OSTRE ZAP ROGÓW PRZEDNICH RDZENIA. Jest to zapalenie rogów przednich istoty szarej rdzenia kręgowego wywołujące porażenie wiotkie. Przyczyny: wirusy. Choroba może mieć charakter epidemiczny lub sporadyczny. Zakażenie wyst droga kropelkową oraz pokarmową lub przez kontakt.
Wyróżniamy 3 post:
-postać mózgowa - dochodzi do zajęcia n czaszkowych
-postać bezporażenna - wyst gorączka, objawy przypominają zap opon mózg.
-postać porażenna
Okres ostry (przedporażenny, porażenny). Masaż. Cel- podtrzymanie krążenia w porażonych mięśniach, stosować dużo gł, rozc, uciski jedn. Czas- ok5min.
Okres zdrowienia - od 2msc do 2lat. Cel- zapobieganie przykurczom i zniekształceniom, zahamowanie zaniku m, usprawnianie chorego. Stos dużo gł, rozc, ugn poprz, uciski jedn, wibr podł. Czas- ok20 min.
Okres przewlekły - rzadko wyk się masaż. Masaż klasyczny.
PORAŻENIE NERWU ŁOKCIOWEGO. N łokciowy najczęściej ulega uszkodzeniu w obrębie łokcia. Przyczyny: zwichniecie stawu, rozerwanie w czasie złamania, długotrwały ucisk. Chory nie może przywodzić i odwodzić 4 i 5 palca, zginać ich w stawach sródręczno-paliczkowych, prostować w stawach między-paliczkowych, a także przywodzić kciuka. Ręka przyjmuje ułożenie szponiaste.
Okres porażenia - terapia spoczynkowa.
Okres kompensacji. Masaż. W przypadku pojawienia się obrzęku podczas kilkunastu pierwszych zabiegów należy wykonywać dr limf. W innych przypadkach od początku stosuje się opracowanie klasyczne. Początkowo leczenie polega na wykonywaniu masażu poniżej i powyżej miejsca uszkodzenia. Rozpoczynając od masażu bardzo delikatnego, stopniowo zwiększamy siłę i czas trwania masażu. Po pojawieniu się oznak regeneracji nerwu dołączamy opracowanie miejsca uszkodzenia. Polega na wykonaniu delikatnych gł podł i okrężnych rozc oraz ucisków jedn.
Okres adaptacji. Masaż klas. Cel: zwiększenie masy i siły mięśni, uaktywnienie przepływu krwi przez mięśnie porażone.
PORAŻENIE ERBA (C5-C6). Spowodowane uszkodzeniem 5 i części 6 korzonka szyjnego. Przyczyny: uraz porodowy u dzieci, obrażenia u dorosłych. Dochodzi do zniesienia: przywodziciela łopatki do kręgosłupa, odwodzenia ramienia, obracania na zewnątrz ramienia, zginania st łokciowego, odwracania przedramienia. Kończyna zwisa luźno przy boku chorego. Dłoń zwrócona jest na zew. Zmiany odżywcze nie występują lub są minimalne.
Okres porażenia (5-12dni): terapia spoczynkowa.
Okres kompensacji. Masaż. Opracowanie łopatki (gł, rozc i ugn podł). Wyk masaż w obrębie całej kończyny (gł, rozc, ugn podł, ucisków jedn, wibr i del roztrząsanie). Po pojawieniu się oznak regeneracji przystępujemy do pracowania tk powyżej linii wyznaczonej przez grzebienie łopatek i dołączamy opr. st ramiennego.
Okres adaptacji. Masaż. Cel: zwiększenie masy i siły mięśni oraz uaktywnienie przepływu krwi przez mięśnie porażone. Wykorzystujemy wszystkie techniki z wyjątkiem oklepywań.
PORAŻENIE KLUMPKEGO (C8-Th1). Spowodowane uszkodzeniem 8 korzonka szyjnego i 1 korzonka piersiowego. Dochodzi do niego wskutek zadziałania sił wyrywających kończynę. Zostają zniesione wszystkie ruchy ręki z wyjątkiem prostowania w stawach śródręczno-paliczkowych i prostowania wszystkich stawów kciuka. Wyst również niemożność zginania nadgarstka. Ustawienie ręki stanowi połączenie ręki „małpiej” i ręki szponiastej.
Okres porażenia (5-12 dni) - terapia spoczynkowa.
Okres kompensacji. Masaż. W przypadku pojawienia się obrzęku podczas kilkunastu pierwszych zabiegów należy wykonywać dr limf. W innych przypadkach od początku stosuje się opracowanie klasyczne. Masażem obejmujemy całą kg. Samego miejsca uszkodzenia nie masujemy. Rozpoczynając od bardzo delikatnego masażu, stopniowo zwiększamy jego siłę i czas trwania. Po pojawieniu się oznak regeneracji zwiększamy intensywność masażu i wprowadzamy techniki o charakterze pobudzającym.
Okres adaptacji. Masaż. Cel: zwiększenie masy i siły mięśni oraz uaktywnienie przepływu krwi przez mięśnie porażone. Wykorzystujemy wszystkie techniki z wyjątkiem oklepywań.
PORAŻENIE NERWU STRZAŁKOWEGO WSPÓLNEGO. Do porażenia dochodzi przeważnie w przypadku złamania okolicy główki strzałki. Czasami do uszkodzenia dochodzi przed lub w czasie porodu. Wskutek porażenia chory nie może chodzić na piętach, przy czym stopa zwisa w ułożeniu końsko-szpotawym. Wskutek zaburzenia procesów odżywczych pojawiają się zmiany w obrębie skóry i paznokci, a na podudziu często tworzą się owrzodzenia.
Okres porażenia (5-12dni) - terapia spoczynkowa.
Okres kompensacji. Przy pojawieniu się zmian skórnych i owrzodzeń podudzi kończyny chorej nie masujemy. Możemy wyk masaż kończyny zdrowej. W masażu wykorzystujemy wszystkie techniki klasyczne. Przy uszkodzeniu okołoporodowym masażem obejmujemy całą kończynę. Masaż ma charakter odżywczy. Stos: gł, rozc, uciski jedn. Stopniowo włączamy mocniejsze rozc i ugn podł. Od chwili pojawienia się oznak regeneracji różnicujemy masaż mięśni zdrowych (tech rozl) od mas m porażonych (tech pobudz).
Okres adaptacji. Cel: zwiększenie masy i siły mięśni oraz uaktywnienie przepływu krwi przez mięśnie porażone (ugn, wibr, roztrz, wałkowanie).
PORAŻENIE NERWU TWARZOWEGO. Jest 7 nerwem czaszkowym unerwiającym mięśnie mimiczne poza m dźwigaczem powieki górnej. Nerw twarzowy może ulec uszkodzeniu w różnych odcinkach:
*górny neuron - może zostać uszkodzony w przypadku krwotoku, zakrzepu, guza. Wyst przy porażeniu połowiczym. Najbardziej widoczne w dolnej części twarzy.
*dolny neuron
*włókna obwodowe (porażenie Bella)- po wyjściu z mostu mogą zostać uszkodzone albo w kanale nerwu twarzowego, albo po przejściu do mięśni twarzy. Mogą one być wynikiem zapalenia ucha środkowego, ran, złamań czaszki, st zapalnego tk w obrębie otworu rylcowo-sutkowego, przechłodzenia, stłuczenia.
Uszkodzenie nerwu w otworze rylcowo-sutkowym. Wyst jednostronne porażenie wiotkie i zanik wszystkich mięśni mimicznych połowy twarzy oraz zniesienie po tej stronie ruchów świadomych i emocjonalnych. Chory może otwierać oko, ale nie może go zupełnie zamknąć. Po stronie porażonej opada kącik ust i chory nie może go unieść. Chory nie może utrzymać napięcia mięśnia policzkowego. Chory nie może gwizdać. Upośledzenie wymawiania m,n. Po stronie porażonej chory nie może marszczyć czoła, zmarszczki ulegają wygładzeniu. Następuje wygł fałdu nosowo-wargowego i zniesienie świadomego rozszerzenia nozdrzy.
Uszkodzenie nerwu powyżej otworu rylcowo-sutkowego. Dochodzi do utraty czucia smaku w przedniej części języka, do nadwrażliwości na pewne dźwięki. Zmiany mogą obejmować również nerw słuchowy.
Okres ostry. Nie wyk się masażu ani kinezyterapii.
Okres podostry. Masaż. Ze względu na niebiezp rozciągnięcia mięśni zaleca się w tym okresie stosowanie masażu twarzy metoda uciskową. Mas w pozycji leżącej.
Okres przewlekły. Stosowanie mas klasycznego twarzy. Szczególnie wykorzystujemy techniki o charakt pobudzającym.
CHOROBA WRZODOWA ŻOŁĄDKA. Wrzód umiejscawia się przeważnie w okolicy odźwiernika lub na krzywiźnie mniejszej żołądka. Objawy: ból w podbrzuszu bezpośrednio po jedzeniu, wymioty po jedzeniu, dobry apetyt, wymioty krwawe.
Okres ostry. Zabiegi fizjoterapeutyczne są przeciwwskazane.
Okres remisji. Stosujemy postępowanie segmentarne.
ZAPARCIE NAWYKOWE. Opróżnienie normalne jest możliwe jedynie wtedy, gdy wszystkie odcinki przewodu pokarmowego sa zdrowe i funkcjonują prawidłowo. Pokarm opuszcza żołądek w 2 do 4 godzin po jego spożyciu. Po upływie ok. 5 zaczyna przechodzić z jelita cienkiego do jelita grubego, a w 15 do 20 godz. później nie wchłonięte resztki wydalane są przez odbytnicę. Przyczyny:
-osłabienie mięśni ściany jamy brzusznej
-błędy dietetyczne
-stałe używanie środków przeczyszczających
-nawyk nieregularnego oddawania stolca
-uszkodzenie przewodu pokarmowego lub innych narządów związanych z trawieniem
-zastój treści jelitowej
-zaburzenia nerwowe organiczne lub czynnościowe.
Zaparcie typu spastycznego
Wyróżniamy 2 spos postępowania:
-m segmentarny (m grzbietu, miednicy, opracowanie okrężnicy);
-m klasyczny: faza I: rozluźniający masaż narządów jamy brzusznej; faza II: „przepychanie mas kałowych”.
Zaparcie typu wiotkiego
Wyróżniamy 2 spos postępowania:
-m segmentarny (m grzbietu, miednicy, opracowanie okrężnicy);
-m klasyczny: faza1: wyrównanie tonusu mięśniowego; faza2: „przepychanie mas kałowych”; faza3: energiczny masaż zwiększający napięcie mięśniówki ścian narządów wewnętrznych jamy brzusznej.
KAMICA NERKOWA. Dochodzi do tworzenia się w miedniczkach nerkowych lub w samym miąższu nerkowym twardych złogów, zwanych kamieniami. Z miedniczek mogą się one przesuwać do moczowodów i do pęcherza moczowego. Czynniki sprzyjające tworzeniu się kamieni: zakażenia dróg moczowych, zastój moczu, wysokie stężenie w moczu substancji kamicorodnych, nadmierne wydalanie jonów fosforanowych, wapniowych i kwasu moczowego. Najczęściej spotyka się kamienie złożone ze szczawianów, fosforanów i moczanów. Objawy: silny ból w okolicy lędźwiowej promieniujące do podbrzusza. Bóle są tak silne, ze mogą powodować omdlenia, silne poty i niepokój ruchowy. Zwykle pojawiają się też nudności, a nawet wymioty. Leczenie: zachowawcze lub chirurgiczne.
Masaż. W przypadku zabiegu chirurgicznego w masażu należy uwzględnić opracowanie blizny. Przy leczeniu zachowawczym stosuje się postępowanie segmentarne (opracowanie grzbietu i miednicy). Na zakończenie wykonuje się masaż przedniej części jamy brzusznej (podbrzusze i spojenie łonowe).
PRZEWLEKŁE ODMIEDNICZKOWE ZAPALENIE NEREK. Jest to przewlekłe, najczęściej obustronne, postępujące zapalenie miedniczek i miąższu nerkowego. Nerki są zazwyczaj małe, ich powierzchnie pokrywają blizny, ściany są zaczerwienione. Choroba rozwija się i trwa wiele lat. W przebiegu choroby obserwuje się okresy zaostrzeń i remisji. W okresie zaostrzeń obserwuje się: gorączkę, bóle w okolicy lędźwiowej, nadciśnienie, w moczu- leukocyty, bakterie i w niewielkiej ilości białko. W okresie remisji objawy są skąpe, bądź nie występują. Po latach trwania zapalenia wytwarzają się zmiany o charakterze marskości, prowadzące do nadciśnienia i pełnej niewydolności nerek z mocznicą.
Masaż. Postępowanie segmentarne (opracowanie grzbietu i miednicy). Na zakończenie wykonuje się masaż przedniej części jamy brzusznej (podbrzusze i spojenie łonowe).