TEORIA KOMUNIKOWANIA MASOWEGO WYKŁAD 6
16. XI. 2011
GATUNKI MEDIALNE A TEKSTY KULTUROWE W MEDIACH
GATUNEK: PERSPEKTYWA MEDIOZNAWCZA:
Gatunek – każda kategoria treści o następujących cechach: [DM, TKM, s.365-370]
Jej zbiorowa charakterystyka jest czytelna zarówno dla producenta (media) jak i konsumentów (widownia)
Jej charakterystyka (albo definicja) nawiązuje do: celów (informacja, rozrywka i ich odmiany), formy (długość, tempo, struktura, język itd.) i znaczenia (odniesienie do rzeczywistości)
Charakterystyka ta ustaliła się z czasem i polega na przestrzeganiu znanej konwencji (zachowywane określone formy kulturowe, które jednak mogą się zmieniać i rozwijać)
Określony gatunek ma przewidywalną strukturę narracji lub akcję; czerpie ze znajomego zasobu obrazów, posługuje się repertuarem wariantów wątków podstawowych.
GATUNEK A KOD
Stuart Hall:
Gatunek definiowany jako użycie określonego „kodu” – systemu znaczeń polegającego na podobnym rozumieniu pewnych znaczeń przez jego użytkowników (nadawców i odbiorców) w danej kulturze.
O gatunku możemy mówić wówczas, gdy kodowanie i dekodowanie są bardzo podobne, a znaczenie jest przez cały czas stosunkowo oczywiste (odbierane mniej więcej zgodnie z założeniem nadawcy)
JAKIE CELE SPEŁNIAJĄ GATUNKI MEDIALNE?
Wspomagają media masowe przy konsekwentnej i wydajnej produkcji
Zapewniają spełnienie oczekiwań widowni (widownia wiąże z określonym gatunkiem pewne oczekiwania)
Pomaga odbiorcom z góry dokonywać wyborów (np. dotyczących odbioru określonych treści) – bywają więc mechanizmem porządkującym relacje między producentami a konsumentami
TEKSTY A GATUNKI
Tekst jako sensowny wynik spotkania między treścią a czytelnikiem – np. program telewizyjny staje się tekstem w momencie jego odczytania, czyli wówczas, gdy jego interakcja z publicznością uruchamia jakieś sensy/przyjemności, które jest on w stanie wywołać.
- kluczowa perspektywa odbioru przekazów medialnych (odbiór ważniejszy niż wytwarzanie czy wewnętrzne sensy)
- polisemiczność tekstów medialnych (zamierzona i niezamierzona)
- Stuarta Halla odczytanie preferowane + koncepcja wpisanego czytelnika
Pierre Bourdieu: poszczególne treści medialne konstruują odbiorcę i tę konstrukcję można do pewnego stopnia wyczytać z tekstu.
John Fiske: „interpretacja to sposób, w jaki każde „wykorzystanie dyskursu „przywołuje” jego adresata.
„Reagując, akceptujemy zawartą w dyskursie definicję nas samych albo przyjmujemy proponowaną nam przez dyskurs pozycję podmiotu”.
Z tego punktu widzenia:
Kody to systemy znaczeń, których reguły i konwencje są ogólnie znane członkom danej kultury lub „społeczności interpretacyjnej”.
Otwarte / zamknięte
np. serial Miasteczko Twin peaks np. reakcja sportowa
treści medialne różnią się pod względem płci kulturowej ich adresatów ?????