STAN PADACZKOWY
Stanem padaczkowym określamy powtarzające się napady padaczkowe bez odzyskania przytomności między napadami lub napad padaczkowy trwający dłużej niż 30 minut.
Jeżeli między powtarzającymi się napadami uogólnionymi, toniczno - klonicznymi chory odzyskuje świadomość to stan ten nazywamy napadami gromadnymi.
Stan padaczkowy i napady gromadne wymagają pilnej interwencji ze względu na groźbę trwałego uszkodzenia mózgu.
Ryzyko uszkodzenia mózgu w stanie padaczkowym jest związane z towarzyszącym niedotlenieniem i kwasicą, które prowadzą do obrzęku mózgu oraz czasami do hipertermii. Same długotrwałe drgawki prowadzą do następstw neurotoksycznych.
Etiopatogeneza
Najczęściej stan padaczkowy występuje u chorych na padaczkę w wyniku:
przerwania lub nieregularnego pobierania leków.
zmiany w metabolizmie leków w wyniku interakcji leków lub infekcji.
Stan padaczkowy u chorego, który wcześniej nie miał napadów padaczkowych, wymaga pilnej pełnej diagnostyki.
Najczęstsze przyczyny w tej grupie chorych to :
uraz głowy,
guz mózgu,
zapalenie mózgu,
udar mózgu,
przedawkowanie leków lub narkotyków,
odstawienie alkoholu, opiatów lub benzodiazepin,
zaburzenia elektrolitowe.
Rozpoznanie różnicowe
W diagnostyce różnicowej należy uwzględnić występowanie odwracalnych przyczyn utraty przytomności, takich jak :
hipoglikemia,
hipoksja,
nadciśnienie złośliwe i przełom nadciśnieniowy,
rzucawka.
Postępowanie lecznicze
Należy przyjąć zasadę, że każdy chory, u którego wystąpił stan padaczkowy, musi być hospitalizowany, a każdy chory z brakiem odpowiedzi na zastosowane leczenie musi być prowadzony na oddziale intensywnej opieki medycznej.
W każdej sytuacji należy sprawdzić, a w razie potrzeby przywrócić drożność dróg oddechowych. Jeżeli pacjent oddycha należy podać mu tlen do oddychania przez maskę, jeżeli nie oddycha to należy rozpocząć prowadzenie sztucznego oddychania. Jeżeli u chorego doszło do nagłego zatrzymania krążenia, należy podjąć zabiegi resuscytacyjne.
W każdej sytuacji należy jak najszybciej zabezpieczyć dostęp do żyły i rozpocząć podawanie leków.
Leczenie farmakologiczne stanu padaczkowego należy rozpocząć od dożylnego podania 100 mg tiaminy (w każdym przypadku podejrzenia alkoholizmu lub niedożywienia) oraz 50 - 100 ml 40 % glukozy, a następnie diazepamu w dawkach powtarzanych po 2 mg (do łącznej dawki 10 mg). Zamiennie można zastosować midazolam 5 mg. Jeżeli po 5 minutach drgawki nie ustąpią należy powtórzyć dawkę.]
Jeżeli nie spowoduje to przerwania napadu drgawek, należy ze względu na współistniejący obrzęk mózgu, podać w dość szybkim wlewie kroplowym 250 ml 20 % mannitolu (powtarzając dawkę co 6 - 8 godzin).
Jeżeli drgawki występują nadal, należy podać fenytoinę we wlewie kroplowym, monitorując czynność serca, oddech i ciśnienie tętnicze.
Jeżeli te działania nie przerwą stanu padaczkowego to należy podać tiopental lub diazepam i zaintubować chorego.
Znieczulenie ogólne jest ostatecznym sposobem leczenia stanu padaczkowego.