ETIOLOGIA NOWOTWORÓW
PROFILAKTYKA ONKOLOGICZNA
Ważniejsze pojęcia:
Onkologia – nauka o nowotworach
Nowotwór – rozrost komórek cechujący się autonomią i niezależnością od czynników regulujących wzrost
Łagodny nowotwór – zmiana zlokalizowana; rokowanie bardzo dobre
Złośliwy nowotwór – zmiana naciekająca sąsiednie struktury i zdolna do tworzenia przerzutów; rokowanie poważne
Rak – jest zawsze złośliwy
Karcynogen – czynnik lub substancja wywołująca nowotwór
Ko-karcynogen - czynnik nasilający działanie rakotwórcze
Mutagen – czynnik zdolny przekształcić komórkę normalną w złośliwą
Przerzuty – przeniesienie komórek nowotworu z jednej części ciała do innej; komórki w nowym ognisku są takie same, jak w ognisku pierwotnym
Czynniki rakotwórcze
czynniki chemiczne
czynniki fizyczne
mikroorganizmy onkogenne
Czynniki zwiększające ryzyko wystąpienia nowotworu
wiek
dziedziczność
osłabienie odporności
styl życia i środowisko naturalne
Wiek
Większość raków: powyżej 55. Roku życia
Nowotwory wieku dziecięcego:
ostra białaczka limfatyczna
neuroblastomia
retinoblastoma
guz Wilmsa (nerka)
rhabdomyosarcoma (mięśnie szkieletowe)
Karcynogenny wpływ wirusów i mikroorganizmów
Około 18 % wszystkich nowotworów na świecie jest spowodowanych przewlekłymi zakażeniami wirusami, bakteriami i pasożytami (około 10% w krajach UE)
Najczęstsze nowotwory złośliwe związane z zakażeniami: rak szyjki macicy, wątroby i żołądka, niektóre nowotwory ukł. limfatycznego
Leczenie p/bakteryjne i p/wirusowe oraz programy szczepień są istotnymi narzędziami przeciwko nowotworom
Ludzki wirus brodawczaka (HPV)
wirus DNA
HPV 16 i 18 (rzadziej 31, 33, 35, 51)
- płaskonabłonkowy rak szyjki macicy, pochwy, sromu i odbytu (u homoseksualistów)
HPV 6 & 11
- brodawki narządów płciowych
HPV 1, 2, 4 & 7
- brodawczak płaskonabłonkowy
Wirus Epstein-Barr (EBV)
wirus DNA
chłoniak Burkitt’a (Afryka)
rak nosogardzieli (południowe Chiny, Eskimosi, część Afryki)
ziarnica złośliwa
chłoniaki z limfocytów B u osób z immunosupresją (HIV, biorcy przeszczepów)
chłoniaki OUN u nosicieli HIV
Wirusy zapalenia wątroby typu B i C
Typy wirusów:
DNA (B), RNA (C)
Powiązany z pierwotnym rakiem wątroby
Patomechanizm: nasilona śmierć i regeneracja komórek zwiększenie puli komórek proliferujących większa częstość spontanicznych mutacji i mutacji wywołanych czynnikami środowiskowymi
Helicobacter pyroli
Powiązany z chłoniakiem żołądka z limfocytów B i rakiem żołądka
Patomechanizm: przewlekłe zakażenie H. pyroli indukcja poliklonalnej proliferacji limfocytów B nagromadzenie mutacji złośliwa przemiana
Leczenie H. pyroli antybiotykami może powodować regresję chłoniaka
Ważniejsze czynniki rakotwórcze
Czynnik | Lokalizacja nowotworu |
---|---|
Aflatoksyny Benzen Eter dwuchlorometylowy Chrom Chlorek winylu Nitrozoaminy Nikiel |
Wątroba Szpik Płuco Płuco Wątroba, płuco, mózg Przewód pokarmowy Płuco, jama nosowa |
Ważniejsze fizyczne czynniki rakotwórcze
Czynnik | Lokalizacja nowotworu |
---|---|
Promieniowanie jonizujące Promieniowanie ultrafioletowe Azbest |
Białaczki, rak tarczycy, rak płuca Rak skóry, czerniak Międzybłoniak, rak płuca |
Czynniki dziedziczne
wrodzone dominujące zespoły autosomalne
recesywne zespoły autosomalne lub związane z uszkodzeniami DNA
nowotwory rodzinne
Wrodzone dominujące zespoły autosomalne
rodzinny siatkówczak
rodzinna polipowatość jelit
rodzinne występowanie nowotworów endokrynnych
nerwiakowłókniakowatość
zespół Von Hippel-Lindau
Recesywne zespoły autosomalne lub związane z uszkodzeniami DNA
xeroderma pigmentosum
atalia-telangiestasia
Zespół Blooma
niedokrwistość Fanconiego
Nowotwory rodzinne
rodzinne nagromadzenie pewnych nowotworów
rola dziedziczności w indywidualnych przypadkach nie jest jasno określona
rak piersi
rak jajnika
rak jelita grubego niezwiązany z rodzinną polipowatością
Upośledzona odporność
Pierwotna (np. zespoły wrodzone)
Wtórna (np. AIDS, leki immunosupresyjne)
Leki immunosupresyjne: 8% roczne ryzyko zachorowania (100 x większe niż w normalnej populacji); dotyczy szczególnie chłoniaków i białaczek
Czy możemy zapobiegać nowotworom??
Czynniki związane ze stylem życia (około 70% ogółu przyczyn)
Dym papierosowy
Dieta, otyłość
Nadużywanie alkoholu
Czynniki zawodowe
Wirusy przenoszone drogą płciową
Działanie promieni słonecznych
Europa przeciw rakowi: możesz uniknąć niektórych nowotworów!
Nie pal, rzuć palenie, nie pal w obecności innych
Nie tyj, zachowaj codzienną aktywność fizyczną
Jedz co najmniej 5 razy dziennie świeże owoce i warzywa; unikaj tłuszczów pochodzenia zwierzęcego
Nie nadużywaj napojów alkoholowych
Unikaj nadmiernego opalania się
Unikaj narażenia na czynniki rakotwórcze
Od 50. r.ż. poddawaj się badaniom przewodu pokarmowego
Poddawaj się szczepieniom przeciw żółtaczce
DO KOBIET:
Od 25. r.ż. wykonuj regularne badanie cytologiczne szyjki macicy
Od 50. r.ż. wykonuj badania mammograficzne
Przykazanie 1
Nie pal!
Jeśli palisz – rzuć palenie!
Nigdy nie pal w obecności innych!
Rola palenia tytoniu
1.Palenie jest przyczyną około 30% ogółu nowotworów (40% u mężczyzn i 20 kobiet)
2.Najważniejsze nowotwory tytoniozależne: rak płuca, krtani, jamy ustnej, przełyku, pęcherza i trzustki
3.Ryzyko tylko raka płuca u nałogowego palacza (2 paczki dziennie) jest 20X wyższe niż osoby niepalącej
4.Niepalące żony nałogowych palaczy mają 2x wyższe ryzyko zachorowania na raka płuca
Efekt zaprzestania palenia u nałogowego palacza
Ryzyko raka płuca stopniowo maleje i po kilkunastu latach osiąga poziom około 2-krotnie wyższy niż u osoby, która nigdy nie paliła.
Rzucamy palenie!
Palenie:
Powoduje zmęczenie i ból głowy
Powoduje zdenerwowanie
Daje przykry zapach z ust
Pozbawia napędu, energii i zdrowia
12 godzin po rzuceniu palenia: obniża się poziom tlenku węgla we krwi, poprawia się praca serca i płuc
2-3 tygodnie po rzuceniu palenia:
poprawia się apetyt
ustępuje kaszel
poprawia się praca p.pokarmowego
ustępują bóle głowy; poprawia się praca mózgu
poprawia się oddychanie
znaczne oszczędności
czystszy jest dom i miejsce pracy
Objawy „odstawienia” (przejściowe)
zatrzymanie płynów; możliwy wzrost masy ciała
bóle dziąseł i języka
napięcie psychiczne
możliwe zmęczenie
Metody zmniejszenia objawów „głodu nikotynowego”
znajdź inne interesujące zajęcie
znajdź czas na odpoczynek i psychiczny relaks
jedz częściej mniejsze posiłki, zamiast 2-3 duże
spożywaj wartościowe, zapewniające energię pokarmy
spożywaj więcej napojów
rozpocznij regularne ćwiczenia fizyczne
Przykazanie 2
Nie tyj, zachowaj codzienną aktywność fizyczną
Nowotwory związane z nadwagą i nadmiernym spożyciem tłuszczów:
rak piersi
rak jajnika
rak trzonu macicy
nowotwory przewodu pokarmowego
Zalecenia dla otyłych:
Więcej ruchu
Mniej tłuszczu i tłustych potraw
Mniej cukru i słodyczy
Mniej alkoholu
Przykazanie 3
Jedz co najmniej 5 razy dziennie świeże owoce i warzywa; Unikaj tłuszczów pochodzenia zwierzęcego
Rola czynników dietetycznych
Negatywna | Pozytywna |
---|---|
tłuszcze białka zwierzęce cukier aflatoksyny nitrozaminy akroleiny |
witaminy (A, E, C) błonnik mikroelementy |
Pokarmy bogate w witaminę A
Ciemnozielone warzywa (szpinak, groszek, brokuły)
Rzepa
Warzywa o barwie pomarańczowej (marchew, dynia)
Owoce o barwie pomarańczowej (morele, brzoskwinie, gruszki)
Uważaj na N-nitrozoaminy!
Jedz więcej: | Jedz znacznie mniej: |
---|---|
świeżej niekonserwowanej żywności chudego mięsa, drobiu, ryb świeżych owoców i warzyw żywności z witaminą A i E zbóż i kasz orzechów i ziaren kukurydzy |
żywności zawierającej azotyny (peklowane, różowe mięso i wędliny) wędzonego boczku, wędlin i szynki hot-dogów, hamburgerów, mielonek niektórych gatunków piwa owoców i warzyw w puszkach białego pieczywa chipsów i ciasteczek |
Przykazanie 4
Nie nadużywaj napojów alkoholowych
Rola alkoholu
1.Nadużywanie alkoholu jest przyczyną 3-7% ogółu nowotworów
2.Najczęstsze nowotwory alkoholozależne: rak jamy ustnej, gardła, przełyku i krtani, piersi
3.Bardzo silne współdziałanie z karcinogennym wpływem palenia tytoniu.
Alkohol: zalecenia
ogranicz spożywanie alkoholu do dwu jednostek dziennie (mężczyźni) lub jednej dziennie (kobiety)
nie pij alkoholu w czasie ciąży
jeśli palisz, nie pij – i odwrotnie
jeśli palisz i pijesz – zachowaj nienaganną higienę jemy ustnej
Przykazanie 5
Unikaj nadmiernego opalania się!
Promieniowanie UV
UVA (320-400 nm)
prawdopodobnie nie ma działania mutagennego
UVB (200-280 nm)
związane ze zwiększoną zachorowalnością na raka skóry i czerniaka
UVC (200-280 nm)
działanie mutagenne, lecz zatrzymywane przez ozon
Przykazanie 6
Unikaj narażenia na rakotwórcze substancje
Ważniejsze zawodowe czynniki rakotwórcze
Czynnik | Lokalizacja nowotworu |
---|---|
promieniowanie jonizujące azbest produkcja aluminium przemysł obuwniczy produkcja koksu przemysł metalowy produkcja farb przemysł gumowy |
białaczki, rak tarczycy płuco, opłucna pęcherz szpik, zatoki nosa skóra, płuca, nerki jama nosowa płuca szpik kostny |
Promieniowanie jonizujące
Promieniowanie cząstkowe, np. cząstki alfa i beta, promieniowanie gamma, promieniowanie X
Powodują hydrolizę wody i powstawanie wolnych rodników o silnych właściwościach mutagennych
Powoduje mniej niż 1% nowotworów (co m.in. wynika z ochrony ogółu społeczeństwa przed jego wpływem)
Narządy szczególnie narażone: pierś, tarczyca, szpik, kości
Nowotwór najbardziej podatny: białaczka ( największa liczba zachorowań po 2-4 latach, zmniejsza się po 25 latach)
Nowotwory lite: dłuższy okres utajenia
Małe dawki bardziej niebezpieczne niż duże, stosowane w terapii nowotworów
Przykazanie 7
Poddaj się szczepieniu przeciwko wirusowemu zapaleniu wątroby typu B
Przykazanie 8
Od 25. r.ż. wykonuj regularne cytologiczne badanie szyjki macicy
Przykazanie 9
Od 50. r.ż. wykonuj regularnie badania mammograficzne
Zgłoś się do lekarza jeśli zauważysz:
Zgrubienie
Zmianę w obrębie znamienia
Nienormalne krwawienie
Zgłoś się do lekarza jeśli:
Masz przewlekły kaszel
Masz chrypkę
Masz zaburzenia przewodu pokarmowego
Chudniesz bez wyraźnej przyczyny
Wczesne wykrycie nowotworu jest możliwe u większości chorych
W tym celu konieczne jest:
uważne wysłuchanie chorego
dokładne badanie przedmiotowe
proste badania dodatkowe (test Papanicolau, krew utajona w stolcu, analiza krwi i moczu)
Przyczyny opóźnienia w rozpoznaniu
z winy chorego (nieznajomość objawów, strach przed chorobą i jej leczeniem, brak wiary w możliwość wyleczenia)
z winy lekarza (nieznajomość lub lekceważenie objawów, niedokładne badanie, brak wiary w możliwość wyleczenia)
KLASYFIKACJA NOWOTWORÓW
Klasyfikacje nowotworów
Morfologiczna (oparta na cechach mikroskopowych komórek guza; swoista dla danego typu nowotworu)
- rodzaj nowotworu
- stopień jego zróżnicowania
Anatomiczna (zasięg choroby) – oparta na kryteriach klinicznych, radiologicznych i chirurgicznych:
- wielkość guza (T)
- zajęcie węzłów chłonnych (N)
- obecność przerzutów (M)
Nowotwór
Grupa komórek, które w wyniku mutacji rosną szybciej niż sąsiadujące z nimi zdrowe komórki
Nowotwór łagodny: dochodzi wyłącznie do szybszego, miejscowego rozrostu komórek
Nowotwór złośliwy: dochodzi do naciekania i niszczenia otaczających tkanek oraz powstawania przerzutów
Cechy morfologiczne
Guzy łagodne: składają się z komórek dobrze zróżnicowanych
Guzy złośliwe: szeroki zakres zróżnicowania komórek
naciekanie sąsiednich tkanek
utrata zróżnicowania
pleomorfizm
przyspieszony wzrost (duża liczba figur mitotycznych)
aneuploidalność
Typy morfologiczne nowotworów (przykłady)
Pochodzenie | Łagodny | Złośliwy |
---|---|---|
nabłonek płaski nabłonek gruczołowy tkanka łączna tkanka limfatyczna i szpik komórki rozrodcze |
brodawczak gruczolak włókniak - potworniak łagodny |
rak rak włókniako-mięsak Chłonia złośliwy, ziarnica nasieniak, rozrodczak |
Cechy kliniczne nowotworów:
Stopień złośliwości nowotworu opisują biologiczne cechy guza obejmujące:
stopień zróżnicowania
tempo wzrostu
tempo śmierci komórek
Stopień zróżnicowania (grade)
G1 - wysokie zróżnicowania
G2 - średnie zróżnicowanie
G3 - niskie zróżnicowanie
G4 - brak zróżnicowania (anaplazja)
Zróżnicowanie
Guzy dobrze zróżnicowane zawierają komórki, które przypominają wyglądem komórki tkanek z których pochodzą
Guzy nisko zróżnicowane lub niezróżnicowane zawierają komórki, które nie przypominają wyglądem swoich normalnych odpowiedników (potrzebne są dodatkowe badania w celu ustalenia pochodzenia komórek)
Kryteria oceny zróżnicowania
Cechy cytologiczne
stopień polimorfizmu komó®ek
barwliwość jąder
stosunek jądro/cytoplazma
liczba mitoz lub figur mitotycznych
Cechy histologiczne (stopień zróżnicowania)
tworzenie swoistych struktur (np. gruczołów, keratyny)
Tempo wzrostu
Na ogół guzy łagodne i dobrze zróżnicowane guzy złośliwe mają mniejsze tempo wzrostu niż złośliwe guzy średnio- i nisko zróżnicowane
Dopływ krwi, lokalizacja i pobudzanie hormonalne mogą przyśpieszać wzrost guza
Cechy komórek nowotworowych
niekontrolowany rozrost, a następnie utrata swoistych czynności życiowych
naciekanie sąsiednich zdrowych tkanek i podścieliska
tworzenie przerzutów
nieodwracalność nowotworzeni
Naciekanie
Cecha nowotworów złośliwych
Naciekanie niszczy otaczające tkanki (istotną rolę odgrywają powierzchnia komórki i macierz międzykomórkowa)
Przerzuty
Rozsiew guza do odległy narządów
Zawsze wskazują na złośliwość
Drogi przerzutów:
rozsiew krwiopochodny
rozsiew limfatyczny
rozsiew wewnątrz jam ciała
Przyczyny zgonu w przebiegu nowotworów
Przerzuty
Uszkodzenie dużych naczyń krwionośnych
Ucisk ważnych narządów
Uszkodzenie ważnych narządów
Zakażenia
Ostateczne rozpoznanie nowotworu musi być oparte na badaniu mikroskopowym (histopatologicznym lub cytologicznym).
Badania mikroskopowe
histopatologiczne (ocena tkanek)
cytologiczne (ocena komórek)
Przykłady badań histopatologicznych
wycinek
biopsja grubo igłowa
biopsja otwarta
biopsja trepanacyjna kości
Rodzaje badań histopatologicznych
klasyczne (oparte na barwieniu hematoksyliną i eozyną)
immunohistochemiczne (z użyciem przeciwciał skierowanych przeciwko swoistym antygenom związanym z poszczególnymi nowotworami)
śródoperacyjne (materiał zamrożony)
Inne badania morfologiczne
badania cytogenetyczne (ocena kariotypu)
badanie cytofluorometryczne (ocena immunofenotypów limfocytów i komórek szpiku na podstawie ich antygenów powierzchniowych)
badania molekularne (ocena zaburzeń występujących w genach – PCR, RT-PCR, FISH)
Zasięg choroby (klasyfikacja TNM)
Tumor
Nodulus
Metastasis
Rodzaje klasyfikacji TNM
cTNM - kliniczna
pTNM - patologiczna
rTNM - w momencie nawrotu choroby
aTNM - na podstawie badania sekcyjnego
Cele klasyfikacji TNM
Wiarygodna ocena wyników leczenia
Możliwość porównania różnych metod leczenia
Zaplanowanie optymalnego leczenia
Ocena rokowania
Możliwość wymiany informacji pomiędzy lekarzami
Cele naukowe
Pożądane cechy oceny zasięgu choroby
uniwersalność
prostota
wartość rokownicza
jednoznaczność
przydatność kliniczna
Stopnie zaawansowania nowotworu
0 – Rak in situ (przedinwazyjny) – brak naciekania naczyń limfatycznych i krwionośnych
I – Cechy niewielkiego naciekania miejscowego, brak przerzutów do węzłów chłonnych
II – Ograniczone naciekanie miejscowe i/lub rozległe przerzuty do regionalnych węzłów chłonnych
III -- Rozległe naciekanie miejscowe i/lub rozległe przerzuty do regionalnych węzłów chłonnych
IV -- Bardzo rozległe naciekanie miejscowe i/lub obecność przerzutów odległych
Klasyfikacja kliniczna (cTNM)
Na podstawie badania klinicznego narządów dostępnych badaniu przedmiotowym i/lub badaniom obrazowym, np. rak piersi, rak szyjki macicy, nowotwory głowy i szyi, rak płuca.
Klasyfikacja patologiczna (pTNM)
na podstawie szczegółowej oceny mikroskopowej doszczętnie wyciętego guza pierwotnego, okolicznych węzłów chłonnych i prawdopodobnych lokalizacji przerzutów
stosowana w odniesieniu do miejsc szczególnie niedostępnych innymi metodami, np. rak jajnika, rak trzustki
porównanie z klasyfikacją kliniczną pozwala ocenić dokładność tej ostatniej
Etapy postępowania w onkologii
ustalenie rozpoznania (na podstawie badania mikroskopowego)
ustalenie zasięgu choroby i stanu chorego
ustalenie planu leczenia
leczenie
obserwacja po leczeniu
PODSTAWY EPIDEMIOLOGII NOWOTWORÓW
Epidemiologia jest nauką określającą zasięg i rozmieszczenie chorób w kategoriach ilościowych
Odpowiada na następujące pytania:
dlaczego dany człowiek zachorował na daną chorobę?
dlaczego poszczególne populacje ludzi mają różne ryzyko zachorowania na daną chorobę?
Rola lekarza
Udzielenie pacjentowi informacji dotyczącej ryzyka zachorowania na poszczególne nowotwory oraz wskazanie czynnika ryzyka, zwłaszcza związanych ze stylem życia
Cele badań epidemiologicznych w onkologii
Określenie rozpowszechnienia i rozmiarów zachorowań na nowotwory
Poszukiwanie i identyfikacja czynników chorobotwórczych oraz określenie ich roli w patogenezie nowotworów
Opracowanie programów zapobiegania i leczenia chorób nowotworowych
Wskaźniki epidemiologiczne
Zachorowalność – liczba nowych zachorowań w danym roku kalendarzowym*
Chorobowość – liczba nowych zachorowań oraz chorych żyjących a zarejestrowanych w latach ubiegłych*
Umieralność – liczba zgonów w danym roku kalendarzowym*
Śmiertelność – stosunek umieralności do zachorowalności
*w odniesieniu do 100.000 osób
Źródła danych epidemiologicznych w onkologii
Karty zgłoszenia nowotworu
Akty zgonu
Zachorowalność na raka u mężczyzn
Statystyka nowotworów w Polsce
ok. 110.000 nowych zachorowań rocznie
ok. 80.000 zgonów rocznie
ok. 20% ogółu zgonów (druga przyczyna po chorobach układu sercowo-naczyniowego)
współczynniki zgonów: ok. 200/100.000 u mężczyzn i 100/100.000 u kobiet
Struktura umieralności z powodu nowotworów złośliwych u mężczyzn
Struktura umieralności z powodu nowotworów złośliwych u kobiet
Wzrost liczby zgonów nowotworowych wynika przede wszystkim ze wzrostu liczby zgonów z powodu raka płuca. Gdyby nie ten fakt, liczba zgonów nowotworowych miałaby tendencję malejącą.
Problemy wzrostu liczby zgonów na nowotwory na świecie
Wydłużenie średniego czasu życia
Lepsze rozpoznawanie
Dokładniejsze dane statystyczne
Zmiany stylu życia i czynników środowiskowych
Profilaktyka onkologiczna
Pierwotna - zmniejszenie narażenia na czynniki rakotwórcze
Wtórna – wczesne wykrywanie, leczenie stanów przednowotworowych
Wykrywanie nowotworów
w fazie bezobjawowej
- w wyniku rutynowych badań kontrolnych
- w wyniku masowych badań przesiewowych
w fazie objawowej
- w wyniku zgłoszenia się chorego do lekarza
Badania przesiewowe (ang. screening)
dotyczą osób bez objawów danej choroby
mają na celu obniżenie umieralności z powodu danej choroby w wyniku jej wcześniejszego wykrycia jeśli dotyczą dużej populacji – noszą nazwę masowych badań przesiewowych
Badania przesiewowe o ustalonej wartości
|
badanie cytologiczne mammografia u kobiet po 50.r.ż. badanie na krew utajoną w stolcu po 50.r.ż. |
---|
Rak szyjki macicy
jeden z najczęstszych nowotworów w rozwijających się krajach (ok. 25% ogółu nowotworów u kobiet)
rzadszy w krajach rozwiniętych, zwłaszcza w populacjach objętych badaniami przesiewowymi
skuteczność cytologicznych badań przesiewowych (PAP) w odstępach 3 -5 letnich
badanie na obecność HPV jest prawdopodobnie bardziej czułe, ale nadal stanowi metodę doświadczalną
Zalecenie
Kobiety w wieku powyżej 25.r.ż. powinny uczestniczyć co 3 – 5 lat w przesiewowych badaniach cytologicznych w kierunku raka szyjki macicy
Badania mammograficzne
Pozwalają ujawnić raka w stadium niewykrywalnym w badaniu klinicznym
Pozwalają obniżyć umieralność z powodu raka piersi o 25% w populacji kobiet powyżej 50.r.ż.
Wartość przesiewowych badań mammograficznych u kobiet w wieku powyżej 50 lat jest niepewna
Zalecenie
Kobiety w wieku powyżej 50.r.ż. powinny uczestniczyć w powtarzanych co 2 lata przesiewowych badaniach mammograficznych
Rola przesiewowych badań w nowotworach jelita grubego i odbytnicy
Nowotwory te należą do najczęstszych w rozwiniętych krajach świata
Badania przesiewowe (test na krew utajoną w stolcu) powtarzane co 1-2 lata zmniejszają o 16-27% umieralność z powodu nowotworów jelita grubego i odbytnicy
Badanie z zastosowaniem giętkiego endoskopu (sigmoidoskopia) jest prawdopodobnie bardziej czułe, ale nadal nie jest to metoda rutynowa
Zalecenie
Mężczyźni i kobiety w wieku powyżej 50,r.ż. powinni co 1-2 lata uczestniczyć w badaniach przesiewowych (test na krew utajoną)
Badania przesiewowe o nieznanej lub niepotwierdzonej wartości
Gruczoł krokowy Żołądek Jelito grube i odbytnica Jajnik Piersi Szyjka macicy Płuco Skóra Jama ustna |
swoisty antygen (PSA) test na obecność H.pyroli i/lub badanie radiologiczne badanie z zastosowaniem giętkiego endoskopu Ca 125 i/lub badanie ultrasonograficzne mammografia przed 50.r.ż. test na obecność Human papilloma virus spiralna tomografia komputerowa badanie znamion badanie jamy ustnej |
---|
Przykłady nieskutecznych badań przesiewowych
|
zdjęcie rtg klatki piersiowej samobadanie samobadanie |
---|
Placówki onkologiczne w województwie pomorskim
Akademia Medyczna (Klinika Onkologii i Radioterapii, Klinika Chirurgii Onkologicznej, Kliniki Onkologii Dziecięcej)
Szpital w Gdyni-Redłowie (Oddział Onkologii)
Szpital w Słupsku (Oddział Chemioterapii)
Sieć przychodni w większości miast powiatowych
Droga chorego do leczenia onkologicznego
Lekarz pierwszego kontaktu
Przychodnia onkologiczna
Oddział onkologiczny
Chory może zgłosić się do onkologa bez skierowania!!
Rola lekarza pierwszego kontaktu
Wyodrębnienie chorych z podejrzeniem nowotworu („czujność onkologiczna”)
Wykonanie podstawowych badań diagnostycznych
Skierowanie do onkologa
Opieka nad chorym po leczeniu onkologicznym
Opieka paliatywna
ROZPOZNAWANIE NOWOTWORÓW
Rozpoznanie
Wywiad i badanie przedmiotowe
Badania radiologiczne
Badania laboratoryjne
Badania cytologiczne
Badania histopatologiczne
Badanie przedmiotowe
zawsze musi poprzedzać wykonanie badań dodatkowych
musi być metodyczne i bardzo staranne
w niektórych przypadkach wykonywane jest w znieczuleniu
Badania dodatkowe
metody obrazowe
badania mikroskopowe
badania laboratoryjne
Badania obrazowe
badania radiologiczne
przeglądowe
tomokomputerowe
badania nukleomagnetyczne (NMR)
badania ultradźwiękowe (USG)
badania izotopowe
badania endoskopowe
Podsumowanie
Racjonalne leczenie onkologiczne wymaga:
ustalenia rozpoznania
ustalenia indywidualnych cech nowotworu
ustalenia zasięgu choroby
obserwacji zachowania się nowotworu w trakcie leczenia
Objawy nowotworów złośliwych
Objawy chorób nowotworowych wynikają z:
Obecności guza pierwotnego
Obecności przerzutów
Wydzielania przez nowotwór cytokin lub hormonów
Istotne elementy badania pierwotnego:
Umiejscowienie guza
Wielkość, kształt, konsystencja
Zabarwienie, ocieplenie, charakter powierzchni
Bolesność
Ruchomość w stosunku do tkanek otaczających, obrzęk otoczenia
Nowotwory skóry
Rak podstawnokomórowy skóry
Łagodne i złośliwe zmiany barwnikowe skóry
Rak kolczystokomórkowy i czerniak małżowiny usznej
Czerniak błon śluzowych
Rak wargi dolnej
Rak języka
Gardło i krtań
Rak krtani
Głośnia: chrypka
Nagłośnia: podrażnienie w gardle, uczucie przeszkody przy połykaniu
Podgłośnia: duszność
Nowotwory ustnej części gardła
Rak krtaniowej części gardła
Dysfragia
Ból przy połykaniu
Ból ucha
Powiększenie węzłów chłonnych szyi
Rak nosowej części gardła
Krwisty wyciek z nosa
Niedrożność nosa
Głuchota jednostronna
Objawy neurologiczne
Powiększenie węzłów chłonnych
Rak przełyku:
Zaburzenia połykania
Nudności i wymioty
Chudnięcie
Bóle w klatce piersiowej i nadbrzuszu
Postępujące wyniszczenie
Rak żołądka:
Bolesność w nadbrzuszu zwłaszcza po posiłku
Brak apetytu, chudnięcie
Nudności i wymioty
Smoliste stolce
Zaburzenia połykania (wpust)
Nowotwory jelit
Nowotwory okrężnicy
Prawa połowa:
Ból
Ciemne zabarwienie stolca
Krew w stolcu
Opór w jamie brzusznej
Lewa połowa:
Ograniczenie drożności (wzdęcia, bóle kolkowe)
Krew w stolcu
Zmiana rytmu wypróżnień
Rak odbytnicy:
Świeża krew w stolcu
Uczucie niepełnego wypróżnienia
Objawy niedrożności jelita
Bóle kolkowe
Nudności, wymioty
Bolesne parcie na stolec
Stolce „ołówkowate”
Bóle w okolicy krocza
Rak odbytu
Krwawienie
Świąd odbytu
Wydzielina śluzopodobna
Ból
Uczucie obcego ciała w odbycie
Guz
Nieotrzymanie gazów i stolca
Nowotwory wątroby
Pogorszenie stanu ogólnego u chorego z marskością
Ból
Brak apetytu
Wzdęcia
Zaparcia
Biegunki
Żółtaczka
Powiększenie wątroby
Wodobrzusze
Rak trzustki
Nudności i wymioty
Gorączka
Krwawienia z przewodu pokarmowego- niedokrwistośc
Zapalenie trzustki
Cukrzyca
Zakrzepica wędrująca
Rak piersi
Zmiany skórne
Zmiana faktury skóry (objaw „skórki pomarańczowej”)
Wyciek z brodawki
Pogrubienie lub pofałdowanie skóry
Wciągnięcie lub zniekształcenie brodawki
Zmiany zapalne
Choroba paleta
Zapalny rak piersi
Postać zapalna raka piersi
Gwałtowny rozwój nowotworu
Zaczerwienienie skóry
Obrzęk skóry (peau d’orange)
Często brak guza w badaniu palpacyjnym i mammograficznym
Rak płuca
Związane z miejscowym wzrostem
Będące skutkiem przerzutów odległych
Objawy ogólne i zespoły paranowotworowe
Objawy związane z miejscowym wzrostem
Kaszel
Ból w klatce piersiowej, ramieniu lub plecach
Duszność
Chrypka
Krwioplucie
Obrzęki szyi i/lub twarzy
Dysfagia
Zespół Hornera
Objawy będące skutkiem przerzutów odległych
Ból związany z naciekaniem kości (żebro, kręgosłup…)
Złamania patologiczne
Zespoły uciskowe
Powiększone węzły chłonne (szyjne, nadobojczykowe…)
Bóle w nadbrzuszu
Bóle i zawroty głowy
Objawy ogólne
Chudnięcie
Męczliwośc i osłabienie
Stany gorączkowe
Zespoły paranowotworowe w raku płuca
Zespoły endokrynologiczne
Zespół Cushinga
Hiperkalcemia
SIADH
Zespół krakowiaka
Nerwowo mięśniowe
Obwodowe neuropatie
Encefalopatie
Zwyrodnienie kory móżdżku
Miastenia Lamberta- Eatona
Zapalenie wielomięśniowe
Skórne
Zrogowacenie brunatne
Zapalenie skórne- mięśniowe
Toczeń rumieniowaty
Twardzina skóry
Kostne
Osteoartropatia przerostowa (palce pałeczkowate)
Naczyniowe
Wędrujące zakrzepowe zapalenie żył
Niebakteryjne zakrzepowe zapalenie wsierdzia
Hematologiczne
Niedokrwistość
Zespół wykrzepiania wewnątrznaczyniowego
Zatory tętniczne
Nowotwory macicy
Rak szyjki macicy
Nieprawidłowe krwawienia
Pomenopauzalne
Okołomenopauzalne
Międzymiesiączkowe
Kontaktowe
Upławy
Nieregularne miesiączki
Bóle
Obrzęki
Objawy dyzuryczne
Rak trzonu macicy
Nieregularne krwawienia lub plamienia z dróg rodnych
Upławy
Bóle
Rak jajnika
Objawy niecharakterystyczne; występują w zaawansowanym stadium
Objawy dyzuryczne
Zaparcia, wzdęcia
Uczucie pełności
Wodobrzusze
Rak sromu
Rak nerki
Krwiomocz
Bóle okolicy lędźwiowej, w nadbrzuszu lub podbrzuszu
Obecność guza
Gorączka
Nadciśnienie
Niedokrwistość
Poliglobulia
Rak pęcherza moczowego
Bezbolesny krwiomocz
Objawy dyzuryczne, trudności w oddawaniu moczu
Niedokrwistość
Bóle nerki
Rak gruczołu krokowego
Trudności w oddawaniu moczu
Częstomocz
Bóle podbrzusza i krocza
Bóle kości
Niedokrwistość
Nowotwory jądra
Bezbolesne powiększenie jądra
Zaczerwienienie skóry moszny
Bóle w jamie brzusznej
Chłoniak, ziarnica złośliwa
Powiększenie obwodowych węzłów chłonnych
Duszność związana z powiększeniem węzłów śródpiersiowych
Chudnięcie
Gorączka
Świąd skóry
Powiększenie śródpiersia w przebiegu ziarnicy
Pierwotne i przerzutowe nowotwory mózgu
Porażenia
Niedowłady
Afazja
Zaburzenia równowagi
Zaburzenia widzenia
Objawy wzmożonego ciśnienia śródczaszkowego (bóle głowy, wymioty, bradykardia)
Drgawki
Pierwotne guzy kości
Ból
Obrzęk
Ograniczenie ruchomości
Deformacja kości
Złamanie patologiczne
Przerzuty do kości
Bóle
Złamania patologiczne
Hiperkalcemia
Niedokrwistość
Objawy ogólne nowotworów
Gorączka:
Występuje u około 30% pacjentów onkologicznych
Często spowodowana jest zakażeniem
Inne przyczyny: wydzielanie cytokin np. IL-1, IL-6, TNF α i β (przykładem- gorączka w chłoniakach)
Wyniszczenie:
Dotyczy ok. 60% pacjentów onkologicznych
Jest powodem ok. 20% zgonów w przebiegu nowotworów
Jest złożonym zespołem zaburzeń metabolizmu, których mediatorem są cytokiny ( IL-12, IL-1, IL-6, IFN γ, TNF), kortykosteroidy i insulinopodobny czynnik wzrostowy
Wpływ cytkoin na metabolizm:
Zmniejszenie apetytu
Pobudzenie metabolizmu
Zwiększenie uwalniania zgromadzonych lipidów i białek
Wzrost uwalniania aminokwasów z mięśni
Niedokrwistośc:
Często towarzyszy nowotworom
Zazwyczaj występuje w chorobie przewlekłej i/lub przy niedoborze żelaza
Inne przyczyny:
Przerzuty do szpiku kostnego
Uszkodzenie szpiku kostnego po chemioterapii
Zaburzenia krzepnięcia
Trombocytoza (wzrost liczby płytek krwi)
Trombocytopenia; obniżenie liczby płytek krwi
Nacieczenie szpiku kostnego
Uszkodzenie po chemioterapii
Uszkodzenie autoimmunologiczne
Nadkrzepliwość
Wzrost stężenia fibrynogenu
Wzrost stężenia czynnika V i VIII
Zespoły paranowotworowe
Związane z wytwarzaniem hormonów lub substancji hormonopodobnych przez guz pierwotny lub przerzuty
Występują u 10% chorych na nowotwory złośliwe
Mogą być pierwszą oznaką obecności nowotworów izolowanych
Zespół Cushinga
Akromegalia
Hiperkalcemia
Występowanie:
Płaskonabłonkowy rak płuca
Rak piersi
Rak nerki
Rak jajnika
Białaczki
Chłoniaki
Mechanizm:
Wydzielanie przez nowotwór substancji podobnych do hormonu paratyreotropowego (PTH)
Przerzuty do kości lub pierwotne guzy kości
Podsumowanie:
W postępowaniu lekarskim zawsze trzeba zachować „czujność onkologiczną”
Większość nowotworów można rozpoznać we wczesnym stadium rozwoju, inne przebiegają skrycie i wymagają dodatkowych badań diagnostycznych
wczesnym rozpoznaniu nowotworu często decyduje dokładne zebranie wywiadu i badanie przedmiotowe
STRATEGIA LECZENIA NOWOTWORÓW
Podstawy leczenia onkologicznego
Cele leczenia w onkologii
Podstawowe założenia leczenia onkologicznego
Współzależność czynników warunkujących wybór metody leczenia
Czynniki warunkujące agresywność leczenia
Przykłady leczenia radykalnego, paliatywnego, objawowego
Metody leczenia onkologicznego
Miejscowe (chirurgia, radioterapia)
Ogólnoustrojowe (chemioterapia, hormonoterapia, terapia biologiczna)
Niekonwencjonalne metody leczenia źródła „sukcesów”
Nieodpowiednie narzędzia oceny leczenia
Równoczesne leczenie konwencjonalne
Błedne rozpoznanie
Nieuczciwość
Leczenie nowotworów:
Dziś => Połączenie chirurgii radio i chemioterapii
W przyszłości => Połączenie chirurgii radio i chemioterapii , terapii celowanej i indywidualizacji leczenia
Po zakończeniu leczenia onkologicznego ..
Kontrola w poradni onkologicznej (dotyczy choroby nowotworowej i/lub powikłań po leczeniu onkologicznym)
Opieka lekarza rodzinnego i/lub innych specjalistów (dotyczy wszystkich innych problemów zdrowotnych !!)
Opieka paliatywna (domowa opieka hospicyjna, lekarze rodzinni, hospicja stacjonarne)
Kontrola w poradni onkologicznej po zakończeniu leczenia onkologicznego
- zazwyczaj co 3 miesiące w 1 i 2 roku po leczeniu, następnie co 3-6 miesięcy, potem co rok
- wywiad !!
- badanie fizykalne !!
- badania dodatkowe
Wyniki leczenia onkologicznego w odniesieniu do ogólu nowotworów
Polska 30%
Unia Europejska 45%
USA 50%
Stanu zaawansowania nowotworu w możliwości wyleczenia
Nowotwór | Stopień zaawansowania |
---|---|
I | |
Rak płuca | 70% |
Rak piersi | 80% |
Rak szyjki macicy | 90% |
Rak jelita grubego | 85% |
Ziarnica złośliwa | 90% |
Rola chirurgii w onkologii:
Radykalne wycięcie nowotwory
Leczenie oszczędzające narząd
Jako element leczenia wielodyscyplinowego
Rekonstrukcja narządów
Paliatywne resekcje
Chirurgiczne wycięcie przerzutu odległego
Przykłady nowotworów w których chirurgia jest podstawową metodą leczenia
Rak płuca
Rak piersi
Rak p. pokarmowego
Rak jajnika
Czerniak
Mięsak złośliwy
Rola chirurgi w zależności od cech TNM
Cecha T- duża
N – pośrednia
M- mała
Zmiana koncepcji leczenia chirurgicznego na przykładzie raka piersi:
1950 | Operacje superreadykalne : amputacja piersi wraz z mięśniami piersiowymi oraz okolicznymi węzłami chłonnymi, w tym nadobojczykowymi, zamostkowymi czasem z amputacja ramienia |
---|---|
1960 | Rezygnacja z usuwania węzłów chłonnych nadobojczykowych i zamostkowych |
1970 | Rezygnacja z usuwanie mięśni piersiowych |
1980 | Rezygnacja z amputacji piersi we wczesnych rakach- wprowadzenie zabiegów oszczędzających |
1990 | Próby zastąpienia usuwania pachowych węzłów chłonnych biopsją „węzła wartowniczego” |
Całkowita laryngektomia
Jedna z najbardziej okaleczających operacji
Zaburzenia porozumiewania się saku, węchu
Aspekt estetyczny
Zmniejszona aktywność , depresja, izolacja społeczna
Rak krtani : możliwości zachowawczego leczenia :
Radioterapia
Chemioterapia-> radioterapia
Chemioterapia + radioterapia
Leczenie oszczędzające narządy:
Nowotwór | Leczenie z usunięciem narządu | Alternatywa |
---|---|---|
Rak piersi | Amputacja | Wycięcie guza + radioterapia |
Rak odbytnicy | Amputacja + sztuczny odbyt | Resekcja części jelita i jego zespolenie |
Rak odbytu | Amputacja + sztuczny odbyt | Radioterapia + chemioterapia |
Rak krtani | Wycięcie | Radioterapia ± chemioterapia |
Rak szyjki macicy | Wycięcie | Radioterapia ± chemioterapia |
Rak stercza | Wycięcie | Radioterapia ± hormonoterapia |
Leczenie skojarzone !! Chirurgia + Radioterapia+ Chemioterapia
Leczenie skojarzone z udziałem chirurgii jako metody podstawowej
Celem leczenia stosowanego uzupełnieniu zabiegu operacyjnego jest przedłużenie życia
Można go osiągnąć w wyniku:
Zniszczenia mikroprzerzutów pod wpływem leczenia systemowego (chemio lub hormonoterapia)
Zniszczenie miejscowego-regionalnych mikroognisk choroby pod wpływem radioterapii
RADIOTERAPIA
Spośród 100 chorych na nowotwory w krajach UE można wyleczyć 45 , w tym:
22 przy udziale głównie chirurgii
18 przy udziale glównie radioterapii
5 przy udziale głównie metod farmakologicznych
Radioterapia: podstawowe pojęcia
Promieniowanie – wysyłanie i przenoszenie energii oraz jej pochłanianie
Formy promieniowania- fotony lub cząsteczki
Prędkość promieniowania : 3x 108 m/sek (w próżni)
Rodzaje promieniowania :
- fale radiowe -ultrafiolet
- mikrofale - promieniowanie jonizujące
- światło widzialne
Promieniowanie jonizujące:
Forma fizyczna : fotony (X, gamma) lub cząstki (najczęściej elektrony, protony, neutrony)
Efekt w materii : jonizacja (oddawanie elektronów z orbity)
Energia: od 50 ke V do 25 MeV
Źródła promieniowania : rozpad pierwiastków radioaktywnych produkujących promieniowanie gamma (60 Co) lub zahamowanie przyśpieszonych elektronów na tarczy z metali ciężkich (promienie X)
„5R” w radioterapii:
Naprawa wewnątrzkomórkowych uszkodzeń subletalnych
Redystrybucja przeżywających komórek
Repopulacja
Reoksygenacja
Wrażliwość komórkowa (radiosensitivity)
Efekty naprawcze po uszkodzeniu nici DNA :
Wycięcie uszkodzonego fragmentu -> ponowna synteza -> wbudowanie
Rodzaje radioterapii:
Teleterapia – napromieniowanie wiązką energii dostarczoną z zewnątrz
Brachyterapia- umieszczenie izotopu wewnątrz jam ciała lub śródtkankowo
Kliniczny efekt radioterapii :
Wykorzystanie różnicy w promeiniowrażliwości pomiędzy nowotworem i sąsiednimi tkankami zdrowymi
Zastosowanie wyższej dawki na nowowtwór niż na sąsiednie tkanki
Przykłady nowotworów, w których radioterapia stosowana jest jako metoda radykalnego leczenia
Jako jedyna metoda lub w skojarzeniu z chemioterapią | W skojarzeniu z chirurgią |
---|---|
Nowotwory głowy i szyi | Rak piersi |
Chłoniaki | Rak odbytnicy |
Rak szyjki macicy | Rak płuca |
Rak przełyku | Nowotwory głowy i szyi |
Rak odbytu | Nowotwory mózgu |
Rak stercza | Mięsaki |
Rak skóry |
Rodzaje urządzeń w radioterapii:
- bomba kobaltowa
- przyśpieszacz liniowy
Zalety aparatury o wysokiej energii w porównaniu aparaturą konwencjonalną:
Wyższa energia- lepsza penetracja
Lepiej ograniczona wiązka
Mniejsze pochłanianie w kościach
Mniejsza dawka skórna
Możliwość modyfikacji wiązki
Techniki:
Technika 6 polowa
Technika 4 pól „box”
Napromieniowanie płaszczowe
Napromieniowanie raka piersi wiązką zewnętrzną (chora jest pozycjonowana przy użyciu wiązek laserowych w celu uzyskania odtwarzalności pól)
Standardowe napromieniowania przy użyciu 2 pól tangencjalnych
Rozkład dawki przy użyciu standardowych pól tangencjalnych :
- klasyczne umiejscowienie wysokiej dawki „ hot spots”
- należy dążyć do zmniejszenia objętości i skali tych obszarów
Nowowczesne techniki radioterapii:
Radioterapia konformalna (3D)
Modulacja intensywności dawki (IMRT)- kolimator wielkolistkowy
Terapia protonowa
„Bramkowanie oddechowe „ radioterapii
Promieniowrażliwość- wrodzona wrażliwość komórek na promieniowanie
Promieniuuleczalność- możliwość wyleczenia chorego
Izotopy promieniotwórcze np. Rad, Cez, Iryd, Tantal, Kobalt, Złoto, Jod, Stront, Itr
Brachyterapia
śródjamowa ( rak szyjki macicy, oskrzela, przełyku)
śródtkankowa ( rak piersi, gruczołu krokowego, nowotwory jamy ustnej)
śródoskrzelowa- rak płuc
Wskaźnik terapeutyczny – stosunek objawów pożądanych do niepożądanych leczenia
Możliwości poprawy Kwaśnika:
- frakcjonowanie dawki
- brachyterapia
- specjalne techniki napromieniania
Metody frakcjonowania :
Konwencjonalne (1,8-2 gy; 1 x dziennie, 5 x tygodniowo)
Hiperfrakconowane (np. 1,2 gy; 2x dziennie)
Przyśpieszone (np. 1,5 gy; 3x dziennie
Hipofrakcjonowane (np. 8 gy; 1x tygodniowo)
Powikłania radioterapii
Objawy ogólnoustrojowe
Choroba popromienna (brak apetytu, nudności, wymioty, zmęczenie, gorączka, dreszcze)
Leukopenia/ niedokrwistość
Immunosupresja
Działanie mutagenne
Objawy miejscowe
Wczesne:
Rumień skóry
Zapalenie błon śluzowych przewodu pokarmowego, pęcherza, pochwy
Późne:
Martwica
Zwłóknienie
Przetoki
Owrzodzenia
Uszkodzenie rdzenia
Uszkodzenie wzroku
Teleangietezje (pajączki naczyniowe)
Radioterapia – podsumowanie
Radioterapia stanowi jedną z podstawowych metod leczenia nowotworów
W wielu nowotworach jest to leczenie z wyboru, w innych stanowi uzupełnienie chirurgii
Współczesne metody radioterapii zapewniają dużą precyzję i bezpieczeństwo leczenia
Nowoczesne leczenie raka piersi z oszczędzeniem narządu :
- miejscowe wyleczenie
- bezpieczeństwo
- efekt estetyczny
Zabiegi:
- brachyterapia śródoperacyjna, wyznaczenie obszaru wycięcia
- wycięcie guza z lokalizacją loży
- lokalizacja węzła wartowniczego, wycięcie, zamknięcie rany pooperacyjnej
- założenie prowadnic do brachyterapii
- aplikacja izotopu techniką PDR
- usunięcie prowadnic po zakończonej aplikacji
- zakończenie brachyterapii : rozpoczęcie napromieniowania wiązką zewnętrzną w ciągu 2 tygodni
Rola chemioterapii
Mechanizmy działania leków p/nowotworowych:
-hamowanie replikacji DNA i syntezy RNA
-sieciowanie nici DNA
-rozszczepianie nici DNA
-wiązanie i niszczenie wrzeciona mitotycznego
-hamowanie biosyntezy białek
-blokowanie biosyntezy nukleotydów
-hamowanie biosyntezy pierścieni purynowych
Przykłady nowotworów w których stosowana jest chemioterapia
1.jako jedyna metoda
-białaczka
-niektóre chłopianki
-szpiczak
-ziarnica złośliwa
2.w skojarzeniu z chirurgią lub radioterapia
-rak piersi, jajnika, jądra
-drobnokomórkowy rak płuca
-rak jelita grubego i odbytnicy
-guz Wilmsa
-nowotwory kości
-mięsaki u dzieci
Nowotwory o wysokiej chemio wrażliwości:
-drobnokom. Rak płuca
-ziarnica złośliwa
-nowotwory jąder
-kosmówczak złośliwy
-guz Wilmsa, Ewinga
Nowotwory o średniej chemio wrażliwości:
-rak jajnika, piersi
-nowotwory głowy i szyi
-mięsaki tkanek miękkich u dzieci
-rak pęcherza moczowego
-mięsak kościopochodny
-rak jelita grubego i odbytnicy
Nowotwory o niskiej chemio wrażliwości:
-niedrobnokom. rak płuc
-rak szyjki i trzonu macicy
-rak żołądka, wątroby, trzustki, nerki, tarczycy
-pierwotne guzy OUN
Strategie leczenia guzów heterogennych
-chemioterapia wielolekowa
-leczenie naprzemienne
-leczenie chemiczne skojarzone z chirurgia lub/i radioterapią
Leki stosowane dojamowo (doopłucnowo i dootrzewnowo)
-nitrogranulogen
-THIO-TEPA
-adramycyna
-bleomycyna
Rola chemioterapii w leczeniu skojarzonym:
-chemioterapia przed leczeniem miejscowym (indukcyjna)
-chemioterapia równoczesna z leczeniem miejscowym
-chemioterapia naprzemienna z radioterapią
-chemioterapia uzupełniająca leczenie miejscowe (adiuwantowa)
Toksyczność cytostatyków:
Narząd | Objawy kliniczne | Leki |
---|---|---|
Szpik | Leukopenia, trombocytopenia | Wszystkie z wyjątkiem BLM i VRC |
Przewód pokarmowy | Zapalenie śluzówek jamy ustnej, biegunka, zaparcia lub niedrożność |
ADRIA, BLM, MTX, 5-FU MTX, 5-FU VCR |
skóra | Hiperpigmentacja, Wyłysienie, owrzodzenie |
BLM, busulfan Adra, Cyklo, alkaloidy Vinca, BLM, ACTD BLM, MTX |
Układ nerwowy | Uszkodzenie nerwów obwodowych, Głuchota, Dysfunkcje mózgowe |
VCR, VBL Pochodne platyny MTX, L-asparaginaza |
Serce | niemiarowość | ADM |
Płuca | Zwłóknienie | BLM, busulfan, MTX, Cyklo |
Trzustka | Zapalenie | L-asparaginaza |
Pęcherz moczowy | Zapalenie Atonia |
Cyklo, ifosfamid VCR |
Nerki | Uszkodzenie miąższu | Pochodne platyny |
KOJARZENIE RADIOTERAPII I CHEMIOTERAPII
Cele:
-zwiększenie skuteczności radioterapii
-zastosowanie leczenia oszczędzającego w miejsce okaleczających zabiegów operacyjnych
Teoretyczne przesłanki:
-współdziałanie przestrzenne
-niezależne zabijanie różnych klonów komórek nowotworu
-promieniouczulające działanie niektórych cytostatyków
-ochrona zdrowych tkanek przed napromienianiem
Strategie leczenia radioterapii i chemioterapii
CHT CHT CHT RT – CHT indukcyjna
RT CHT CHT CHT – CHT uzpełniająca
CHT CHT CHT CHT
RT RT RT RT - leczenie równoczesne
Przykłady równoczesnego stosowania radioterapii i chemioterapii:
-rak głowy i szyi
-rak płuca, przełyku, odbytu, szyjki macicy
Metoda sekwencyjna:
Zalety:
-bezpieczniejsza
-podanie pełnej dawki radio i chemioterapii
Wady:
-ryzyko przyspieszenia repopulacji kom guza
-powstanie promieniooporności
-opóźnienie rozpoczęcia radioterapii
Równoczesna metoda:
Zalety:
-bezzwłoczne rozpoczęcie radioterapii
-mniejsze ryzyko repopulacji kom nowotworowych
-możliwość wykorzystania promieniouczulającego działania cytostatyków
Wady:
-zwiększona toksyczność leczenia
SYSTEMOWE METODY LECZENIA
NOWOCZESNE LECZENIE: chirurgia + radioterapia + leczenie systemowe + terapia celowana +indywidualizacja leczenia
Alkaloidy roślinne:
-alkaloidy Vinca: winblastyna, winkrystyna, winorelbina
-taxany: pklitaksel, docetaksel
-podofilotoksyny: etopozyd
-kamptotecyny: topotekan
Zastosowanie leczenia systemowego:
-stadium miejscowe nowotworu leczenie uzupełniające, adiuwantowe- miejscowe, duże ryzyko przerzutów więc stosowanie nie standardowe pooperacyjne radioterapie, chemioterapie itp.
-stadium miejscowego zaawansowania leczenie neoadiuwantowe- leczenie przedoperacyjne, chemioterapie zmniejszająca guza przed operacją
-uogólnienie choroby- leczenie paliatywne
-leczenie wspomagające np. leki p/wymiotne
Systemowe leczenie przedoperacyjne- neoadiuwantowe
zalety
-Poprawa resekcyjności
-większa wrażliwość guza pierwotnego niż przerzutów
-Lepsza dostępność leku (lepsze ukrwienie)
-Lepsza tolerancja
-Ocena In vivo chemiowrażliwości
wady
-Większe ryzyko powikłań leczenia chirurgicznego
-Większe ryzyko opóźnienia leczenia chirurgicznego w przypadku chemiooporności
Efekt chemioterapii
-Cytostatyki działają niespecyficznie na wszystkie komórki organizmu
-Dynamika wzrostu komórek nowotworowych jest mniejsza od szybko wzrastających komórek prawidłowych
-Jednorazowa dawka leku wywiera wpływ na określony odsetek komórek
Cykl komórkowy i cytostatyki:
1.Leki cykloniespecyficzne (poliferacyjno- niespecyficzne)- działają na komórki które się nie dzielą np. hormony, niektóre antybiotyki cytotoksyczne
2.Leki cyklospecyficzne
-Fazowo niespecyficzne: działają na proliferujące komórki we wszystkich fazach cyklu np. związki alkilujące, cisplatyna
-Fazowo specyficzne: działają na komórki dzielące się w określonej fazie, np.bleomycyna, antymetabolity antracykliny, alkaloidy Vinca, tarany, inhibitory Topo II
Podział leków cytostatycznych:
Leki alkilujące
Antybiotyki
Antymetabolity
Alkaloidy roślinne
Inne
Mechanizm działania:
-hamowanie replikacji DNA i syntezy RNA
-sieciowanie nici DNA
-rozszczepianie nici DNA
-wiązanie i niszczenie wrzeciona mitotycznego
-hamowanie biosyntezy białek
-blokowanie biosyntezy nukleotydów
-hamowanie biosyntezy pierścieni purynowych
Leczenie guzów heterogennych:
-Chemioterapia wielolejkowa
-Leczenie „naprzemienne”
-Leczenie chemiczne skojarzone z chirurgia i/lub radioterapią
Chemioterapia wielolekowa
-polega na kojarzeniu leków o potwierdzonej skuteczności, różnym mechanizmie działania i różnej toksyczności
-działa w większym stopniu na nowotwory heterogenne pod względem chemio wrażliwości
-zapobiega selekcji klonów komórek opornych
Spadek ryzyka oporności na poszczególne leki
Zmniejszenie dawki ogranicza ryzyko wyniszczenia
Dawki należne: redukcje dawek leków prowadzą do zmniejszenia szans na uzyskanie trwałego wyleczenia (zmniejszenie dawek o 20% ogranicza wskaźnik wyleczeń o ok.50%)
Powikłania chemioterapii:
-Natychmiastowe- (kilka sekund): wstrząs anafilaktyczny, ból w miejscu podania, wynaczynienie leku, niemiarowość
-wczesna (kilka godzin): nudności, wymioty, gorączka, alergie, objawy grypopodobne, zapalenie pęcherza
-Pośrednie (kilka dni): uszkodzenie szpiku, zapalenie błon śluzowych, biegunka, wyłysienie, uszkodzenie obwodowego układu nerwowego (gł. stóp, dłoni), niewydolność nerek, immunosupresja, neutropenia (zmniejszenie liczby neutrocytów)
-objawy późne (kila miesięcy i lat): uszkodzenia narządów i skóry, zaburzenia hormonalne, niepłodność, wtórne nowotwory, efekt psychologiczny działania chemioterapii
hormonoterapia- leczenie nowotworów hormonowrażliwych, dużo mnie skutków ubocznych niż chemioterapia
hormonoterapia raka piersi- I terapia celowana
-jest skuteczna gdy występują receptory estrogenowe lub progesteronowe w komórkach guza
-obecność receptorów hormonalnych jest czynnikiem rokowniczym i predykcyjnym
TAMOXIFEN- blokuje receptory hormonalne nowotworu; guz zaprzestaje się rozrastać
Hormonoterapią można leczyć:
-Rak piersi: antyestrogeny, inhibitory aromatazy i progestageny
-Rak prostaty: antyandrogeny,
-Rak trzonu macicy: progestageny
-Rak tarczycy: tyroksyna
Leczenie uzupełniające tamoxyfenem raka piersi trwa 5 lat, zmniejsza to ryzyko śmierci i wtórnych nowotworów.
Hormonoterapia a chemioterapia:
-Dłuższy czas do wystąpienia odpowiedzi
-Dłuższy czas trwania odpowiedzi
-Możliwość leczenia sekwencyjnego
-Lepszy profil tolerancji (mniej efektów ubocznych)
-Na ogół niższy koszt
Terapia empiryczna
-uśredniona ocena ryzyka nawrotu
-strategia leczenia podobna dla wszystkich
Terapia molekularna celowana
-dokładna ocena ryzyka nawrotu
-indywidualizowane leczenie celowane
-blokowanie konkretnych procesów prowadzących do kancerogenezy.
-Zastosowanie: rak piersi, wątroby, jelita grubego, płuca, białaczki, regiony głowy i szyi, GIST
-Np.
blok rec. HER2 (rec. Naskórkowego)- rak piersi, żołądka
Trastuzumab (herceptyna)- przeciwciało monoklonalne
Cetuksymab- przeciwciało monoklonalne np. rak migdałka; wysypka oznacza że chory reaguje na leczenie
Hamowanie angiogenezy- przeciwciała przeciwko śódnaczyniowemu czynnikowi wzrostu (VEGF): Bywacyzumac (Awastin)
TERAPIE CELOWANE W ONKOLOGII
Terapie celowane: leki blokujące molekularne procesy swoiste dla nowotworów
Cel leczenia musi być dokładnie określony
Punkty działania leków celowanych:
Naciekanie
Angiogeneza
Przekazywanie sygnału (kaskada sygnałów do jądra)
Cykl komórkowy
Tworzenie przerzutów
Apoptoza
Hamowanie proliferacji:
Naskórkowy czynnik wzrostu EGFR
Kinazy tyrozynowe EGFR-Tk
Modyfikacja białek
Nasilenie apoptozę:
Wprowadzenie zdrowego genu p53
Zahamowanie czynności genu bcl-2
Replikacja wirusowego p53 w kom
Hamowanie angiogenezy:
p/ciała skierowane przeciwko śródnaczyniowemu czynnikowi wzrostu VEGF
hamowanie kinaz
hamowanie ruchliwości kom śródnaczyniowych
Cechy terapii celowanych:
Większa wybiórczośc w stosunku do komórek nowotworu, zatem mniejsza (lub inna) toksyczność
Na ogół niewielka aktywność aktywność monoterapii zaawansowanych nowotworów
Oczekiwana korzyść w leczeniu skojarzonym i profilaktyce
Gastrointestinal stromal tumor (GIST)
Rzadki rodzaj mięsaka
0,2% nowotworów przewodu pokarmowego
podobna częstość u mężczyzn i kobiet
Typowy wiek: 50-70 lat
Niedawno opisany jako odrębna jednostka histokliniczna
Mutacje genu c-kit w mięsaku przewodu pokarmowego
Biologiczne uzasadnienie leczenia imatinibem GIST:
Kinaza tyrozynowa c-kit jest obecna w 95% guzów GIST
Aktywność kinazy tyrozynowej c-kit jest niezbędna dla wzrostu i przeżycia komórek GIST
Imatinib jest swoistym inhibitorem tyrozynazy c-kit i blokuje sygnał przekazywany przez ten receptor
Działanie imatinibu w mięsaku przewodu pokarmowego (GIST):
Wybiórczo hamuje kinazy:
Bcr- Abl
PDF-R
PDF-Kit
Po raz pierwszy zastosowany w przewlekłej białaczce szpikowej z mutacją chromosomu Philadelphia
Rodzina receptorów HER:
HER1: EGFR
HER2: erbB2
HER3
HER4
HER2- brak ligandu, aby działał musi się połączyć z innym receptorem HER2 lub HER1, powstają dinery
Blokowanie HER2:
Blokowanie części zewnętrznej przeciwciałem monoklinalnym
Stop sygnału wewnątrz komórki na skutek hamowania kinaz tyrozynowych
Trastuzumab (herceptyna): humanizowane przeciwciało anty- HER 2:
Wiąże się z białkiem HER2
Wysokie powinowactwo i czułość
95% ludzkie, 5% mysie
zmniejsza ryzyko immunogenności
zwiększa możliwość pobudzenia efektorowych mechanizmów immunologicznych
Trastuzumab vs lapatynib
Cecha | trastuzumab | Lapatynib |
---|---|---|
Struktura | Przeciwciało monoklonalne | Inhibitory kinezy tyrozynowej |
Druga podawania | dożylna | Doustna |
Punkt uchwytu | Część zewnątrzbłonowa receptora | Część wewnątrzbłonowa receptora |
Docelowe zaburzenie | HER2 | HER1, HER2 |
Bariera krew-mózg | Tak | Nie? |
Znaczenie EGFR (HER1- rec. Naskórkowego czynnika wzrostu) w karcynogenezie:
Przeżycie, przerzuty, angiogeneza, oporność na leczenie, dojrzewanie/ proliferacja
Korzystne czynniki predykcyjne dla inhibitorów kinezy tyrozynowej:
Cechy kliniczne: cechy molekularne:
Płeć żeńska ekspresja EGFR (IHC)
Histologia (Adenoca) Amplifikacja genu EGFR
Niepalący mutacje genu EGFR
Rasa żółta Brak mutacji K-Ras
Odsetki odpowiedzi w zależności od palenia tytoniu
Autor | % odpowiedzi u niepalących vs palących | lek |
---|---|---|
Hirsch | 26% vs 12% | gefitynib |
Shepher (BR.21) | 25% vs 4% | Erlotynib |
Miller | 36% vs 8% | Erlotynib |
Odsetek odpowiedzi w zależności od płci
Autor | % odpowiedzi u kobiet vs mężczyzn | lek |
---|---|---|
Hirsch | 25% vs 7% | gefitynib |
Shepher (BR.21) | 14% vs 6% | Erlotynib |
Miller | 19% vs 8% | gefitynib |
Kris (IDEAL 2) | 19% vs 3% | gefitynib |
Cetuksymab: przeciwciało przeciw EGFR
Cetuksymab: mechanizm działania przeciwnowotworowego
Zahamowanie cyklu komórkowego
Nasilenie apoptozy
Zahamowanie naprawy komórek nowotworowych uszkodzonych pod wpływem chemioterapii i radioterapii
Zmniejszenie wydzielania czynników angiogennych
Zahamowanie naciekania i tworzenia przerzutów
Toksyczność skórna inhibitorow EGFR: zależność czasu przeżycia od nasilenia trądziku
Gen fuzyjny EML4-ALK w raku płuca
Metody wykrywania transkryptu fuzyjnego EML4-ALK:
RT-PCR, FISH, IHC
Kryzotynib- doustny inhibitor ALK
Tworzenie przez nowotwory własnych naczyń krwionośnych (neoangiogeneza)
Leki hamujące neoangiogenezę:
Przeciwciała skierowane przeciw ligandowi VEGF (bewacyzumab)- VEGFR- 1
Rozpuszczalne receptory VEGF (Aflibercept)
Przeciwciała skierowane VEGF (IMC- 1121b) – VEGFR- 2
Drobnocząsteczkowe inhibitory VEGFR:
Cedyranib, Sunitynib
Sorafenib, Vandetanib
Vatalanib, AMG706
Aksytynib, BIBF 1120
Pazopanib
Paklitaksel, paklitaksel+bewacyzumab stosowane w zaawansowanym raku piersi
Mieszanka terapeutyczna:
Terapie angiogenne
Przeciwciała monoklonalne anty-HER2
Drobnocząsteczkowe inhibitory kinaz anty-HER2
Radioterapia
Chemioterapia
Leczenie celowane: wnioski:
Leki ukierunkowane molekularnie stanowią nową jakość w leczeniu nowotworów złośliwych
Stwarzają one istotna nadzieję na poprawę wyników leczenia
Barierą jest bardzo wysoka cena leków, zatem istotny jest właściwy dobór chorych
Konieczne są dalsze badania nad:
Określeniem odległych wyników i toksyczności
Kojarzeniem mechanizmów działania poszczególnych leków
Poznaniem mechanizmów oporności
Poszukiwaniem nowych „celów”
Leczenie p/bólowe i objawowe w onkologii. Leczenie paliatywne.
Cele leczenia w onkologii:
-uzyskanie trwałego wyleczenia (leczenie radykalne)
-wydłużenie przeżycia, zapobieganie dolegliwościom (leczenie paliatywne)
-zmniejszenie dolegliwości (leczenie objawowe)
Podstawowe cele leczenia onkologicznego:
-leczenie radykalne: uzyskanie wyleczenia przy możliwie minimalnym okaleczeniu
-leczenie paliatywne: objawy niepożądane leczenia nie mogą przeważać nad spodziewanymi korzyściami
-leczenie objawowe: nie powinno powodować objawów niepożądanych
Czynniki warunkujące agresywność wyleczenia:
-cechy biologiczne nowotworu (tempo wzrostu i typ rozsiewu)
-możliwość uzyskania wyleczenia
-stan ogólny chorego i wydolność narządowa
-rodzaj i nasilenie objawów niepożądanych leczenia
Przykłady leczenia radykalnego:
-resekcja miąższu płucnego w raku płuc
-doszczętne usunięcie raka piersi
-radioterapia w raku szyjki macicy
-chemioterapia w ziarnicy złośliwej
Przykłady leczenia paliatywnego:
-radioterapia w nieoperacyjnym raku płuca
-chemioterapia lub hormonoterapia w rozsianym raku piersi
-resekcja przerzutu do OUN, wątroby
-hormonoterapia w rozsianym raku stercza
-brachyterapia w zaawansowanym raku płuca
Przykłady leczenia objawowego:
-napromienianie bolesnych przerzutów do kości lub leczenie izotopami
-wyłonienie przetoki w zaawansowanych nowotworach przewodu pokarmowego
-farmakologiczne leczenie p/bólowe
-hormony zwiększające anabolizm u chorych z wyniszczeniem nowotworowym
Dylematy terapeutyczne:
-granice możliwości leczenia radykalnego
-celowość leczenia paliatywnego chorych z zaawansowanym nowotworem ale bez dolegliwości
-celowość przedłużania życia za wszelką cenę u chorych w końcowych stadiach choroby
Paliatywna radioterapia
-zmniejszenie masy guza (ustąpienie objawów uciskowych, krwawienia, zmniejszenie dolegliwości bólowych)
-zniszczenie komórek wytwarzających mediatory stanu zapalnego
Niektóre wskazania do paliatywnej radioterapii:
-bolesne przerzuty do kości
-bóle nowotworowe w różnych lokalizacjach
-krwioplucie, duszność w zaawansowanym raku płuca
-przerzuty do OUN
-zaawansowane nowotwory rejonu głowy i szyi
-zaawansowane guzy skóry i tkanek miękkich i miednicy mniejszej
-dysfagia związana ze zwężeniem lub uciskiem przełyku
*Przerzuty do kości najczęściej w: raku piersi, raku stercza i płuca
*Umiejscowienie przerzutów do kości: kręgosłup, miednica, kość udowa, czaszka
Przerzuty do kości- wskazania do radioterapii:
-dolegliwości bólowe: bóle obciążeniowe, wydzielanie cytokin, ucisk lub naciekanie nerwów
-zagrażające złamanie patologiczne
-stany po zespole chirurgicznym z powodu złamania patologicznego
-zespół ucisku rdzenia kręgowego
*Złamania patologiczne- u 10 % chorych z przerzutami do kości: kość udowa i ramienna, rak piersi (50%), rak nerki (10%), rak płuca (8%)
Cele napromieniania przerzutów do kości:
-zmniejszenie dolegliwości bólowych
-powstrzymanie lokalnego wzrostu guza
-uwapnienie ognisk osteolitycznych
-przeciwdziałanie wystąpieniom złamań patologicznych i objawów uciskowych
-zapobieganie hiperkalcemii
Efekty napromieniania przerzutów do kości:
-działanie p/bólowe: zniszczenie komórek wydzielających cytokiny
-uwapnienie ubytków kostnych: zniszczenie kom. guza
Patofizjologia bólu kostnego
-ból biochemiczny spowodowany cytokinami wydz. przez makrofagii (PGE1, PGE2, serotonina, bradykinina)
-ból mechaniczny spowodowany mikrozłamaniami wynikającymi z dużej aktywności osteoplastów
Patomechanizm efektu p/bólowego:
-zniszczenie promieniowrażliwych makrofagów i osteoklastów
-podwyższona aktywność osteoblastów związana z odpowiedzią na napromienianie
-możliwa interakcja z bifosfonianami ze względu na podobny mechanizm inaktywacji osteoklastów
Napromienianie przerzutów do kości:
-brak zależności dawka/efekt w odniesieniu do działania p/bólowego
-efekt p/bólowy niezależny od typu nowotworu
-u chorych z pojedynczym ogniskiem przerzutowym i względnie dobrym rokowaniem można rozważyć podanie wyższej dawki
Powtórne napromienianie:
-10-20% wymaga ponownej radioterapii
-stosowane częściej po napromienianiu jedną dawką
-odsetek uzyskanych remisji ok.70%
Napromienianie wielkopolowe:
-wskazania: mnogie przerzuty do kości
-obejmuje połowę ciała (górna 6-8Gy dolna 8Gy)
-efekt p/bólowy 60%
-skuteczność podobna do leczenia 89St
Leczenie radioizotopowe:
-89St, 153Sm, 186Rh działanie p/bólowe i uwapnienie kości
Zespół ucisku rdzenia:
-u 20% chorych z przerzutami do kręgosłupa
-bezpośrednie zagrożenie uszkodzenia rdzenia- stan nagły
-leczenie: napromienianie lub chirurgia + wysokie dawki steroidów
-wskazania do napromieniania:
brak technicznych możliwości do leczenia chirurgicznego
promieniowrażliwe guzy
stabilny kręgosłup
-dawki 30Gy/10fr
Zaawansowany rak płuc- dolegliwości
-kaszel
-zmęczenie
-duszność
-brak apetytu
-ból w klatce piersiowej
-krwioplucie
-dysfagia
Leczenie dolegliwości w zaawansowanym raku płuca
-leczenie pierwotnego guza: chemioterapia, radioterapia, leczenie wewnątrzoskrzelowe
-leczenie zmian przerzutowych: chemioterapia i radioterapia
-leczenie objawowe: walka z bólem, leczenie duszności, anoreksji, kacheksji, zmęczenia
Radioterapia w zaawansowanym niedrobno komórkowym raku płuc
-więcej niż 60% chorych ma dolegliwości związane z miejscowym wzrostem guza
-napromienianie- najlepsza forma paliatywnego leczenia
-wątpliwy wpływ na czas przeżycia
Paliatywna radioterapia:
-zespół żyły głównej górnej
- ucisk przełyku
-krwawienie
-duszność związana z naciekaniem i obstrukcją
-bolesne przerzuty, przerzuty do OUN
Rak przełyku
1.paliatywna radioterapia
-miejscowo zaawansowany nowotwór, zaburzenia połykania 30 Gy/10fr lub 20 Gy/5fr
2.paliatywna brachyterapia
-zwężenie przełyku, trudności w połykaniu 2x 8-10 Gy 1xtydzień
-zalety: krótki czas trwania, możliwość zastosowania po wcześniejszej radioterapii
-p/wskazania: przetoka przełykowo-oskrzelowa
Radioterapia przerzutów do OUN
-wskazania: wzrost coś śródczaszkowego, napady padaczkowe, objawy ogniskowe (wybrane przypadki)
-dawki 30 Gy/10fr lub 20Gy/4fr
Radioterapia zaawansowanych guzów miednicy mniejszej:
-wskazania: krwawienia z dróg rodnych, odbytnicy, krwiomocz, dolegliwości bólowe, niedrożność dolnego odcinka przewodu pokarmowego lub dróg moczowych
-dawki: 30Gy/15fr 40Gy/20fr
Radioterapia przerzutowych węzłów chłonnych
1.węzłów zaotrzewnowych
-dolegliwości bólowe
-naciekanie dużych naczyń
-niedrożność dolnego odcinka przewodu pokarmowego lub dróg moczowych
- dawki: 30Gy/15fr 40Gy/20fr
2.węzłów obwodowych
-dawki: 20Gy/4fr lub 8Gy