Opis i analiza do § 8 ust. 2 pkt 5

Analiza przypadku I - Magdalena K

1. Identyfikacja problemu.

Magda była uczennicą klasy, której byłam wychowawczynią w latach 2005-2008. Pochodzi z rodziny czteroosobowej o dobrym statusie materialnym. Rodzice a szczególnie mama zawsze poświęcali dużo czasu wychowaniu córki, pomagali jej w nauce i odrabianiu zadań. Magda była uczennicą systematyczną, ale nie lubianą i nieakceptowaną przez zespół klasowy. Należała do grupy uczniów osiągających bardzo słabe wyniki w nauce.

Niepowodzenia szkolne miały wpływ na jej agresywne zachowanie w stosunku do kolegów i koleżanek Najwięcej problemów sprawiały dziewczynce wypowiedzi pisemne, takie jak: kartkówki, sprawdziany, testy i prace klasowe. Ze wszystkich tych form otrzymywała zawsze oceny niedostateczne. Lepiej było z wypowiedziami ustnymi przy tablicy.

Postanowiłam sprawdzić i wyjaśnić problem dziewczynki.

2. Geneza i dynamika zjawiska.

Na podstawie obserwacji uczennicy na lekcjach, rozmów z innymi nauczycielami stwierdziłam, że widać pracę rodziców z córką w domu. Madzia miała zawsze odrobione zadania, zawsze miała wszystkie przybory i potrzebne materiały. Odpowiadała przy tablicy uzyskując oceny pozytywne, ale nie były to oceny bardzo dobre i rzadko dobre. Odpowiedzi były niesamodzielne wymagały pomocy i ukierunkowania nauczyciela.

Pisząc prace pisemne była roztargniona, nie mogła się skupić, rozglądała się jakby szukała pomocy czy akceptacji. Obserwując pracę innych uczniów chciała im dorównać w liczbie rozwiązanych zadań, przechodząc często do zadań następnych ( trudniejszych ), a opuszczając zadania łatwe.

Rozmowa z mamą dziewczynki potwierdziła moją opinię. Okazało się, że takie problemy dziewczynka miała w klasach młodszych. Mama myślała, że te kłopoty powoli ustąpią w miarę dorastania i dojrzewania. Okazało się również, że Magda w klasie drugiej była badana w Poradni Psychologiczno – Pedagogicznej. Stwierdzono, że rozwój intelektualny kształtuje się na poziomie niższym niż przeciętny. Dziewczynka wykazywała trudności w umiejętnościach klasyfikowania i tworzenia pojęć. Rozwój abstrakcyjnego myślenia logicznego – obniżony. Charakteryzowało ją wolne tempo pracy. Zalecono obniżenie wymagań edukacyjnych ze względu na obniżoną sprawność intelektualną oraz uwzględnienie w procesie nauczania tempa pracy dziecka.

Uznałam, że należy pomóc tej uczennicy, bo jej problemy szkolne i emocjonalne będą narastać. W związku z tym zaproponowałam mamie ponowne przebadanie dziecka, co nastąpiło w klasie piątej. Badanie wykazało, że rozwój umysłowy Magdy utrzymuje się nadal na poziomie niższym niż przeciętny a uzyskane wyniki określające możliwości poznawcze są poniżej przeciętnej. Sprawność językowa w zakresie pisania jest słaba. Rozumienie samodzielnie przeczytanego tekstu sprawia jej trudność. Niedobory stwierdzono także w wiadomościach matematycznych. Uczennica do realizacji programu edukacyjnego wymagała stałej i systematycznej pomocy.

3. Znaczenie problemu.

Brak samodzielności w rozwiązywaniu zadań w formie pisemnej spowoduje, że niepowodzenia Magdy w szkole, będą się nawarstwiać, pogłębiać co spowoduje otrzymywanie niskich ocen. Uczennica nie poradzi sobie na sprawdzianie po szkole podstawowej, później na egzaminie gimnazjalnym, co wpłynie niekorzystnie na dalsze jej życie.

4. Prognoza.

Prognoza negatywna – w przypadku zaniechania oddziaływań nastąpi zniechęcenie uczennicy do nauki, a w dalszych etapach edukacyjnych może wystąpić utrata motywacji do nauki. Spadnie jej samoocena i nastąpi brak wiary we własne możliwości. Osiągnie niskie wyniki na sprawdzianie, później egzaminie, co wpłynie negatywnie na szansę rozpoczęcia nauki w wybranej przez siebie szkole.

Prognoza pozytywna – w przypadku podjęcia działań zaradczych wspólnie z poradnią, innymi nauczycielami, a przede wszystkim przy ścisłej i systematycznej współpracy z rodzicami Magdy jest szansa, że poprawią się jej wyniki w nauce. Nabędzie ona umiejętności rozwiązywania samodzielnie prac pisemnych różnego rodzaju.

Warunkiem koniecznym do osiągnięcia sukcesu jest postawa uczennicy.

5. Propozycje rozwiązania.

Chcąc pomóc dziewczynce udałam się na rozmowę do Poradni Psychologiczno- Pedagogicznej. Razem z innymi nauczycielami objęliśmy Magdę szczególną opieką na lekcjach. Pozytywnie motywowaliśmy ją do nauki poprzez nagradzanie najdrobniejszych osiągnięć. Ocenę prac pisemnych dostosowaliśmy indywidualnie do potrzeb uczennicy. Kilka sprawdzianów, testów, prac klasowych rozwiązałam wspólnie z dziewczynką, chcąc wskazać na sposób pracy z tymi formami wypowiedzi. Podobne działania podjęła również nauczycielka matematyki. Monika została włączona do zespołów wyrównawczych z j. polskiego i matematyki, objęta pomocą koleżeńską. W ramach zespołu przedmiotowego przygotowywałyśmy osobne kartkówki, sprawdziany, które Monika otrzymywała do domu. Ściśle współpracowaliśmy również z rodzicami, informowaliśmy ich na bieżąco o wynikach w nauce, postępach i kłopotach córki.

6. Efekty wdrożenia rozwiązania.

Już wkrótce mogłam cieszyć się z pierwszych sukcesów uczennicy. Monika zaczęła stopniowo rozwiązywać samodzielnie zadania. Dorównywała innym uczniom, przez co uwierzyła we własne możliwości. Stała się mniej agresywna w stosunku do rówieśników, co korzystnie wpłynęło na jej relacje z nimi. Szkołę podstawową ukończyła z jedną oceną dopuszczającą i z średnim wynikiem na sprawdzianie.