Po wykonaniu prawidłowego zgłębnikowania dołącz do końcówki zgłębnika lejek
Wypełnij lejek płynem do płukania
Zdejmij kocher ze zgłębnika
Wlewaj płyn, utrzymując jego stały poziom w lejku. Jednorazowo wprowadza się ok. 0,5 l płynu
W momencie wprowadzenia całości płynu (wlot lejka musi być stale wypełniony) obniż lejek w dół do wiadra na popłuczyny
Z pierwszej porcji popłuczyn pobierz ok. 150 ml do badania. W pierwszej porcji popłuczyn jest największe stężenie trucizny.
Czynność powtarzaj do momentu uzyskania klarownego płynu
Załóż kocher na zgłębnik
Dalej algorytm zgłębnikowania
Obowiązujące zasady:
Używanie do zabiegu jałowego zgłębnika grubością dostosowanego do rodzaju zatrucia, np.:
zatrucie grzybami – gruby
zatrucie lekami – cieńszy
Wykonanie zabiegu możliwe szybko po stwierdzeniu zatrucia
Do płukania można użyć:
wody
wody z węglem aktywowanym
0,9% NaCl o temperaturze zbliżonej do temperatury błon śluzowych – ok. 37°C
Przy wprowadzaniu zgłębnika i płukaniu obserwowanie występujących objawów i zachowania pacjenta
Wprowadzanie zgłębnika delikatnie i stopniowe
Pobranie materiału do badania z pierwszej porcji popłuczyn
Zakończenie zabiegu w momencie uzyskania klarownych popłuczyn
Przy płukaniu utrzymywanie słupa wody w lejku i zgłębniku
PAMIĘTAJ:
W wyniku nieprzestrzegania zasad pacjentowi grozi:
hipotonia (podanie płynu o temperaturze niższej niż 37°C)
zachłyśnięcie
zakrztuszenie
zasłabnięcie
zapaść
mechaniczne uszkodzenie aż do przebicia włącznie ściany przewodu pokarmowego
zatrucie wodne (w przypadku obfitych płukań)
dlatego u dzieci żołądek należy płukać 0,9% NaCl
nieuzyskanie popłuczyn w wyniku przetrwania powietrzem słupa płynu w zgłębniku (nieskuteczność zabiegu)
Płukanie żołądka u osoby nieprzytomnej
Przed wykonaniem płukania zachodzi konieczność wykonania intubacji (uniemożliwienie przedostania się płynu do dróg oddechowych) oraz założenie szczękorozwieracza – umożliwienie założenia zgłębnika. Zabieg wykonuje się w pozycji leżącej, bocznej. Sam zabieg wykonuje się w sposób podany wyżej. Po usunięciu zgłębnika zachodzi konieczność oczyszczenia jamy ustnej przez odessanie ssakiem – niedopuszczenie do zachłyśnięcia.
Przeciwwskazania do płukania żołądka
Substancje żrące, np.
kwasy
zasady
wybielacze
odkamieniacze
związki ropopochodne, np.
benzyna
parafina
alkohol
związki terpentyny
nafta
Prowokowanie wymiotów
Aby wzbudzić wymioty, używa się środków działających ośrodkowo (przeważnie preparatów ipekakuany). Jednakże ich zastosowanie może zatrzeć objawy związane z przedawkowaniem. Nie ma dowodów na zmniejszenie absorpcji przez ich zastosowanie.
Węgiel drzewny (Carbo medicinalis)
Węgiel powoduje absorpcję połkniętych leków. Jest to obecnie leczenie z wyboru pacjentów po przedawkowaniu. Jego zastosowanie powinno ograniczać się do tych chorych, którzy przyjęli dawki leków zagrażające ich życiu. Czas od przyjęcia medykamentu nie powinien przekraczać 1 h. Węgiel absorbuje ilość leku nie przekraczającą 10% jego masy (np. 50 g węgla absorbuje 5 g leku), dlatego też przy przedawkowaniu leków w dawce >5g jest raczej mało skuteczny. W takich wypadkach możemy stosować płukanie żołądka, po którym podamy węgiel. Jeśli pacjenci mają problemy z jego przyjęciem, można go stosować przez sondę.