SCENARIUSZ Z WYKORZYSTANIEM TECHNIK

PLASTYKOTERAPII

GRUPA:

Dzieci w wieku 9-10 lat z wadami słuchu, mowy, ze sprzężeniami i autyzmem, które nie sprawiają większych problemów wychowawczych i stanowią zespół klasowy. Dzieci dobrze się znają i lubią, mają problemy z niską samooceną, nieśmiałością , określaniem emocji własnych i innych, z komunikowaniem się i wyrażaniem ustnie własnych myśli i sądów.

TEMAT: WYRAŻAMY SWOJE EMOCJE.

CELE :

- zwiększenie wiary we własne możliwości,

- rozbudzanie wyobraźni dziecka,

- rozwijanie umiejętności odczytywania i wyrażania emocji,

- zaspokajanie potrzeby wspólnej, radosnej zabawy,

- kształcenie umiejętności komunikacji i współpracy w grupie,

- rozwijanie uzdolnień plastyczno- manualnych.

CZAS REALIZACJI: 3 x 45 min.

POMOCE DO ZAJĘĆ:

kostka z twarzami wyrażającymi różne emocje, ilustracje postaci dzieci wyrażające różne emocje, kartoniki po mleku, włóczka, plastelina, sznureczki z kolorowej bibuły, ścinki tkanin, farby, kasztany, wieczka z pudełek po butach i bombonierek, szary papier, mazaki, kredki, klej, guziki, filc

PRZEBIEG ZAJĘĆ:

1.Powitanie się za pomocą piosenki:

Witaj Aniu, witaj Aniu,

Jak się masz? Jak się masz?

Wszyscy cię witamy, wszyscy cię witamy

Bądź wśród nas, bądź wśród nas.

Piosenka jest kierowana do każdego dziecka w kręgu.

2.Rozmowa w kręgu:

Każde dziecko bierze do ręki kostkę z emocjami , wskazuje twarz ilustrującą aktualne emocje jakie towarzyszą dziecku w tej właśnie chwili i próbuje słowami uzasadnić – dlaczego właśnie takie emocje teraz odczuwa?

Prowadząc rozmowę dalej ,pytamy dzieci:

- czy wszystkie emocje są takie same? jak możemy je podzielić? czy emocje są widoczne tylko na twarzy?

Na szarym papierze robimy dwie pętle, jedna to pozytywne emocje ,druga to negatywne emocje. Dzieci dobierają w trakcie rozmowy ilustracje postaci wyrażających różne emocje i odczucia do grupy określonych emocji.

3.Praca twórcza dzieci:

Wykonywanie z kartonika po mleku i wybranych przez dzieci materiałów, po 2 kukiełki przypominające ich samych w chwili odczuwania emocji pozytywnych i negatywnych.

Pokazanie dzieciom sposobu przygotowania kartonika i omówienie różnych materiałów z których można tworzyć kukiełki.

Każdy uczestnik zajęć otrzymuje kartoniki po mleku i samodzielnie dobiera resztę materiałów.

4.Każde dziecko prezentuje swoje kukiełki, pozostali uczestnicy próbują określić jakie emocje wyraża pokazywana kukiełka. Następnie każde dziecko samo omawia wyrażone emocje, stara się powiedzieć w jakich sytuacjach odczuwa te emocje.

5.Proponuję dzieciom , by z pomocą swoich kukiełek odegrały siebie i swoje zachowania towarzyszące przedstawionym emocjom z użyciem pantomimy, słów , głosu o różnym natężeniu.

6.Zabawa relaksacyjna:

Dzieci siadają w rządku/ jedno za drugim/ i wykonują masażyk pleców kolegi wg tekstu wierszyka z towarzyszeniem cichej muzyki relaksacyjnej:

„Płynie rzeczka, płynie rzeczka,

Idzie pani na szpileczkach,

Idą konie, potem idą słonie,

Nagle się zachmurzyło

I pada deszczyk,

Czy czujesz ten dreszczyk?”/ dziecko delikatnie szczypie kolegę w szyję/

Zabawę powtarzamy, tyle ,że dzieci odwracają się w druga stronę i masują innego kolegę.

7.Kontynuujemy rozmowę o emocjach:

Jak myślicie czy emocje można pokazać jeszcze w inny sposób? jeśli tak to w jaki? Jeśli dzieci nie powiedzą o tym ,tłumaczymy ,że emocje i uczucia możemy pokazać za pomocą kolorów. Podać kilka przykładów z życia codziennego np. osoba w żałobie, upominki w kolorze czerwonym na „walentynki” itp.

8.Zabawa plastyczna – „Malowanie kasztanami”

Każde dziecko dostaje 2 kartki papieru, wieczko z pudełka od butów. Papier lekko przyczepiamy w środku wieczka, tak by dziecko mogło poruszać wieczkiem w różne strony, by pomalowany kasztan toczył się wewnątrz.

Kasztany zanurzamy w różnych kolorach farb.

Dziecko ma za zadanie za pomocą tej techniki oddać emocje wyrażone wcześniej za pomocą kukiełek. Może użyć takie kolory i tylu kolorów, ile tylko chce.

Na koniec dzieci prezentują swoje prace i próbują je omówić.

9.Wykonanie wystawy z wykonanych prac, każde dziecko wyraża swoje wrażenia z wystawy za pomocą słów, gestów i emocji/ brawa, śmiech/.

10. Pożegnanie iskierką przyjaźni:

Stajemy w kręgu łapiemy się za ręce i puszczamy iskierkę poprzez uścisk dłoni kolegi po prawej stronie i mówimy „dziękuję i do zobaczenia”.

Opracowała: Jolanta Świątek