08-II-Organ. ucząca się.
T. Organizacja ucząca się
Organizacyjne uczenie traktuje się trojako:
jako konstrukcję społeczną,
jako proces polityczny,
jako kulturowy artefakt;
Sposoby konceptualizacji uczenia się: 1) jeśli jako grupa, 2) kolektywny sprawca, 3) struktura, 4) system, 5) system kulturowy, 6) scena polityczna;
Uczenie się na zasadzie pętli pojedynczej
krok 1
krok 2
krok 3
krok 1 – proces odczuwania, badania i bieżącego śledzenia otoczenia
krok 2 – porównywanie zdobytych informacji z normami operacyjnymi
krok 3 – proces inicjowania odpowiedniego działania
Podwójna pętla uczenia się;
krok 1
krok 2 krok 2a
krok 3
krok 1 - proces odczuwania, badania i bieżącego śledzenia otoczenia
krok 2 - porównywanie zdobytych informacji z normami operacyjnymi
krok 2a – proces kwestionowania poprawności norm
krok 3 - proces inicjowania odpowiedniego działania
Organizacja będzie się uczyć jeśli: a) wystąpi stała zmiana w sposobie działania organizacji, b) wystąpi zmiana nietrwała, ale zawierająca nowe, dotąd niestosowane elementy, c) nastąpi zmiana w ilości posiadanych przez organizację informacji lub w ich strukturze;
Walory uczenia się organizacji: 1) uczenie się, jak się uczyć, 2) wykorzystując dane, informację i wiedzę z przeszłości i teraźniejszości, 3) proces społeczny, artefakt kulturowym, 4) stanowi mechanizm integracji wewnętrznej organizacji, 5) ma formalny i nieformalny charakter, 6) stanowi element kapitału intelektualnego organizacji, 7) jest narzędziem rozwoju kapitału intelektualnego organizacji, 8) jego aktywność zależy od konfiguracji metod uczenia się, warunków wewnętrznych w organizacji oraz kompetencji pracowników, 9) jego imitowalnośc jest ograniczona;
Uczenie się organizacji - formuła:
L = P + Q
L – uczenie się
P – kombinacja zaprogramowanej wiedzy
Q – zadawanie pytań
Czynniki ułatwiające uczenie się organizacji: a) konieczność monitorowania otoczenia, 2) luka wyników, 3) troska o mierzalność, 4) nastawienie na eksperymentowanie, 5) klimat otwartości, 6) ciągłość edukacji, 7) zróżnicowanie sposobów działania, 8) wielorakie wsparcie uczenia, 9) przywództwo, 10) perspektywa systemu;
Sposoby: uczenia się: 1) uczenie się przez doświadczenie własne; 2) uczenie się przez cudze doświadczenia; 3) uczenie się przez włączenie nowej wiedzy; 4) generowanie nowej wiedzy;
Nieza-
Plan.
rezult
co ludzie potrze-
bują by dzia-
łać inaczej
jaka jest zwycięska strategia? Co
ludzie potrzebują by myśleć inaczej
Co ludzie potrzebują aby być kimś innym
W układzie uczenia się na przykładzie innych wyróżnia się: 1) uczenie deskryptywne; 2) uczenie się przez porównanie; 3) uczenie się w oparciu o szeroki zakres;
Jak się uczyć – grupy działań: 1) szkolenia i treningi uwzględniające miejsce, czas i pracę, 2) uczenie się wykorzystując zasoby wewnętrzne organizacji, 3) tworzenie otoczenia sprzyjającego uczeniu się;
deskryptywne uczenie się
o konkretnym konkurencie
porównawcze poszerzające zakres wiedzy
uczenie się przez uczenie się w obszarze
porównywanie się z otoczenia – konkurenci,
konkurentem kanały, dostawcy, technologie
konkurenci itp.
Samo uczenie się
uczenie się na
przykładzie własnej
organizacji
w celu: wywiedzenie konkurenta
w pole, osiągnięcie przewagi
konkurencyjnej, uzyskanie
lepszych wyników
Tradycyjne (edukacyjne) uczenie się – proces doskonalenia kompetencji ludzi przez ich aktywny udział w różnego rodzaju formach szkolenia i doskonalenia zawodowego w miejscu pracy lub poza nim (kursy, treningi, wykłady, ćwiczenia oraz samokształcenie);
Empiryczne uczenie się; nauka przez praktykę;
Cybernetyczne uczenie się - polega ono na odkrywaniu nowych sposobów widzenia i rozumienia norm, reguł, zasad, standardów rządzących funkcjonowaniem organizacji, ich kwestionowaniu i zmianie;
Formalne i nieformalne uczenie się organizacji: 1) formalne procesy uczenia się mają charakter zinstytucjonalizowany, 2) procesy nieformalne mają charakter spontaniczny;
Zasadnicze zasady realizacji procesów uczenia się organizacji (tzw. pięć dyscyplin) zalicza się: a) mistrzostwo osobiste, b) modele myślowe; c) budowanie wspólnej wizji przyszłości; d) zespołowe uczenie się; e) myślenie systemowe;
Ujęcie systemowe - zasady: 1) identyfikowanie, analizowanie i projektowanie obiektów, 2) całościowe postrzeganie obiektu, 3) przyjęcie, że inna całościowa jakość wynika ze związków między wyodrębnionymi elementami, 4) na każdym obiekcie można opisać n-systemów;
dodatkowe zasady piątej dyscypliny sformułowane przez Senge:
dzisiejsze problemy wynikają z wczorajszych rozwiązań,
im mocniej naciskasz tym większy jest opór systemu,
sprawy idę lepiej, niż zaczną iść gorzej,
proste wyjścia z sytuacji prowadzą zwykle tam, skąd chcemy wyjść,
kuracja może być gorsza niż choroba,
winnych nie ma;