ZAPYLENIE POWIETRZA
Domieszki mechaniczne w postaci drobnych cząstek pochodzenia nieorganicznego i organicznego w powietrzu pomieszczeń inwentarskich
Pyły pochodzenia nieorganicznego to cząstki:
-gleby
-skał
-sadza
-rozproszkowanie nawozy mineralne
-środki ochrony roślin, owadobójcze itd.
Pyły pochodzenia organicznego pochodzą z:
-roślin
-paszy
-obornika
-złuszczonego nabłonka
-sierści
W pomieszczeniach inwentarskich przeważają pyły pochodzenia organicznego.
Pyły negatywnie działają u zwierząt na:
Skórę
- może pojawić się świąd skórny i objawy zapalne
może dojść do zatkania gruczołów potowych a następnie stanów zapalnych i powstania wągrów- skóra się odtłuszcza, staje się sucha , łatwo ulega uszkodzeniu i powstaje łatwa brama wejściowa do zakażenia
-zatkanie gruczołów potowych zmniejsza wydzielanie potu, a w konsekwencją tego jest zmniejszone oddawanie ciepła przez parowanie
-pyły pokrywając skórę osłabiają jej zdolność czucia i reakcje odruchowe.
2. Oczy
-zanieczyszczenia pyłowe mogą prowadzić do zapalenia spojówek
3. Drogi oddechowe - szkodliwość pyłu jest tym większa im jego cząsteczki przenikają głębiej do dróg oddechowych.
cząsteczki o wielkości 10 µm są całkowicie zatrzymywane w górnych drogach oddechowych i nie dostają się do pęcherzyków płucnych
Pyłu mniejsze niż 5 µm są zatrzymywane w płucach
Pyły osiadające na oskrzelach są stopniowo usuwane przez nabłonek migawkowy przy kaszlu oraz dzięki fagocytozie przez leukocyty
Zachodzi również częściowe rozpuszczenie pyłu w śluzie oskrzelowym i tchawicowym
Część pyłu, która nie została wydalona i rozpuszczona wnika do węzłów chłonnych, pęcherzyków płucnych, a nawet innych narządów
Nagromadzenie się pyłu w węzłach chłonnych powoduje powstanie choroby zwanej - pylica płuc
Dopuszczalna norma zapylenia w stajniach i oborach wynosi 300-400 cząsteczek w 1 cm3 powietrza
Metody pomiarów pyłów
Grawimetryczne ( wagowe) - są mało dokładne
Konimetryczne ( obliczeniowe)- np.. Pyłomierz Owensa, konimetr Zeissa
Metody konimetryczne Owensa
Liczbę cząsteczek wylicza się ze wzoru:
P - suma cząsteczek
N - długość smugi wyrażona jako liczba kratek przypadająca na jej długość
S- średnia zawartość pyłów w jednym szeregu poprzecznym
V- ilość przepompowanego przez pyłomierz powietrza w cm3
Najbardziej znanym i dokładnym przyrządem do pomiarów zapylenia jest konimetr Zaissa
Mikroskop , o zdolności powiększania 200- krotnego
Pompka ssąca powietrze
Ruchoma szalka petriego
Liczbę pyłów ustala się w zakreślonym polu widzenia z powierzchni 1cm3
Mikrobiologiczne zanieczyszczenie pomieszczeń inwentarskich
W powietrzu pomieszczeń inwentarskich obok zanieczyszczeń chemicznych i pyłowych występują również mikroorganizmy
W skład zanieczyszczeń biologicznych wchodzą:
-bakterie
-wirusy
-grzyby
-glony
-pyłki kwiatowe
-nasiona
-sierść
Zapylenie powietrza mierzone konimetrycznie w fermie świń i brojlerów (wg Pilarczyka i wsp., 1981 oraz rudego, 1983)
Nazwa fermy |
System utrzymania |
Rodzaj i sposób zadawania paszy |
Zapylenie ilość cząsteczek /cm3 |
|
Agrokompleks ( tuczarnia) |
Bezściołowy |
Pasza granulowana wysypywana na podłogę |
22-61 |
40,3 |
Bisprol (tuczarnia) |
Bezściołowy |
Pasza półpłynna zadawana do koryt |
10-36 |
19,8 |
Gostyń (Brojlernia) |
Ściołowy (trociny) |
Pasza sypka zadawana mechanicznie do koryt |
6-364 |
73,0 |
BIOS ( brojlernia) |
Ściołowy (trociny) |
Pasza sypka zadawana mechanicznie do półautomatów cylindrowych |
11-277 |
102,5 |
Aerozolem biologicznym nazywamy drobne kropelki pyłu lub drobne cząsteczki materii stałej które zawierają mikroorganizmy znajdujące się w stanie dyspersyjnym w powietrzu
Ze względu na ich skład jakościowy i znaczenie dla ludzi i zwierząt dzielimy je na:
Saprofityczne
Patogenne ( zakaźne)
Mieszane ( składają się z obu w/w)
Wyróżniamy następujące fazy aerozolu:
Faza gruboziarnista- cząsteczki składnika rozproszonego są większe od 100 nm.
Faza drobnoziarnista- cząsteczki składnika rozproszonego są wielkości od 100-50 nm.
Faza jądrowo - kropelkowa - od 50-1 nm.
Faza pyłu bakteryjnego - 50-0,5 nm.
Najbardziej niebezpieczne z punktu widzenia epizootycznego są fazy:
jądrowo-kropelkowa
pyłu bakteryjnego
Klasyfikacja zapylenia powietrza w pomieszczeniach inwentarskich (wg Kovasca, 1975)
Stopień zapylenia |
Stan zanieczyszczenia powietrza |
Liczba cząstek pyłów ( szt./cm3) |
I |
Powietrze dobre |
do 50 |
II |
Słabo zanieczyszczone |
50-100 |
III |
Średnio zanieczyszczone |
100-200 |
IV |
Znacznie zanieczyszczone |
200-300 |
V |
Silnie zanieczyszczone |
300-400 |
VI |
B. Silnie zanieczyszczone |
ponad 400 |
Dopuszczalny stopień zanieczyszczeń mikrobiologicznych w budynkach dla zwierząt
Rodzaj pomieszczenia |
Liczba mikroorganizmów [tys.m3] |
BYDŁO -obory -profilaktoria -cielętniki do 4 miesięcy -cielętniki do 6 miesięcy -porodówki |
70 20 45 70 50 |
TRZODA CHLEWNA -chlewnie loch luźnych i nisko prośnych -chlewnie dla loch wysoko prośnych -porodówki -tuczarnie |
100 60 50 80 |
OWCE -porodówki pozostałe |
50 70 |
DRÓB |
250 |
Metody oznaczeń ogólnej liczby drobnoustrojów w powietrzu
Metoda osadzania ( sedymentacji)
Mechaniczne osadzanie pyłu i mikroorganizmów znajdujących się w powietrzu na powierzchnie stałego podłoża bakteryjnego ( agar na płytkach Petriego). Płytki inkubuje się 24 godziny w temperaturze 37ºC i następnie liczy się wyrosłe kolonie. Ogólna liczbę , lub średnia liczbę koloni z kilku płytek podstawia się do wzoru:
Gdzie :
A- liczba drobnoustrojów w 1cm3 powietrza
a- średnia liczba koloni na pożywce z kilku płytek Petriego
Ł1r2 - powierzchnia podłoża (cm2)
t- czas ekspozycji podłoża ( min)
- uwielokrotniony czas ekspozycji podłoża do 5 minut
Metoda zderzeniowa
Aparaty zwane aeroskopami. Zasada działania- wymuszony przepływ powietrza przez szczelinę pokrywy powietrza , które uderzając o powierzchnie podłoża stałego ( agar na płytce), powoduje ze mikroorganizmy się przyklejają.
Działanie ekologiczne
Szczególnie silne działanie bakteriobójcze maja rośliny o intensywnym zapachu, wydzielające olejki eteryczne zawierające fitoncydy. Wydzielają je rośliny iglaste zawierające dużo żywicy a zwłaszcza:
-sosna
-jałowiec
-jodła
-świerk
-cis
-daglezja
-żywotnik
Rośliny liściaste:
Brzoza
Lipa
Dąb
Grab
Klon
Jesion
Topola
Czeremcha
Czarny bez
Głóg
Leszczyna
Jarząb
lilak