3. Przykładowe scenariusze z zajęć socjalizujących dla uczniów.

SCENARIUSZ ZAJĘĆ:

OPRACOWANIE: BEATA OKRÓJ

TEMAT: ROZPOZNAWANIE, NAZYWANIE I WYRAŻANIE UCZUĆ.

CELE OPERACYJNE:

UCZEŃ:

• rozpoznaje i nazywa uczucia,

• wyraża swoje uczucia i rozróżnia emocje, których doświadczają inni.

Środki dydaktyczne:

Arkusze szarego papieru, pisaki, ilustracje z twarzami osób wyrażających różne emocje, kartki z nazwami uczuć, np. zdziwienie, radość, spokój, gniew, wściekłość, zachwyt.

PRZEBIEG ZAJĘĆ

1.Rundka wstępna

Uczeń siedzi przy nauczycielu i powtarza zdanie: Gdy się cieszę robię tak…(mowa ciała-mimiką twarzy i gestami-oraz wydając okrzyki, pokazują, jak się zachowują, gdy są radośni).

2.Praca z uczniem

Nauczyciel proponuje uczniowi, żeby wspólnie się zastanowić, jakie uczucia odgrywają ważną rolę w życiu człowieka. Uczeń zapisuje na arkuszach papieru nazwy uczuć. Następnie porządkuje swoje listy, podkreślając jasnym kolorem uczucia, które można określić jako przyjemne, a ciemnym-jako przykre.

3. Ćwiczenie-nazywanie i rozpoznawanie uczuć innych osób

Uczeń losuje po dwie ilustracje z twarzami, które wyrażają jakieś emocje, np. radość, strach, itp. Zastanawia się, jakie uczucia mogą odzwierciedlać. Następnie swoimi spostrzeżeniami dzieli się z nauczycielem.

4. Ćwiczenie-odgrywanie ról

Uczeń otrzymuje od nauczyciela kartki z nazwami uczuć, np. smutek, strach, zdziwienie, radość, zachwyt, wstyd, złość. Zastanawia się, w jakich sytuacjach doświadcza tych emocji. Kolejno za pomocą mimiki twarzy prezentuje uczucia, których nazwy są zapisane na kartkach. Nauczyciel zgaduje, jakie emocje przedstawia uczeń.

5.Omówienie ćwiczenia-rundka

Uczeń dzieli się swoimi przemyśleniami odpowiadając na pytanie nauczyciela: Czy łatwo było Tobie zgadywać, czy też wyrażać uczucia?

Nauczyciel uświadamia uczniowi fakt, że ludzie wyrażają emocje bądź podobnie, bądź inaczej (inaczej okazują i odmiennie odczytują). Dodaje, że warto dopytywać drugą osobę o to, co w danej chwili czuje, ponieważ dzięki temu mamy możliwość skonfrontowania własnego wyobrażenia na temat jej odczuć z rzeczywistością.

6.Opowiadanie

Nauczyciel czyta uczniowi historyjkę. Uczeń słucha, wyobraża sobie, co czują bohaterowie opowiadania, wczuwaj się w ich sytuację.

„Przygoda w tramwaju”

Był zimny październikowy dzień. Na przystanku tramwajowym stała Iwona z Robertem. Razem z grupką innych osób czekali na spóźniający się tramwaj, kiedy nagle, od strony centrum handlowego, do przystanku dobiegała-jakby przed czymś uciekając-zdyszana matka z dzieckiem, znajoma Iwony. (Robiła zakupy w supermarkecie, gdzie zaczepiła ją grupka pijanych chłopaków). Zaraz za kobietą przybyła grupka rozbawionych wyrostków.

Nadjechał tramwaj. Wszyscy szybko doń weszli, po czym z niepokojem zaczęli się przesuwać na przód pojazdu-jak najbliżej kierowcy, jak najdalej od pijanego towarzystwa.

Jeden z chłopaków podszedł do matki z dzieckiem i zaczął ją zaczepiać. Krzyczał: „Mamuśka daj trochę mleka!”. Wystraszona kobieta, nie wiedząc, jak wybrnąć z kłopotliwej sytuacji, spojrzeniem próbowała powiedzieć znajomej parze, że potrzebuje pomocy. Zaczęła się też przesuwać w kierunku znajomych osób. Pijany nie dawał jednak za wygraną. Zaczepiał dziecko kobiety, próbował zaglądać do jej torby z zakupami.

Robert stanął między chłopakiem a matka prosząc natrętnego młodzieńca, by dał jej spokój. Pijany nie zwracał jednak uwagi na prośby Roberta. Inni pasażerowie tramwaju udawali, że nie widzą całej sytuacji.

7.Omówienie opowiadania-rozpoznawanie uczuć

Propozycje pytań do ucznia:

• Co czuła matka, którą zaczepiali pijani chłopcy?

• Co czuł Robert, kiedy próbował bronić kobiety?

• Co mogli czuć inni pasażerowie tramwaju, którzy udawali, że nie widzą kłopotów kobiety?

• Co czuli pijani chłopcy, którzy zaczepiali kobiety?

Uczeń dzieli się z nauczycielem swoimi spostrzeżeniami na temat uczuć bohaterów opowiadania.

8.Runda końcowa

Uczniowie kończą następujące zdanie: Dzisiaj na zajęciach ważne dla mnie było……..

1

---