* Funkcjonowanie procesów poznawczych ucznia.

Procesy ucznia są uruchamiane, są niejako odpowiedzią jednostki na działanie tych bodźców.

Procesy poznawcze pośredniczą w procesie reagowania odpowiednio na bodźce.

Jednostka, osoba poznaje żeby reagować skutecznie, poznaje poprzez uzyskane rezultaty.

* Rozwój przebiega w sposób liniowy, kumulatywny.

Stymulowane poprzez odpowiednio ustrukturowane bodźce. Błąd w działaniu wskazuje na nieprawidłowy przebieg pośredniczącego procesu poznawczego, trzeba go korygować w celu poprawienia przebiegu procesu poznawczego.

Dążenie do: algorytmizacji, działań i operacji.

Dyskurs konstruktywny – obraz poznawania ucznia.

Procesy poznawcze są przejawem funkcjonowania jednostki, nie są uruchamiane z zewnątrz.

Są formą aktywności adaptacyjnej – jednostki. Jednostka, człowiek poznaje bo jest, bo żyje.

Poznaje poprzez eksplorację oraz weryfikowanie hipotez, hipotezy, które są wynikiem konstruowanych i rekonstruowanych obrazów rzeczywistości.

Rozwój przebiega stadialnie ale nie liniowo – stadia postępują po sobie w niezmiennej kolejności.

W ramach każdego stadium poznawanie prowadzi do tworzenia konstrukcji.

Stadia wskazują na to jakimi środkami poznawczymi posługuje się dziecko w swoim procesie poznawania.

Proces w każdym stadium zawiera działania eksploracyjne i weryfikacyjne hipotez.

Konstrukcje prowadzą do scalania wyników eksploracji, pozwalają na stawianie hipotez, których weryfikacja prowadzi do wypełnienia konstrukcji.

* Mechanizmy uruchamiające zmiany rozwojowe:

- Proces asymilacji ( włączenie przedmiotu do podmiotu )

- Proces akomodacji ( modyfikowanie istniejących schematów do nowych elementów w doświadczeniu)

W poszczególnych stadiach zmienia się zarówno charakter eksploracji jak i proces konstrukcji.

* Stadia inteligencji.

1. Sensoryczno-motoryczne – inteligencja organizuje działania i sprowadza je do zachowania ruchowego w sytuacjach, które dostarcza nam środowisko i percepcji elementów rzeczywistości, następnie pojawia się koordynacja schematów. Pojawia się umiejętność scalania w całość cech przedmiotów ( stałość ), pojawia się obraz przedmiotów – pierwszy krok do myślenia symbolicznego.

2. Operacji konkretnych – Sposoby logicznego grupowania i odnoszenia do siebie informacji o świecie, ale te informacje są powiązane z konkretnym światem fizycznym, z konkretnym działaniem na tym świecie. Zachowanie ilości – dziecko zaczyna operować relacjami między przedmiotami. Konstruowanie dotyczy relacji a nie cech przedmiotów. Budowane są podstawowe zależności logiczne. Przyczynowość, budowana jest w sposób ściśle ułożonej relacji ( przyczynowo- skutkowej). Wiązanie sytuacji teraźniejszej z sytuacją ją poprzedzającą – odwracalność. Weryfikacja.

3. Operacji formalnych.

Znaczenie błędów.

Pojawienie się błędów stanowi informację o tym jak funkcjonował procesy poznawcze dziecka podczas realizacji zadania. Z błędów można określić w którym miejscu rozwiązywania zadania ujawnił się niedostatek kompetencji, ujawnił się obraz strefy najbliższego rozwoju, ale również jakie umiejętności stadialne czyli w jakim stadium, w oparciu o które stadium działań poznawczych dziecko rozwiązywało zadanie.