1. Wyznaczenie współczynnika stabilizacji napięcia

$K = \ \frac{Uo}{Uwej}\text{\ \ }$dla 𝜟R=0

Układ regulacji 5a1:

dla R=0,1 [k𝜴] $K = \ \frac{4,55}{5}\ = 0,91$

dla R= 1 [k𝜴] $K = \ \frac{4,95}{5} = 0,99\ \ $

dla R=10 [k𝜴] $K = \ \frac{5}{5} = 1\ \ $

Układ regulacji 5b1:

dla R=0,1 [k𝜴] $K = \ \frac{4,91}{5}\ = 0,982$

dla R= 1 [k𝜴] $K = \ \frac{4,88}{5} = 0,976$

dla R=10 [k𝜴] $K = \ \frac{4,91}{5} = \ \ 0,982$

Układ regulacji 5a1:

Lp.	Uostab [V]	Uwemin [V]	R [k𝜴]
1	9,2	11	0,1
2	9,36	10	1
3	9,41	10	10

Zastosowanie różnych rezystancji w badanym układzie regulacji powoduje jedynie nieznaczny wzrost napięcia Uostab o zaledwie 0,4 [V]. Minimalne napięcie wejściowe przy którym występuje stabilizacja napięcia zmniejsza się jedynie przy pierwszej zmianie o 1 [V].

Układ regulacji 5b1:

Lp.	Uostab [V]	Uwemin[V]	R [k𝜴]
1	8,57	10	0,1
2	8,8	10	1
3	8,92	10	10

W drugim układzie regulacji zaobserwowaliśmy podobne zmiany jak w pierwszym wariancie z tą różnicą, że minimalne napięcie wejściowe przy którym następuje stabilizacja nie zmieniło się.

Z przeprowadzonych pomiarów wynika, że zmiana rezystancji nie wpływa znacząco na przesunięcie punktu, w którym dochodzi do ustabilizowania doprowadzanego napięcia do stabilizatora.

1. Wnioski do wykresów

Po naniesieniu rodzin charakterystyk dwóch układów regulacji na jeden wykres można wyciągnąć kilka wniosków:

• układ 5b1 pozwala na uzyskanie niższego napięcia stabilizacji – wykres 1

• zarówno układ 5a1 jak i 5b1 dają prawie identyczne wyniki przy badaniu U_o=f(I_o)

wykres 2