Uzależnienie emocjonalne (love addiction) = narkotyk miłości, zatrucie psychologiczne
Miłość ma charakter obsesji, wiąże się z unikaniem zmian.
Cechy wg Giddensa :
Upojenie - uzależniony emocjonalnie podmiot jest w relacjach z partnerem, który jest mu niezbędny do dobrego samopoczucia, doświadcza stanu podobnego do upojenia
Dawka - uzależniony emocjo. podmiot potrzebuje coraz większych dawek obecności i czasu spędzonego z partnerem. Jego nieobecność wtrąca go w stan prostracji. Podmiot istnieje tylko wtedy, gdy jest przy nim partner, myślenie o nim nie wystarcza, potrzebuje nieustannych i dotykalnych dowodów przywiązania. Zwiększenie dawki często wyłącza parę ze świata. Jeśli uzależnienie jest obopólne, jeden partner ogranicza relacje do drugiego. Partner to jedyna forma nagrody w życiu jako forma ucieczki. Codzienne obowiązki zaniedbywane, bo na 1 msc. spędzanie czasu z partnerem. Jak nie ma partnera - os. uzal. ma wrażenie nieistnienia.
Utrata własnego ja - w uzal. emocj. Istnieje niebezpieczeństwo utraty tożsamości, zdolności krytycznej oceny samego siebie, a tym bardziej zdolności do krytycznego spojrzenia na drugą osobę, traktowanej jak pokarm, bez którego nie sposób się obyć. Poczuciu utraty tożsamości towarzyszą wstyd i wyrzuty sumienia. Czasem uzależniony uważa, ze w relacji z partnerem nie all jest ok., że uzależnienie jest szkodliwe i chciałby się od niego uwolnić. Świadomość uzależnienia powoduje, ze uważa siebie za niegodnego czegoś lepszego, co popycha go jeszcze bardziej w ramiona partnera, który przygarnia go i przebacza mu. Uzależnienie jest postrzegane jako wyjątkowo cenne doświadczenie i dla podlegającej mu osoby nic innego nie jest tak obfitym źródłem satysfakcji.
Wg. Giddensa uzal. emocj. to reakcja obronna i ucieczka, potwierdzenie braku samodzielności.
Podmioty uzależnione to gł. kobiety w różnym wieku. Są to osoby wrażliwe, niedowartościowane, nieustannie poszukujące miłości. Nie wiedzą, że maja prawo do dobrego samopoczucia i że miłość nie polega na ciągłym żebraniu o uwagę i dowody miłości partnera.
Wiele kobiet uzal. emocj. było wykorzystywane seksualnie, maltretowane fiz i psych w dzieciństwie. Mają objawy głębokiej negacji siebie. Dośw. maltretowania fiz i psych są przyczyną pasywności i podporządkowania. Cierpią one na dewaluację uczuć, mają pocz. winy. Boją się utraty miłości, rozstania, samotności. Odczuwają silny lęk.
Współuzależnienie - stan, który charakteryzują wszelkie zaburzenia czy dolegliwości związane lub powodowane przez skoncentrowanie na potrzebach i zachowaniach innych osób. Osoby współuzależnione miały wychowywały się w wywierającym mocne naciski środowisku rodzinnym, w którym nie wolno było wyrażać uczuć. Takie osoby zaniedbywaną wł. potrzeby i uczucia (choroba utraconego ja).
Cermak - kryteria diagnostyczne współuzależnienia :
♥ nieustanne uzależnianie pocz. wł. wartości od umiejętności kontrolowania siebie i innych pomimo występowanie negatywnych skutków tego postępowania
♥ przyjmowania odpowiedzialności za zaspokajanie cudzych potrzeb z zaniedbywaniem wł.
♥ niepokój i zatarcie granicy wł. osoby w sytuacjach bliskości i rozłąki
♥ zaangażowanie w relacje z jednostkami cierpiącymi za zaburzenia osobowości, uzależnienie od substancji, inne współuzależnienie i zaburzenia kontroli impulsów
♥ wyst. 3 lub więcej z następujących : nadmierne uciekanie się do negacji, tłumienie emocji, depresja, nadpobudliwość, natręctwa, lęki, nadużywanie subst., obecne lub przeszłe doświadczanie powtarzającego się nadużywania seksualnego lub przemocy, choroby wywołane stresem, pozostawanie w pierwotnym związku z osobą nadużywającą subst. Przez co najmniej 2 lata bez zwracania się o pomoc do kogoś z zew.
Razem z Współuzależnienie syt. choroby psychiatryczne, inne uzależnienia, zaburzenia osobowości.
Cechy Współuzależnienia :
→ jest wyuczane lub podświadomie nabywane na drodze procesu „zranienia” psychicznego, do którego dochodzi na skutek nadużyc lub maltretowania w dzieciństwie
→ ma charakter ewolucyjny ( traumatyczne przeżycia dziecka blokują rozwój)
→ ma charakter chroniczny, postępujący i złośliwy ( bo może wyzwalać samookaleczenia, egresję, nadużywanie subst. I choroby zw. ze stresem)
→ leczenie na sesjach psychoterapeutycznych
→ może mieć charakter pierwotny (jeśli os. cierpi na nie od dzieciństwa) lub wtórny ( gdy rozwinęło się w wyniku zaangażowania w związek z partnerem z zaburzeniami lub w syt. Innego początkowego zaburzenia psychicznego
Terapia
- terapia indywidualna
- t. grupowa
- gr. Samopomocowe
♥ Dzielenie się dośw. I pragnieniem zmiany, poszukiwanie wspólnego wyjścia z syt, zmiana postawy z biernej na czynną, kształtowanie samodzielności.
♥ Zdobycie świadomości i odkrycie wrażliwości, co pozwala na trzeźwe spojrzenie na własne ja i zmianę na lepsze wł. życia, otwarcie na nowe możliwości wyboru. Lepsze rozumienie samego siebie, porzucenie postawy nadmiernie krytycznej i kontrolującej