11. 10. 11.

J. Doroszewska „Pedagogika specjalna” t1, t2. Z testamentu M. Grzegorzewskiej dowiadujemy się o powierzeniu stanowiska Dr Instytutu Pedagogiki Specjalnej Janinie Doroszewskiej. Jako pierwsza w Polsce opracowała najważniejsze zręby systemu funkcjonowania poszczególnych kategorii zakładów związanych z pedagogiką leczniczą.

Kazimierz Kirejczyk - działalność i osobowość K.Kirejczyka znalazła swoje szczególnie pozytywne odbicie w pracach Sekcji szkolnictwa Specjalnego ZG ZNP. ( Od 1924r M. Grzegorzewska ). Organizowano m.in.. kongres, powierzono przez Komitet Ekspertów opracowanie ekspertyzy dotyczącej stanu i sytuacji w szkolnictwie specjalnym.

Drugi kierunek jako działalność to praca nad koncepcją kształcenia specjalnego :

1. Wszechstronnej diagnozy, profilu rozwojowego niepełnosprawnych

2. Powszechnego, bezpłatnego kształcenia specjalnego na poziomie podstawowym

3. Zróżnicowanego przygotowania zawodowego

4. Zatrudnienia w adekwatnych od ich możliwości zawodach

Już na przełomie lat 60-80tych pisał o potrzebie nauczania integracyjnego dla głuchych i słyszących, i upośledzonych umysłowo.

Kształcenie pedagogów specjalnych:

- uczyć te dzieci - przekazywać im często specjalnymi metodami wiedzy

- wychowywać – kształtować w nich właściwą postawę wobec siebie, innych

- opiekować się nimi – zapewniać im bezpieczeństwo i zaspokajać potrzeby w stopniu sprzyjającym

ich maksymalnemu rozwojowi i przygotowaniu do życia

- organizować otaczające środowisko

- uświadamiać społeczeństwu istotę niepełnosprawności, rolę profilaktyki, kształcenia specjalnego

Nauczycielowi K. Kirejczyk stawia wysokie wymagania :

1. Posiąść głęboką wiedzę teoretyczną

2. Nabyć doświadczenia praktyczne

3. Ukształtować odpowiednie właściwości osobowościowe

4. Przyswoić sobie umiejętności bezpośredniego kontaktu i współdziałania z ludźmi

Najważniejsze cechy :

1. Miłość do dziecka, przynajmniej bliski z nim kontakt

2. Zrozumienie trudnej sytuacji dziecka niepełnosprawnego i konieczności udzielenia mu pomocy

3. Uzdolnienia pedagogiczne

4. Zainteresowania pedagogiczne

5. Dążenie do doskonalenia swoich umiejętności

Aleksander Hulek ( 1907 – 1982 ) problematyka szeroko rozumianej rehabilitacji, okres doskonalenia trendów alternatywnych, głownie integracyjnych, m.in. ks. Pt. : „Pedagogika rewalidacyjna”, problem uczestnictwa osób niepełnosprawnych w życiu społecznym, możliwość uczestnictwa osób z różnego typu niepełnosprawnością w edukacji masowej , ukazanie szerokich możliwości stosowania systemu integracyjnego, upowszechnienie systemu, intensyfikacja prac nad prawami i miejscem osób niepełnosprawnych w społecznym środowisku i życiu politycznym. Konieczność rozszerzenia prac badawczych i terapeutycznych pedagogika specjalnej. W dokumentach UE następuje odchodzenie od ujęć niepełnosprawności w systemie segregacji, etykietyzacji, statycznej diagnostyki ku humanistycznemu ujęciu człowieka w holistycznych koncepcjach edukacji integracyjnej.