Dyfuzjonizm – pogląd przypisujący szczególne znaczenie procesowi przenikania elementów jednej kultury do innej. Nurt badawczy w antropologii społecznej i kulturowej zapoczątkowany pod koniec XVIII w., upatrujący w procesie dyfuzji kulturowej czynnik wyjaśniający istnienie podobieństw w obserwowanych zachowaniach i wierzeniach oraz elementach kultury materialnej, spotykanych pośród przedstawicieli często znacznie oddalonych od siebie przestrzennie tzw. społeczeństw pierwotnych. W tym ujęciu dyfuzja kulturowa stanowić miałaby podstawowy czynnik rozwoju kultury i jej przekształceń. Dyfuzjonizm ostro krytykował koncepcje typowe dla nurtu ewolucjonistycznego. Do głównych przedstawicieli dyfuzjonizmu zalicza się F. Ratzela, E.G Smitha, W.J. Perriego, B. Ankermanna, R. Lowiego.