Literatura współczesna która powstawała po 1939r była bardzo mocno zakorzeniona w 20-leciu międzywojennym i związana jest z polską historią u jest przez nią kształtowana, a nawet determinowana. Najważniejszy wpływ na literaturę wywarły: druga wojna światowa, polityka polski, uwarunkowania społeczne. Literatura ta rozwijała się w kraju i na emigracji, a także w dwóch obiegach: oficjalnym i niezależny. W okresie tym można wyróżnić pewne pokolenia twórców (generacje): Kolumbów, pokolenie 56, pokolenie 68, pokolenie 76, pokolenie po 89r Wydarzenia historyczne współczesności: 1939r agresja niemiecka i radziecka, 1945r koniec II wojny światowej oraz konferencja w Jałcie i Poczdamie dotycząca powojennych granic Polski, 1949r Powstanie RWPG czyli rady wzajemnej pomocy gospodarczej, 1953r Umiera Józef Stalin oraz aresztowany zostaje kardynał Stefan Wyszyński, 1956r Umiera Bolesław Bierut oraz lekka Odwilż w Polsce (rozluźnienie sytuacji) zwolniony zostaje Wyszyński oraz wojska radzieckie atakują Węgry, 1968r wypadki marcowe oraz wystąpienia studentów polskich krwawo stłumione, Lata 70 pogłębia się kryzys gospodarczy oraz wystąpienia górników i stoczniowców krwawo stłumione, 1980r powstanie solidarności oraz aresztowanie Popiełuszki, 1988r rozmowy przy okrągłym stole oraz upadek komunizmu, pierwsze wolne wybory (4 czerwca) Powstaje III Rzeczpospolita. Do pokolenia Kolumbów należeli: Krzysztof Kamil Baczyński, Tadeusz Gajcy, Zdzisław Stroiński, Tadeusz Różewicz. Ich poezja nawiązywała do poezji tyrtejskiej (wzywająca do walki. Młodość tych ludzi przypadła na lata wojny i oprócz Różewicza wszyscy w wojnie zginęli. Literatura lat 1945-1948 W wyniku końca II wojny światowej Polska znalazła się pod wpływem totalitarnego związku Radzieckiego. Rozpoczęło się głoszenie nowych idei, które wyraźnie realizowały partyjne cele. Literatura emigracyjna Skupiała się ona wokół czasopisma „Kultura” wydawanego w Paryżu przez Jerzego Giedrojcza. Literatura lat 1949-1956 Socrealizm był najbardziej mrocznym okresem w polskiej kulturze. Pozbawił ją indywidualności, oryginalności i całkowicie podporządkował nowej ideologii. Artyści musieli głosić kult nowego ustroju, a niepokornych karano nawet aresztem. Twórcy mieli więc do wyboru służyć państwu, pisać do szuflady lub narażać się. Głównym wyznacznikiem socrealizmu było hasło socrealizm. Literatura ma obowiązek budować wraz z władzą nowy ustrój socrealistyczny. Literatura po 1956r Na lata 1953-1957 przypada okres odwilży czyli złagodzenia polityki partii związanych ze śmiercią Józefa Stalina. Zaczyna tworzyć wtedy Zbigniew Herbert, Miron Białoszewski, Stanisław Grochowiak, Stanisław Lem, Jerzy Andrzejewski Orjentacja Hybrydy: chcieli oderwać się od polityki, cechowali się niezależnością, wyrażali to co ich boli. Często poświadczali własną twórczość własną krwią. Przedstawiciele: Edward Stachura, Rafał Wojaczek Nowa fala: opozycyjnie ustawiali się do władzy, chcieli w poezji pokazać prawdę o totalitarnym systemie. Przedstawiciele: Ewa Lipska, Stanisław Barańczak, Adam Zagajewski Literatura po roku 70 Tworzyło jeszcze pokolenie 76 i pokolenie brulionu Pokolenie – to wiersz w którym wyraźnie widać wizerunek pokolenia Kolumbów. Ukazana jest w nim tragedia całej generacji, czyli właśnie ludzi których młodość przypadła na lata wojny. Z głową na karabinie – wiersz składa się z 7 zwrotek. Każda po 4 wersy. W każdym wersie jest po 9 sylab. Rymy są nieregularne żeńskie. W wierszy widać podziw dla pomsty. Autor tęskni za nią. Przyroda jest symbolem, oznacza kresy sprzed wojny. Poeta zdaje sobie sprawę, że w tej walce przyjdzie mu zginąć. Cechy twórczości Różewicza – upodabnianie poezji do prozy, oszczędność pisarska, jak najmniej słów a jak najwięcej znaczeń, eliminacja interpunkcji, rezygnacja z wszelkich ozdobników. Człowiek zlagrowany – to człowiek który za cel stawia sobie przeżycie nawet kosztem życia drugiego człowieka.	Literatura współczesna która powstawała po 1939r była bardzo mocno zakorzeniona w 20-leciu międzywojennym i związana jest z polską historią u jest przez nią kształtowana, a nawet determinowana. Najważniejszy wpływ na literaturę wywarły: druga wojna światowa, polityka polski, uwarunkowania społeczne. Literatura ta rozwijała się w kraju i na emigracji, a także w dwóch obiegach: oficjalnym i niezależny. W okresie tym można wyróżnić pewne pokolenia twórców (generacje): Kolumbów, pokolenie 56, pokolenie 68, pokolenie 76, pokolenie po 89r Wydarzenia historyczne współczesności: 1939r agresja niemiecka i radziecka, 1945r koniec II wojny światowej oraz konferencja w Jałcie i Poczdamie dotycząca powojennych granic Polski, 1949r Powstanie RWPG czyli rady wzajemnej pomocy gospodarczej, 1953r Umiera Józef Stalin oraz aresztowany zostaje kardynał Stefan Wyszyński, 1956r Umiera Bolesław Bierut oraz lekka Odwilż w Polsce (rozluźnienie sytuacji) zwolniony zostaje Wyszyński oraz wojska radzieckie atakują Węgry, 1968r wypadki marcowe oraz wystąpienia studentów polskich krwawo stłumione, Lata 70 pogłębia się kryzys gospodarczy oraz wystąpienia górników i stoczniowców krwawo stłumione, 1980r powstanie solidarności oraz aresztowanie Popiełuszki, 1988r rozmowy przy okrągłym stole oraz upadek komunizmu, pierwsze wolne wybory (4 czerwca) Powstaje III Rzeczpospolita. Do pokolenia Kolumbów należeli: Krzysztof Kamil Baczyński, Tadeusz Gajcy, Zdzisław Stroiński, Tadeusz Różewicz. Ich poezja nawiązywała do poezji tyrtejskiej (wzywająca do walki. Młodość tych ludzi przypadła na lata wojny i oprócz Różewicza wszyscy w wojnie zginęli. Literatura lat 1945-1948 W wyniku końca II wojny światowej Polska znalazła się pod wpływem totalitarnego związku Radzieckiego. Rozpoczęło się głoszenie nowych idei, które wyraźnie realizowały partyjne cele. Literatura emigracyjna Skupiała się ona wokół czasopisma „Kultura” wydawanego w Paryżu przez Jerzego Giedrojcza. Literatura lat 1949-1956 Socrealizm był najbardziej mrocznym okresem w polskiej kulturze. Pozbawił ją indywidualności, oryginalności i całkowicie podporządkował nowej ideologii. Artyści musieli głosić kult nowego ustroju, a niepokornych karano nawet aresztem. Twórcy mieli więc do wyboru służyć państwu, pisać do szuflady lub narażać się. Głównym wyznacznikiem socrealizmu było hasło socrealizm. Literatura ma obowiązek budować wraz z władzą nowy ustrój socrealistyczny. Literatura po 1956r Na lata 1953-1957 przypada okres odwilży czyli złagodzenia polityki partii związanych ze śmiercią Józefa Stalina. Zaczyna tworzyć wtedy Zbigniew Herbert, Miron Białoszewski, Stanisław Grochowiak, Stanisław Lem, Jerzy Andrzejewski Orjentacja Hybrydy: chcieli oderwać się od polityki, cechowali się niezależnością, wyrażali to co ich boli. Często poświadczali własną twórczość własną krwią. Przedstawiciele: Edward Stachura, Rafał Wojaczek Nowa fala: opozycyjnie ustawiali się do władzy, chcieli w poezji pokazać prawdę o totalitarnym systemie. Przedstawiciele: Ewa Lipska, Stanisław Barańczak, Adam Zagajewski Literatura po roku 70 Tworzyło jeszcze pokolenie 76 i pokolenie brulionu Pokolenie – to wiersz w którym wyraźnie widać wizerunek pokolenia Kolumbów. Ukazana jest w nim tragedia całej generacji, czyli właśnie ludzi których młodość przypadła na lata wojny. Z głową na karabinie – wiersz składa się z 7 zwrotek. Każda po 4 wersy. W każdym wersie jest po 9 sylab. Rymy są nieregularne żeńskie. W wierszy widać podziw dla pomsty. Autor tęskni za nią. Przyroda jest symbolem, oznacza kresy sprzed wojny. Poeta zdaje sobie sprawę, że w tej walce przyjdzie mu zginąć. Cechy twórczości Różewicza – upodabnianie poezji do prozy, oszczędność pisarska, jak najmniej słów a jak najwięcej znaczeń, eliminacja interpunkcji, rezygnacja z wszelkich ozdobników. Człowiek zlagrowany – to człowiek który za cel stawia sobie przeżycie nawet kosztem życia drugiego człowieka.
Literatura współczesna która powstawała po 1939r była bardzo mocno zakorzeniona w 20-leciu międzywojennym i związana jest z polską historią u jest przez nią kształtowana, a nawet determinowana. Najważniejszy wpływ na literaturę wywarły: druga wojna światowa, polityka polski, uwarunkowania społeczne. Literatura ta rozwijała się w kraju i na emigracji, a także w dwóch obiegach: oficjalnym i niezależny. W okresie tym można wyróżnić pewne pokolenia twórców (generacje): Kolumbów, pokolenie 56, pokolenie 68, pokolenie 76, pokolenie po 89r Wydarzenia historyczne współczesności: 1939r agresja niemiecka i radziecka, 1945r koniec II wojny światowej oraz konferencja w Jałcie i Poczdamie dotycząca powojennych granic Polski, 1949r Powstanie RWPG czyli rady wzajemnej pomocy gospodarczej, 1953r Umiera Józef Stalin oraz aresztowany zostaje kardynał Stefan Wyszyński, 1956r Umiera Bolesław Bierut oraz lekka Odwilż w Polsce (rozluźnienie sytuacji) zwolniony zostaje Wyszyński oraz wojska radzieckie atakują Węgry, 1968r wypadki marcowe oraz wystąpienia studentów polskich krwawo stłumione, Lata 70 pogłębia się kryzys gospodarczy oraz wystąpienia górników i stoczniowców krwawo stłumione, 1980r powstanie solidarności oraz aresztowanie Popiełuszki, 1988r rozmowy przy okrągłym stole oraz upadek komunizmu, pierwsze wolne wybory (4 czerwca) Powstaje III Rzeczpospolita. Do pokolenia Kolumbów należeli: Krzysztof Kamil Baczyński, Tadeusz Gajcy, Zdzisław Stroiński, Tadeusz Różewicz. Ich poezja nawiązywała do poezji tyrtejskiej (wzywająca do walki. Młodość tych ludzi przypadła na lata wojny i oprócz Różewicza wszyscy w wojnie zginęli. Literatura lat 1945-1948 W wyniku końca II wojny światowej Polska znalazła się pod wpływem totalitarnego związku Radzieckiego. Rozpoczęło się głoszenie nowych idei, które wyraźnie realizowały partyjne cele. Literatura emigracyjna Skupiała się ona wokół czasopisma „Kultura” wydawanego w Paryżu przez Jerzego Giedrojcza. Literatura lat 1949-1956 Socrealizm był najbardziej mrocznym okresem w polskiej kulturze. Pozbawił ją indywidualności, oryginalności i całkowicie podporządkował nowej ideologii. Artyści musieli głosić kult nowego ustroju, a niepokornych karano nawet aresztem. Twórcy mieli więc do wyboru służyć państwu, pisać do szuflady lub narażać się. Głównym wyznacznikiem socrealizmu było hasło socrealizm. Literatura ma obowiązek budować wraz z władzą nowy ustrój socrealistyczny. Literatura po 1956r Na lata 1953-1957 przypada okres odwilży czyli złagodzenia polityki partii związanych ze śmiercią Józefa Stalina. Zaczyna tworzyć wtedy Zbigniew Herbert, Miron Białoszewski, Stanisław Grochowiak, Stanisław Lem, Jerzy Andrzejewski Orjentacja Hybrydy: chcieli oderwać się od polityki, cechowali się niezależnością, wyrażali to co ich boli. Często poświadczali własną twórczość własną krwią. Przedstawiciele: Edward Stachura, Rafał Wojaczek Nowa fala: opozycyjnie ustawiali się do władzy, chcieli w poezji pokazać prawdę o totalitarnym systemie. Przedstawiciele: Ewa Lipska, Stanisław Barańczak, Adam Zagajewski Literatura po roku 70 Tworzyło jeszcze pokolenie 76 i pokolenie brulionu Pokolenie – to wiersz w którym wyraźnie widać wizerunek pokolenia Kolumbów. Ukazana jest w nim tragedia całej generacji, czyli właśnie ludzi których młodość przypadła na lata wojny. Z głową na karabinie – wiersz składa się z 7 zwrotek. Każda po 4 wersy. W każdym wersie jest po 9 sylab. Rymy są nieregularne żeńskie. W wierszy widać podziw dla pomsty. Autor tęskni za nią. Przyroda jest symbolem, oznacza kresy sprzed wojny. Poeta zdaje sobie sprawę, że w tej walce przyjdzie mu zginąć. Cechy twórczości Różewicza – upodabnianie poezji do prozy, oszczędność pisarska, jak najmniej słów a jak najwięcej znaczeń, eliminacja interpunkcji, rezygnacja z wszelkich ozdobników. Człowiek zlagrowany – to człowiek który za cel stawia sobie przeżycie nawet kosztem życia drugiego człowieka.	Literatura współczesna która powstawała po 1939r była bardzo mocno zakorzeniona w 20-leciu międzywojennym i związana jest z polską historią u jest przez nią kształtowana, a nawet determinowana. Najważniejszy wpływ na literaturę wywarły: druga wojna światowa, polityka polski, uwarunkowania społeczne. Literatura ta rozwijała się w kraju i na emigracji, a także w dwóch obiegach: oficjalnym i niezależny. W okresie tym można wyróżnić pewne pokolenia twórców (generacje): Kolumbów, pokolenie 56, pokolenie 68, pokolenie 76, pokolenie po 89r Wydarzenia historyczne współczesności: 1939r agresja niemiecka i radziecka, 1945r koniec II wojny światowej oraz konferencja w Jałcie i Poczdamie dotycząca powojennych granic Polski, 1949r Powstanie RWPG czyli rady wzajemnej pomocy gospodarczej, 1953r Umiera Józef Stalin oraz aresztowany zostaje kardynał Stefan Wyszyński, 1956r Umiera Bolesław Bierut oraz lekka Odwilż w Polsce (rozluźnienie sytuacji) zwolniony zostaje Wyszyński oraz wojska radzieckie atakują Węgry, 1968r wypadki marcowe oraz wystąpienia studentów polskich krwawo stłumione, Lata 70 pogłębia się kryzys gospodarczy oraz wystąpienia górników i stoczniowców krwawo stłumione, 1980r powstanie solidarności oraz aresztowanie Popiełuszki, 1988r rozmowy przy okrągłym stole oraz upadek komunizmu, pierwsze wolne wybory (4 czerwca) Powstaje III Rzeczpospolita. Do pokolenia Kolumbów należeli: Krzysztof Kamil Baczyński, Tadeusz Gajcy, Zdzisław Stroiński, Tadeusz Różewicz. Ich poezja nawiązywała do poezji tyrtejskiej (wzywająca do walki. Młodość tych ludzi przypadła na lata wojny i oprócz Różewicza wszyscy w wojnie zginęli. Literatura lat 1945-1948 W wyniku końca II wojny światowej Polska znalazła się pod wpływem totalitarnego związku Radzieckiego. Rozpoczęło się głoszenie nowych idei, które wyraźnie realizowały partyjne cele. Literatura emigracyjna Skupiała się ona wokół czasopisma „Kultura” wydawanego w Paryżu przez Jerzego Giedrojcza. Literatura lat 1949-1956 Socrealizm był najbardziej mrocznym okresem w polskiej kulturze. Pozbawił ją indywidualności, oryginalności i całkowicie podporządkował nowej ideologii. Artyści musieli głosić kult nowego ustroju, a niepokornych karano nawet aresztem. Twórcy mieli więc do wyboru służyć państwu, pisać do szuflady lub narażać się. Głównym wyznacznikiem socrealizmu było hasło socrealizm. Literatura ma obowiązek budować wraz z władzą nowy ustrój socrealistyczny. Literatura po 1956r Na lata 1953-1957 przypada okres odwilży czyli złagodzenia polityki partii związanych ze śmiercią Józefa Stalina. Zaczyna tworzyć wtedy Zbigniew Herbert, Miron Białoszewski, Stanisław Grochowiak, Stanisław Lem, Jerzy Andrzejewski Orjentacja Hybrydy: chcieli oderwać się od polityki, cechowali się niezależnością, wyrażali to co ich boli. Często poświadczali własną twórczość własną krwią. Przedstawiciele: Edward Stachura, Rafał Wojaczek Nowa fala: opozycyjnie ustawiali się do władzy, chcieli w poezji pokazać prawdę o totalitarnym systemie. Przedstawiciele: Ewa Lipska, Stanisław Barańczak, Adam Zagajewski Literatura po roku 70 Tworzyło jeszcze pokolenie 76 i pokolenie brulionu Pokolenie – to wiersz w którym wyraźnie widać wizerunek pokolenia Kolumbów. Ukazana jest w nim tragedia całej generacji, czyli właśnie ludzi których młodość przypadła na lata wojny. Z głową na karabinie – wiersz składa się z 7 zwrotek. Każda po 4 wersy. W każdym wersie jest po 9 sylab. Rymy są nieregularne żeńskie. W wierszy widać podziw dla pomsty. Autor tęskni za nią. Przyroda jest symbolem, oznacza kresy sprzed wojny. Poeta zdaje sobie sprawę, że w tej walce przyjdzie mu zginąć. Cechy twórczości Różewicza – upodabnianie poezji do prozy, oszczędność pisarska, jak najmniej słów a jak najwięcej znaczeń, eliminacja interpunkcji, rezygnacja z wszelkich ozdobników. Człowiek zlagrowany – to człowiek który za cel stawia sobie przeżycie nawet kosztem życia drugiego człowieka.
Literatura współczesna która powstawała po 1939r była bardzo mocno zakorzeniona w 20-leciu międzywojennym i związana jest z polską historią u jest przez nią kształtowana, a nawet determinowana. Najważniejszy wpływ na literaturę wywarły: druga wojna światowa, polityka polski, uwarunkowania społeczne. Literatura ta rozwijała się w kraju i na emigracji, a także w dwóch obiegach: oficjalnym i niezależny. W okresie tym można wyróżnić pewne pokolenia twórców (generacje): Kolumbów, pokolenie 56, pokolenie 68, pokolenie 76, pokolenie po 89r Wydarzenia historyczne współczesności: 1939r agresja niemiecka i radziecka, 1945r koniec II wojny światowej oraz konferencja w Jałcie i Poczdamie dotycząca powojennych granic Polski, 1949r Powstanie RWPG czyli rady wzajemnej pomocy gospodarczej, 1953r Umiera Józef Stalin oraz aresztowany zostaje kardynał Stefan Wyszyński, 1956r Umiera Bolesław Bierut oraz lekka Odwilż w Polsce (rozluźnienie sytuacji) zwolniony zostaje Wyszyński oraz wojska radzieckie atakują Węgry, 1968r wypadki marcowe oraz wystąpienia studentów polskich krwawo stłumione, Lata 70 pogłębia się kryzys gospodarczy oraz wystąpienia górników i stoczniowców krwawo stłumione, 1980r powstanie solidarności oraz aresztowanie Popiełuszki, 1988r rozmowy przy okrągłym stole oraz upadek komunizmu, pierwsze wolne wybory (4 czerwca) Powstaje III Rzeczpospolita. Do pokolenia Kolumbów należeli: Krzysztof Kamil Baczyński, Tadeusz Gajcy, Zdzisław Stroiński, Tadeusz Różewicz. Ich poezja nawiązywała do poezji tyrtejskiej (wzywająca do walki. Młodość tych ludzi przypadła na lata wojny i oprócz Różewicza wszyscy w wojnie zginęli. Literatura lat 1945-1948 W wyniku końca II wojny światowej Polska znalazła się pod wpływem totalitarnego związku Radzieckiego. Rozpoczęło się głoszenie nowych idei, które wyraźnie realizowały partyjne cele. Literatura emigracyjna Skupiała się ona wokół czasopisma „Kultura” wydawanego w Paryżu przez Jerzego Giedrojcza. Literatura lat 1949-1956 Socrealizm był najbardziej mrocznym okresem w polskiej kulturze. Pozbawił ją indywidualności, oryginalności i całkowicie podporządkował nowej ideologii. Artyści musieli głosić kult nowego ustroju, a niepokornych karano nawet aresztem. Twórcy mieli więc do wyboru służyć państwu, pisać do szuflady lub narażać się. Głównym wyznacznikiem socrealizmu było hasło socrealizm. Literatura ma obowiązek budować wraz z władzą nowy ustrój socrealistyczny. Literatura po 1956r Na lata 1953-1957 przypada okres odwilży czyli złagodzenia polityki partii związanych ze śmiercią Józefa Stalina. Zaczyna tworzyć wtedy Zbigniew Herbert, Miron Białoszewski, Stanisław Grochowiak, Stanisław Lem, Jerzy Andrzejewski Orjentacja Hybrydy: chcieli oderwać się od polityki, cechowali się niezależnością, wyrażali to co ich boli. Często poświadczali własną twórczość własną krwią. Przedstawiciele: Edward Stachura, Rafał Wojaczek Nowa fala: opozycyjnie ustawiali się do władzy, chcieli w poezji pokazać prawdę o totalitarnym systemie. Przedstawiciele: Ewa Lipska, Stanisław Barańczak, Adam Zagajewski Literatura po roku 70 Tworzyło jeszcze pokolenie 76 i pokolenie brulionu Pokolenie – to wiersz w którym wyraźnie widać wizerunek pokolenia Kolumbów. Ukazana jest w nim tragedia całej generacji, czyli właśnie ludzi których młodość przypadła na lata wojny. Z głową na karabinie – wiersz składa się z 7 zwrotek. Każda po 4 wersy. W każdym wersie jest po 9 sylab. Rymy są nieregularne żeńskie. W wierszy widać podziw dla pomsty. Autor tęskni za nią. Przyroda jest symbolem, oznacza kresy sprzed wojny. Poeta zdaje sobie sprawę, że w tej walce przyjdzie mu zginąć. Cechy twórczości Różewicza – upodabnianie poezji do prozy, oszczędność pisarska, jak najmniej słów a jak najwięcej znaczeń, eliminacja interpunkcji, rezygnacja z wszelkich ozdobników. Człowiek zlagrowany – to człowiek który za cel stawia sobie przeżycie nawet kosztem życia drugiego człowieka.	Literatura współczesna która powstawała po 1939r była bardzo mocno zakorzeniona w 20-leciu międzywojennym i związana jest z polską historią u jest przez nią kształtowana, a nawet determinowana. Najważniejszy wpływ na literaturę wywarły: druga wojna światowa, polityka polski, uwarunkowania społeczne. Literatura ta rozwijała się w kraju i na emigracji, a także w dwóch obiegach: oficjalnym i niezależny. W okresie tym można wyróżnić pewne pokolenia twórców (generacje): Kolumbów, pokolenie 56, pokolenie 68, pokolenie 76, pokolenie po 89r Wydarzenia historyczne współczesności: 1939r agresja niemiecka i radziecka, 1945r koniec II wojny światowej oraz konferencja w Jałcie i Poczdamie dotycząca powojennych granic Polski, 1949r Powstanie RWPG czyli rady wzajemnej pomocy gospodarczej, 1953r Umiera Józef Stalin oraz aresztowany zostaje kardynał Stefan Wyszyński, 1956r Umiera Bolesław Bierut oraz lekka Odwilż w Polsce (rozluźnienie sytuacji) zwolniony zostaje Wyszyński oraz wojska radzieckie atakują Węgry, 1968r wypadki marcowe oraz wystąpienia studentów polskich krwawo stłumione, Lata 70 pogłębia się kryzys gospodarczy oraz wystąpienia górników i stoczniowców krwawo stłumione, 1980r powstanie solidarności oraz aresztowanie Popiełuszki, 1988r rozmowy przy okrągłym stole oraz upadek komunizmu, pierwsze wolne wybory (4 czerwca) Powstaje III Rzeczpospolita. Do pokolenia Kolumbów należeli: Krzysztof Kamil Baczyński, Tadeusz Gajcy, Zdzisław Stroiński, Tadeusz Różewicz. Ich poezja nawiązywała do poezji tyrtejskiej (wzywająca do walki. Młodość tych ludzi przypadła na lata wojny i oprócz Różewicza wszyscy w wojnie zginęli. Literatura lat 1945-1948 W wyniku końca II wojny światowej Polska znalazła się pod wpływem totalitarnego związku Radzieckiego. Rozpoczęło się głoszenie nowych idei, które wyraźnie realizowały partyjne cele. Literatura emigracyjna Skupiała się ona wokół czasopisma „Kultura” wydawanego w Paryżu przez Jerzego Giedrojcza. Literatura lat 1949-1956 Socrealizm był najbardziej mrocznym okresem w polskiej kulturze. Pozbawił ją indywidualności, oryginalności i całkowicie podporządkował nowej ideologii. Artyści musieli głosić kult nowego ustroju, a niepokornych karano nawet aresztem. Twórcy mieli więc do wyboru służyć państwu, pisać do szuflady lub narażać się. Głównym wyznacznikiem socrealizmu było hasło socrealizm. Literatura ma obowiązek budować wraz z władzą nowy ustrój socrealistyczny. Literatura po 1956r Na lata 1953-1957 przypada okres odwilży czyli złagodzenia polityki partii związanych ze śmiercią Józefa Stalina. Zaczyna tworzyć wtedy Zbigniew Herbert, Miron Białoszewski, Stanisław Grochowiak, Stanisław Lem, Jerzy Andrzejewski Orjentacja Hybrydy: chcieli oderwać się od polityki, cechowali się niezależnością, wyrażali to co ich boli. Często poświadczali własną twórczość własną krwią. Przedstawiciele: Edward Stachura, Rafał Wojaczek Nowa fala: opozycyjnie ustawiali się do władzy, chcieli w poezji pokazać prawdę o totalitarnym systemie. Przedstawiciele: Ewa Lipska, Stanisław Barańczak, Adam Zagajewski Literatura po roku 70 Tworzyło jeszcze pokolenie 76 i pokolenie brulionu Pokolenie – to wiersz w którym wyraźnie widać wizerunek pokolenia Kolumbów. Ukazana jest w nim tragedia całej generacji, czyli właśnie ludzi których młodość przypadła na lata wojny. Z głową na karabinie – wiersz składa się z 7 zwrotek. Każda po 4 wersy. W każdym wersie jest po 9 sylab. Rymy są nieregularne żeńskie. W wierszy widać podziw dla pomsty. Autor tęskni za nią. Przyroda jest symbolem, oznacza kresy sprzed wojny. Poeta zdaje sobie sprawę, że w tej walce przyjdzie mu zginąć. Cechy twórczości Różewicza – upodabnianie poezji do prozy, oszczędność pisarska, jak najmniej słów a jak najwięcej znaczeń, eliminacja interpunkcji, rezygnacja z wszelkich ozdobników. Człowiek zlagrowany – to człowiek który za cel stawia sobie przeżycie nawet kosztem życia drugiego człowieka.