Wykład 1
Podstawy gospodarki przestrzennej - zachowania i potrzeby przestrzenne człowieka
dr Piotr Gibas
Główne tezy wykładu
przestrzeń – definicja
typowe zachowania przestrzenne
nietypowe zachowania przestrzenne
Przestrzeń definicja
Przestrzeń wg Arystotelesa - suma wszystkich miejsc oraz dynamiczne pole o wielu kierunkach i właściwościach
Przestrzeń wg Newtona
przestrzeń absolutna – pozostająca poza percepcją człowieka
przestrzeń relatywna –uzależniona od zdolności postrzegania przez indywidualną osobę
Przestrzeń wg Christiana Norberg-Schulza
pragmatyczna (umiejscowionych działań),
percepcyjna, osobista (rozciągająca się wokół każdego z nas)
egzystencjonalna, (wymiar naszego bytowania)
Przestrzeń wg Christiana Norberg-Schulza
kognitywna (poznawalna fizycznie, estetycznie – definiowalna)
abstrakcyjna, logiczna, relatywna (umozliwiająca opis czterech wymienionych kategorii przestrzeni)
Przestrzeń wg Jana Macieja Chmielewskiego
rozciągłość, w której występuje świat ludzkich symboli materialnych i niematerialnych
mityczna,
duchowa,
konceptualna,
niedefiniowalna
Przestrzeń wg Jana Macieja Chmielewskiego
Objętość zdefiniowana poprzez elementy fizyczne
pragmatyczna
ekonomiczna
absolutna
Przestrzeń wg Jana Macieja Chmielewskiego
Objętość zdefiniowana poprzez wyobraźnię człowieka
relatywna
zachowań
czasoprzestrzenna
abstrakcyjna
Zachowania przestrzenne
typowe • strefa intymna (0-45cm),
nietypowe strefa osobista (45-120 cm)
pasywne strefa społeczna (1,2-3,6 m)
aktywne strefa publiczna (3,6-6m)
Typowe (modelowe) zachowania przestrzenne
doba wzorcowa
tydzień wzorcowy
rok wzorcowy
życie wzorcowe
Doba wzorcowa
8 godzin rekreacji i snu – zachowania pasywne
8 godzin życia rodzinnego i pracy w domu – zachowania aktywne
8 godzin pracy zawodowej – zachowania aktywno-pasywne
Typowe zachowania domowe
podział domu na część dzienną i nocną
zasada najkrótszego szlaku komunikacyjnego
zasada miejsc wspólnych i prywatnych
Przestrzenny aspekt życia w zaciszu domowym
historyczne i kulturowe zmiany w postrzeganiu roli płci w życiu prywatnym i społecznym
/strefa kobiety, strefa mężczyzny/
historyczne i kulturowe zmiany w układzie domostw i aranżacji ich wnętrz
/dostępność materiałów, zagrożenie przemocą, pojęcie luksusu/
historyczne i kulturowe zmiany w podejściu do własności prywatnej /chata staropolska, XX wieczna komuna, własność obywatela USA/
Typowe zachowania związane z życiem rodzinnym i relaksem
relaks „na zakupach” – kierunek do sklepu, do centrum handlowego, do miasta /uwaga selektywna przyjemna/
relaks na „łonie przyrody” – kierunek do ogrodu, do parku, od miasta /ładowanie akumulatorów/
relaks „w drodze do pracy” – kierunek do obowiązku, do pracy, do centrum /uwaga „rozmyta”/
Przestrzenny aspekt życia rodzinnego i relaksu
historyczne i kulturowe zmiany w podejściu hierarchii wartości społecznych
/wiek osób i ich autorytet, kościół czy zakupy, gospodarstwo domowe tradycyjne czy nowoczesne/
zmiany preferencji społecznych
/od lokalnego do globalnego, od małego do dużego, od swojskiego „później” do obcego kulturowo „teraz”/
zmiany preferencji indywidualnych
/od ogrodu wiejskiego do ogrodu japońskiego, od ogrodu użytkowego do ogrodu „bezproblemowego”, od przestrzeni publicznej do przestrzeni prywatnej/
Typowe zachowania przestrzenne w miejscu pracy
praca „na miejscu”
/stacjonarna, siedząca lub stojąca, automatyczna lub innowacyjna/
praca „w ruchu”
/mobilna, siedząca lub stojąca, interakcyjna lub reakcyjna/
praca „w sieci”
/aprzestrzenna, zdalna, koncepcyjna lub/i interakcyjna/
Przestrzenny aspekt pracy zawodowej
popularność zawodów a sposób zagospodarowania przestrzeni
/czarne i białe kołnierzyki, symbole i atrybuty zawodów, język werbalny i niewerbalny/
architektura użytkowa i przestrzenie publiczne
/city i przedmieścia, szklane domy i blaszaki, ład przestrzenny i jego brak/
siła przestrzeni wirtualnych
/zanik więzi społecznych i rodzinnych a pobudzenie kreatywności i innowacyjności, rozwój alternatywnych rzeczywistości a zanik potrzeby przemieszczania się/
Generalne tendencje w typowych zachowaniach doby wzorcowej
zachwianie proporcji faz doby wzorcowej /pracoholizm, stres, chroniczne zmęczenie, bezsenność, rozpad rodziny/
zanik więzi społecznych i postępująca atomizacja
wzrastające równouprawnienie w korzystaniu z danych przestrzeni /płeć, wiek, religia/
narastające przenikanie wartości „obcych” kulturowo
Tydzień wzorcowy
zachowania typowe dla dób wzorcowych /1-5/
zachowania typowe „dnia wolnego” /6-7/
wzorzec tradycyjny:
kościół – sklep /dawniej karczma/ - dom
wzorzec nowoczesny
wyjazd weekendowy /rodzina, podróż/
Rok wzorcowy
typowe tygodnie wzorcowe
świąteczne tygodnie wzorcowe
wzorzec tradycyjny:
kościół – rodzina - dom
wzorzec nowoczesny
wyjazd świąteczny /krajowy, zagraniczny/
wakacyjne tygodnie wzorcowe
wakacje na miejscu
wakacje wyjazdowe
Życie wzorcowe
Faza niemowlęco-dziecięca
/ruch silnie ograniczony czasowo i przestrzenie do najbliższego otoczenia domu/
Faza szkolna
/ruch czasowo i przestrzenie ograniczony do bipolu dom - szkoła/
Faza wejścia w wiek dorosły
/ruch nieograniczony przestrzennie i czasowo – poszukiwanie swojego miejsca do życia i pracy – migracje zarobkowe/
Faza pracy
/ruch czasowo i przestrzenie ograniczony do bipolu dom - praca/
Faza przejścia na emeryturę
/ruch silnie ograniczony czasowo i przestrzenie do najbliższego otoczenia domu/
Generalne tendencje w typowych zachowaniach życia wzorcowego
model normalnego rozkładu funkcji ruchu stopniowo wypierany jest przez rozkład prawostronny tj. utrzymywania się ruchliwości na wysokim poziomie w fazie pracy (wiele miejsc pracy) oraz fazie przejścia na emeryturę (podróżowanie jako spełnienie marzeń)
utrzymują się główne tendencje lokalizowania się ludności tj.:
ludzie bardziej preferują obszary płaskie niż górzyste
ludzie bardziej preferują zamieszkiwanie w pasie nadmorskim niż w głębi lądu
ludzie bardziej preferują klimat ciepły (podzwrotnikowy) i umiarkowany niż zimny (polarny)
Koncepcja szlaków dziennych i życiowych człowieka (wybór tez)
ludzie przemieszczają się po utartych ścieżkach z częstotliwością: dzienną, tygodniową i roczną
należy tak kształtować przestrzeń by maksymalnie wykorzystać istniejące szlaki dzienne
należy tak kształtować przestrzeń by maksymalnie ograniczyć „miejsca trzecie” tj. miejsca mijane w sposób bezmyślny
należy tak kształtować przestrzeń by liczba miejsc przecinania się szlaków nie była przypadkowa
Przestrzenny aspekt szlaków dziennych i życiowych
raz wytyczona droga przetrwa wieki
/drogi rzymskie, stare trakty królewskie, drogi poniemieckie/
droga bez zakrętów nie jest drogą
/aspekty bezpieczeństwa, aspekty pobudzania ciekawości, aspekt strategiczny/
nie samą drogą człowiek żyje
/karczma i stacja benzynowa, ruch i odpoczynek/
Nietypowe (modelowe) zachowania przestrzenne
deportacje polityczne
ewakuacja ludności
wysiedlenia mieszkańców
wojenny exodus ludności
zmiany granic państwowych
Przestrzenny aspekt nietypowych zachowań przestrzennych
Zjawiska negatywne (krótko i średnioterminowe)
wyobcowanie kulturowe ludności napływowej
tworzenie gett i dzielnic nędzy
duży odsetek rodzin niepełnych, sierot wojennych itp.
pojawianie się ognisk zapalnych (w sensie epidemiologicznym oraz polityczno-społecznym)
nierównomierny rozwój podzielonych jednostek przestrzennych
Zjawiska pozytywne (długoterminowe)
wzbogacenie kultury kraju napływowego (wpływy językowe, kulinaria, muzyka, nowe wartości),
wzbogacenie genomu populacyjnego (dzieci małżeństw mieszanych)
pozyskanie taniej siły roboczej oraz efekt tzw. drenażu mózgów
Pytania nie tylko retoryczne
Czy więcej pracować to więcej żyć?
Czy zachowania przestrzenne człowieka są zdeterminowane przez społeczeństwo czy swobodnie kształtowane?
Czy tradycyjne zachowania przestrzenne zostaną wyparte?