Rozdzial LIX, psychologia sądowa


Rozdział LIX

Ekspertyza kryminalistyczno - psychiatryczna

Podstawa prawna powoływania biegłych zgodnie z art. 202 k.p.k..:

§ 1. W celu wydania opinii o stanie zdrowia psychicznego oskarżonego sąd, a w postępowaniu przygotowawczym prokurator, powołuje co najmniej dwóch biegłych psychiatrów.

§ 2. Na wniosek psychiatrów do udziału w wydaniu opinii powołuje się ponadto biegłego lub biegłych innych specjalności.

§ 3. Biegli nie mogą pozostawać ze sobą w związku małżeńskim ani w innym stosunku, który mógłby wywołać uzasadnioną wątpliwość co do ich samodzielności (zgodnie z art. 115 § 11 k.k.).

§ 4. Opinia psychiatrów powinna zawierać stwierdzenia dotyczące zarówno poczytalności oskarżonego w chwili popełnienia czynu, jak i jego aktualnego stanu zdrowia psychicznego oraz zdolności do udziału w postępowaniu, a w razie potrzeby co do okoliczności wymienionych w art. 93 k.k.

Podstawna prawna przeprowadzania obserwacji sądowo-psychiatrycznej (zgodnie z art. 203 k.p.k.):

§ 1. W razie zgłoszenia przez biegłych takiej konieczności badanie psychiatryczne oskarżonego musi być połączone z obserwacją w zakładzie leczniczym.

§ 2. Orzeka o tym sąd, określając miejsce obserwacji. W postępowaniu przygotowawczym sąd orzeka na wniosek prokuratora.

§ 3. Obserwacja w zakładzie leczniczym nie powinna trwać dłużej niż 6 tygodni, na wniosek zakładu sąd może przedłużyć ten termin na czas określony, niezbędny do zakończenia obserwacji. O zakończeniu obserwacji biegli niezwłocznie zawiadamiają sąd.

§ 4. Na postanowienia, o których mowa w § 2 i 3, przysługuje zażalenie.

§ 5. Minister właściwy do spraw zdrowia, w porozumieniu z Ministrem Sprawiedliwości, określi, w drodze rozporządzenia, wykaz zakładów psychiatrycznych i zakładów leczenia odwykowego przeznaczonych do wykonywania obserwacji, w tym do wykonywania obserwacji osób pozbawionych wolności, oraz sposób finansowania obserwacji, a także warunki zabezpieczenia zakładów dla osób pozbawionych wolności, mając na uwadze potrzebę zapewnienia sprawnego toku postępowania.

Wyłączenie odpowiedzialności z powodu niepoczytalności lub poczytalności ograniczonej (art. 31 k.k.):

§ 1. Nie popełnia przestępstwa, kto, z powodu choroby psychicznej, upośledzenia umysłowego lub innego zakłócenia czynności psychicznych, nie mógł w czasie czynu rozpoznać jego znaczenia lub pokierować swoim postępowaniem.

§ 2. Jeżeli w czasie popełnienia przestępstwa zdolność rozpoznania znaczenia czynu lub kierowania postępowaniem była w znacznym stopniu ograniczona, sąd może zastosować nadzwyczajne złagodzenie kary.

§ 3. Przepisów § 1 i 2 nie stosuje się, gdy sprawca wprawił się w stan nie­­t­rze­ź­wości lub odurzenia powodujący wyłączenie lub ograniczenie poczy­tal­noś­ci, które przewidywał albo mógł przewidzieć.

Inne przepisy prawne dot. opiniowania przez biegłych:

Najczęściej powoływani biegli innych specjalności:

Uzasadnione wątpliwości co do poczytalności oskarżonego (jako podstawa do powołania biegłych):

      1. przebyta choroba psychiczna, uraz mózgu lub inna choroba mogąca prowadzić do zmian w psychice;

      2. długotrwałe lub nałogowe nadużywanie alkoholu;

      3. nadużywanie środków narkotycznych;

      4. leczenie z powodu niewydolności krążenia ze stwierdzenie wcześniej występujących sytuacji utraty przytomności;

      5. zaburzenia w sferze popędu seksualnego;

      6. stwierdzenie przez biegłych w innej sprawie u oskarżonego psychopatii albo niedorozwoju umysłowego oraz organicznego uszkodzenia OUN, mimo nie uznania jego niepoczytalności lub ograniczonej poczytalności w stopniu znacznym;

      7. patologię ciąży;

      8. badanie oskarżonego przez lekarzy psychiatrów w czasie odbywania kary pozbawienia wolności i następnie umieszczenie go w innym zakładzie karnym w izolatce;

      9. brak racjonalnego uzasadnienia dla przestępstwa lub całkowicie nieadekwatną motywację oskarżonego do konkretnego czynu;

      10. osobowość sprawcy z uwzględnieniem jego życia do chwili popełnienia czynu, a nawet po tym zdarzeniu, jak też tego, co objęte jest postawionym mu zarzutem popełnienia przestępstwa;

      11. zachowanie sprawcy odbiegające w sensie ujemnym od postępowania ludzi normalnych pod względem psychicznym;

      12. utrudniony kontakt z oskarżonym i sprawianie przez niego wrażenia człowieka, który nie rozumie zadawanych mu pytań i wyraża się z trudnością;

      13. niezdolność psychiczną żołnierza do pełnienia służby wojskowej.

Wywiad środowiskowy - przeprowadzany zgodnie z art. 213 i 214 k.p.k.:

    1. Sytuacje, w których przeprowadzenie wywiadu jest obowiązkowe: