Jakie działania edukacyjne warunkują pedagogikę ?

Behawioralno –funkcjonalna .

* Uczeń to ktoś kto nie wie ( powszechne nauczanie ), nie umie, powinien /ma się nauczyć ( obowiązkowe nauczanie ) czegoś.

* Nauczyciel – wie, umie to czego nie wie / nie umie uczeń.

* Wiedza – coś co funkcjonuje w środowisku społecznym, nie przynależy ani do ucznia ani do nauczyciela.

Oczekiwania sposobu funkcjonowania ucznia i nauczyciela w sytuacji edukacyjnej.

Uczeń – zobowiązany do hamowania własnej aktywności, które nie podlegają kompetencji nauczyciela.

Uczeń w trakcie procesu uczenia / nauczania jest zobowiązany do aktywności wskazanej przez nauczyciela i realizowanej pod kierunkiem nauczyciela.

Oczekiwania dotyczące nauczyciela:

- Musi umieć wyznaczyć porcje oraz porządek ich przekazywania, które mają być przekazane uczniowi.

- Musi znać związek pomiędzy porcjami tych treści.

- Musi umieć wybrać najbardziej znaczące treści.

- Musi inicjować zarówno całą sytuację edukacyjną jak i jej poszczególne etapy.

- Ma być inicjatorem aktywności dzieci ( ma formułować jaka aktywność ma być realizowana ).

- Kroki, którymi zarządza nauczyciel mają służyć nabywaniu wiadomości oraz ma mieć na celu opanowania oczekiwanych umiejętności.

Struktura.

Nauczyciel musi inicjować aktywność ucznia oraz umieć wpływać na hamowanie jego aktywności niezwiązanej z zadaniem.

Co nauczyciel ma robić?

- Informować, prezentować, wyjaśniać.

- Musi znać treści, które ma przekazywać, musi znać kroki w procesie ich nauczania.

- Ma kontrolować i oceniać przebieg realizowanych przez ucznia działań oraz ich wyniki.

- Musi określić kryteria oceny wyników cząstkowych i końcowych działania uczniów.

- Wyznaczanie działania do samodzielnego wykonania przez ucznia.

Strategia działania nauczyciela w sytuacji edukacyjnej.

- Wyciszyć aktywność ucznia.

- Prezentacja, informacja, wyjaśnianie.

- Włączanie fakultatywne, przypominanie o planowanej treści.

- Zlecenie zdań do wykonania przez uczniów.

* Działania nauczyciela są determinowane przez proces konstrukcji kroków ( jeżeli w tej wiedzy publicznej istnieją informacje dotyczące jakie kroki mają być planowane to jest zobowiązany do przestrzegania tej struktury )

Konsekwencje strategii.

- Unifikacja.

- Opanowanie wiedzy publicznej.

- Zdolność do reprodukowania jej na żądanie.

Założenia związane z dyskursem konstruktywistyczno-społecznym.

Uczeń – ktoś kto gromadzi i konstruuje swoją wiedzę osobistą, zdobywa ją na drodze badania, eksploracji i weryfikacji hipotez. Te działania dotyczą otaczającej dziecko rzeczywistości, dzieje się to zarówno przez samodzielne działania jak i we współpracy z innymi. Szczególnie mają tutaj znaczenie osoby znaczące.

Nauczyciel – ktoś kto wie i umie więcej. W obszarze wiedzy osobistej, w którą wchodzą elementy wiedzy publicznej.

Oczekiwania wobec ucznia dotyczące sposobu funkcjonowania w sytuacji edukacyjnej.

* Uczeń – podejmuje aktywność w kontakcie z otoczeniem wykorzystując posiadane kompetencje i próbując działać poprzez eksplorację na otoczenie. Aktywność ucznia jest wewnątrzpochodna.

* Nauczyciel – Odwołuje się do wiedzy osobistej ucznia, akceptuje ją i włącza do niej przekaz związany z wiedzą publiczną.

Co robi nauczyciel?

- Tworzy sytuację edukacyjną, to jest sytuacja, która składnia do aktywności ucznia ( Oddziaływanie na rzeczywistość, dzięki czemu będzie mógł rekonstruować swoją wiedzę ). Jest to sytuacja edukacyjna, w której uczeń musi poprzez wykorzystanie własnej aktywności musi wprowadzić jakąś zmianę ( Wypełnianie ćwiczeń nie jest to zmianą aktywności – postępowanie krok po kroku ).

- Akceptuje działania uczniów, nie stosuje działań korygujących.

- Dzieci sytuację edukacyjną realizują w ramach pracy zespołowej.

- Akceptacja niepełnego rozwiązania zadania, wtedy gdy nastąpiło zwiększenie kompetencji ucznia.

Co robi nauczyciel działając w ramach dyskursu konstruktywistyczno-społecznym?

- Zaczyna od pytań ( nie odpytywania ) np. czy wiesz co to jest?, jak myślisz?, jak to zrobić?

- Aranżacja pracy zespołowej.

- Wykorzystywanie wszelkich informacji pochodzących od uczniów – w oparciu o tą informację, budujemy ‘ rusztowanie ‘.

- Akceptowanie w umożliwieni uczniowi samooceny swoich możliwości.

- Akceptacja różnych dróg dochodzenia do rezultatu końcowego ( niektóre drogi są mniej korzystne ) - podlega negocjacji ( czy może zostać to inaczej zrobione? )

- Nacisk na indywidualizację.

- Celem działań nauczyciela jest uzyskanie zmiany rozwojowej, ta zmiana u poszczególnych uczniów może być inna.

- Zmiana rozwojowa , to zmiana, która jest długotrwała, należy do złożonego ciągu zmian, ma charakter względnie nieodwracalny i prowadzi do wzrastającego zróżnicowania układu poznawczego.