Rola pielęgniarki w leczeniu żywieniowym chorych leczonych chirurgicznie.

Żywienie dietetyczne – ma na celu dostarczenie niezbędnych ustrojowi skł. Pokarmowych.

- dieta bogato resztkowa, łatwo strawna, płynna, papkowata, kleikowa, ubogo energetyczna, bogato białkowa, niskobiałkowa, z ograniczeniem łatwo przyswajalnych węglowodanów stosowana w cukrzycy

Żywienie enteralne (dojelitowe) – obejmuje żywienie chorych drogą przewodu pokarmowego z użyciem płynnych diet, przeważnie wytworzonych przemysłową i często dostosowanych swym składem do metabolizmu chorego. Żywienie dojelitowe może być stosowane krótkoterminowo przez zgłębnik założonych do żołądka, dwunastnicy jelita przez okres do 4 tyg., u długoterminowo przez gastrostomie, duodenostomie lub jejunostomię.

Obowiązki lekarza:

- ustalenie wskazań

- Wybór diety

- ustalenie dawkowania

-Wybór drogi i metody podawania

-Zalotnie zgłębnika luz założenie przetoki żywieniowej.

Obowiązki pielęgniarki:

- Prowadzenie żywienia

- Przygotowanie diety lub pojemników z dieta

- Podłączenie zgłębnika

- Regulacja szybkości podawania

- Wymiana pojemników z dieta

- Przepłukiwanie i udrażnianie zgłębników i przetok odżywczych

-Zapobieganie powikłaniom

-Wczesne rozpoznanie powikłań.

Przygotowanie chorego przed założeniem zgłębnika:

1. Wytłumacznie celu i metody leczenia

2. Zebranie wywiadu czy nie występowały krwawienia z nosa czy nos nie był złamany czy nie występowały zaburzenia krzepnięcia

3. Pokazanie choremu zgłębnika i przekonanie go o konieczności jego użycia dla poprawy zdrowia

4. Należy zalecić choremu oczyszczenie nosa, umycie zębów i jamy ustnej.

Metody podawania diet:

1. Zestawy do podawanie diet przez zgłebnik, które powinny być wymieniane co 24 godz.

2. Pompy do żywienia dojelitowego – zapewniają precyzyjne u wielogodzinne podawania diety w ciągłym wlewie.

Monitorowanie i zapobieganie powikłaniom:

1. Codzienne pomiary masy ciała (ponad 500g na dobę oznacza przewodnienie)

2. Kontrola ułożenia chorego w czasie odżywania głowa lub górna część ciała powinna być uniesiona o około 30st.

3. Pielęgnacja nosa w celu utrzymania drożności nosa u zapobiegania odleżynom

4. Toaleta jamy ustnej (płukanie jamy ustnej co 4-6h, trzykrotnie w ciągu doby, umycie zębów)

5. Kontrola położenia zgłębnika poprzez zaznaczenie nitką lub mazakiem położenie zgłębnika, aspiracja treści, osłuchiwanie nadbrzusza

6. Pielęgnacja miejsca wyprowadzenie gastrostomii

7. Kontrola mocowania zgłębnika

8. Sprawdzenie mocowania przetoki

9. Sprawdzanie balon uszczelniającego gastrostomii

10. Sprawdzanie szczelności PEG

11. Przepłukiwanie zgłębnika przy każdej zmianie pojemnika z dietą lub w przerwie z żywieniu woda destylowaną lub solą fizjologiczną

Udrożnienie zatkanego cewnika:

1. Przepłukiwanie wodą

2. Wypełnienie zgłębnika enzymami trzustkowymi

3. Udrożnienie zgłębnika pepsi lub coca-colą.

Podawanie leków przez zgłębnik:

1. Jeżeli to możliwe należy używać leków płynnych

2. Przepłukiwanie

3. Tabletkę rozkruszyć i rozpuścić

4. Nie należy rozpuszczać LEKÓW PRZEZNACZONYCH DO PODAWANIA PODJĘZYKOWEGO,

ŻYWIENIE POZAJELITOWE:

1. Częściowe – stosowane przez 5-7 dni i polega na przetaczaniu przez żyły obwodowe wody, elektrolitów, większych ilości kalorii.

2. Całkowite – polega na podawaniu przez centralny dopływ żylny odpowiedniej ilości kalorii, białka, emulsji tłuszczowych, elektrolitów, pierwiastków śladowych i witamin zgodnie z określonym zapotrzebowaniem.

Wskazania:

1. Niedożywienie

2. Zespoły złego wchłaniania i trawienia

3. Przetoki przewodu pokarmowego

4. Niewydolność wątroby

5. Ostra niewydolność trzustki

6. Zaburzenia pourazowe

Powikłania:

1. Mechaniczne uszkodzenie tętnicy podobojczykowej, odma opłucnowa, zator powietrzny, niewłaściwe położenie cewnika, zakrzepowe zapalenie żył, załamanie lub niedrożność cewnika

2. Metaboliczne hipo- lub hiperglikemia, kwasica mleczanowa, mocznica, niewydolność oddechowa

3. Septyczne: zakażenia cewników, aparatów do przetoczeń lub preparatów odżywczych

Problemy pielęgnacyjne:

1. Wyłączenie przewodu pokarmowego z żywienia

2. Zapoznanie się z ustaleniami żywienia

3. Przygotowanie sprzętu i asystowanie przy założeniu wkłucia centralnego

4. Założenie wkłucia odwodowego

5. Przygotowanie sprzętu do żywienia – zestaw do żywienia, pompa żywieniowa

6. Przygotowanie żywienia: w przypadku metody jednego worka przestrzeganie zasady kolejności napełniania worka

7. Kontrola zawartości worka w kierunku precypitacji, zmętnienia, odbarwienia po przygotowaniu oraz przed podłączaniem

8. Zmieniamy zestaw, co 24 godz.

9. Przestrzeganie szybkości podaży składników

10. Udokumentowanie żywienia w IKCh.

11. Możliwość wystąpienia powikłań z powodu założenia i utrzymania dostępu żyły centralnej

12. Przestrzeganie zasad septycznych przy obsłudze dostępu

13. Ograniczenie ilości manipulacji przy cewniku

14. Codzienna wymiana zestawów do przetoczeń

15. Stosowanie zestawów do przetoczeń z filtramu

16. Możliwość powikłań z powodu choroby zasadniczej i błędów w prowadzeniu żywienia pozajelitowego

17. Monitowania parametrów: tętna, temperatury, RR, morfologia, oddech.

18. Stała ocena świadomości chorego

19. Dobowa zbiórka moczu

20. Codzienna waga ciała

21. Mocz do badania ogólnego codziennie u chorych niestabilnych, co 6 godzin

22. Dokumentacja żywienia