3 zasadnicze koncepcje rozwoju komparatystyki
I nurt pozytywistyczny trwała do 45r. za przedstawiciela uznajemy Pedro Rosello, który powołał biuro BIE oświatowe do międzynarodowego biura wychowania gdzie spływały raporty oświatowe z różnych krajów zawierające informacje o rozwoju. Stosowano metodę indukcyjną ( od szczegółu do ogółu) na tej podstawie powstały zasady i prawidłowości: Zasady - szkoła i życie społ. Znajdują się w stosunku wzajemnego na siebie oddziaływania.- zjawisko wychowawcze znajduje się w stosunku wzajemnej od siebie zależności i zmiany, zawsze wywołają jakieś perturbacje (zmiany) w innych częściach tego systemu.9 prawidłowości Pedra Rosello 1 po wojnach i wielkich zmianach społ. Następują wielkie reformy wychowania. 2 wzrasta wpływ państwa na wychowanie.3 szkoła z instytucji dla uprzywilejowanych staje się instytucją powszechną. 4 wzrastają cały czas wydatki państwa na oświatę i rosną koszty kształcenia.5 będzie upowszechniać się wykształcenie średnie w krajach rozwiniętych. 6 szkoła pamięci przekształca się w szkołę intelektu, a to z kolei w szkołach praktycznego działania. 7 szybko rozwija się szkolnictwo techniczne. 8 wykształcenie nauczycieli, większy nacisk kładzie się na przygotowanie ogólno-pedagogiczne niż na wykształcenie w zakresie przedmiotów. 9 zwiększa się w nauczaniu udział mass mediów, które staje się coraz bardziej sprecyzowane.
II relatywistyczna koncepcja. Relatywizm to inaczej wątpliwości. W komparatystyce oznacza analizowanie i poszukiwanie, co różni i dzieli a nie tego co je łączy. To co różne znajduje się poza oświatą. Różnic poszukiwano w kontekście kontekście, którym funkcjonuje oświata w danym kraju, składają się na niego czynniki:polityczny- ustrój oświaty będzie taki sam jak ustrój państwa. Kolturowy- historia danego narodu, religia, społeczny- poziom rozwoju społeczeństwa , jakie warstwy, klasy. Ekonomiczny- PKB im lepszy rozwój danego kraju tym edukacja jest na lepszym poziomie. Przedstawiciele M. Sadle, I. Kandel.
III koncepcja międzynarodowej współpracy pedagogów oraz interdyscyplinarne badania oświaty. Kontynuuje konc. Relatywistyczną, Podstawowe zadania komparatystyki :gromadzenie, opisywanie i zestawianie faktów oświatowo wychowawczych służących ich porównywaniu. Fakty te to zjawisko które ma miejsce w oświacie. Cechy faktów: globalne, wielość faktów, kontekstualność, porównywalność- Tertium comparrrrationis- kryterium porównań ( aby porównać np. metody nauczania w różnych krajach musimy przyjąć pewne kryterium) Przedmiotem komparatystyki jest analiza i porównywanie faktów oświatowo wychowawczych na tle sytuacji politycznej, ekonomicznej i kulturowej, analizowane w kontekście w wielu krajach na świecie.
Metody komparatystyki 1 zapożyczone z innych nauk.metoda analizy dokumentów- dokumentów. Roselli stosował ją. Memorandum, metoda analizy statystycznej - podstawą obliczania wskaźników międzynarodowych i stanowią kryterium porównań. Metoda systemowa- jest nowa, nie jest powszechnie stosowana polega na całościowej analizie danego zjawiska lub obiektu, a całościowa analiza polega na przeanalizowaniu związków między tymi elementami elementami i stworzeniu badanego zjawiska lub obiektu.2 metoda analizy porównawczej- właściwa ( 4 etapy) 1 DESKRYPCJA =opisywanie zjawisk analizowanych porównawczo. 2 INTERPRETACJA - wyjaśnianie zjawisk analizowanych porówn. 3 JUKSTAPOZYCJA - zestawienie informacji o badanych porównawczo zjawiskach tak aby odpowiadały one sobie wzajemnie.4 WARTOŚCIOWANIE - ocenianie zjawisk analiz. Porówn.
Badania przybliżone - nie zachowują rygoru metodologicznego, zatrzymują się na drugim etapie metody anal. Porów. Są mniej kształtowane i mniej czasochłonne.nie ma potrzeby twożenia dużych grup ekspertów, badania dotyczą jednego lub dwóch krajów, powstają monografie. Badania właściwe - zachowanie rygoru metodologicznego, kosztochłonne i czasochłonne, niezbędna jest współpraca międzynarodowych grup ekspertów, prowadzone w wielu różnych krajach. IEA Międzynarodowe Stowarzyszenie Badania Osiągnięć Szkolnych. Dotyczą badania przedmiotów ścisłych, matematyki i podmiotów przyrodniczych, Dotyczą jakości kształcenia, sprawdza się stan wiedzy i umiejętności uczniów z tych przedmiotów. PISA- Organizacja Badająca Osiągnięcia Uczniów, badania czytania ze zrozumieniem. Narzędziem porównań międzynarodowych są wskaźniki oświatowe.
Znaczenia wskaźników oświatowych. Opisują stan rozwoju oświaty, umożliwiają porównanie stanu rozwoju oświaty w różnych krajach na świecie, ponieważ są takie same dla całego świata. Education for ALL EFA ( z inicjatywy UNESCO, UNICEF, Banku Światowego) EUROSTAT = Biuro Statystyczne UE gromadzi dane ilościowe na temat oświaty i innych sfer rozwoju .EURIDICE- Agenda Oświatowa UE gromadzenie danych jakościowych,
WSKAŹNIKI SYNTETYCZNE:
Solaryzacji- udział w formalnym kształceniu. Procent uczniów uczniów studentów studentów szkołach podstawowych, średnich i trzeciego poziomu jaki przypada na 100 osób w wieku od 5 do 29 lat. (ODCE) - wskaźnik obciążenia społeczeństwa edukacją, - w. społ. Zasięgu nauczania, - w. odsiewu szkolnego, - w. liczby studentów, wydatki na oświatę pkb wsk. Efektywności nauczania, w. procesu edukacyjnego, w. współzależności między wykształcenia a życiem zawodowym, w. rozwoju ludzkiego, Sposoby przedstawiania szkolnictwa-ranking- ustalenie miejsca na liście wszystkich obiektów badanych. Waloryzacja- przyjmuje się arbitalną skalę wartości i ustala się listę kolejności wg. Największych liczb zdobytych punktów. Mapa- ilustracyjne przedstawienie danych. POLITYKA OŚWIATOWA ma 2 znaczenia - dział polityki państwa zajmujący się oświatą, - jako dyscyplina naukowa, daje teoretyczne podstawy działalności polityki w oświecie, analizuje efektywność systemu oświatowego, określa zasady, funkcjie i cele oświaty, podmiotem może być osoba prawna, państwo, społeczeństwo. SYSTEM OŚWIATOWY - zespół instytucji oświatowo wychowawczych istniejących istniejących określonym czasie i kraju, powiązanych ze sobą w całość organizacyjną i funkcjonalną na podstawie zasad określonych przez politykę oświatową. 4 elementy - system kształcenia i wychowania przed pójściem do szkoły, - -„- w szkole ( podstawowa, średnia, wyższa)- -„- poza szkolnictwem np. dla pszysłowiowedo Jasia, - -„- po szkolnego np. dla Jana. SYSTEM SZKOLNY-wszystkie rodzaje szkół istniejących istniejących danym czasie i kraju powiązane ze sobą organizacyjnie i funkcjonalnie na zasadach określonych przez pol. Ośw. OŚWIATA - forma działalności ludzkiej, która polega na upowszechnianiu wykształcenia przez działalność szkolnictwa oraz instytucji nieszkolnych.
Międzynarodowa klasyfikacja stopni kształcenia w Polsce. Poziom „0” edukacja dziecka przed przyjściem do szkoły. 3-6,7 lat poziom „1”kształcenie podstawowe 6 lat trwa. Poziom „2” niższy stopień kształcenia średniego, gimnazja 3 lata. Poziom „3” wyższe kształcenie średnie, kształcenie ogólne, zawodowe, poziom „4” kształcenie średnie szkoły policealne, pomaturalne, kolegia ,poziom „5” kształcenie wyższe, nieakademickie (licencjat) akademickie Mgr. Poziom „6” II stopień ksz. Wyższego, studia doktoranckie.
Rozwiązania w zakresie kształcenia: dominujące modele szkolnictwa obowiązkowego
1oddzielnie funkcjonująca powszechna szkoła podstawowa lub poczatkowa oraz powszechna niższa szkoła średnia. 2 nie wymaga przechodzenia-demokratyczny, rozszeżona szkoła powszechna, w ramach której 2 pierwsze szczeble kształcenia połączone są w jednolitą formę organizacyjną. 3 ten model obejmuje tylko czas trwania powszechnej szkoły, podstawowej lub początkowej. Dwa typy zasadnicze szkół 1 szkoły średnie o charakterze akademickim, nie dają przygotowania zawodowego tylko przygotowują do wyższego.W. Brytania, Holandia. 2 szkoły średnie poliwalentne oferują kształcenie ogólne technicze, zawodowe. Ograniczają możliwość kształcenia na poziomie wyższym, demokratyczne.3 zasadnicze modele strukturalne szkolnictwa wyższego 1 model zintegrowany- krótkie programy studiowania prowadzące do uzyskania dyplomu oraz silne związki z poziomem szkolnictwa śred. Najpierw jednak nauka w rocznym studium i egzaminy oraz dobra średnia ocen ze średniej ( demokratyczny) .2 model binarny- współistnieje tradycyjny uniwersytet z wyższymi szkołami zawodowymi, zdobyta matura i egzaminy aby się dostać ( najbardziej powszechny) 3 model sfragmentaryzowany - rozproszenie instytucji kształcenia wyższego. Naborem zajmuje się ogólnokrajowe centrum. Upoważniają matura egzaminy, wstęp na uniwersytety jest wolny. Weryfikacja kandydatów jest po pierwszym roku .tendencje w szkolnictwie wyższym -wielostopniowy system studiów, - tryb studiów jest zróżnicowany edukacja na odległość, - lawinowy przyrost szkół wyższych, - punktowy system oceniania.