Pies Canis lupus f. domestic.a Forma dzika: wilk Canis lupus
Wilk żyje w całej Palearktyce, z wyjątkiem N Afryki. Tereny egzystencji: tundra, step, otwarty las. Wysokość w kłębie 85 cm
Cechy udomowieniowe psa:
- zmiany w wielkości: część twarzowa czaszki skróciła się w stosunku do części mózgowej
- ! ścieśnienie zębów. Stopień ścieśnienia zębów umożliwiająca odróżnienie psa od wilka (wilk ma duże przerwy między zębami)
- wielkość i kształt puszki bębenkowej (u psa jest ona mała lub średniej wielkości, silnie spłaszczona; u wilka duża i kulista)
- kształt grzebienia strzałkowego zewnętrznego (u psów bardziej zaokrąglony).
- kształt wyrostka jarzmowego szczęki
- potwierdzono experymentalnie powstałe w wyniku udomowienia cechy behawioralne np. umiejętność rozpoznawania zachowań ludzkich, odbierania sygnałów od człowieka
Udomowienie:
- ok. 25 tys BC Chiny (Azja)
- schyłek paleolitu/mezolit - Europa
- Mezolit st. Dudce (woj. warmińsko-mazurskie) w Polsce
Kot felis silvestris f. domestica. Forma dzika: felis silvestris
Gatunek Felis silvestris rozpowszechniony od W Europy po Indię oraz Afrykę
Żbik: felis silvestrs silvestris - N zasięg występowania (Śr i S Europa). Wysokość w kłębie 35-42 cm. Żyje w lasach iglastych
Płowy kot libijski (egipski) felis silvestris lybica - S zasięg występowania. Krótka sierść, długie nogi
Cechy udomowieniowe kota:
- wielkość szkieletu NIE jest cechą diagnostyczną przy ocenie udomowienia
- ubarwienie stało się wielobarwne i bardzo zróżnicowane
- nastąpiło przedłużenie przewodu pokarmowego w wyniku zróżnicowanej diety
Udomowienie:
- neolit preceramiczny ok. 7 tys BC st. Jerycho (Jordania)
- neolit 6 tys BC Cypr (Europa)
- k. łużycka st. Biskupin (woj. kujawsko - pomorskie) w Polsce
3 okresy udomowienia ptaków
I. W Europie i Azji 3000 - 1000 BC. Udomowiono gęś gęgawę, gołębia skalnego, kurę, kaczkę krzyżówkę i gęś garbonową. Trochę później w Ameryce Środkowej udomowiono kaczkę piżmową i indyka. W końcowych fazach tego okresu udomowiono perlicę, pawia, synogarlicę, bażanta azjatyckiego, niektóre wróblowate
II. późne średniowiecze: kanarek, kormoran (Chiny), przepiórka (Japonia)
III. czasy współczesne: struś australijski, kilka gatunków papug i innych ptaków ozdobnych
Kura domowa Gallus gallus f. domestica. Forma dzika: kura dzika gallus gallus
- udomowienie w kilku miejscach Europy i Azji w zasięgu występowania gatunków z rodziny gallus. Do Europy środkowej kura mogła dotrzeć z BE, z Zakaukazia lub Europy E (Gruzja) …
Indyk domowy Meleagris galloparo f. domestica. Forma dzika: Indyk Meleagris galloparo
- udomowiony w Ameryce N
- czas udomowienia trudny do sprecyzowania. Do Europy sprowadzili go Hiszpanie
Gęś domowa Anser anser f. domestica. Froma dzika: gęś gęgawa Anser anser
- udomowienie w różnych miejscach Europy, Azji Mniejszej, Egipt
- czas udomowienia trudny do sprecyzowania
Kaczka domowa Anas platyrhynechos f. domestica. Forma dzika: Kaczka krzyżówka
- udomowienie w różnych miejsach Europy, Azji, Egipt?
- czas udomowienia trudny do sprecyzowania
Ryby
Karp Ciprinus carpio f. domestica. Forma dzika: Sazan Ciprimiscaripio
Dziki sazan (karp europejski) - Europa, wody wpływające do Morza Śródziemnego, Czarnego, Kaspijskiego. Przypuszcza się, że karp europejski został udomowiony w Italii za cesarstwa
Karp wschodni (amur) - udomowienie przez Chińczyków 1720 BC
- XIII - najstarsze szczątki karpia z terenów Polski (Wrocław, Gniezno, Gdańsk)
Pstrąg Salmo gairdneri
Z gatunków hodowlanych:
- pstrąg tęczowy (z W cz. Ameryki …)
- pstrąg źródlany
Bezkręgowce
Pszczoła miodna Apis mellifera f. domestica. Forma dzika: pszczoła miodna Apis mellifera
Próbowano udomowić gatunki:
- pszczoła karłowata (Ameryka S)
- pszczoła wschodnia (Indie)
- pszczoła miodna (Basen M. Śródz.)
Duże znaczenie pszczoły w starożytności, niewielkie w średniowieczu
Jedwabnik mormowy Bombyx mori. Forma dzika wyginęła, znana tylko hodowlana
- III tys BC - Chiny
- 1500-1000 BC w Europie bezpośrednio z Chin (tzw. Szlaki jedwabne)
- 552 hodowla w Bizancjum (czasy Justyniana)
- poł. X - poł. XI w Polsce (Ostrów Tumski, Poznań)
Identyfikacja zoologiczna (gatunkowa) i anatomiczna
Bezkręgowce:
Mięczaki (muszle małż i ślimaków)
Stawonogi (skorupiaki: pancerze raków)
jeśli na stanowisku dużo szczątków bezkręgowców => ludność zajmowała się zbieractwem
Kręgowce (wg gromad):
Ryby
- łuski (metodą szlamowania)
- tarcze skórne (np. u Jesiotrów, Sumów)
- kręgi (dwustronnie wklęsłe, z zagłębieniami)
- żuchwa (z bruzdami na powierzchni; na innych kościach rybich też są bruzdy)
Płazy
- tylko fragmenty żab, a i to jest domieszką przypadkową
Gady
- pancerz żółwia (najczęściej na stanowiskach neolitycznych - żółw był zwierzęciem ofiarnym, wkładany do grobów)
- szczątki kostne kobry egipskiej zachowanej w grobie przy szkielecie ludzkim
Ptaki
- lekkie i cienkie kości z dużą (?) jamą szpikową
- duża puszka mózgowa, wielkie oczodoły, dziób
- mostek: pośrodku grzebień
- kogut: kość śródstopia z ostrogą
Ssaki
2 podziały szkieletu:
I. szkielet osiowy (czaszka, kręgosłup, mostek, żebra) + szkielet kończyn
II. szkielet kranialny (czaszka) + szkielet postrkanialny (cała reszta)
- Kończyny tylne: piersiowe; tylne: miedniczne
Podział kości ze względu na ukształtowanie zewnętrzne
krótkie (nadgarstka, stępu)
płaskie (łopatka)
długie (w obrębie kończyn)
nieregularne (kręgi)
pneumatyczne (w obrębie czaszki u ssaków dużych i …)
czaszka
- część mózgowa i część trzewiowa
- zrastanie się szwów => określenie wieku zwierząt mięsożernych (nie przeżuwających!)
- żuchwa - jedyna kość należąca do czaszki, a nie zrośnięta z nią
- 2 kości: prawa i lewa. U konia i świni zrastają się po 1 roku, u reszty bardzo późno lub wcale.
- u konia i świni trzon prosty
- przeżuwacze i mięsożerne - trzon lekko wypukły
- krawędź bezzębna dobrze widoczna u konia i przeżuwaczy (u reszty mniej)
- mięsożerne: mniejszy dół żwaczowy w gałęzi żuchwy
=> zęby w zoologii nie należą do szkieletu, ale w archeozoologi - tak
u zwierząt przeżuwających na czaszce rogi
- możdżenie (pustorogie). W przekroju możdżenia antylopy mała pneumatyzacja. Silna pneumatyzacja w możdżeniu owcy, bydła (duże otwory)
- poroże (pełnorogie). Zrzucane 1x/rok => „zrzutek”. Naokoło „zrzutka” róża, w środku porowata wypukła przestrzeń
kręgosłup
- kręgi: szyjne, piersiowe, lędźwiowe, krzyżowe, ogonowe
- budowa: łuk kręgowy, wyrostek kolczysty, trzon
Szyjne
- u ssaków - 7
- I szczytowy: atlas (nie ma trzonu)
- II: obrotnik lub krąg obrotowy (epistropheus). Zakończenie zwane zębem
Piersiowe
- przeżuwacze i mięsożerne 13, świnia 13-15, koń 18
- krąg VIII i IX piersiowy u bydła mają bardzo długi wyrostek kolczysty
Lędźwiowe
- mięsożerne 7, świnia, przeżuwacze, koń - 6
- III krąg lędźwiowy u konia ma rozbudowane trzony, długie wyrostki poprzeczne-żebrowe, wyrazisty wyrostek kolczysty
Krzyżowe - zespalają się w kość krzyżową os sacrum
- koń - złożona z 5 kręgów, wyrostki kolczyste nie zespalają się
- mięsożerne - z 3 kręgów, wyrostki kolczyste zespalają się, ale ich końce są samodzielne
- przeżuwacze - z 5 kręgów (u owcy z 4), wyrostki kolczyste zespalają się w 1 całość
- świnia - z 4 kręgów, brak wyrostków kolczystych
Ogonowe
- mięsożerne 20-23 (pomijane różnice rasowe dotyczące psów krótkoogonowych)
- świnia 2-23
- przeżuwacze: 18-20 (bydło), 12-16 (koza), 14-16 (owca)
- koń 15-21
=> dalsze kręgi coraz mniejsze, zatracają charakterystyczną dla kręgów budowę
Żebra - Costae
- żebra kostne i chrzęstne
- żebra przednie łączą się bezpośrednio z mostkiem (tzw. Żebra mostkowe prawdziwe)
- żebra tylne nawiązują łączność z mostkiem pośrednio przez łuk żebrowy (żebra bezmostkowe / rzekome)
- u ssaków tyle par żeber ile kręgów piersiowych występujących u danego gatunki (przeżuwacze i mięsożerne - 13 par, świnia 13-15 par, koń 18 par)
- przekrój u mięsożernych okrągły, u świni kwadratowy lub prostokątny, u przeżuwaczy płaskie z ostrymi krawędziami z 2 stron, u konia soczewkowate a brzegi łagodne
Mostek sternum - zachowuje się bardzo rzadko
- rękojeść, trzon, wyrostek mieczykowaty
Łopatka (scapula) - kość kończyny piersiowej, odcinek obręczowy
- świnia i koń: grzebień ma guz, kończy się bardzo łagodnie. U reszty zakończenia ostre i brak guza
- łopatka kota zawsze szersza niż psa
Kość ramienna (Humerus) kończyny kości piersiowej, odciek nasadowy
- gruba istota zbira, na powierzchni wewnątrz występują fałdy
- ssaki: szyjka nie jest widoczna
- rynienka biegnie po trzonie
- koń, krowa, świnia - jest bloczek, u reszty dodatkowo główka przy bloczku
- otwór nadkłykciowy u kota
- zając, pies, prymitywna świnia - otwór nadbloczkowy
Kości odcinka przejściowego kończyny piersiowej: promieniowa i łokciowa
- kość promieniowa (Radius)
- u kopytnych od strony przedniej i płaska od strony tylnej (? Coś walnęłam)
- w przekroju kształt półkolisty, istota zbita gruba, jama szpikowa mała
- połączenie z kością łokciową - najlepiej wykształcone u przeżuwaczy, najmniej i konia
- kość łokciowa
- u mięsożernych główka okrągła, u przeżuwaczy podłużna
- u konia ścieśnienie
- między kością łokciową a promieniową u mięsożernych przestrzeń, a u przeżuwaczy i konia zrośnięte
Oscinek obdwodowy k. piersiowej: nadgarstek, środręcze (metacarpus), palce (phalangen)
- mięsożerne: 5 kości środręcza, 5 pakców; świnia 4 + 4. 1 palec nie ma członu 2, poza tym każdy ma 3 człony. Najdłuższy człon 1, max rozwinięte 3 i 4 palec
- przeżuwacze: 2 palce. Występują ślady po zrośnięciu; żłobek i 2 bloczki
- koń - 1 palec (kość pęcinowa, koronowa, kopytowa => człony)
Kości kończyny miednicznej, odc. obręczowy (ossa membri pelvini)
- 2 kości - prawa i lewa zrastają się w spojenie miedniczne
- kość biodrowa, łonowa, kulszowa
- u przeżuwaczy grzebień biodrowy z wgłębieniem, u świni i psa - wypukłość
- panewka (powierzchnia księżycowata, dół panewki, wcięcie panewki)
- owca/koza do rozpoznania za pomocą panewki! U owcy wcięcie wąskie, dół nieregularny; u kozy dół nieregularny
- u mięsożernych płytka panewka
- u konia ostre krawędzie, podłużne wcięcie (w odróżnieniu od kozy)
- świnia - gładka panewka
Kości k. miednicznej, odc nasadowy: kość udowa (Femur)
- cienka warstwa istoty zbitej, duża jama szpikowa, trzon w przekroju okrągły
- po stronie tylnej na trzonie rysują się fałdy zwane wargami, biegnące wzdłuż kości
- koń: krętarz większy, poniżej krętarz mniejszy (guzowata wyniosłość)
- koniec dalszy: 2 kłykcie i bloczek kości udowej