Proba romberga- badanemu poleca się aby stanął bez obuwia za stopami zlaczonymi, uniosl przed siebie rece do poziomu, probe wykonuje się przy oczach otwartych i zamkniętych. Modyfikacje: ustawienie konczyn stopa za stopa, za skretem glowy, na miękkim podlozy
Proba zbaczania- polega na tym ze badany stoi w pozycji swobodnej ze stopami zlaczonymi, wyciąga przed siebie obie rece do poziomu, proba wykonywania przy oczach zamkniętych. U osobyzdrowej nie obserwuje się zadnej zmiany w pozycji wyciągniętych rak. U osoby z uszkodzonym błędnikiem rece opadaja lub zbaczaja w kierunku uszkodzonego blednika. W uszkodzeniu móżdżka opadaie lub zbaczanie dotyczy tylko jednej reki po stronie uszkodzonej polkuli.
Czynnościowy test siegania- mierzy on zdolność badanego do siegania do przodu jak najdalej tomozliwej bez wykonania kroku do przodu lub bez upadku.
Test stania na jednej nodze- test bada równowagę w przypadku znacznego zmniejszenia powierzchni podparcia. Test przeprowadzany jest zarówno przy oczas zamkniętych i otwartych
Test eurofit- badany staje na belce wzdłuż jej osi podłużnej, reka chwyta się za druga stope ugiętej nogi w kolanie. Proba rozpoczyna się w momencie kiedy badany przestanie korzystac z pomocy osoby asekurującej i trwa do momentu utraty równowagi.
Proba drepyatnia proba unterbergera- fukusy- badany staje ze stopami zbliżonymi, wyciąga rece przed siebie i zamyka oczy. Poleca się badanemu dreptac w miejscu przek około 1 min. W warunkach prawidłowych obrot ciala nie przekracza 5-10 stopni. W przypadku uszkodzenia blednika osoba badana obraca się w kierunku uszkodzonego przedsionka.
Proba szynowa- proba chodzenia metoda stopa za stopa. Osoba badana ma za zadanie przejść po drewnianej szynie o długości 3 m. osoba badana przechodzi po szynie dostawiając naprzemiennie stope za stope. Probe przeprowadza się przy oczach otwartych i zamkniętych, podczas przejscia przodem i Tylem.
Test równowagi Berga- ocenia wykonywanie czternastu czynności typowych dla codziennego zycia, wskazuje na zdolność utrzymania pozycji siedzącej lub stojacej w coraz trudniejszych warunkach. Utrzymanie równowagi w pozycji stojacej jest oceniane poprzez stopniowe zmniejszanie płaszczyzny podparcia