8.Do rozpoczęcia hemodializoterapii niezbędne jest:

1. wykonanie Ekg

2. wytworzenie dostępu naczyniowego

3. założenie cewnika Tenckhoffa

4. badanie TK nerek

9.Ostrym powikłaniem hemodializy jest:

1. hipotonia dializacyjna

2. zespół niewyrównania

3. reakcja na dializator - „zespół pierwszego użycia"

4. wszystkie wyżej wymienione powikłania

10. Aby spowolnić rozwój przewlekłej niewydolności nerek należy:

1. ograniczyć białko w diecie

2. zwiększyć spożycie białka do 1.2 g/kg mc

3. zwiększyć kaloryczność posiłków do 30 kcal/kg mc

4. suplementować dietę witaminami z grupy B

ILU pacjenta przewlekle hemodializowanego należy natychmiast wykonać zabieg, gdy:

1. poziom mocznika w surowicy krwi wzrośnie powyżej 180 mg/dl

2. zmniejszy się diureza dobowa

3. stężenie potasu w surowicy krwi wzrośnie powyżej 5.5 mmol/1

4. pojawią się obrzęki w okolicy lędźwiowej

12. Wskazaniem do wyboru dializy otrzewnowej jako metody leczenia nerkozastępczego jest:

1. wiek powyżej 65 lat

2. brak dostępu naczyniowego do hemodializy

3. choroby układu sercowo - naczyniowego

4. wszystkie wyżej wymienione

13.Główne zadania pielęgniarki wobec pacjenta z przewlekłą niewydolnością nerek rozpoczynającego dializy otrzewnowe polegaj ą na:

1. edukacji pacjenta i rodziny

2. pielęgnacji i rehabilitacji

3. kontroli stanu nawodnienia

4. wykonywaniu zleceń lekarskich

14. Substancją osmotycznie czynną i w zależności od jej stężenia w płynie dializacyjnym regulującą odwodnienie pacjenta dializowanego otrzewnowo jest:

1. dwuwęglan

2. glukoza

3. sód

4. potas

IS.Do najczęstszych powikłań występujących u pacjentów leczonych dializą otrzewnową należą:

1. zapalenie otrzewnej

2. zakażenie ujścia lub tunelu cewnika Tenckhoffa

3. zaciek płynu dializacyjnego w powłoki brzuszne

4. wszystkie wyżej wymienione powikłania