9. „Władza” instytucji medialnych (D. McQuail)

Spojrzenie medioznawczy, filozofa polityki, socjologa polityki na politykę:

- przyciąganie i kierowanie uwagą publiczną,

- perswazja w zakresie opinii i przekonań,

- wpływ na zachowania,

- definiowanie rzeczywistości,

- przypisywanie statusu i prawomocnictwa,

- docieranie z informacją do dużych publiczności,

- dostęp do osób dysponujących władzą ekonomiczną i polityczną.

10. Trzy formy władzy mediów (J. Street)

John Street – medioznawcza z brytyjskiej szkoły kulturowej (Podobne poglądy – R. Dahl). Media są polityczną instytucją – „czwarta władza”

• Władza dyskursywna (ideologiczna) – rozpowszechnianie idei i obrazów rzeczywistości, wpływanie na myślenie i czyny ludzi,

• Władza dostępu - kontrola doboru poglądów i interesów dopuszczanych do głosu w różnych formatach

• Władza zasobów –

11. Struktury osobowości wyborcy (B. Berelson)

- zainteresowanie sprawami politycznymi,

- dysponowanie informacjami i wiedzą,

- posiadanie stałych zasad politycznych / standardów moralnych,

- zdolność do trafnych obserwacji,

- udział w dyskusji,

- racjonalne zachowanie,

- zdolność uwzględniania interesów wspólnoty.

12. Zapośredniczenie - mediacje/mediatyzacje (wzajemne relacje)

- większy dystans do analizowanego zjawiska, wydarzenia,

- depersonalizacja – słabsza wieź emocjonalna lub bezpośrednia,

- jednocześnie – personalizacja zdarzeń , zjawisk,

- interpersonalizacja mediów masowych – przełamanie podziału publiczne vs prywatne

Supozycja Johna Thompsona (odpowiedź na interpersonalizację mediów masowego komunikowania),

2 rodzaje interakcji medialnych (mediacji/mediatyzacji). S. Michalczyk – społeczeństwa medialne:

• Interakcje zapośredniczone – poprzez środki techniczne (papier, przewody elektryczne):

- brak wspólnego czasoprzestrzennego systemu odniesienia,

- odszukiwanie informacji kontekstualne a nie sytuacyjne,

- mniejsza liczba wskazówek symbolicznych, niż w komunikowaniu bezpośrednim → kod kinetyczny

• Quazi – interakcja zapośredniczona:

- uczestnicy komunikacji nie są nakierowani na określoną osobę, a formy symboliczne są produkowane dla bliżej nie określonej osoby (wiedzieć vs znać),

- quazi- interakcja jest monologiczna, a nie dialogowa, przepływ informacji jednokierunkowy, nie oczekuje się od odbiorcy określonej reakcji,

- konkluzja Thompsona – media stworzyły nowy rodzaj strefy publicznej, pozbawionej charakteru przestrzennego i nie dialogicznego o globalnym zasięgu (Nieć – konsekwencja globalizacji w wymiarze prywatnym) / sfera niedialogowa, świat wirtualny.

13. Paradoks związków on-line (A. Ben Ze’ey)

- odległość i bezpośredniość,

- zwięzła i bogata komunikacja,

- szczerość i oszukiwanie,

- ciągłość i nieciągłość,

- marginalne zaangażowanie fizyczne i znaczne zaangażowanie psychiczne.

Świat wirtualny (medialny) oparty jest na kinowym odbiorcy.

14. Metafory zapośredniczenia (D. McQuail)

Okno – media pokazują nam rzeczywistość,

Lustro – możliwość spojrzenia na siebie, ujrzenie swojego obrazu,

Filtr (selekcjoner) – pokazanie świata poprzez selekcję,

Forum (platforma) – miejsce spotkań, dyskusji, wymiany poglądów, monologu,

Megafon (oryginalnie upowszechniacz) – rozpowszechnianie informacji, idei,

Rozmowa – media to ten, z kim rozmawiamy (komentujemy, co się pojawia).

Rodzaj	DOMINACJA	PLURALIZM
Źródło społeczne	Klasa rządząca lub elita dominująca	Konkurencyjne interesy i grupy polityczne, społeczne, kulturalne
Media	Skoncentrowana własność i jednorodność	Wiele niezależnych od siebie mediów
Produkcja	Zestandaryzowana, zrutynizowana, kontrolowana	Kreatywna, wolna, oryginalna
Przekaz i światopogląd	Selektywne i ustalone „z góry”	Zróżnicowane i konkurencyjne poglądy, reakcja na potrzeby odbiorców
Publiczność	Uzależniona, bierna, organizowana na wielką skalę	Rozczłonkowana, selektywna, reaktywna i aktywna
Skutki	Wolne, utwierdzające ustalony ład społeczny	Liczne, niespójne i nieprzewidywalne, co do kierunku, często brak skutków

16. Media a integracja społeczna

• Media masowe podnoszą/obniżają poziom kontroli społecznej i konformizmu?

• Media wzmacniają/osłabiają instytucje kontroli społecznej? → (rodzina, partie polityczne, społeczności lokalne, kościoły, związki zawodowe, szkoły)

• Media wspomagają/powstrzymują kształtowanie się różnych grup i tożsamości opierających się na subkulturze opinii, doświadczeniu i działaniu społecznym?

• Media masowe promują wolność osobistą i wybór tożsamości?

MACIERZ

Wizja optymistyczna

Efekt odśrodkowy ↑ Efekt Dośrodkowy

Wolność i zróżnicowanie	Integracja i solidarność
Brak norm i utrata tożsamości	Dominacja i uniformizacja

↓

Wizja pesymistyczna

1. Wolność i zróżnicowanie – wolność (jednostki) mobilność (społeczna) i modernizacja (społeczeństwo)

2. Integracja i solidarność – integracyjne i wspólnotowe funkcje mediów (oryginalnie uspójniające)

3. Autonomia, rozpad norm i utrata tożsamości – zmiany i indywidualizm, akcentuje izolację jednostek i utratę spójności społecznej,

4. Dominacja i uniformizacja – akcentuje nadmierne integrowanie i przeregulowanie społeczeństwa, co prowadzić może do centralizacji kontroli i konformizmu.

Ujęcie kontroli społecznej, socjologicznie jako instytucji regulującej zachowania społeczne.