POLITYKA SPOŁECZNA W RP i UE wykład 1
Tematyka:
Geneza integracji europejskiej;
Geneza, cele i zadania polityki społecznej w RP i UE;
Podmioty polityki społecznej w RP i UE;
Ustawodawstwo socjalne w RP i UE;
Instrumenty finansowe (fundusze) polityki społecznej w UE;
Europejski model społeczny;
Polityki szczegółowe polityki społecznej w RP i UE;
Polska polityka społeczna, a członkowstwo w UE;
Stan i perspektywy polityki społecznej w RP i UE;
Literatura:
Auleytner Julian, „Polska polityka społeczna. Kreowanie ładu społecznego";
Księżopolski Mirosław, „Polityka społeczna. Wybrane problemy porównań międzynarodowych”;
Firlit Fresnak Grażyna, Szylko – Skoczny Małgorzata, „Polityka społeczna”;
Frączkiewicz-Wronka Aldona, „Zarządzanie publiczne w lokalnej polityce społecznej”
Trafiałek Elżbieta,” Polityka społeczna dla pedagogów i służb społecznych”;
Głąbicka Katarzyna, „Socjalny wymiar Europy : od niewolnictwa do obywatelskości”;
Głąbicka Katarzyna, „Społeczno-ekonomiczny wymiar integracji w Europie na przełomie XX/XXI w”;
Literatura uzupełniająca:
Głąbicka Katarzyna., "Polska polityka społeczna wobec wyzwań spójności społeczno-ekonomicznej UE ( redakcja)";
Głąbicka Katarzyna/red/ Grewiński Mirosław/red/, „ Wokół polityki społecznej”;
Rosati Dariusz,” Europejski Model Społeczny Doświadczenia I Przyszłość”;
Głąbicka Katarzyna, "Integracja socjalna z perspektywy członkostwa Polski w Unii Europejskiej";
Grewiński Mirosław,”Obywatelska polityka społeczna”;
Anioł Włodzimierz , „Europejska Polityka Społeczna Inspiracja dla Polski”;
Zarzeczny Józef (red.),”Model społeczny zintegrowanej Europy. Nowe wyzwania i perspektywy”.
Polityka społeczna w działania państwa oraz innych ciał publicznych i sił społecznych, które zajmują się kształtowaniem warunków życia ludności oraz stosunków międzyludzkich zwłaszcza w środowisku zamieszkania i pracy.
Polityka społeczna:
Historia;
Socjologia;
Psychologia;
Geografia;
Demoskopia (badanie nastrojów społecznych);
Statystyka;
Politologia;
Demografia;
Prawo;
Ekonomia;
Pedagogika.
MODELE POLITYKI SPOŁECZNEJ
Dwie podstawowe koncepcje polityki społecznej :
Koncepcja liberalna ( egoistyczna) jednostka sama odpowiada za swój los;
Interwencjonizm (altruizm) to państwo odpowiada za los jednostki.
Charakter i cele polityki społecznej wyznaczane są przez:
Założenia ustrojowe;
Stan gospodarki państwa;
Dominujący światopogląd;
Stosunek do kwestii społecznych;
Poziom internalizacji zasady „ solidaryzmu społecznego”
Układy polityczne i dominacja we władzach określonej partii.
Typologia modeli polityki społecznej opiera się na następujących kryteriach:
Dostęp do świadczeń i usług;
Selektywność lub powszechność ochrony socjalnej;
Jakość i poziom świadczeń i usług;
Zakres i cele polityki rynku pracy (prawo do pracy i prawo do zasiłku);
Rola władz publicznych w zaspokajaniu podstawowych potrzeb obywateli;
Sposób finansowania programów socjalnych.
Model rezydualny (marginalny, liberalny, anglosaski) bazuje na przeświadczeniu, że najlepszymi drogami zaspokajania potrzeb są dobre funkcjonowanie rynku i wsparcie rodziny, zaś państwo powinno w tym odgrywać marginalną rolę. Powinno wkraczać dopiero wówczas gdy rynek nie spełnia określonych wymogów w zakresie zapewnienia jednostce minimum egzystencji, a rodzina zawodzi jako źródło pomocy dla jednostki. Działania państwa mogą mieć jednak wyłącznie charakter doraźny. Wielka Brytania, USA, Irlandia.
Model motywacyjny (konserwatywno – korporacyjny społecznej gospodarki rynkowej, służebny, kontynentalny) państwo uzależnia wysokość świadczeń socjalnych od statusu danej jednostki na rynku pracy. Ich poziom jest więc bezpośrednio związany z zatrudnieniem zaś wysokość jest uzależniona od wysokości wynagrodzenia. Pomoc udzielana jednostce w razie określonego zdarzenia losowego jest pochodną wkładu jej pracy lub/i uzyskanych dochodów.
Model socjalny (nordycki, instytucjonalno – redystrybucyjny, opiekuńczy, socjaldemokratyczny, nordyckiego systemu socjalnego) występującego w krajach skandynawskich i gwarantującego bezwarunkowy dostęp wszystkim obywatelom do świadczeń i usług socjalnych, wysoki standard życia w przypadku korzystania z pomocy społecznej i bezpieczeństwo socjalne obywateli. Szwecja, Dania.
Model postkomunistyczny pewne cechy elementu konserwatywnego, liberalnego oraz opiekuńczego, ale wciąż w nim tkwią cechy systemu socjalistycznego.
PODMIOTY POLITYKI SPOŁECZNEJ:
Międzynarodowe podmioty polityki społecznej:
Globalne podmioty polityki społecznej (ONZ Organizacja Narodów Zjednoczonych);
Europejskie podmioty polityki społecznej (Unia Europejska, Rada Europy);
Krajowe podmioty polityki społecznej:
Publiczne podmioty polityki społecznej:
Państwowe podmioty polityki społecznej;
Lokalne podmioty polityki społecznej;
Niepubliczne podmioty polityki społecznej.
Państwowe podmioty polityki społecznej:
Podmioty ustawodawcze:
Sejm;
Senat;
Podmioty kontrolne:
Najwyższa Izba Kontroli;
Rzecznik Praw Obywatelskich;
Rzecznik Praw Dziecka;
Państwowa Inspekcja Pracy.
Podmioty wykonawcze:
Prezydent (Bronisław Komorowski);
Prezes Rady ministrów (Donald Tusk);
Minister Finansów (Jacek Rostowski);
Minister Pracy i Polityki Społecznej (Władysław Kosiniak-Kamysz);
Minister Sprawiedliwości (Jarosław Gowin).
Podmioty sądownicze:
Sąd Najwyższy;
Naczelny Sąd Administracyjny;
Trybunał Konstytucyjny;
Sądy Pracy i Ubezpieczeń Społecznych;
Sąd rodzinny i nieletnich.
INSTRUMENTY POLITYKI SPOŁECZNEJ ( środki, narzędzia służące realizacji jej celów):
Ekonomiczne - politykę konsumpcyjną (kształtowanie dostępu do dóbr konsumpcyjnych) kształtowanie stosunków własnościowych(ochrony wszelkich form własności – prywatnej indywidualnej, grupowej, społecznej) ;
Informacyjne - informacje przekazywane za pośrednictwem systemu szkolnego, informacje publikowane za pośrednictwem wszelkiego rodzaju środków społecznego przekazu, poradnictwo indywidualnie adresowane do osób mających szczególne potrzeby;
Kadrowe – zasoby ludzkie, kapitał ludzki, ludzi, którzy świadczą usługi społeczne i decydują o przyznaniu dóbr ekonomicznych potrzebującym, ludzi, którzy stanowią i stosują prawo;
Kształtowania przestrzeni - Obiekty infrastruktury (w szczególności: infrastruktury społecznej) będące efektami procesów inwestycyjnych, służące zaspokajaniu ludzkich potrzeb – takie jak szkoły czy szpitale, zabudowa mieszkaniowa, sieć drogowa i kolejowa są najczęściej zaliczane do instrumentów ekonomicznych.
POLTYKA SPOŁECZNA:
Polityka rynku pracy i zatrudnienia (zmniejszenie bezrobocia, przyczyny bezrobocia);
Rodzinna i ludnościowa ( wspieranie rodziny, obserwowanie relacji między narodzinami a zgonami);
Ochrony zdrowia ( strategia);
Mieszkaniom ( poprawa w dziedzinie dostępu do mieszkań);
Oświatowa ( stałe podnoszenie kwalifikacji);
Polityki prewencji i zwalczania zjawisk patologicznych (poprawa poczucia bezpieczeństwa).
POLSKA POLITYKA SPOŁECZNA W ŚWIETLE UWARUNKOWAŃ PRAWNYCH:
Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej z 1997 roku:
Art. 24.Praca znajduje się pod ochroną Rzeczypospolitej Polskiej. Państwo sprawuje nadzór nad warunkami wykonywania pracy;
Art.65.pkt.3. Stałe zatrudnianie dzieci do lat 16 jest zakazane. Formy i charakter dopuszczalnego zatrudniania określa ustawa;
Art. 66.pkt.1 Każdy ma prawo do bezpiecznych i higienicznych warunków pracy. Sposób realizacji tego prawa oraz obowiązki pracodawcy określa ustawa;
Art. 66.pkt 2Pracownik ma prawo do określonych w ustawie dni wolnych od pracy i corocznych płatnych urlopów; maksymalne normy czasu pracy określa ustawa;
Art.67.pkt.2. Obywatel pozostający bez pracy nie z własnej woli i nie mający innych środków utrzymania ma prawo do zabezpieczenia społecznego, którego zakres i formy określa ustawa.
Kodeks Pracy 26 czerwca 1974 roku :
Art.1 Kodeks pracy określa prawa i obowiązki pracowników i pracodawców.
Ustawa z dnia 20 kwietnia 2004 roku o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy:
Art.1.pkt.1 Ustawa określa zadania państwa w zakresie promocji zatrudnienia, łagodzenia skutków bezrobocia oraz aktywizacji zawodowej;
Ustawa o zatrudnieniu socjalnym z 13 czerwca 2003 roku:
Art. 1. Pkt. 1 . Ustawa określa zasady zatrudnienia socjalnego.
Ustawa o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych z 27 sierpnia 1997 roku:
Art. 1. Ustawa dotyczy osób, których niepełnosprawność została potwierdzona orzeczeniem:
o zakwalifikowaniu przez organy orzekające do jednego z trzech stopni niepełnosprawności określonych w art. 3 lub
o całkowitej lub częściowej niezdolności do pracy na podstawie odrębnych przepisów, lub
o niepełnosprawności, wydanym przed ukończeniem 16 roku życia
Zwanych dalej "osobami niepełnosprawnymi".
Ustawa z 9 lipca 2003 roku o zatrudnieniu pracowników tymczasowych:
Art. 1 Ustawa reguluje zasady zatrudniania pracowników tymczasowych przez pracodawcę będącego agencją pracy tymczasowej oraz zasady kierowania tych pracowników i osób niebędących pracownikami agencji pracy tymczasowej do wykonywania pracy tymczasowej na rzecz pracodawcy użytkownika.
Ustawa z dnia 2 lipca 2004 roku o swobodzie działalności gospodarczej:
Art. 1 Ustawa reguluje podejmowanie, wykonywanie i zakończenie działalności gospodarczej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz zadania organów w tym zakresie.
Ustawa z dnia 24 kwietnia 2003 roku o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie:
Art.1.pkt.1 Ustawa reguluje zasady:
prowadzenia działalności pożytku publicznego przez organizacje pozarządowe i korzystania z tej działalności przez organy administracji publicznej w celu wykonywania zadań publicznych;
uzyskiwania przez organizacje pozarządowe statusu organizacji pożytku publicznego oraz funkcjonowania organizacji pożytku publicznego;
sprawowania nadzoru nad prowadzeniem działalności pożytku publicznego.
Art.1 pkt. 2 Ustawa reguluje również warunki wykonywania świadczeń przez wolontariuszy oraz korzystania z tych świadczeń.
Ustawa z 17 lipca 2009 roku o praktykach absolwenckich:
Art. 1 pkt.1 1. Ustawa określa zasady odbywania praktyki absolwenckiej, zwanej dalej „praktyką”;
Art.1pkt.2. Praktyka ma na celu ułatwienie absolwentom uzyskiwania doświadczenia i nabywania umiejętności praktycznych niezbędnych do wykonywania pracy.
INSTYTUCJE RUNKU PRACY
Ustawa z dnia 20 kwietnia 2004 roku o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy:
Art.1.pkt.1 Ustawa określa zadania państwa w zakresie promocji zatrudnienia, łagodzenia skutków bezrobocia oraz aktywizacji zawodowej;
Struktura ustawy .
Instytucjami rynku pracy są:
Publiczne służby zatrudnienia;
Ochotnicze hufce pracy;
Agencje zatrudnienia;
Instytucje szkoleniowe;
Instytucje dialogu społecznego;
Instytucje partnerstwa lokalnego.
Na następne zajęcia:
Europejski model społeczny określić co rozumiemy przez Europejski model społeczny;
Instrumenty finansowe polityki społecznej w Polsce i Unii Europejskiej;
Ustawodawstwo socjalne w Polsce i Unii Europejskiej.
Publiczne służby zatrudnienia.
Reformy ukierunkowane na zwiększenie liczby miejsc pracy ( przykłady wybranych państw Europy i Świata.
POLITYKA SPOŁECZNA W RP i UE wykład 2
PODMIOTY POLITYKI SPOŁECZNEJ W UNII EUROPEJSKIEJ
Podmioty ustawodawcze:
Parlament Europejski;
Rada Europejska;
Rada Unii Europejskiej.
Ad 1. Parlament Europejski pełni funkcję ustawodawczą:
Organ doradczy i nadzorujący działania pozostałych instytucji wspólnotowych;
Stopniowo jego kompetencje rosną;
Wpływ na ustawodawstwo imigracji i funduszy Unii Europejskich, rolnictwo ( przewodniczący co 2 lata wybierany). Posłowie w parlamencie nie zasiadają we frakcjach narodowych tylko partyjnych. 27 państw w Unii Europejskiej;
Parlament współpracuje z Radą Unii Europejskiej;
Zgoda parlamentu jest konieczna np. W sporach nowych członków Unii Europejskiej.
FUNKCJE PARLAMENTU:
Debatuje nad aktami prawa Europejskiego i uchwala je z Radą Europy;
Sprawuje nadzór nad innymi instytucjami Unii Europejskiej;
Debatuje nad budżetem i przyjmuje go wraz z Radą Unii Europejskiej.\
POLITYKA SPOŁECZNA W KOMISJACH :
Zatrudnienia i spraw socjalnych;
Prawa kobiet i równouprawnienia;
Kultura i edukacja.
RADA EUROPEJSKA :
Powstała w 1979 roku forma systematycznych spotkań szefów Państw i Rządów Unii Europejskiej;
Obecność w strukturze wspólnoty 1986 rok;
Podstawowym zadaniem Rady Europejskiej jest przyjmowanie wspólnych strategii i określenie zasadniczych wytycznych dla Unijnej polityki.\
RADA UNII EUROPEJSKIEJ
W jej ramach ministrowie ze wszystkich państw Unii Europejskiej spotykają się aby przyjmować akty prawne i kontynuować politykę ;
Rada wspólnie z parlamentem podejmują ostateczną decyzję w sprawie nowych aktów prawnych Unii Europejskiej zaproponowanych przez komisję europejską;
Koordynuje polityki państw członkowskich w tym między innymi politykę gospodarczą;
Uzgadniają wspólne cele i dzielą się doświadczeniami;
Zatwierdzanie budżetu.
PODMIOTY WYKONAWCZE
KWESTIE ZATRUDNIENIA
EUROPEJSKI MODEL SPOŁECZNY
WARTOŚCI SPOŁECZNE:
Godność człowieka;
Wolność;
Równość;
Egalitaryzm ( pogląd społeczno-polityczny uznający za podstawę sprawiedliwego ustroju społecznego zasadę przyrodzonej równości wszystkich ludzi);
Solidarność;
Subsydiarność (zasada, według której każdy szczebel władzy powinien realizować tylko te zadania, które nie mogą być skutecznie zrealizowane przez szczebel niższy lub same jednostki działające w ramach społeczeństwa);
Społeczeństwo obywatelskie;
Spójność społeczna;
Partycypacja;
Wspólnotowość;
Własność.
QUASI – NIBY
CEL PRACY SOCJALNEJ WE FRANCJI
Walka z ubóstwem;
Walka z izolacją społeczną;
Popieranie stowarzyszeń i gospodarki społecznej;
Model oparty na solidarności.
CEL PRACY SOCJALNEJ W DANII
Zintegrowanie ze społeczeństwem osób korzystających z pomocy społecznej stosownie do ich możliwości;
MODEL:
Oparty o organizacje edukacyjno – socjalne;
Obok funkcji opiekuńczych instytucje socjalne winny pełnić również funkcje edukacyjne;
Szkoła Kofoeda – akcent pracy socjalnej zostaje przeniesiony na pomoc w samopomocy (uczenie rozwiązywania własnych problemów by móc przezwyciężać trudności socjalne własnymi siłami.
USTAWODASTWO UNII EUROPEJSKIEJ
Traktaty wspólnotowe:
Dyrektywy;
Rozporządzenia;
Decyzje.
ROZPORZĄDZENIE ma zasięg ogólny jest odpowiednikiem ustawy obowiązuje w całości jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich. W przypadku kolizji z aktem prawa wewnętrznego rozporządzenie ma przed nim pierwszeństwo.
DYREKTYWA wytyczna obowiązuje państwo do którego jest skierowana, ale w zakresie rezultatów i celów. Natomiast pozostawia władzom państwowym swobodę wyboru form oraz środków jej realizacji. W przypadku kolizji z aktem prawa wewnętrznego dyrektywa ma przed nim pierwszeństwo.
DECYZJA jest indywidualnym aktem administracyjnym, nie ma charakteru prawa ogólnego, nie odnosi się do wszystkich państw. Obowiązuje w całości strony do których jest skierowana i adresatami mogą być państwa członkowskie, osoby prawne czy fizyczne. W przypadku kolizji z aktem prawa wewnętrznego decyzja ma przed nim pierwszeństwo.
PRAWO ZABEZPIECZENIA SPOŁECZNEGO W UNII EUROPEJSKIEJ
Rozporządzenie Rady EWG w sprawie zabezpieczenia społecznego:
Rozporządzenie 1408/71 z 14.06.1971 roku w sprawie stosowania systemów zabezpieczenia społecznego do pracowników najemnych, osób prowadzących działalność na własny rachunek i do członków ich rodzin przemieszczających się we wspólnocie;
Rozporządzenie 574/72 z 21.03.1972 roku w sprawie wykonywania rozporządzenia (EWG) nr 1408/71 w sprawie stosowania systemów zabezpieczenia społecznego do pracowników najemnych i ich rodzin przemieszczających się we Wspólnocie;
ZASADY KOORDYNACJI SYSTEMÓW ZABEZPIECZENIA SPOŁECZNEGO W UNII EUROPEJSKIEJ:
Równego traktowania – zakaz wszelkiej dyskryminacji ze względu na przynależność państwową;
Jedność stosowanego ustawodawstwa – jeżeli państwa mają własne ustawodawstwo to przy koordynacji ma zastosowanie prawo międzynarodowe;
Zachowania praw nabytych i w trakcie nabywania;
Nie bierze się pod uwagę reguły przynależności terytorialnej;
Sumowania okresów ubezpieczenia, zatrudnienia lub zamieszkania różnych państwach członkowskich.
PYTANIA
Wtórne akty prawne;
Ustawy co i jak.