Izba Edukacji Publicznej - naczelna pa艅stwowa w艂adza o艣wiatowa w Ksi臋stwie Warszawskim Istnia艂a w latach 1807-1812 - kierowa艂 ni膮 Stanis艂aw Kostka Potocki
Najcenniejsze osi膮gni臋cia o艣wiatowe tego \"napoleo艅skiego epizodu\" mo偶na uj膮膰 w paru punktach:
Sytuacja ta ci膮偶y艂a na stanie szkolnictwa uniemo偶liwiaj膮c w艂adzom o艣wiatowym Ksi臋stwa rozwini臋cie bardziej dynamicznej polityki o艣wiatowej zar贸wno w dziedzinie szkolnictwa elementarnego jak i wy偶szego. W艂adze o艣wiatowe Ksi臋stwa powo艂ano ju偶 w styczniu 1807r. powsta艂a w贸wczas Izba Edukacyjna podleg艂a od czasu nadania Ksi臋stwu konstytucji \'ministrowi spraw wewn臋trznych. W sk艂ad Izby Edukacyjnej weszli wszyscy cz艂onkowie Eforatu Liceum Warszawskiego.
Cz艂onkowie Izby Edukacyjnej, nast臋pnie Dyrekcji Edukacji Narodowej 偶ywili wielki szacunek dla Komisji Edukacji Narodowej i jej koncepcji ustroju szkolnego. usi艂owali jednak, .zgodnie ze wsp贸艂czesnymi tendencjami panuj膮cymi w o艣wiacie, 艣ci艣lej ni偶 dawniej wi膮za膰 system .szkolny z administracj膮 pa艅stwow膮 i kontrol膮 spo艂eczn膮, co prowadzi艂o do ograniczenia w hierarchii szkolnej roli uniwersytetu jako szko艂y g艂贸wnej.
Zgodnie z t膮 zasad膮 wszystkie typy szk贸艂 podlega艂y w艂adzy pa艅stwowej. Ponadto ka偶da szko艂a mia艂a organ spo艂eczny w postaci tzw. dozoru szkolnego. Do dozor贸w wchodzi艂y osoby znane z o艣wiecenia i gorliwo艣ci o dobro wychowania narodowego\". Dozory te by艂y trzech stopni: miejscowe przy ka偶dej szkole ni偶szej ;i wy偶szej, powiatowe - obejmuj膮ce wszystkie szko艂y w powiecie i departamentowe 鈥 obejmuj膮ce ca艂y departament
Doz贸r szkolny powiatowy m贸g艂-przeprowadza膰 egzaminy kandydat贸w na nauczycieli i sprawdza膰 ich umiej臋tno艣ci lub zleca膰 czynno艣膰 organizowania szk贸艂 najbli偶szym szko艂om wydzia艂owym. Wyst臋powa艂 te偶 do w艂adz o艣wiatowych o nominacj臋 dla nauczycieli.
W sk艂ad departamentowego dozoru szkolnego wchodzili: biskup lub jego zast臋pca, prefekt departamentu, superintendent ko艣cio艂a ewangelickiego, prezydent miasta g艂贸wnego departamentu oraz 3 obywateli .Dozory szkolne pe艂ni艂y wa偶n膮 funkcj臋 . w- szko艂ach - Ksi臋stwa Warszawskiego i Kr贸lestwa Kongresowego; stanowi艂y instytucj臋 spo艂ecznego nadzoru nad szkolnictwem, mia艂y krzewi膰 zrozumienie potrzeby szko艂y i stanowi膰 czynnik spo艂ecznej odpowiedzialno艣ci za jej funkcjonowanie.
2. Osi膮 polityki o艣wiatowej Ksi臋stwa Warszawskiego i Kr贸lestwa Kongresowego w okresie kierowania o艣wiat膮 przez Stanis艂awa Kostk臋 Potockiego by艂o upowszechnienie szkolnictwa elementarnego. Zas艂ugi dzia艂aczy tego okresu na polu szkolnictwa elementarnego s膮 olbrzymie. Po raz pierwszy polskie w艂adze o艣wiatowe szko艂臋 ludow膮 i powszechn膮 o艣wiat臋 na wsi i w mie艣cie uzna艂y za fundament polityki o艣wiatowej . Na polityce Izby Edukacyjnej w dziedzinie szkolnictwa ludowego najbardziej zawa偶y艂y osobowo艣ci Stanis艂awa Kostki Potockiego i Stanis艂awa Staszica.
Potocki, potomek 艣wietnego rodu magnackiego, zainteresowanie filozofi膮 O艣wiecenia i jej humanitarnymi ideami Stanis艂aw Staszic wiedz臋 z dziedziny nauk przyrodniczych i filozofii Z jego inicjatywy powstawa艂y szko艂y i kursy zawodowe, on by艂 rzecznikiem szk贸艂 niedzielnych dla terminator贸w w miastach oraz szk贸艂 i kurs贸w dla m艂odzie偶y ch艂opskiej - przysposabiaj膮cych si臋 do pracy w gospodarstwie. Z inicjatywy Staszica powstawa艂y r贸wnie偶 wy偶sze szko艂y techniczne.
d膮偶eniom walnie sekundowali pozostali czterej cz艂onkowie Izby Edukacyjnej: Samuel Bogumi艂 Linde, Onufry Kopczy艅ski, Adam Pra偶mowski i ks. Karol Diehl.
Podstawy ustrojowe i organizacyjne szkolnictwa elementarnego okre艣la ustawa z 12 stycznia 1808 roku Pt鈥 Urz膮dzenie szk贸艂 miejskich i wiejskich: elementarnych.