Głaskanie to technika, która zawsze zaczyna i kończy masaż, nie można jej pominąć a wręcz przeciwnie można do niej ograniczyć cały zabieg. Zależnie od siły docisku głaskanie powoduje obniżenie lub podniesienie pobudliwości zakończeń nerwów czuciowych, przez co ma działanie uspokajające lub pobudzające na ośrodkowy układ nerwowy (długotrwałe głaskanie nawet znieczulające). Poza tym technika ta, zwiększa napięcie skóry, dzięki czemu staje się ona gładsza, bardziej sprężysta i elastyczna, przyśpiesza gojenie, wzmaga przemianę materii w tkankach skóry i szybsze odprowadzanie obrzęków.
Rozcieranie wykonuje się silniej i energiczniej niż głaskanie. Technika ta prowadzi do silnego przekrwienia masowanych części ciała, przez co ułatwia i przyśpiesza wchłanianie obrzęków, i krwiaków pourazowych, likwidowanie stwardnień mięśniowych, oraz blizn i zrostów.
Ugniatanie jest podstawową techniką w masażu klasycznym, oddziałująca przede wszystkim na tkankę mięśniową. Jej celem jest usunięcie produktów zmęczenia z mięśnia, przyśpieszenie jego ogólnej regeneracji po wysiłku czy uszkodzeniu. Intensywność techniki powoduje duże przekrwienie masowanego obszaru, co wpływa na lepsze odżywianie mięśni i zwiększa ich elastyczność.
Oklepywanie jest techniką bardzo silnych bodźców mechanicznych. Reakcję mięśnia na nią porównać można z reakcją na działanie impulsów prądów małej częstotliwości; krótkie, szybkie, sprężyste uderzenia w poprzek mięśnia wywołują wyraźne skurcze. Lekkie uderzenia działają uspokajająco i znieczulająco, silne zaś zdecydowanie pobudzająco.
Wstrząsanie jest techniką, która wprawia w łagodny, drgający ruch masowane mięśnie. Wykonywane spokojnie działa rozluźniająco, zaś wykonywane energicznie pobudzająco.
Wibracja polega na wykonywaniu bardzo szybkich ruchów o dużej częstotliwości ale małej amplitudzie drgań. Stosuje się ją głównie w masażu kręgosłupa oraz wzdłuż przebiegu nerwów obwodowych aby obniżyć nadmierną pobudliwość ośrodkowego układu nerwowego i nerwów obwodowych.