osobowosc, Filologia polska, Psychologia


OSOBOWOŚĆ to zespół cech warunkujących spójność zachowania i tożsamość jednostki. Pod względem nasilenia i konfiguracji tych cech, które kształtują się w toku interakcji czynników genetycznych i środowiskowych oraz tworzą strukturę osobowości, obejmującą temperament i charakter, występują różnice indywidualne. One to współdecydują o specyficznym dla jednostki przystosowaniu do wymagań środowiska, w tym głównie społecznego.

Allport i Odbert (1936) - wypisali ze słownika 17 954 wyrazy opisujące jednostkę, poklasyfikowali je, wyodrębniając kategorie słów, będących opisem lub oceną stałych i powtarzających się tendencji w zachowaniu (osobowość), talentów i zdolności, aktualnych stanów emocjonalnych i zachowania bądź charakterystyk fizycznych. Dało to początek badaniom leksykalnym nad osobowością.

Badania leksykalne prowadzone w ramach pięcioczynnikowego modelu osobowości

CATTELL (1943):

Pierwszy etap badań nad strukturą osobowości:

pierwsza faza badań - wziął za punkt wyjścia pięć czynników wyodrębnionych przez Tupesa i Christala i dobrał do nich po cztery dwubiegunowe cechy zapożyczone od Cattella; wyodrębnione czynniki stanowią wg Normana podstawową taksonomię osobowości.

Nazwa i numer czynnika

nr

BIEGUN A

BIEGUN B

I Ekstrawersja

1

2

3

4

Gadatliwy

Szczery, otwarty

Ryzykancki

Towarzyski

Cichy

Tajemniczy

Ostrożny

Zamknięty w sobie

II Ugodowość

5

6

7

8

Życzliwy

Zazdrosny

Łagodny

Współdziałający

Mściwy

Niezazdrosny

Uparty

Obstrukcyjny

III Sumienność

9

10

11

12

Pedantyczny

Odpowiedzialny

Skrupulatny

Wytrwały

Niedbały

Zawodny

Niedbały

Rezygnujący

IV Stałość emocjonalna

13

14

15

16

Opanowany

Spokojny

Opanowany

Hipochondryczny

Nerwowy, spięty

Emocjonalny

Płochliwy

Niehipochondryczny

V Kultura

17

18

19

20

Artystycznie wrażliwy

Intelektualny

Wytworny

Fantazyjny

Artystycznie niewrażliwy

Bezmyślny

Prostacki

Prosty, bezpośredni

druga faza badań - Norman wziął za punkt wyjścia listę określeń wyodrębnionych przez Allporta i Odberta i zredukował ją do ok. 8000 terminów, które podzielił na trzy kategorie: 1) cechy stałe, 2) stany i 3) role społeczne. W wyniku kolejnych analiz wyodrębnił ok. 1600 terminów (cech), które posortował na dziesięć klas - po jednej klasie dla każdego z dwóch biegunów pięciu czynników wyodrębnionych przez Tupesa i Christala.

Drugi etap badań nad strukturą osobowości

PSYCHOMETRYCZNE TEORIE OSOBOWOŚCI NAWIĄZUJĄCE DO TRADYCJI LEKSYKALNYCH

R = f (S x P) - wzór określający jak ludzie o typowych dla siebie strukturach osobowości zachowują się w różnego rodzaju sytuacjach i środowiskach. R to nasilenie i treść reakcji czy zachowań, które są funkcją (f) działających bodźców i sytuacji (S) oraz osobowości danej jednostki (P). Funkcję (f) określa się na podstawie badań empirycznych, a osobowość opisuje się, posługując się określoną liczbą cech.

Cechy powierzchowne - reprezentujące zewnętrzne zmienne (to, co jest obserwowane na zewnątrz), nie muszą mieć swojej przyczyny.

Cechy źródłowe - reprezentują podstawowe zmienne z których zbudowana jest osobowość, dochodzimy do nich posługując się analizą pięcioczynnikową, pozwalają wyjaśnić ludzkie zachowania, mogą mieć biologiczne lub kształtować się pod wpływem środowiska.

Kategorie cech, które należą do najbardziej stałych elementów osobowości:

  1. Cechy zdolnościowe - jak dobrze jednostka radzi sobie z wykonywaniem zadań,

  2. Cechy temperamentne - tempo i ogólny styl w jakim wykonuje dowolne czynności, dotyczą również relacji w sferze emocjonalnej.

  3. Cechy dynamiczne - dlaczego i jak jednostka jest pobudzana do czynienia tego, co czyni.

Źródła informacji o osobowości:

Dane L - obserwacja zachowania w codziennych sytuacjach życiowych, może to być również konkretna dokumentacja (np. świadectwa szkolne, akta sądowe)

Dane Q - samoopis oparty na pytaniach zawartych w kwestionariuszu (źródło wewnętrzne), uzupełnienie danych L

Dane T - specjalnie zaaranżowane sytuacje ekstremalne, prowokujące do zachowań, pozwalających wnioskować o cechach osobowości jednostki.

Zdaniem Cattella te same cechy powinny się ujawnić we wszystkich trzech zbiorach danych, byłby to dowód, że cechy źródłowe są podstawowymi, funkcjonalnymi jednostkami, z których składa się struktura osobowości. Badania wykazały, że największą zbieżność wykazują dane L i dane Q.

Dzięki analizie czynnikowej danych L, Q oraz T wyodrębniono 36 cech osobowości, które wchodzą w skład tzw. indeksu uniwersalnego. Skoncentrowano się na badaniach piętnastu spośród nich, które mierzy 16 - Czynnikowy Kwestionariusz Osobowości.

Psychometryczne podejście do badań nad pięcioczynnikową strukturą osobowości

Autorzy czynniki składające się na Wielką Piątkę określili NEOAC (od ang. nazw)

OSOBOWOŚĆ

NEUROTYCZNOŚĆ - lęk, agresywna wrogość, depresja, impulsywność, nadwrażliwość, nieśmiałość

OTWARTOŚĆ NA DOŚWIADCZENIE - wyobraźnia, estetyka, uczucia, działania, idee, wartości

UGODOWOŚĆ - zaufanie, prostolinijność, altruizm, ustępliwość, skromność, skłonność do rozczulania się

SUMIENNOŚĆ - kompetencje, skłonność do porządku, obowiązkowość, dążenie do osiągnięć, samodyscyplina, rozwaga

EKSTRAWERSJA - towarzyskość, serdeczność, asertywność, aktywność, poszukiwanie doznań, emocjonalność pozytywna

Argumenty uzasadniające traktowanie czynników NEOAC jako podstawowych cech osobowości (wg Costy i McCrae'a)

  1. Czynniki NEOAC istnieją realnie

  2. Niezmienniczość czynników NEOAC

  3. Uniwersalność czynników NEOAC

  4. Podstawy biologiczne czynników NEOAC

W swoich późniejszych pracach Costa i McCrae przypisywali wyodrębnionym przez siebie pięciu czynnikom status temperamentu: „ Czynniki reprezentujące Wielką Piątkę mają status cech temperamentu, które nie są produktami środowiska i nie są dyspozycjami powstającymi w wyniku dynamicznej interakcji ze środowiskiem, lecz są niezależnymi siłami, które kierują się własnym, wewnętrznym rozwojem.”

TYPY OSOBOWOŚCI JAKO OKREŚLONA KONFIGURACJA CZYNNIKÓW WCHODZĄCYCH W SKŁAD WIELKIEJ PIĄTKI

Współczesna koncepcja typologiczna jako obiekt analizy przyjmuje indywidualne profile cech osobowości, a za cel taksonomii uznaje wyodrębnienie podstawowych typów osobowości.

Korzenie współczesnej koncepcji typologicznej sięgają wyników prac Blocka (1971), który zidentyfikował trzy stabilne czasowo typy osobowości:

  1. Typ odporny - charakteryzuje się dobrym przystosowaniem i dużymi kompetencjami społecznymi,

  2. Typ o obniżonej kontroli - charakteryzuje się impulsywnością oraz brakiem zdolności do odraczania gratyfikacji

  3. Typ o nadmiernej kontroli - charakteryzuje się silnym zahamowaniem w wyrażaniu emocji.

Dwuwymiarowy model taksonomii typów osobowości (Block)

  1. Prężność ego - charakteryzuje zdolność jednostki do elastycznego (versus sztywnego) reagowania na zmieniające się wymogi sytuacji, takie jak stres, konflikt czy niepewność, która jest związana z kompetencjami i z inteligencją społeczną.

  2. Kontrola ego - obejmuje tendencję do powstrzymywania (versus wyrażania) impulsów motywacyjnych i emocjonalnych i wiąże się z takimi cechami jak introwersja - ekstrawersja, refleksyjność - impulsywność, internalizacja - eksternalizacja.

Trzy podstawowe typy (Block) są możliwe do wyodrębnienia w analizie profili cech, uzyskanych za pomocą dowolnego narzędzia do badania Wielkiej Piątki. Typ odporny charakteryzuje się zrównoważeniem emocjonalnym i ekstrawersją, ugodowością i sumiennością, typ o obniżonej kontroli - małą ugodowością i sumiennością, typ o nadmiernej kontroli odznacza się neurotycznością oraz introwersją. Na tej podstawie została sformułowana teza o kulturowej uniwersalności Wielkiej Trójki typów osobowości oraz ich genetycznym uwarunkowaniu i znaczeniu adaptacyjnym. Wiele współczesnych analiz wskazuje, że - zgodnie z wszystkimi kryteriami metodologicznymi - możliwe jest wyodrębnienie czterech do siedmiu podstawowych typów.

FUNKCJONALNE ZNACZENIE CECH OSOBOWOŚCI

  1. Cechy osobowości a osiągnięcia szkolne i akademickie

  • Cechy osobowości a powodzenie zawodowe

  • zawody konwencjonalne (np. praca biurowa) - sumienność, mała otwartość,

    zawody społeczne (np. nauczyciel) - ekstrawersja, ugodowość, otwartość,

    zawody przedsiębiorcze (np. menedżer) - ekstrawersja, sumienność, mała neurotyczność,

    zawody badawcze (np. naukowiec) - mała neurotyczność i otwartość,

    zawody artystyczne ( np. muzyk) - otwartość,

    zawody realistyczne (np. mechanik) - mała neurotyczność,