Kształcenie zdalne
Jest to idea nauczania na odległość wywodzi się z nauczania korespondencyjnego, które w niektórych krajach uprawiane jest już ponad to lat. Teorie kształcenia na odległość przedstawia szereg prac A. Batesa(1995), S. Juszczyka (2002) i innych. Nauczanie na odległość rozpowszechniło się w Australii, Kanadzie, Szwecji, Norwegii, Finlandii i Stanach Zjednoczonych. Doświadczenia zgromadzone w tych krajach można z powodzeniem wykorzystać w innych krajach m.in. w Polsce, umożliwiając zdobycie wykształcenia np. osobą niepełnosprawnym oraz wszystkim tym, dla których dojazd np. do uczelni czy też szkół z jakiś powodów tał się utrudniony lub niemożliwy.
Modele kolejnych generacji kształcenia na odległość
Pierwsza generacja: Model korespondencyjny czyli skrypty i podręczniki, materiały drukowane, lekcje nadawane przez radio.
Druga generacja: Model multimedialny czyli lekcje na taśmach audio, lekcje na taśmach wideo, dyskietki komputerowe z programami, interaktywne taśmy i dyski wideo.
Trzecia generacja: Model synchroniczno teleedukacyjny to audio-konferencje, wideo-konferencje, lekcje przez radio i telewizję.
Czwarta generacja: Model asynchroniczny przez Internet czyli interaktywne multimedia, dyski CD i dvd, materiały prezentowane w sieci Internet, teleedukacja z komputerem jako medium
Formy i środki kształcenia na odległość
Technologie multimedialne i Internet mogą być wykorzystywane w dwojaki sposób:
Model zewnętrzny, wykorzystywany przez studentów:
Studiujących w domu, uzupełniających wykształcenie,
Niepełnosprawnych,
Pracujących,
Skreślonych, zmieniających uczelnię, zmieniających zawód.
Model wewnętrzny, dla stacjonarnych studentów:
Studiowanie dodatkowego przedmiotu,
Lepsze zrozumienie i dodatkowe ćwiczenia „kursowego” przedmiotu,
Pogłębienie wiedzy danego przedmiotu,
Poznanie innej formy prezentacji wiedzy „kursowego” przedmiotu
Ze względu na stosowane środki komunikowania się można wyróżnić następujące metody nauczania na odległość:
- nauczanie korespondencyjne
- nauczanie za pomocą radia i telewizji,
- interakcyjne systemy telewizyjne,
- nauczanie wspomagane komputerem,
Główne zasady dydaktyczne kształcenia zdalnego:
zasada obiektywizacji nauczania - opracowane i utrwalone treści programowe, porady i wskazania odtwarza i przekazuje nieosobowe medium, przechowujące te treści. Powoduje to specyficzne odłączenie procesu nauczania od osoby nauczającej. Poza tym taki materiał nauczania jest dobrze zaplanowany pod względem metodycznym i merytorycznym, odznacza się większą przejrzystością i może być stale kontrolowany z punktu widzenia efektywności.
zasada różnicowania mediów - należy pamiętać, że nie każde medium nadaje się w jednakowy sposób do pełnienia określonej funkcji kształceniowej w danym procesie nauczania, należy więc dokonać wyboru odpowiedniego do danej sytuacji edukacyjnej środka przekazu.
Uniwersytety kształcenia zdalnego w Polsce
Centrum nauczania zdalnego- Uniwersytet Szczeciński
Centrum zdalnego nauczania- Uniwersytet Jagielloński
Centrum technik kształcenia zdalnego- Uniwersytet śląski
Zdalne kształcenie- Uniwersytet Łodzki
Czasopisma:
e-mentor (dwumiesięcznik)
czasopismo elektroniczne- wirtualna edukacja (to pierwsze w Polsce czasopismo elektroniczne, publikowane w Internecie co dwa miesiące od dnia 25 X 2000 r., które zajmuje się popularyzacją szeroko rozumianej edukacji na odległość.)