Tkanka mięśniowa dzieli się na: poprzecznie prążkowaną szkieletową, poprzecznie prążkowaną serca, gładką. Podstawową jednostką czynnościową każdego mięśnia jest włókno mięśniowe. Wysoka efektywność ruchu w mięśniach jest możliwa dzięki ścisłemu ułożeniu włókien, pomiędzy którymi nie ma istoty międzykomórkowej. Wyróżniamy dwa rodzaje filamentów: cienkie w których skład wchodzi głównie białko o nazwie aktyna, grube w których skład wchodzi białko miozyna. Filamenty zorganizowane są w jednostki wyższego rzędu-miofibryle, w których ukł. filamentów cienkich i grubych jest bardzo regularny, zebrane są w pęczki, których elementy zachodzą częściowo na siebie, w prążki jasne zawierają fibryle aktynowe, a prążki ciemne miozynowe. tk. mięśniowa poprzecznie prążkowana szkieletowa buduje aktywną część ukł. ruchu. Włókna p.p. szkieletowe kształtem przypominają walce, włókna w mięśniu ułożone są równolegle do siebie co zwiększa siłę skurczu. Ich wnętrze wypełnione jest pęczkami miofibryli, które otoczone są rozbudowanymi błonami siateczki śródplazmatycznej. Pomiędzy pęcherzyki siateczki wnikają kanaliki, łączące się z błoną komórkową włókna. Umożliwia to szybkie rozprzestrzenianie bodźca skurczowego we włóknie. Mięśnie dokonują zmiany energii chemicznej na mechaniczną. Największą ilość energii zużywają mięśnie szkieletowe i dlatego ich włókna zawierają znaczne ilości mitochondriów, ich skurcz zależny jest od naszej woli. Dzięki sercu nasz organizm może transportować substancje do różnych części ciała, skurcze są niezależne od naszej woli. Podstawowe jednostki budulcowe tk. sercowej człowieka są najczęściej jednojądrzaste. Włókna mięśnia serca są widlasto rozgałęzione, mięsień sercowy powinien wykonywać stosunkowo szybkie skurcze. Mięśnie gładkie- nie spełniają funkcji lokomocyjnych, tkanka ta współtworzy ściany narządów wewnętrznych tj. przewodu pokarmowego, naczyń krwionośnych, w skórze. Skupiają się one w pasma lub błony mięśniowe. Ważna jest odporność na znużenie nawet w warunkach niedoboru tlenu. Zbudowana jest z jednojądrzastych wrzecionowatych komórek, ich centralną część zajmuje cylindryczne jądro a cytoplazmę wypełniają miofibryle, ułożenie fi lamentów jest nieregularne.