CECHY	WŁAŚCIWOŚCI	ZASTOSOWANIE	ODMIANY
PPS – POLI(SIARCZEK) FENYLENU
polimer o częściowo rozgałęzionym łańcuchu (krystalizuje) PPS w stosunku do poliwęglanu (PC) ma większą: wytrzymałość na zginanie, twardość i moduł sprężystości, natomiast jego udarność jest mniejsza, która jednak nie zmienia się w zakresie 140 ÷180 ºC. w atmosferze tlenu lub azotu nie obserwuje się ubytku masy	Dobre własności mechaniczne Mały skurcz (0,2-0,3%), ale duży skurcz wtórny Mała stabilność wymiarowa –z podwyższeniem temperatury zwiększa się wydłużenie (dodatek włókna szklanego stabilizuje wydłużenie w zakresie od -40 ºC do + 260 ºC) Jest trudno palny Ma małą chłonność wody	W przemyśle chemicznym na korpusy, wirniki pomp, elementy kompresorów W przemyśle samochodowym na części gaźników, elementy układu ogrzewania, korpusy lamp halogenowych, elementy układu zapłonowego W przemyśle elektrotechnicznym do produkcji wtyczek, przełączników, przekaźników
POLIMERY FLUOROWĘGLOWE (polimery fluorowe lub poliolefiny fluorowane)
PTFE •stanowi 90 % produkcji tej grupy tworzyw i ma największe znaczenie techniczne •charakteryzuje się doskonałą odpornością chemiczną, dobrą odpornością cieplną (niepalny), •nie jest odporny na pełzanie (płynie na zimno pod niedużym obciążeniem, •Wadą jest trudne i skomplikowane przetwórstwo	Znakomita odporność chemiczna na wszelkie chemikalia porównywalna z metalami szlachetnymi Dobra odporność cieplna Dobre właściwości ślizgowe (m=0,05 ÷0,09 na sucho po stali) Mała odporność na zużycie tribologiczne Stosunkowo trudne przetwórstwo i utylizacja odpadów	W przemyśle chemicznym na części narażone na działanie substancji agresywnych, filtry W przemyśle motoryzacyjnym (kompozyty PTFE) na łożyska (np. w układach kierowniczych, w zawieszeniach) i na uszczelnienia techniczne (np. w układach hamulcowych) W przemyśle elektrotechnicznym do izolacji kabli wysokiej częstotliwości, koszulki izolacyjne Powłoki antyadhezyjne (naczynia)	PolitetrafluoroetylenPTFE -[CF2-CF2]n- PolichlorotrifluoroetylenPCTFE -[CF2-CFCl]n- Poli(fluorek winylu)PVF -[CF2-CHF]n- Poli(fluorek winylidenu)PVDF -[CH2-CF2]n-
PI - POLIIMIDY
PI stanowią dużą grupę polimerów termostabilnych o właściwościach zarówno polimerów termoplastycznych (amorficznych), jak i chemoutwardzalnych, zawierających charakterystyczne ugrupowanie imidowe: -OC-N-CO-	Dobre własności mechaniczne nawet do 300 ºC (przez miesiąc) w temp. 400 ºC (kilka godzin), w temp. 500 ºC (kilka minut) oraz w temperaturach kriogenicznych Mały współczynnik rozszerzalności cieplnej Bardzo dobre własności dielektryczne i izolacyjne Znakomita odporność chemiczna Są trudno przetwarzalne i drogie	W przemysłach: elektrotechnicznym, lotniczym, kosmicznym, motoryzacyjnym, chemicznym, spożywczym w automatyce, medycynie, hydraulice wysokotemperaturowej W przemyśle lotniczym stosowane są jako kleje (mają dobre właściwości adhezyjne) Na części maszyn (łożyska, koła zębate, pompy, zawory powietrza i paliw, elementy systemów chłodniczych, zbiorni-ki gorącej wody, systemy wymienników ciepła Sprzęt medyczny i dentystyczny (mogą być sterylizowane) Naczynia do gorących potraw –odporne na wielokrotne mycie w zmywarkach (odporne na przebarwienia)	Do grupy tych polimerów zalicza się: a)Poli(amido –imidy) PAI b)Poli(estro –imidy) c)poli(etero –imidy) PEI d)poli(heterocykliczne imidy)
PEK, PEEK - POLIAKRYLOKETONY
Poliakryloketony lub polieteroketony aromatyczne są polimerami termoplastycznymi zawierającymi w łańcuchu pierścienie aromatyczne połączone mostkami eterowymi –O– i ketonowymi =C=O .		Łożyska, koła zębate Osnowa do tworzenia kompozytów szklanych i węglowych Termoodporne izolacje kabli Płyty do obwodów drukowanych Folie elektrotechniczne	Do grupy tych polimerów zalicza się: Polieteroketon PEK-grupy eterowe i ketonowe są ułożone naprzemiennie Polieteroeteroketon PEEK-na dwie grupy eterowe i przypada jedna grupa ketonowa
ELASTOMERY WULKANIZUJĄCE (GUMY)
Są tworzywami elastycznymi powstałymi w wyniku wulkanizacji kauczuku naturalnego lub syntetycznego. cechują się dużą odkształcalnością dochodząca do 1200%orazniewielkimmodułem sprężystości1-4 MPa. charakteryzują się pamięcią kształtu, nie topią się, nie zgrzewają i nie rozpuszczają. Mogą być spęczane i wulkanizowane na gorąco.	Zmieniają się w szerokich granicach w zależności od rodzaju kauczuku, ilości i składu dodatków oraz warunków wulkanizacji: a)wytrzymałość gumy na rozciąganie 2-40MPa b)wydłużenie przy zerwaniu dla kauczuków:100-1000 %. c)twardość gumy: 25-95owg Shore’a (dodatek sadzy zwiększa twardość gumy). d)temperaturadługotrwałegostosowania:100-210oC e)odporność na ścieranie (bieżniki opon, gumowe uszczelnienia ruchowe) zależy od rodzaju kauczuku i napełniacza (dodatek krzemionki i sadzy o drobnych cząstkach powoduje wzrost odporności na ścieranie). f)odporność na odkształcenia trwałe (szczególnie ważne dla uszczelnień gumowych) posiadają kauczuk naturalny i niektóre kauczuki syntetyczne(zawierające sadzę o większych cząstkach).	Do produkcji różnego rodzaju uszczelek i uszczelnień Do wyrobu różnego rodzaju zderzaków, sprężyn gumowych, amortyzatorów. Do produkcji elastycznych przewodów (węży) Elementy transmisyjne w przekładniach pasowych Opony, dętki itp.	Kauczuk naturalny jest tworzywem pochodzenia roślinnego, pozyskiwany jest z lateksu drzew kauczukowych rosnących w klimacie tropikalnymi niektórych roślin w klimacie umiarkowanym. Lateks jest to sok drzewa kauczukowego będący wodną emulsją kauczuku wyglądem przypominający mleko. Zawiera on 30-45% substancji stałej, która zawiera około 96% węglowodoru kauczuku. Kauczuki syntetyczne są materiałami produkowanymi na drodze polimeryzacji związków organicznych. Materiały te wykazują cechy fizyczne kauczuku a różnią się od niego pod względem chemicznym.
ELASTOMERY WULKANIZUJĄCE WYSOKOTEMPERATUROWE
Kauczuk silikonowy wulkanizujący na zimno występuje w postaci kitów, past, płynu lub pianki. Jest on odporny na działanie temperatury do 200oC,a krótkotrwale do 250 oC. Utwardzenie tego kauczuku (wulkanizacja) przebiega na wskutek dodatku utwardzacza (ok. 5 %) wciągu kilkunastu godzin. Materiał ten znalazł zastosowanie jako formy do odlewania niskotopliwych metali, żywic syntetycznych i protez dentystycznych, uszczelki, izolacje elektryczne i kleje odporna na temperaturę do ceramiki, metali itd. Kauczuk silikonowy wulkanizujący na gorąco mieszanina kauczuku silikonowego z napełniaczami, pigmentami i katalizatorami, Wulkanizacja zachodzi po podgrzaniu do temperatury 120-180oC, a następnie hartowaniu w temperaturze 200-250oC przez kilkanaście godzin. Może być stosowany w temperaturze do 300oC. Materiał ten stosuje się na uszczelki, okładziny, izolacje kabli i elementów grzejnych i węże dla przemysłu spożywczego i medycyny.
POLIURETANY (PUR)
Cechą charakterystyczną poliuretanów jest specyficzna segmentowa, blokowa budowa łańcucha. Makrocząsteczki składają się naprzemiennie z segmentów sztywnych i elastycznych (giętkich). Struktura i właściwości PUR zależą od udziału segmentów sztywnych i segmentów giętkich: -gdy segmentów sztywnych jest więcej niż 40% tworzą one fazę ciągłą czemu towarzyszy zwiększenie twardości polimeru, -gdy udział segmentów giętkich wynosi 60-80%, wówczas polimer jest elastyczny.	PUR sztywne wykazują duży moduł sprężystości, wytrzymałość na zginanie i rozciąganie oraz dobrą udarność w szerokim zakresie temperatur Odporne na hydrolizę oraz działanie materiałów pędnych Wyjątkowa odporność na ścieranie Dobre właściwości termoizolacyjne (pianki)	W przemyśle obuwniczym - obuwie sportowe, podeszwy W przemyśle meblowym –w formie tworzyw piankowych, elastycznych i sztywnych W przemyśle maszynowym: łożyska ślizgowe, koła zębate, rolki przenośników, pokrycia sit wibracyjnych do rozdziału minerałów (przeciw zużywaniu ściernemu),
DUROPLASTY -POLIMERY CHEMO-I TERMOUTWARDZALNE
Mają reaktywne ugrupowania w makrocząsteczce i w obecności czynników sieciujących (utwardzaczy) i/lub temperatury ulegają reakcji chemicznej sieciowania, w wyniku której tworzy się struktura przestrzennie usieciowana. Po takim usieciowaniu (utwardzeniu) duroplasty są nietopliwe i nie rozpuszczalne. Ich ponowne przetwarzanie nie jest możliwe. Ogrzewanie duroplastów nie powoduje ich topnienia (tylko nieznacznie miękną), a przekroczenie temperatury dopuszczalnej prowadzi do destrukcji.
ŻYWICE EPOKSYDOWE (EP)
Oligomeryczne związki zawierające co najmniej dwie grupy epoksydowe (oksiranowe). W makrocząsteczce są dwa rodzaje grup reaktywnych: grupy epoksydowe i grupy wodorotlenowe.	Doskonała przyczepność do większości materiałów Duża wytrzymałość mechaniczna (na ściskanie i rozciąganie) Bardzo dobra odporność na starzenie (UV, woda, czynniki chemiczne) Dobre właściwości dielektryczne	W elektrotechnice –jako izolatory W elektronice –laminaty foliowane miedzią na obwody drukowane (17% produkcji EP) W przemyśle lotniczym –specjalne kompozyty i kleje konstrukcyjne) Powłoki z EP (ok. 60%) -używane w różnych dziedzinach (np. w przemyśle spożywczym)	Do utwardzania żywic epoksydowych stosuje się: aminy (I-, II-i III-rzędowe), kwasy karboksylowe, difenole, bezwodniki, kwasy i zasady typu Lewisa Wybór utwardzacza zależy od warunków, tj. od temperatury utwardzania. Utwardzanie w temperaturze pokojowej (na zimno) -aminy alifatyczne i wieloaminy. -wadą tego sposobu jest mała odporność cieplna EP. Utwardzania w temperaturze podwyższonej, do 80-100oC (na ciepło) -aminy III-rzędowe i aminy aromatyczne I-rzędowe. Utwardzanie w wyższych temperaturach, 120-180 ºC (na gorąco) -bezwodniki kwasowe i żywice nowolakowe. Ilość utwardzacza zależy o zawartości grup epoksydowych.
NIENASYCONE ŻYWICE POLIESTROWE UP
	Bardzo dobre własności mechaniczne i mała gęstość Odporność na korozję i gnicie Łatwość formowania dużych wyrobów o skomplikowanych kształtach za pomocą prostego oprzyrządowania Stosunkowo niska cena Duża możliwość regulowania właściwości (wg wymagań)	W przemyśle okrętowym i szkutnictwie (kadłuby) W przemyśle lotniczym W przemyśle maszynowym i motoryzacyjnym
FENOPLASTY PF(ŻYWICE FENOLOWO-FORMALDEHYDOWE)
produkty polimeryzacji stopniowej (polikondensacji) fenolu z formaldehydem dwoma sposobami: -przez zastosowanie nadmiaru formaldehydu w stosunku do fenolu otrzymując produkt nazywany rezolem -przez zastosowanie nadmiaru fenolu w stosunku do formaldehydu otrzymując produkt nazywany nowolakiem	Są stosowane jako spoiwo do laminatów(tworzyw warstwowych) oraz do tłoczyw(z napełniaczami proszkowymi) Z tłoczyw odwzorowuje się dokładne kształty metodami wtrysku lub prasowania Posiadają brązowo-brunatne zabarwienie	W elektrotechnice –jako izolatory (bezpieczniki, korpusy lamp) W elektronice –laminaty na obwody drukowane W przemyśle motoryzacyjnym do wyrobu części układu zapłonowego okładzin hamulcowych i sprzęgłowych, łożysk ślizgowych Korpusy pomp wodnych, wirników, obudowy nagrzewnic
AMINOPLASTY
Otrzymuje się je w wyniku polikondensacji formaldehydu z niektórymi związkami typu aminowego: a)z melaminą: żywica melaminowa MF b)z mocznikiem: żywica mocznikowa UF Tłoczywa aminowe przetwarza się metodą prasowania tłocznego lub przetłocznego, a także coraz częściej metodą formowania wtryskowego.	Doskonałe właściwości elektroizolacyjne, zwłaszcza na działanie łuku elektrycznego i prądów pełzających (w warunkach dużej wilgotności) Dobra odporność na chemikalia (porównywalna do fenoplastów) Wytrzymałość mechaniczna tłoczyw szybko maleje ze wzrostem temperatury (gorące kształtki można uszkodzić przy wyjmowaniu z formy) Możliwość barwienia na trwałe pastelowe kolory (z zachowaniem przeźroczystości lub z efektem krycia) –MF i UP napełnione celulozą	-kleje -tłoczywa -laminaty Do wytwarzania tłoczyw stosuje się takie napełniacze, jak: -włókna szklane -tkaniny szklane -bielona celuloza drzewna Z żywic aminowych wytwarza się m.in.: -spoiwa lakiernicze -tworzywa porowate -spoiwa do rdzeni odlewniczych Używane są do wytwarzania lakierów, tłoczyw, laminatów. Jako płyty ozdobne w wagonach kolejowych, w budownictwie w środkach komunikacji miejskiej, w przemyśle okrętowym, itp. Szerokie zastosowanie tłoczyw w przemyśle elektrotechnicznym Części urządzeń gospodarstwa domowego
POLISILOKSANY SI (ŻYWICE SILIKONOWE)
Związki krzemoorganiczne zawierające w łańcuchu głównym powtarzalne ugrupowanie siloksanowe. W zależności od budowy chemicznej monomerów krzemoorganicznych i warunków reakcji silikony mogą mieć właściwości olejów, polimerów termoutwardzalnych, termoplastycznych lub elastomerów (kauczuków) Silikony termoutwardzalne–są to przede wszystkim żywice metylofenylo-silikonowe. Z atomami krzemu połączone są rodniki organiczne np. grupy metylowe lub fenylowe	Odporność cieplna w zakresie do 300oC (w atmosferze beztlenowej nawet do 500oC) Doskonałe właściwości elektroizolacyjne (do 200oC) przy dużej wilgotności oraz dobra odporność chemiczna Właściwości antyadhezyjne (brak przyczepności lepkich substancji) Hydrofobowość –właściwości ochronne przed zwilżaniem wodą WADA –słaba wytrzymałość mechaniczna, sieciowanie zachodzi podczas kilkugodzinnego ogrzewania w temp. 200 -300oC	Używane są do wytwarzania lakierów, tłoczyw, laminatów i do hydrofobizacji różnych materiałów W elektrotechnice –laminaty szkło-silikonowe jako doskonały materiał elektroizolacyjny klasy H, odporne na działanie płomienia (w górnictwie, okrętownictwie) Tłoczywa silikonowe (głównie z włóknem szklanym ciętym) do produkcji różnych kształtek i detali (wadą jest tu długie wygrzewanie w podwyższonych temperaturach)