Krwotok, krwawienie (łac. haemorrhagia) - gwałtowna utrata krwi w jej pełnym składzie na skutek choroby (na przykład gorączki krwotocznej) lub urazu naczyń krwionośnych.

Krwotok może być zewnętrzny, spowodowany raną otwartą lub wewnętrzny, kiedy krew nie znajduje ujścia poza organizm. Przykładem krwotoku wewnętrznego jest wylew krwi do mózgu. Rozróżniamy także krwotoki mieszane, kiedy źródło krwotoku znajduje się wewnątrz organizmu, a krew wypływa na zewnątrz, np. krwotok z nosa.

Choroby wywołujące groźne dla życia krwotoki to: gruźlica płuc, rak, żylaki przełyku, choroba wrzodowa żołądka i dwunastnicy czy hemofilia. Nagłe krwotoki, pociągające za sobą szybką utratę krwi, mogą doprowadzić d o wstrząsu krwotocznego, a nawet śmierci.

Krwotoki dzielimy na:

• sercowe - krwotok sercowy powstaje wskutek urazu (rana kłuta, takie rany nie zawsze są śmiertelne), pęknięcie blizny pozawałowej (zwłaszcza w stadium organizacji zawału).

• aortalne

• włośniczkowe

• żylne - jeśli uszkodzona zostaje żyła, wypływająca krew ma barwę ciemnoczerwoną, płynie wolno, jednostajnie

• tętnicze - jeśli uszkodzona zostaje tętnica, krew wypływa pulsującym strumieniem, jest barwy jasnoczerwonej

• miąższowy - krwotok ten zazwyczaj następuje wskutek uszkodzenia narządu i wynaczynienia krwi z drobnych naczyń

Objawy krwotoku

• blady kolor skóry

• ogólne osłabienie

• przyspieszone i ledwo wyczuwalne tętno (tętno nitkowate)

• zaczerwienienie skóry

• spadek ciśnienia krwi

• mroczki przed oczami

• niepokój

• szum w uszach

• zimny pot

• z czasem utrata przytomności

Postępowanie przy krwotoku zewnętrznym

1. Podniesienie zranionej kończyny w górę

2. Ucisk ręczny przez jałowy materiał

3. Założenie opatrunku uciskowego^[1]

4. Unieruchomienie kończyny

---