LEKI MOCZOPĘDNE:

I.)DIURETYKI PĘTLOWE (O WYSOKIEJ EFEKTYWNOŚCI)

POCHODNE SULFONAMIDÓW:

1.)Furosemid

MECHANIZM DZIAŁANIA

a.)hamuje resorpcję zwrotną jonu Cl- we wstępującym odcinku pętli nefronu i wtórne wchłanianie jonu Na+, przejście dużych ilości Na do kanalika dalszego nasila wydalanie K.

b.)mechanizm pozanerkowy: zmniejsza powrót żylny związany ze wzrostem pojemności żylnej, prowadząc w obrzęku płuc do szybkiej poprawy jeszcze przed wystąpieniem działania moczopędnego

• WSKAZANIA:

a.)leczenie nagłych stanów, w których niezbędne jest szybkie i znaczne zmniejszenie objętości płynów krążących. Gwałtowne działanie moczopędne oraz krótki czas działania przemawiają przeciw stosowaniu tego leku w leczeniu przewlekłym.

b.)w osterj niewydolności lewokomorowej( obrzęku płuc), oraz w ciężkiej niewydolności nerek z obrzękami

c.)w leczeniu zatruć

DZIAŁANIA NIEPOŻĄDANE:

a.)zaburzenia metaboliczne oraz elektrolitowe – podobnie jak po tiazydach wyjątkiem jest przeciwny wpływ na wydalanie Ca

b.)podobnie też reakcje alergiczne związane z budową sulfonamidową

c.)odwracalne zaburzenia słuchu

FUROSEMID, KW.5-AMINO-SULFONYLO-
4-CHLORO-2-(2-FURYLO-METYLO-AMINO)-BENZOESOWY

POCHODNE KW.FENOKSYOCTOWEGO

1.)Kwas etakrynowy

- bardziej tox od furosemidu

KW. ETAKRYNOWY, KW.2,3-DICHLORO-
4-(2-METYLENO-1-OKSOBUTYLO)-FENOKSY-OCTOWY

INNE
Związki Hg

-po hydrolizie uwalniają jony Hg2+, które

-hamują wchłanianie zwrotne Na+, Cl- i wody;

-nie stos. ze wzg. na toksyczność;

MERSALIL, SÓL SODOWA KW.
O-N-(3-TEOFILINO-RTĘCIO-
2-METOKSY-PROPYLO)-KARBAMYLO-OCTOWEGO

II.)DIURETYKI KOROWEGO ODCINKA PĘTLI NEFRONU (O UMIARKOWANEJ EFEKTYWNOŚCI)

TIAZYDY:
- budowa sulfonamidowa

HYDROCHLOROTIAZYD,

1,1-DITLENEK 6-CHLORO-

3,4-DIHYDRO-2H-1,2

,4-BENZO-TIADIAZYNO-
7-SULFONAMIDU

1.)Hydrochlortiazyd

a.)działa w końcowym, korowym odcinku części wstępującej pętli nefronu oraz w początkowej części kanalika dalszego. Hamuje wchłanianie zwrotne jonu Cl- : prowadzi to do zatrzymania w kanaliku Na i H2O . Ujemnemu bilansowi sodowemu i obniżeniu objętości płynów zewnątrzkomórkowych towarzyszy znaczące hamowanie wydalania Ca oraz nasilenie wydalania K i Mg

b.)w dużych dawkach hamuje też anhydraze węglową

• WSKAZANIA:

a.)niewydolność serca

b.)obrzęki

c.)Przy nadciśnieniu samoistnym : leki tej grupy obniżają ciśnienie krwi silniej niż wynikałoby to ze zmniejszenia objętości płynów krążących, dzięki dodatkowo bezpośredniemu działaniu rozkurczowemu na mięśniówkę gładką naczyń.

d.)Hipokalcemia:

tiazydy zmniejszają wydalanie Ca

e.)Hiperkalciuria:

tiazydy zmniejszają powstawanie kamieni bezpośrednio, ponieważ nasilają w kanaliku wchłanianie zwrotne jonów Ca i pośrednio przez wpływ na filtrację Ca w związku z redukcją płynów krążących

• DZIAŁANIA NIEPOŻĄDANE:

a.)reakcje nadwrażliwości

- alergie, śródmiąższowe zapalenie nerek, martwicze zapalenie skóry

b.)Hipowolemia i hiponatremia

• ujemny bilans Na

c.)Hipokaliemia

- ujemny bilans K

d.)Hipomagnezenia

• ujemny bilans Mg

e.)Hiperkalcemia

• wzrost stężenia Ca

f.)Alkaloza hipochloremiczna

g.)Hiperglikemia

-osłabiają działanie leków na cukrzycę

h.)Hiperlipidemia

TIAZYDOPODOBNE:

• charakterystyczne jest dla nich że mają dłuższy czas działania i mogą być stosowane raz na dobę

1.)Chlortalidon

2.)Indapamid (Tertensif)

3.)Klopamid

III.)DIURETYKI OSZCZĘDZAJĄCE K+ (O MIERNEJ EFEKTYWNOŚCI)

1.)Spironolakton

-jako konkurencyjny antagonista aldosteronu w kanaliku dalszym umiarkowanie zwiększa ilośc wydalanego moczu, wyraźnie zmniejszając wydalanie K

WSKAZANIA:

a.)Hiperaldosteronizm pierwotny i wtórny

DZIAŁANIA NIEPOŻĄDANE:

a.)hiperkalemia

b.)prawdopodobnie rakotwórcze

c.)ginekomastia, zaburzenia erekcji

d.)zaburzenia miesiączkowania

e.)nadmierne owłosienie ciała(hirsutyzm)

SPIRONOLAKTON, , 2-(7α-ACETYLOTIO-
3-OKSO-4-ANDROSTEN-17)-SPIRO-TETRHYDRO-FURAN-5-ON

2.)Amilorid

-zmniejsza w kanaliku dalszym i końcowym przepuszczalność błony komórkowej dla Na, co uniemożliwia jego wymianę na K, moczopędnie działa słabo, nie powoduje jednak strat K

DZIAŁANIA NIEPOŻĄDANE

-hiperkaliemia

IV.)INHIBITORY ANHYDRAZY WĘGLANOWEJ (O MIERNEJ EFEKTYWNOŚCI)

1.)Acetazolamid

-zahamowanie przez acetazolamid anhydrazy węglanowej w kanaliku bliższym prowadzi do niedoboru jonów H+ i HCO3- co uniemożliwia wymianę Na+ - H+ w ten sposób Na wraz z wodą jest wydalany w zwiększonej ilości, razem z jonem Na wydalają się wodorowęglany, co prowadzi do kwasicy metabolicznej. Do kanalika dalszego dociera zwiększona ilość jonów Na, co nasila wymianę Na+ - K+ i zwiększa utratę K+

WSKAZANIA:

-rzadko w celu działania moczopędnego, jest stosowany w:

- leczeniu jaskry : hamowanie anhydrazy węglanowej zmniejsza bowiem produkcję cieczy wodnistej i obniża ciśnienie w gałce ocznej

V.)INNE

DIURETYKI OSMOTYCZNE:

-Spotęgowanie przesączania w kłębuszku nerkowym, leki zwiększają ciśnienie osmotyczne krwi lub zakwaszają krew, co powoduje przenikanie do krwi większej ilości wody z przestrzeni zewnątrzkomórkowej;

-Zahamowanie resorpcji zwrotnej jonów Na+, Cl- i wody;

1.)Mannitol

MANNITOL

B.)ŚRODKI POCHODZENIA ROŚLINNEGO

1.)Fitolizyna

2.)Succus Betulae

3.)Urogran

4.)Urosan