Materiały do wykładu
Uroczystość Zwiastowania Pańskiego jest przypomnieniem wielkiego wydarzenia w dziejach świata - przyjścia, wejścia Boga w nasz świat, Wcielenia Boga. (…)
Maryja wypowiadając Bogu swoje „ fiat”, staje się Matką Syna Bożego, Bogarodzicą i nigdy nie przestaje być Jego Matką, a On Jej Synem. To wielkie wydarzenie w dziejach świata i to Maryjne „tak” jest przez wieki codziennie przywoływane biciem dzwonów z wież kościołów na „Anioł Pański”. Trzeba na chwilę przerwać pracę, zajęcie i przywołać tamto Zwiastowanie Pannie Maryi, aby razem z Maryją powtórzyć Bogu swoje „tak”. Więc i ja, Boże, jak Maryja jestem do Twojej dyspozycji, chcę tego, czego Ty chcesz, chcę pełnić wolę Twoją.
I my mamy też swoje zwiastowania. I do każdego z nas przychodzi Bóg, nikogo nie pomija. I mówi słowa najważniejsze, w których zawarta jest prawda o człowieku, o czasie w którym żyje, o celu drogi, którą idzie. Mówi, kiedy uczestniczymy we Mszy Świętej i kiedy bierzemy do ręki Pismo Święte, czytamy je i „słuchamy Jego głosu” /Jan Paweł II, Pelplin/. Mówi przez nasze sumienie i spowiednika. Mówi przez znaki czasu i piękno natury. Przez cierpienie i trudności też Bóg chce nam coś powiedzieć. I kiedy milczy, kiedy Go błagamy na modlitwie, to przez to milczenie również chce coś powiedzieć. Zawsze jednak są to słowa miłości, ocalenia i nieustannej troski o nas, nigdy oskarżenia czy potępienia bo Bóg jest Miłością.
I to są nasze zwiastowania. Możemy powiedzieć Bogu „tak” lub powiedzieć „nie”. Wszystko zależy od naszego zaufania, zawierzenia Bogu. Maryja powiedziała „tak”, bo zaufała, zawierzyła do końca. I to jest Jej wielkość. Ona ufała nawet wtedy, kiedy po ludzku trudno było zrozumieć Betlejem, Egipt, Symeona, Golgotę. Była wierna, bo ufała.
Tak bardzo pragnie Chrystus, abyśmy Mu zaufali, zawierzyli (…).
Maryjo, Matko moja pomóż mi zaufać Bogu jak Ty Mu zaufałaś. Kiedy przyjdą chwile trudne, módl się wtedy Maryjo, Matko moja, za mnie i ze mną, abym miał siłę i odwagę powiedzieć: „Ojcze, bądź wola Twoja; Ojcze, chcę tego, czego Ty chcesz”.
Fragmenty homilii ks. Lucjana Szubartowskiego na Uroczystość Zwiastowania Pańskiego
Mimo dramatu Kalwarii wiara Maryi pozostaje niewzruszona. Dla wiary uczniów dramat ten był wstrząsem. Tylko dzięki skuteczności modlitwy Chrystusa Piotr i pozostali apostołowie mogli powrócić - choć boleśnie doświadczeni - na drogę wiary, aby stać się świadkami zmartwychwstania.
Ewangelista Jan mówi, że Maryja stała pod krzyżem (por. 19, 25), przez co daje nam do zrozumienia, że nawet w tym dramatycznym momencie nie zabrakło Jej odwagi. Był to z pewnością najtrudniejszy etap Jej «pielgrzymki wiary» (por. Lumen gentium, 58). Maryja potrafiła jednak stać pod krzyżem, gdyż Jej wiara nie zachwiała się. Nawet w chwili próby Maryja nie przestała wierzyć, że Jezus był Synem Bożym i że przez swoją ofiarę odmieni los ludzkości.
Zmartwychwstanie stało się ostatecznym potwierdzeniem wiary Maryi. W Jej sercu - bardziej niż w jakimkolwiek innym - wiara w zmartwychwstałego Chrystusa przybrała oblicze najbardziej autentyczne i najpełniejsze - to znaczy oblicze radości.
Jan Paweł II. MARYJA - WZÓR WIARY. Audiencja generalna, 6 maja 1998.
Źródło: http://www.opoka.org.pl/biblioteka/W/WP/jan_pawel_ii/audiencje/ag_06051998.html [31.10.12 r.]
Pozdrowienie Anielskie. Modlitwa ta składa się z pozdrowienia archanioła, z radosnego okrzyku św. Elżbiety i z modlitwy Kościoła. Na słowach pozdrowienia Gabriela - "łaski pełna" - Kościół oparł wiarę w Niepokalane Poczęcie Maryi. Skoro bowiem Maryja była pełna łaski, to nie mogła jej nigdy być pozbawiona. Słowa św. Elżbiety: "Błogosławionaś Ty między niewiastami i błogosławiony owoc żywota Twojego" zawierają część pozdrowienia anioła (Błogosławionaś Ty między niewiastami). W ten sposób św. Elżbieta jakby chciała podkreślić, że znana jest jej tajemnica Zwiastowania, że w imieniu wszystkich niewiast świata winszuje Maryi tak wielkiej godności. Do wieku XVI odmawiano w Kościele tylko słowa anioła i Elżbiety. Papież św.
(…)
Anioł Pański. Historia tej modlitwy sięga wieków średnich, kiedy to biciem dzwonów wyznaczano trzy pory dnia: rano, południe i wieczór. Z powodu braku zegarów był to zwyczaj bardzo praktyczny. Przez pobożne odmawianie tej modlitwy, przypominamy sobie scenę Zwiastowania i to, co się w niej dokonało.
Paweł VI w Adhortacji apostolskiej Marialis cultus tymi słowami zachęca do odmawiania tej modlitwy: "Gdy chodzi o modlitwę Anioł Pański, to chcemy jedynie powtórzyć naszą zachętę, prostą, lecz gorącą, aby zwyczajowe odmawianie tej modlitwy zostało zachowane. Mimo bowiem upływu wieków zachowuje ono swoją siłę i blask. Jest to modlitwa prosta, zaczerpnięta z Pisma świętego". Papież sam tę modlitwę codziennie odmawia, często spotykając się przy tej okazji z wiernymi gromadzącymi się na placu św. Piotra, którym po modlitwie udziela błogosławieństwa.
Źródło:
http://brewiarz.katolik.pl/czytelnia/swieci/03-25.php3 [31.10.12 r.]