Kto wymyślił się Święta Bożego Narodzenia?
Kto wymyślił święta? - Takie pytanie zadałam najmłodszym. Prawie jednogłośnie maluchy odpowiadały, że rodzice. Żeby zrobić radość dzieciom wymyślili i świętego Mikołaja i prezenty i choinki. Rzeczywiście, może dziś w dobie coraz wcześniejszego strojenia witryn sklepowych, domów, ulic zatraca się istotę Bożego Narodzenia. Może ważniejsze są suto zastawione stoły, wysprzątane mieszkania, wymyślne dekoracje i strojniejsze choinki. Może Mikołajowe prezenty maja zastąpić radość i szczęście z Narodzenia Tego, który jest głównym ich bohaterem?
Czy tych kilka wypowiedzi dzieci, młodzieży, starszych potwierdzi powyższe wątpliwości?
Grześ: lat 5 „ w święta najważniejsze są prezenty od Mikołaja. Mikołaj jeździ sankami. Pada śnieg a Mikołaj przyjeżdża reniferami, przywozi prezenty dla dzieci wszystkich, ma duży worek.
Kuba :lat 6 „w święta się stawia choinkę i prezenty pod choinką. U mnie się wiesza papierowe choinki. Przynosi się choinkę, co stoi na strychu i przynosi się stoły”.
Michał : lat 6 „w święta jest dużo jedzenia , się dzieli opłatkiem i jest gościna Mam piecze kurczaka. I stawia ciasta. Swięta wymyśliły mamy, żeby dzieci dostawały prezenty.
Klaudia :lat 5 „w moim domu to babcia zawsze dużo jedzenia rozstawia w dużym pokoju. Mama stroi dom. W balony albo wstążeczki i łańcuchy. A tata zawiesza lampki na balkonie. I wszystko się świeci.
Czarek: lat 9 „w święta ludzie się zjeżdżają do jednego domu, tak się umówili. Siadają przy stole a dzieci rozpakowują prezenty, To rodzice tak wymyślili, żeby dzieciom było fajnie, żeby nie prosiły o więcej. I ludzie się modlą przy jedzeniu. I za wszystko dziękują.
Matylda: lat 9 „w święta ludzie chcą się spotkać, bo się kochają. Normalnie nie mogą się zobaczyć.
Klaudia :lat 12 „ święta to dzień urodzin pana Jezusa . Spotykamy się z rodziną. Wszyscy dostają prezenty. Ludzie są dla siebie dobrzy, Rodzice nie krzyczą na dzieci I mają czas. Bo normalnie nie zwracają na nie uwagi.
Paulina :lat 12 „ wszyscy składają sobie życzenia, żeby się dobrze układało w pracy , w szkole, żeby było dużo słodyczy, jedzenia, i dobre oceny.
Małgosia: lat 23 „w święta schodzi się cała rodzina, rodzeństwo, jest Mikołaj, kolacja, zyczenia. I Bóg się rodzi. Bo najważniejsze dla mnie jest Boże Narodzenie w sercu. Codziennie powinno być Boże Narodzenie….”
Lidka lat 26 „ w Wigilię tata gra kolędy na organkach a ja na skrzypkach. Kilka dni wcześniej układam życzenia, jakie każdemu złożę. W święta wygładzają się kłótnie, spory.
Ola lat 37 „ dla mnie święta Bożego Narodzenia są czymś wyjątkowym. Zbiera się cała rodzina i spotykamy się przy stole wigilijnym. Dzielimy się opłatkiem i to zawsze napełnia mnie wzruszeniem Jak są jakieś nieporozumienia to przy stole giną. No i jest specyficzna atmosfera. Dobrze jak pada śnieg A w nocy Msza w kościele. Pasterka. Oczywiście zawsze w Wigilię jedziemy na cmentarz, do taty..
Ewa lat 40 „ja się cieszę że są święta, lubię spotkać się z rodziną, iść do kościoła, śpiewać kolędy, powspominać tych którzy odeszli. U mnie święta są bardzo tradycyjne. Ja jako głowa rodziny czytam Pismo Święte, potem dzielimy się opłatkiem, składamy sobie życzenia. Osiem lat temu przeżyłam smutne święta. Wtedy rozpadła mi się rodzina. Zostałam sama z dziećmi. Czułam się bardzo samotnie. Teraz już lepiej to znoszę, ale mimo radości jakiś żal w sercu pozostał i zazdroszczę tym, którzy całymi rodzinami świętują.
Halina, lat 48 „ Teraz są inne święta niż kiedyś, bogatsze. Kiedyś paczki były skromne, potrawy inne. Teraz te same potrawy ma się na co dzień. A kiedyś było tak uroczyście. I najważniejszy był jednak Mikołaj. Ojciec piekł swojski chleb, taki specjalny. I maślane bułeczki. Po choinkę do lasu trzeba było pojechać, wyciąć choineczkę i radość z jej ubierania. Na Pasterkę cała Rodzina szła pieszo, kilka kilometrów. I chciało się Zimno było, zaspy, śnieg padał. A teraz kościółek pod nosem, i ludzie różnie idą, już tak im się nie chce w nocy Wolą w dzień albo i wcale. Bo zmęczeni są. Kiedyś się kolędy śpiewało, a teraz włączy się telewizor albo magnetofon. Z kasety muzyka leci.
Monika lat: 51 „ najpierw zapominam czym są, czym powinny być Swięta. Biegam po sklepach za prezentami, artykułami, produktami. Sprzątam mieszkanie, gotuję, smażę. Potem, kiedy siadam za stołem jestem zmęczona, rozdrażniona,…Ale się mobilizuję i sięgam po Pismo Święte- czytam swojej rodzinie fragment o narodzeniu Chrystusa. I nagle robi się ciepło przy stole, w naszych oczach zapalają się lampki miłości. Mąż, córki, zięć.. Życzenia takie od serca…nie wszystkiego najlepszego i koniec…ale mówimy sobie o wszystkim co podpowiada serce. Biały opłatek przypomina o czystych duszach. Jest i wesołość i żarty, kolędy śpiewane wspólnie, i prezenty dawane sobie nawzajem świadczące, że wybór zakupu nie był przypadkowy, że spełniają się nasze małe marzenia. I najważniejsze - Pasterka, pierwsze „Wśród nocnej ciszy” wypełniające kościół i ciało. I Chrystus rodzący się w sercach podczas Komunii. ….To moje małe Betlejem…
Z radością odkrywam, że piękno Bożego Narodzenia jest w nas czymś wciąż świeżym, życiodajnym. To nic, że tak mało padło tu zdań o Narodzonym Chrystusie, że nie tylko dzieci przywiązują wagę do prezentów, dekoracji, potraw. Jest w tych wypowiedziach jednak radość chęci bycia razem , dzielenie się miłością, wzajemne obdarowywanie się uśmiechem, życzliwym słowem, zapomnieniem kłótni , nieporozumień, waśni. I świadomość że cała ta otoczka nie zasłania a podkreśla ważność tych Świąt. Ze jest podziękowaniem Temu, od którego wszystko pochodzi…także ten zastawiony stół, opłatek, złączone ręce. Wierzę, że większość z nas czekając na święta czeka na narodzenie Chrystusa w swoim sercu….Oby to Boże Narodzenie za słowami wyżej cytowanej Małgosi było w naszych sercach codziennie.