoby ominięcia blokad? Czy lista stron niepożądanych może być modyfikowana?

7. Jakie są zasady pobierania plików? Czy uczniowie są poinformowani o wirusach i hakerach?

8. Czy na szkolnej stronie www umieszczona jest wewnętrzna książka adresowa z numerami telefonów, imionami dzieci i rodziców, plany lekcji, nazwiska członków drużyn?

9. Czy uczniowie mogą być ukarani za publikowanie zniesławiających i / lub prowokujących informacji o szkole i personelu na stronach www, które tworzą poza szkołą?

10. Gdzie uczniowie mogą zgłaszać strony, w których grozi się przemocą?

11. Czy szkoła publikuje dane osobowe uczniów w Sieci? Czy podaje adresy e-mailowa? Czy zamieszcza zdjęcia - indywidualne czy grupowe?

12. Jakie informacje na temat aktywności w Internecie gromadzi szkoła? Komu mogą być udostępnianie? Czy będą dostępne dla rodziców na ich życzenie?

13. Co się stanie, jeśli uczeń złamie reguły? Czy dostanie naganę, obniżoną ocenę ze sprawowania?

Fundacja Dzieci Niczyje w 2004 roku przeprowadziła kampanęi społeczną Dziecko w sieci, która miała na celu edukację dzieci i rodziców w zakresie bezpiecznego korzystania z Internetu przez najmłodszych.

Badania OBOP dotyczące zagrożeń w Internecie, adresowane do dzieci w wieku 12-17 lat, Przeprowadzone zostały online. Formularz ankiety dostępny był w Internecie za pośrednictwem wybranych serwisów WWW dla dzieci i młodzieży przez pięć miesięcy - od grudnia 2002 r. do kwietnia 2003 r.3. W tym czasie w badaniu udział wzięło 8991 dzieci (1180 chłopców -  13% i 7763 dziewcząt - 87%).  Blisko 92% respondentów zadeklarowało, iż korzysta z Internetu codziennie lub co najmniej kilka razy w tygodniu.

Kodroń, M., Niebezpieczeństwa Sieci, Psychologia w szkole, Kielce 2004, nr 2, s 64.

Tamże, s. 63.

---