Temat: Mierzenie i szacowanie odległości
Klasa: 5 b
Data: 20.09.2013 r.
Prowadząca: Paulina Pytel
Zakres treści:
Mierzenie i szacowanie odległości
Pomiar odległości za pomocą taśmy mierniczej
Pomiar odległości krokami
Szacowanie odległości za pomocą kciuka
Cele poznawcze:
Uczeń potrafi wymienić sposoby szacowania odległości
Uczeń potrafi opisać w jaki sposób szacujemy odległość za pomocą kciuka
Cele kształcące:
Uczeń potrafi oszacować odległość za pomocą kciuka,
Uczeń potrafi wyjaśnić, która metoda pomiaru odległości jest najbardziej dokładna i dlaczego
Uczeń potrafi wykonać obliczenia odległości stosując poznane metody pomiarowe
Cele wychowawcze:
Uczeń potrafi oszacować odległość poznanymi metodami w życiu codziennym
Metody:
Pogadanka
Pokaz
Obserwacja
Ćwiczenia praktyczne
Środki dydaktyczne:
Podręcznik
Zeszyt ćwiczeń
1 m sznurek
Taśma miernicza lub metr krawiecki
Plansze z różnymi miarami (kciuk, łokieć, stopa)
Formy pracy:
Indywidualna
Zbiorowa (cała klasa)
Przebieg lekcji:
Czynności organizacyjne.
Zapoznanie uczniów z tematem lekcji.
Uczniowie zapisują numer lekcji i datę w zeszycie ćwiczeń.
Pogadanka. Czy wiecie może jakich miar dawniej używano do pomiaru odległości? Co to jest szacowanie? Co możemy oszacować?
Nauczyciel wiesza na tablicy rożne plansze przestawiające miary (kciuk, łokieć, stopa)
Czy te pomiary są dokładne? Dlaczego?
Nauczyciel wybiera 2 uczniów, którzy będą stać w pewnej odległości od siebie. Kolejny uczeń będzie miał za zadanie oszacować odległość między uczniami. Nauczyciel zapisuje ją na tablicy. Kolejny uczeń ma za zadanie zmierzyć odległość miedzy uczniami za pomocą stóp. Uczeń podaje wynik a nauczyciel zapisuje go na tablicy. Kolejny uczeń mierzy odległość krokami. Nauczyciel zapisuje ilość kroków. Następny uczeń ma za zadanie zmierzyć odległość za pomocą sznurka. Ostatni z ochotników mierzy odległość za pomocą taśmy mierniczej.
Nauczyciel pyta uczniów czy wszystkie pomiary są dokładne? Dlaczego? Co powinniśmy zrobić, aby zamienić miary na konkretne długości?
Uczniowie podchodzą do tablicy i zapisują obliczenia uwzględniając, że każda miara jest inna. Przy danym pomiarze uczeń wykonujący zadanie musi zmierzyć daną cześć ciała osoby, która wykonywała zadanie, a następnie na tej podstawie oblicza odległość. Po zakończeniu wszystkich obliczeń uczniowie powinni dojść do wniosku, że każdy pomiar jest nieco inny. Nauczyciel na tej podstawie pyta uczniów który z pomiarów, które wykonywaliśmy jest najbardziej dokładny i dlaczego?
Pogadanka z elementami wykładu. Jak możemy oszacować wysokość jakiegoś obiektu? Jakiej metody użyjemy? Sugerowana odpowiedź uczniów: Metoda kciuka. Uczniowie otwierają podręcznik na str. 24 i czytają o tej metodzie. Następnie nauczyciel pyta jednego ucznia aby opowiedział o tej metodzie i zademonstrował ją.
Ciekawostki – różne dawne jednostki miar:
Morga - historyczna jednostka powierzchni używana w rolnictwie. Początkowo oznaczała obszar, jaki jeden człowiek mógł zaorać lub skosić jednym zaprzęgiem w ciągu dnia roboczego (dokładnie: od rana do południa).
Piędź – miara obliczana jako największa rozwartość miedzy końcami kciuka i 5 palca
Sążeń - Miara miała długość rozpostartych ramion dorosłego mężczyzny
Zadanie zadania domowego. Zad. 2 str. 15 z zeszytu ćwiczeń.
Powtórzenie wiadomości z lekcji. Nauczyciel zadaje uczniom pytania:
O czym uczyliśmy się dzisiaj?
Wymień sposoby szacowania odległości?
Za pomocą czego musimy zmierzyć odległość, aby pomiar był dokładny?
W jaki sposób szacujemy odległość?