ZESPÓŁ PRZECIĄŻENIOWO-BÓLOWY KRĘGOSŁUPA
Zespół przeciążeniowo-bólowy kręgosłupa jest jedną z głównych przyczyn przewlekłych bólów kręgosłupa.
W większości przypadków zespół ten charakteryzuje się długotrwałymi bólami kręgosłupa o zmiennym nasileniu dolegliwości oraz charakterze nawrotowym.
Najczęściej dotyczy on odcinka szyjnego oraz lędźwiowego kręgosłupa.
Biorąc pod uwagę uwarunkowania anatomiczne zespół przeciążeniowo-bólowy kręgosłupa jest ściśle związany z patologią stawów międzykręgowych.
Do najczęstszych objawów spotykanych u chorych prezentujących zespół stawów międzykręgowych należą:
atak bólu związanego z zespołem stawów międzykręgowych ma charakter ostry, nieprzewidywalny w występowaniu. Ból wykazuje charakter zmienny. Zwyczajowo napady bólowe obserwowane są kilka razy w miesiącu
U większości pacjentów występuje charakterystyczna bolesność w rzucie zwyrodniałych stawów międzykręgowych oraz dochodzi do nadmiernego skurczu okolicznych mięśni przykręgosłupowych
Ból ma tendencje do nasilania się gdy pacjent przyjmuje pozycję leżącą na plecach, zaś dolegliwości ustępują w pozycji leżącej na brzuchu.
Cechą znamienną bólu obserwowanego w przypadku zespołu stawów międzykręgowych jest charakterystyczne promieniowanie do pośladków oraz tylnej powierzchni ud. Praktycznie nie spotyka się rzutowania bólu na przednią powierzchnię nóg
W przypadku zespołu stawów międzykręgowych zlokalizowanego w odcinku szyjnym kręgosłupa ból występuje głównie w zakresie szyi i barków. Nie ma tendencji do promieniowania do kończyn górnych oraz palców dłoni.
- wywiad chorobowy oraz opisany powyżej charakter dolegliwości klinicznych.
- RTG schorowanego odcinka kręgosłupa w trzech projekcjach: przód-tył, bok oraz skośnej. Badanie te pozwala dostrzec chorobowy przerost stawów międzykręgowych oraz jest stosunkowo czułe we wczesnym wykrywaniu zmian zapalno-degeneracyjnych w zakresie tych stawów.
- w przypadkach wątpliwych diagnostyka musi być rozszerzona o dodatkowe opcje diagnostyki obrazowej takie jak TK czy MRI kręgosłupa.
- niewątpliwie najdoskonalszym kryterium diagnostycznym w przypadku zespołów przeciążeniowo-bólowych powstałych na tle zwyrodnienia stawów międzykręgowych jest diagnostyczna blokada stawów międzykręgowych. Wykonywana jest ona w postaci krótkiego, mało inwazyjnego zabiegu, którego istotą jest wprowadzenie – pod kontrolą fluorokopowego badania RTG – specjalnych igieł do schorowanych stawów międzykręgowych oraz podanie dostawowe środka działającego miejscowo znieczulająco oraz przeciwzapalnie. Dodatni wynik diagnostycznej blokady stawów międzykręgowych jest jednoznaczny z rozpoznaniem zespołu stawów międzykręgowych.