Joanna Gurba
Pedagogika - kształcenie zintegrowane i edukacja przedszkolna
Rok 2, grupa 1
Temat (15): Czynności nauczyciela oraz uczniów podczas pokazu, jako metody kształcenia - założenia i przykład.
PLAN REFERATU:
Metody kształcenia - definicja.
Czym jest pokaz?
Umiejętności ucznia, które rozwija podczas pokazu.
Czynności nauczyciela przed i podczas pokazu.
Przykład podany w literaturze.
Moja krótka refleksja.
Metoda kształcenia jest świadomy sposobem kierowania uczeniem się. Polega ona na ciągłym doborze treści kształcenia oraz sposobów działania nauczyciela i ucznia. W związku z tym dobieramy takie warunki uczenia się, aby proces kształcenia dla naszego podopiecznego był czymś przyjemnym i aby on sam czerpał z tego satysfakcję.
Metod kształcenia we współczesnej dydaktyce jest wiele, ja w swoim referacie ograniczę się do analizy - pokazu jako metody kształcenia indywidualnego, czyli zorientowanego na pojedynczego ucznia.
Pokaz ma na celu ukazanie uczniowi wybranych przez nauczyciela zjawisk oraz kierowanie jego obserwacją tak, aby dostrzegł najważniejsze właściwości tych obiektów.
Pokaz może wypełniać całe zajęcia, ale najczęściej jest on tylko ich częścią - początkową lub środkową.
Do umiejętności ucznia, które rozwija podczas pokazu należy:
- obserwacja prezentowanego obiektu/procesu wg wskazówek nauczyciela
- selekcjonowanie wrażeń
- zdolność wyboru właściwego bodźca
- oczekiwanie na bodziec
- czujność
- przeszukiwanie pola
- wykrywanie trudno dostępnych obiektów (np. informacji ukrytej w dłuższym tekście)
Do czynności nauczyciela podczas pokazu należy:
- ustalenie, co ma być obserwowane i w jaki sposób
- postaranie się przewidzieć reakcje emocjonalne uczniów na pokaz i jego obiekt
- przygotowanie grupy do pokazu
- postaranie się o sproblematyzowanie pokazu
- postaranie się o interaktywne środki dydaktyczne i ograniczenie symulacji
- wykorzystanie komputerów do rejestracji i analizy danych
- zapewnienie uczniom dobrej widzialności i słyszalności
- sprawdzenie sprzętu i zapewnienie sobie pomocy technicznej w razie gdy zawiedzie
- ocena wartości pokazu po jego zakończeniu
Przedstawiając uczniom określone przedmioty, należy liczyć się z ich wcześniejszymi doświadczeniami i postawami. I tutaj Bolesław Niemierko podaje przykład dziewczynki o imieniu Joasia, która przyniosła do szkoły bukiet chabrów i obdarowała nim swoją ulubioną nauczycielkę, panią Tereskę. Nauczycielka była nieco podenerwowana tym, co się dzieje w szkole, ale na widok ogromnego bukietu bardzo się rozpogodziła i na forum klasy zaczęła zachwycać się kwiatami. Jednak był w tej oto klasie mały chłopiec o imieniu Janusz, którego ojciec był rolnikiem i uprawiał zboże. Dla niego chabry były zmorą, niczym pięknym. Januszek na forum klasy wyraził opinię ojca na temat chabrów, na co nauczycielka jedynie uśmiechnęła się i nie poddała tego komentarzowi. Ponieważ wiedziała, że jej chabry kojarzą się z czymś innym, niż tacie Januszka.
Przedstawione przeze mnie zagadnienie ogromny nacisk kładzie na rozwój umiejętności poznawczych uczniów, ale ograniczeniem jest duży koszt wyposażenie sali oraz wahania uwagi uczniów. Metoda ta niesie ze sobą dużo dobrego i osobiście uważam, że jeśli tylko warunki na to pozwalają to nauczyciele powinni często z niej korzystać. Z pewnością zajęcia będą ciekawsze, a uczniowie nie będą na nie przychodzić z przymusu, a jedynie z własnej woli. Lekcje będą przyjemne i może dzięki temu zaczną bardziej interesować się nauką co wpłynie na ich pozytywne oceny.