humanistyka moje opracowane zagadnienia

  1. Przedmiot badań humanistyki

Humanistyka bada podmiotowość człowieka ( człowiek jako autor, sprawca tego co robimy)

Jest autorem swojego życia (j. Mizińska). Jest cielesno-duchowy- ma swoją duszę, swoje „ja” i jest niepowtarzalny ( każda osoba jest inna, ma swoje miejsce w świecie, swój sens np. każdy z nas kocha inaczej, na swój sposób). Tkwi w bycie aksjologicznym- egzystencja ludzka rozpięta jest między dobrem a złem. Jest tajemnicą dla siebie i innych (duchowość) [transcendecja- nie poznamy siebie do końca]. Humanistyka bada więc to, że człowiek staje się podmiotem, jest w akcie tworzenia. Metody nauk przyrodniczych nie ujmują zaś duchowości człowieka. Zajmuje się człowiekiem, twórczym indywiduum, duchem objawiającym się w wytworach kulturowych. W humanistyce liczy się indywidualizm, odrębność.

Wg B. Skargi Humanistyka to autorefleksja na temat tego co ludzkie w człowieku, pytanie o samego siebie. Odpowiedź na pytanie co sprawia, że jesteśmy ludźmi.

Humanistyka myśli o rzeczywistości, o tym co ważne w świecie ludzkim. Bada człowieka w aspekcie racji i uwarunkowań jego decyzji. Działań oraz ich skutków.

  1. Sytuacja humanistyki we współczesnym świecie
    Barbara Skarga – „O nieutylitarności humanistyki”:

Zadaje pytanie: co się dzieje z humanistyką we współczesnym świecie.

H.G. Gadamer:

ODO MARQUARD

  1. Pozytywizm metodologiczny

Wg Kołakowskiego pozytywizm to rodzaj ucieczki od życia w jego ludzkim wymiarze

August Comte chciał, żeby ludzie myśleli, że wiedzą naukową jest tylko ta, którą da się zastosować w praktyce. Chciał żeby nauka zajmowała się tylko faktami, tym co da się zarejestrować, co utylitarne.

Twórca 3 stadiów rozwoju metodologicznego

Cechy pozytywizmu:

  1. Empiryzm- źródłem poznania ludzkiego są wyłącznie bodźce zmysłowe docierające do naszego umysłu ze świata zewn.

  2. Scjentyzm- prawdziwą i w pełni uzasadnioną wiedzę o rzeczywistości dostarczają jedynie nauki przyrodnicze.

Pozytywistyczne reguły poznania:

  1. Przełom antypozytywistyczny Przedstawiciele przełomu: Dilthey, Bergson, Windelbald, Rickert, Croce, Markowski i Husser

1883r – Wilhelm Dilthey – „ wprowadzenie do nauk humanistycznych” zapowiedział ten przełom.

Główne założenia:

W. Windelband- chciał uzasadnić nauki humanistyczne przez metodę badawczą.

metody metody
nomotetyczne idiograficzne
( prawa rządzące ( opisywanie tego
światem) co niepowtarzalne)

H. Rickert – podzielał myślenie Diltheya i Windelband’a ( nauki indywidualizujące i generalizujące -> o naturze i o kulturze)

Modele racjonalności:

- ontologiczny – rozum własnością świata ( arche) – racjonalne to co zgodne z istotą rzeczy
- epistemologiczny - właściwe posługiwanie się rozumem, zgodne z charakterem rozumu, ze standardami poznania
- metodologiczne – poparte racjami, dowodami np. logiczne, osadzone w tradycji, metodyczne
- instrumentalny- dobór środka do celu – skuteczne = to co racjonalne
- praktyczny (hermeneutyczny, aksjologiczny ) – zrozumienie sytuacji, jej znaczenia, dobór wartości, godnych realizacji, racjonalne to co uwzględnia sens i wartość, odwołuje się do ludzkiego sposobu i istnienia
- emancypacyjny- uwalnianie się od blokad, szukanie alternatyw
- komunikacyjny – realizowanie interesów instrumentalnych, praktycznych, emancypacyjnych z zachowaniem więzi (dialogu, negocjowania sytuacji).

SPÓR O RACJONALNOŚĆ NAUKOWĄ:

  1. ZWROT KULTUROWYZWROT JĘZYKOWY = system języka między człowiekiem a światem.

Zwroty polegają na tym, że zmienia się perspektywa patrzenia na świat. Obiekty to perspektywa na całość świata – pytanie o sens..
Nazwa „zwrot językowy” Jest to wzmożone zainteresowanie tekstem, narracja opowieścią, słowami, dyskursem. Cały świat jawi się jako tekst. Źródłem zwrotu był strukturalizm.

ZWROT ETYCZNY – lata 90 te XX w. Mowa prócz znaczenia ma charakter etyczny. Kształtuje rzeczywistość. Założyciele koncentrowali się na wytworach świata (kultury). Zwrot ten jest przekonaniem, że w ostatecznym czasie, kreujący jakiś aksjologiczny świat; bez wartości nie ma nic. Zwroty dają nam nowy słownik.

  1. Instrumentarium badawcze humanisty
    H.G. Gadamer: Instrumentarium nie można kupić. Podstawowym narzędziem badawczym humanisty jest odwołanie do autorytetu. Trzeba słuchać autorytetu bo widzą dalej niż my. Słuchać mądrzejszych od nas.
    Co humanista musi w sobie wykształcić :
    - dobra pamięć o faktach kulturowych
    -wyobraźnia
    -rozumienie i zdolność generowania symboli kulturowych

    -wrażliwość: finezyjne badanie kontekstu sprawy, całej złożoności sprawy

  2. Hermeneutyka
    Hermeneutyka (dzisiaj tak określa się humanistykę) – pochodzi od greckiego „hermenein” – odkrywać, czynić cos zrozumiałym. Rozumienie jako sztuka interpretacji. Relacja między rozumieniem a interpretacją.

Typy interpretacji:

  1. Kierunki metody naukowej wg. Hessena

Hessen uważał, że każdy uczeń powinien nauczyć się posługiwania metodą naukowego myślenia. Miały mu w tym pomóc odpowiednie przedmioty: nauki przyrodnicze, ponieważ pozwalają wyjaśniać rzeczywistość; nauki o kulturze, których opanowanie czyni tę rzeczywistość zrozumiałą, a ponadto matematyka, filologia i filozofia, dzięki którym uczniowie opanowują dialektykę.

Hessen za główne zadanie szkoły uważał wdrożenie uczniów do - jak to nazywał - posługiwania się "metodą naukowego myślenia". Jakie przedmioty nauki szkolnej najbardziej temu służą? Hessen był przekonany, że w grę powinny wchodzić nauki przyrodnicze, ponieważ pozwalają wyjaśniać rzeczywistość, nauki o kulturze, których opanowanie czyni tę rzeczywistość zrozumiałą oraz matematyka, filologia i filozofia, dzięki którym uczniowie opanowują dialektykę w rozumieniu heglowskim.

  1. Nauki nomotetyczne i idiograficzne

Nomotetyczne nauki, nauki przyrodnicze zajmujące się prawidłowościami i związkami zachodzącymi między rzeczami, aby na ich podstawie dochodzić do praw ogólnych i niezmiennych, w przeciwieństwie do nauk idiograficznych, opisujących fakty jako niezależne od siebie i ze sobą nie powiązane.

Idiograficzne nauki, zgodnie z twierdzeniem zajmują się tym, co jest powtarzalne. Zadaniem ich jest opis indywidualizujący konkretnych przedmiotów i zjawisk oraz wyjaśnienie genetyczne i przyczynowe ich pojawienia się i funkcjonowania.

W zbliżony sposób dzieli się nauki na idiograficzne, czyli takie, które opisują jakieś zjawiska i procesy, nie dążąc do ich wyjaśniania i nomotetyczne, które próbują wyjaśniać zjawiska poprzez tworzenie praw i teorii.

  1. Humanistyka jako poznanie i jako terapia


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
Moje opracowane zagadnienia2
Opracowanie zagadnien z Mlodej Polski (moje notatki)
Międzynarodowe prawo humanitarne konfliktow zbrojnych, opracowanie zagadnien do kolokwium, Nitszke I
zagadnienia moje opracowane
Międzynarodowe prawo humanitarne konfliktow zbrojnych, opracowanie zagadnien do kolokwium, Nitszke I
Opracowanie zagadnień, moje
OPRACOWANE ZAGADNIENIA 1 KOLOKWIUM IMMUNOLOGIA moje
Międzynarodowe prawo humanitarne konfliktow zbrojnych, opracowanie zagadnien do kolokwium, Nitszke I
moje opracowanie w skórcie zagadnienia z maila
opracowane zagadnienia moje jedno Dagi i Kamil Matejczyk
Opracowanie Zagadnień na egzamin Mikroprocki
opracowane zagadnienia 2011
monopolizacja gospodarki, Opracowane zagadnienia
Opracowanie zagadnień NIK, Bezpieczenstwo Narodowe rok I
temp krytyczna, TRANSPORT PWR, STUDIA, SEMESTR II, FIZYKA, fizyka-wyklad, zagadnienia opracowane, za
socjologia - opracowane zagadnienia(2), Uniwerek
Opracowane zagadnienia na koło z podstaw turystyki, Notatki na koła
opracowane zagadnienia ściąga nowa

więcej podobnych podstron