MATERIAŁY NA INSTRUMENTARIUM CHIRURGUCZNE
Do głównych cech wyróżniających pod względem konstrukcji i eksploatacji instrumentarium chirurgiczne zalicza się:
Wysoką niezawodność,
Łatwość użycia,
Bezpieczeństwo użycia dla operatora i pacjenta,
Określony zespól własności mechanicznych tworzywa,
Odporność na korozję w warunkach eksploatacyjnych,
Geometrię instrumentarium przydatną do prowadzenia określonego zabiegu
Ergonomiczność oraz estetykę konstrukcji i wykonania.
Właściwy dobór materiałów na instrumentarium wynika ze spełnienia kryteriów, które powinny zapewnić:
Odporność na korozję w warunkach użytkowania,
Odpowiedni zespół własności mechanicznych,
Niezawodność pracy i stabilność własności w określonych warunkach eksploatacji.
Dobór materiałów na narzędzia chirurgiczne:
Dobór materiałów na elementy narzędzi dokonać można wykorzystując normę PN-EN 10088-1:1998, która obejmuje wszystkie gatunki stali odpornych na korozję. Norma ta zwiera różne gatunki odpowiadające swym skaldem chemicznym stalom zalecanym do użycia na narzędzia przez normę ISO.
Stale na narzędzia chirurgiczne wywodzące się z grupy wysokostopowych stali odpornych na korozje, sklasyfikowane zostały w 3ech zasadniczych grupach:
Stale martenzytyczne,
Stale ferrytyczne,
Stale austenityczne.
DEZYNFEKCJA – jest to postepowanie mające na celu maksymalne zmniejszenie liczby drobnoustrojów w odkażanym materiale. Dezynfekcja niszczy formy wegetatywne mikroorganizmów, a nie zawsze usuwa formy przetrwalnikowe. Zdezynfekowany materiał nie musi być jałowy.
Dezynfekcja polega na usunięciu drobnoustrojów za pomocą środków chemicznych. Skuteczność danego środka dezynfekującego zależy od różnych czynników. Każdy czynnik musi spełniać określone wymagania takie, jak: silne działanie przeciwdrobnoustrojowe, rozpuszczalność w wodzie, nietoksyczność dla człowieka i innych zwierząt, nieuleganie inaktywacji przez polaczenie ze związkami organicznymi, działanie w zakresie temperatur 20-40 oC, brak właściwości niszczących metale, tkaniny itd.
Wyniki dezynfekcji zalezą od 3ech czynników:
Drobnoustroju- gatunek, liczba, aktywność fizjologiczna,
Środka dezynfekującego- właściwości chemiczne i fizyczne, stężenie, czas działania,
Środowiska- temp. wilgotności, pH, obecność materii organicznej, poziom kationów Ca2+, Mn2+ itp.
Czynniki chemiczne używane do dezynfekcji to:
Czwartorzędowe sole amoniowe,
Alkohole, np. alkohol etylowy,
Aldehydy, np. formaldehyd,
Związki fenolowe ,np. frezol,
Biguanidy, np. chlorheksydyna,
Związki metali ciężkich, np. srebra, miedzi,
Związki halogenowe, np. jodyna,
Fiolet krystaliczny,
Utleniacze- nadtlenki,
Kwasy i zasady,
Tenzydy, np. mydła
STERYLIZACJA – niszczy całkowicie jakiekolwiek formy życia. Sterylizacje rzadko przeprowadza się poprzez stosowanie związków chemicznych. Jeśli już, to jest to formaldehyd lub tlenek etylu. Przeważnie stosuje się jednak czynniki fizyczne.
WŁASNOŚCI FIZYCZNE MATERIAŁÓW DO ZASTOSOWAŃ BIOMEDYCZNYCH
Struktura krystaliczna,
Gęstość,
Współczynnik rozszerzalności cieplnej,
Przewodność cieplna,
Temp. topnienia i wrzenia,
Oporność elektryczna,
Moduł sprężystości,
Granica plastyczności.
Ocena materiałów do zastosowań biomedycznych:
Analiza za pomocą spektrometrów,
Metoda chromatografii gazowej,
Metoda odwróconej chromatografii gazowej,
Metoda chromatografii cienkowarstwowej.
BADANIA IN VIVO (?)
BADANIA IN VITRO :
Test genotoksyczności, karcenogenności,
Reakcja z krwią,
Cytotoksyczność in vitro,
Testy oceniające reakcje alergiczne i wrażliwość w obecności materiału,
Ocena ilościowa produktów degradacji.