Rozwój po adolescencji (kurs A09b-II) Ewa O, Ewa R, Aga Inez
Program ćwiczeń:
Wprowadzenie - omówienie zawartości merytorycznej kursu oraz przedstawienie. zasad uczestnictwa w projekcie badawczym.
Natura rozwoju.
Przetacznik-Gierowska, M. (1993). Psychologia rozwojowa dzieci i młodzieży a psychologia rozwojowa człowieka. Przełom czy kontynuacja? Kwartalnik Polskiej Psychologii Rozwojowej, 1, s.3-21.
Sujak, E. (1998). Rozważania o ludzkim rozwoju. R. 1 - Rozwój jako przedmiot rozważania. Kraków: Znak , s.9-52.
Trempała J. (2000). Modele rozwoju człowieka. Czas i zmiana. R.1 - Pojęcie zmiany rozwojowej. Bydgoszcz: Wydawnictwo Naukowe AB, s.14-26.
Rozwój w pełnym cyklu życia.
Miś L. (2000). Ery i fazy rozwoju w życiu człowieka dorosłego w ujęciu Daniela J. Levinsona. W: P. Socha (red.). Duchowy rozwój człowieka. Kraków: Wydawnictwo UJ, s.15-44.
Buhler, Ch. (1999). Bieg życia ludzkiego. R. 4 - Zagadnienie faz. Warszawa: PWN, s.281-318.
U progu dorosłości.
Oleszkowicz, A. (2006). Bunt młodzieńczy. R.4. Wydawnictwo Naukowe Scholar, s.86-126.
Coleman, A.M. (1997). Dojrzewanie. W: P.E. Bryant, A.M. Colman (red.). Psychologia rozwojowa. Poznań: Wydawnictwo Zysk i S-ka, s. 87-108.
Rozwój autonomii i tożsamości człowieka dorosłego.
Obuchowski K. (1977). Autonomia jednostki a osobowość. W: J. Reykowski, T. Owczynnikowa, K. Obuchowski (red.). Studia z psychologii emocji, motywacji i osobowości. Wrocław: Ossollineum, s.77-101.
Pietrasiński, Z. (1988). Rozwój z perspektywy jego podmiotu. W: M. Tyszkowa (red.) Rozwój psychiczny człowieka w ciągu życia. Warszawa: PWN, s.80-118.
Rozwój dorosłego w kontekście pełnionych ról społecznych.
Appelt, K. (2002). Związek osoba - otoczenie i jego zmienność w okresie dorosłości. W: A. Brzezińska, K. Appelt, J. Wojciechowska (red.). Szanse i zagrożenia rozwoju w okresie dorosłości. Poznań: Wydawnictwo Humaniora, s. 23-54.
Matuszewska, M. (2003). Funkcjonowanie w rolach rodzicielskiej jako źródło rozwoju młodych dorosłych. W: B. Harwas-Napierala, (red.). Rodzina a rozwój człowieka dorosłego, Poznań: Wydawnictwo Naukowe UAM Poznan, s.25-46.
Bakiera, L. (2003). Rodzicielstwo a rozwój dorosłych w wieku średnim. W: B. Harwas-Napierala, (red.). Rodzina a rozwój człowieka dorosłego. Poznań: Wydawnictwo Naukowe UAM 2003, s.47-62.
Zadania rozwojowe a możliwości poznawcze człowieka dorosłego.
Gurba, E. (1993). Adaptacyjny charakter myślenia. Przegląd Psychologiczny, 2, s.181-192.
Gurba, E. (2004). Rozwój poznawczy a bunt młodzieży. Psychologia Rozwojowa 2, s. 127-136
Olejnik M. (1994). Neo- i postpiagetowskie modele rozwoju inteligencji. Psychologia Wychowawcza 2, s. 97-108.
Białecka-Pikul, M. (2005). Relatywizm myślenia młodzieży i młodych dorosłych jako przejaw rozwoju dojrzałej teorii umysłu. Psychologia Rozwojowa 3, s. 51-68
Emocje w życiu dorosłych.
Piechowski, M.M. (1979). Zdrowie psychiczne jako funkcja rozwoju psychicznego. W: K. Dąbrowski, Zdrowie psychiczne. Warszawa: PWN, s.91-128.
Rostowski, J. (1987). Zarys psychologii małżeństwa. R. II - Znaczenie miłości w dobranym związku małżeńskim. Warszawa: PWN, s. 32-74.
Wybory moralne dorosłych.
Czyżowska D., Niemczyński A., Kmieć E. (1993). Formy rozumowania moralnego Polaków w świetle danych z badania metodą Lawrence'a Kolberga. Kwartalnik Polskiej Psychologii Rozwojowej 2, 19-39.
Czyżowska D. (2003). Doświadczenie a rozwój moralny jednostki. W: K Krzyżewski (red.) Doświadczenie indywidualne. Szczególny rodzaj poznania i wyróżniona postać pamięci, Kraków: Wydawnictwo UJ, s.199-208.
Rozwój osobowości.
Oleś, P. (1999). Poczucie tożsamości a funkcjonowanie systemu "ja" w okresie dorastania. W: T. Rzepa (red.), W poszukiwaniu tożsamości. Szczecin: Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego, s.25-38.
Oleś, P. (2000). Psychologia przełomu życia. R. - Rodzaje przemian osobowości. Lublin, s.91-116.
Stęplewska-Żakowicz, K. (2002). Koncepcje narracyjnej tożsamości. W: J. Trzebiński (red.). Narracja jako sposób rozumienia świata. Gdański: GWP 2002, s.81-113.
Specyficzne przejawy rozwoju dorosłych.
Baltes, P., Gluck, J., Kunzmann, U. (2004). Mądrość. Jej struktura i funkcja w kierowaniu pomyślnym rozwojem w okresie całego życia. W: J. Czapiński (red.) Psychologia pozytywna. Warszawa: PWN, s.117-146.
Pietrasiński, Z. (2001). Mądrość czyli świetne wyposażenie umysłu. R.2, R.9. Warszawa: Wydawnictwo Scholar, s.29-45, 140-158.
Wspomaganie rozwoju człowieka dorosłego.
Brzezińska, A., Wiliński, P. (1995). Psychologiczne uwarunkowania wspomagania rozwoju człowieka dorosłego. Nowiny Psychologiczne 1, s.81-104.
Oleś, P. (2000). Psychologia przełomu życia. R. - Promowanie rozwoju w życiu dorosłych. Lublin, s.235-248.
Adaptacja do starości.
Turner, J., Helms, D. (1999) Rozwój człowieka. R.12. Warszawa: WSiP, s.592-628.
Kępiński, A. (1992). Rytm życia. R. "Rytm życia". Kraków: Wydawnictwo Literackie, s.311-329.
Susułowska, M. (1989). Psychologia starzenia się i starości. R.2, R.10. Warszawa, s. 26-41, s.302-328.
Kolokwium zaliczeniowe.
Podsumowanie.
Uwagi na temat kryteriów zaliczenia kursu:
Warunkiem dopuszczenia do egzaminu jest systematyczne uczęszczanie na zajęcia, przygotowywanie się do nich oraz aktywny w nich udział. Dopuszcza się jedną nieobecność nieusprawiedliwioną. W przypadku większej liczby nieobecności należy zdać lekturę omawianą na opuszczonych zajęciach, pod warunkiem, że są to nieobecności usprawiedliwione. Obowiązkowe wywiązywanie się z zadań związanych z uczestnictwem w zajęciach oraz opcjonalny udział w projekcie badawczym pod kierunkiem jednej z osób prowadzących zajęcia (obejmujący pisemne opracowanie jego wyników), umożliwiają podniesienie oceny uzyskanej na egzaminie pisemnym. Do indeksu wpisywana jest ocena łączna z kursu oraz zaliczenie ćwiczeń (bez oceny).
Poniższe algorytmy określają wielkość oceny łącznej. W przypadku, gdy uczestnik kursu nie decyduje się na udział w projekcie badawczym jest ona wynikiem średniej ważonej, na którą składają się ocena z ćwiczeń oraz ocena z testu egzaminacyjnego:
Ocena końcowa = (2 x ocena z egzaminu + ocena z ćwiczeń) / 3
Jeśli uczestnik kursu brał udział w projekcie badawczym jest ona wynikiem średniej ważonej, na którą składają się ocena z ćwiczeń, ocena z testu egzaminacyjnego oraz ocena pracy związanej z udziałem w projekcie:
Ocena końcowa = (2 x ocena z egzaminu + 2 x ocena projektu + ocena z ćwiczeń) / 5
Szczegóły na temat projektu realizowanego pod kierunkiem jednej osoby prowadzącej zajęcia oraz zasad uczestnictwa podane zostaną na pierwszych zajęciach.