Fale P i S - prędkość rozchodzenia się w ośrodku.
Sejsmika – dobre efekty dla powierzchni poziomych, powierzchnie o nachyleniu powyżej 30° dają przekłamany obraz.
Złe gdy jest zmiana typowego układu gęstości: δ1 > δ2 na δ2 > δ1 lub gdy ciała o różnych gęstościach
Zmiany na granicach kompleksów skał prędkości fal sejsmicznych – załamanie – refrakcja lub ugięcie
Prędkość wraz z głębokością wzrasta stąd tendencja do wklęsłości hu górze
Czas przejścia fal od źródła do odbiorników sygnału pokazane w stosunku do odległości odbiorników od źródła. Odzwierciedlenie prędkości w najgłębiej położonych kompleksach, przez które przechodzą fale.
Prędkości fal P i S zależą od gęstości stałych sprężystości skał, przez które przechodzą.
Znając zmiany Vp i VS wraz z głębokością uzyskujemy informacje o rozmieszczeniu skał o różnych gęstościach i własnościach skał
Ograniczenia metody sejsmiki refrakcyjnej:
- nie może być rozpoznawana obecności warstw o niskich prędkościach
Thin – skined tectonic – (tektonika naskurkowa)
Trick – skined tectonic – (grubonaskurkowa)
Spękania ekstencyjne
Sejsmika refleksyjna - wykorzystuje odbicia fal sejsmicznych od struktur podziemnych. Generalnie przy kątach upadu do 30°
Struktury przesuwcze są dowodem na uskoki. Przesuwczość powoduje rotację bloków w osi pionowej.
Tektonika blokowa
Drope foults – z oblekania
Tektonika wachlarzowata
Uskok rampowy, Flat - wypłaszczenie