1.Jak przebiega glikoliza i jaka jest jej rola.
Glikoliza to katabolizm (rozpad) glukozy zachodzący w cytozolu wszystkich komórek.
1 cząsteczka glukozy zostaje przekształcona w 2 cząsteczki pirogronianiu. Produktem wyjściowym glikolizy jest glukozo - 6 - fosforan (G - 6 - P), powstający poprzez fosforylację glukozy - dostarczanej z osocza, ale także dostarczanej z wątroby i mięśni z glukozo - 1 - fosforanu - produktu rozpadu glikogenu. Glikoliza jest kontrolowana przez ponad 10 enzymów, z czego enzymy odpowiedzialne za katalizowanie reakcji nieodwracalnych są bardzo ważne, są nimi m. in. glukokinaza, heksokinaza, fosfofruktokinaza, kinaza progronianowa.
Sumaryczna reakcja glikolizy jest następująca:
C6H12O6 + 6O2 + 38ADP + 38 Pi -----> 6CO2 + 6H2O + 38 ATP
Pi - ortofosforan
Rola glikolizy:
1. dostarczanie energii - w wyniku glikolizy powstają 2 cząsteczki ATP oraz substraty do cyklu kwasu cytrynowego i fosforylacji oksydacyjnej, gdzie wytwarzana jest większa ilość ATP.
2.wytwarzanie intermediatów dla szlaków biosyntetycznych.
W procesie glikolizy dochodzi do przeniesienia energii na równoważnik NAD+, który ulega redukcji do NADH + H+. Metabolizm glukozy zależy od dostępności tlenu.
Glikoliza beztlenowa:
Aby glikoliza mogła przebiegać w warunkach beztlenowych potrzebny jest utleniony NAD+ (niezbędny do reakcji z aldehydem 3 - fosfoglicerynowym) więc powstający pirogronian jest przekształcany do mleczanu:
pirogronian + NADH + H+ --------> mleczan + NAD+
Reakcję tą katalizuje enzym dehydrogenaza mleczanowa (LDH) powszechnie występująca w komórkach. Mleczan (kwas mlekowy) podlega swoistemu cyklowi w organizmie człowieka. Nie gromadzi się on w tkankach ale dyfunduje do krwi i wraz z krwią przechodzi do wątroby. W wątrobie mleczan utlenia się pod wpływem LDH do pirogronianu, który spala się w cyklu Krebsa lub zostaje wykorzystany do glukogenezy.
C6H12O6 +2ADP + 2 Pi ----> 2C3H6O3 + 2 ATP
2 cząsteczki kwasu mlekowego i 2 cząsteczki ATP
Wytwarzanie energii w glikolizie beztlenowej (2 cz. ATP - 1 cz. glukozy) jest znacząco mniejsze niż w warunkach tlenowych ( 38 cząsteczek ATP na 1 cz. glukozy)
2.Jakie subst. o charakterze oksydacyjnym są powrzechnie stosowane w kremach i dlaczego można je stosować.
witaminy: C, E, A, koenzym Q10, idebenone, kwas ferulowy, kwas liponowy oraz roślinne ekstrakty bogate w polifenole i flawonoidy z: soi, zielonej herbaty, pestek winogron, ostropestu plamistego (sylimaryna), owoców cytrusowych, rozmarynu, miłorząbu japońskiego, kory sosny śródziemnomorskiej (pine bark).
Antyoksydanty chronią również sam preparat kosmetyczny przed degradacją spowodowana czynnikami fizycznymi - światło, podwyższona temperatura, oraz chemicznymi - tlenem z powietrza, wolnymi rodnikami. Tłuszcze roślinne i zwierzęce, które wchodzą w skład kosmetyków, reagują z tlenem już w temperaturze pokojowej - reakcję inicjuje światło oraz śladowe ilości metali ciężkich. Zadaniem antyutleniaczy jest opóźnienie procesu jełczenia (oksydacji) fazy tłuszczowej kosmetyku podczas jego przechowywania i użytkowania. Najczęściej stosowanymi w tym celu antyoksydantami są: tokoferole (np. mix naturalnych tokoferoli Covi-ox), olejowy ekstrakt z rozmarynu, BHT, kwas mlekowy, palmitynian witaminy C.
Antyutleniacze przede wszystkim blokują destrukcyjne działanie wolnych rodników, neutralizują je
witamina A i E
Najbardziej są skuteczne, gdy działają razem. Rozpuszczają się w tłuszczach, więc bez najmniejszego problemu przechodzą przez cienką lipidową błonę komórki i wnikają do jej wnętrza. Witaminy A i E blokują w komórkach agresywny, reaktywny tlen poprzez przyłączenie się do niego i oddanie swego elektronu. Dodatni uprzednio jon tlenu przyłączając brakujący mu elektron, którego na oślep szukał, staje się elektrycznie obojętną cząstką - ponownie życiodajnym tlenem. Witamina E i wszelkie karotenoidy (witamina A, β-karoten) oraz koenzym Q10 chronią przed utlenieniem związki tłuszczowe we krwi i w obrębie błon komórkowych.
witamina C
Witamina C „wymiata" wolne rodniki z krwi i płynu otaczającego komórki.
Wszystkie antyoksydanty odgrywają dodatkowo decydującą rolę we właściwym funkcjonowaniu błony komórkowej poprawiając tym samym przekazywanie substancji odżywczych z krwi do poszczególnych komórek.
3.Rola znaczenie wystepowanie i objawy niedoboru kw.foliowego
Kwas foliowy to witamina z grupy B. Nazwa pochodzi od łacińskiego słowa folium czyli liść, gdyż wyprodukowano go ze szpinaku. Ma postać jasnożółtej substancji, która łatwo rozpuszcza się w wodzie. Inne nazwy to: witamina B9, folacyna, folan, kwas pteroiloglutaminowy, witamina Bc.
W organizmie człowieka jest syntezowany przez bakterie jelitowe
Występowanie:
Znajduje się w liściastych warzywach, głównie w szpinaku[1], ale także w sałacie, kapuście, brokułach, szparagach, kalafiorze, brukselce) oraz w mniejszych ilościach w pomidorach, grochu, fasoli, soczewicy, soi, burakach, orzechach, słoneczniku, drożdżach piwnych, wątrobie, żółtku jaja, pszenicy, pomarańczach, bananach i awokado. W wielu krajach (nie w Polsce) kwasem foliowym wzbogaca się chleb.
Rola:
Kwas foliowy reguluje wzrost i funkcjonowanie komórek; wpływa dodatnio na system nerwowy i mózg, decyduje o dobrym samopoczuciu psychicznym; zapobiega uszkodzeniom tzw. cewy nerwowej u rozwijającego się w łonie matki dziecka, ma pozytywny wpływ na wagę i rozwój noworodków; bierze udział w zachowaniu materiału genetycznego, w przekazywaniu cech dziedzicznych komórek, reguluje ich podział; usprawnia funkcjonowanie układu pokarmowego, uczestniczy w tworzeniu soku żołądkowego, zapewnia sprawne działanie wątroby, żołądka i jelit; jest czynnikiem antyanemicznym, pobudza procesy krwiotwórcze, czyli powstawanie czerwonych krwinek; chroni organizm przed nowotworami (szczególnie rakiem macicy).
Objawy niedoboru:
zahamowanie wzrostu i odbudowy komórek w organizmie
mała ilość czerwonych ciałek we krwi, tzw. anemia megaloblastyczna (makrocytowa)[1]
uczucie przemęczenia i kłopoty z koncentracją
stany niepokoju, lęku, depresja, nadmierna drażliwość
bezsenność, roztargnienie, problemy z pamięcią
zaburzenia w trawieniu i we wchłanianiu składników odżywczych, niedożywienie, biegunka, zmniejszony apetyt, obniżona masa ciała[1]
stany zapalne języka oraz błony śluzowej warg, bóle głowy, kołatanie serca, przedwczesna siwizna
u dzieci i młodzieży zahamowanie wzrostu.
4.Napisz jaką rolę pełnią tłuszcze w org.
Pełnią funkcje strukturalne i energetyczne ich obecność w pożywieniu jest niezbędna. Służą jako wydajne źródło energii bezpośrednio ale też potencjalnie bo są odkładane w tkance tłuszczowej. Pełnią rolę izolatora termicznego. Tłuszcz tkanki tłuszczowej chroni przed nadmierną utratą ciepła i ułatwia adaptację organizmu w niskich temperaturach. Lipidy pełnią także rolę izolatora elektrycznego pozwalając na szybkie rozprzestrzenianie się fal depolaryzacyjnych wzdłuż mielinowych włókien nerwowych. Częśc tłuszczów jest budulcem błon komórkowych i białej masy mózgu oraz bierze udział w syntezie niektórych substancji biologicznie czynnych. Tłuszcz zapewnia utrzymanie we właściwym położeniu narządów ciała.
5.Zlokalizuj w kom. i napisz jakie jest znaczenie łańcucha oddechowego.
miejsce: wewnętrzna błona mitochondrialna
znaczenie: Na łańcuch oddechowy składa się szereg przenośników błonowych na grzebieniach mitochondrialnych. Ich funkcja polega na odbieraniu protonów i elektronów od zredukowanych dinukleotydów (NADH, FADH2). Powoduje to ich utlenienie.
Łańcuch oddechowy – transport elektronów i protonów przez przenośniki błonowe
Protony i elektrony są transportowane przez przenośniki błonowe, ostatecznie trafiają na tlen, który jest ich akceptorem. Po ich połączeniu powstaje woda. W czasie transportu tych cząstek powstaje energia, która jest wykorzystywana do syntezy ATP. Powstaje on z ADP i wolnych reszt fosforanu. Proces ten nosi nazwę fosforylacji oksydacyjnej. Podczas wędrówki protonów i elektronów z jednej cząsteczki NADPH na tlen, powstają 3 ATP, natomiast w przypadku FADH2 – 2 ATP.