Wpływ związków zawodowych na oczekiwania inflacyjne- związki zawodowe są ugrupowaniem monopolistycznym. Ze wzgl. na swoja silną pozycje jest w stanie kontrolować ceny. Kontrolują one „swoje ceny” czyli związki zawodowe cene siły roboczej tj. płace . Gdy podnosi się ogólny poziom cen i rosną koszty utrzymania, związki zawodowe wysuwają postulaty płacowe. Pracodawcy niechętnie wchodzą w zatargi ze związkami zawodowymi na tle płacowym. Związki maja w ręku „silną broń strajkowa” a po drugie pracodawcy są przekonani że każdą podwyżkę płac będą w stanie przeżucić na ceny. Gdy rosną koszty produkcji przedsięb. przeżucaja ten wzrost na ceny wyrobów gotowych obciążając w ten sposób nabywców. Wpływ związków zawodowych na inflację kosztową próbowano uzasadnić przez porównanie wzrostu płac ze wzrostem wydajności pracy. Wskazywano na istotne różnice w tempie wzrostu wydajności pracy w poszczególnych gałęziach przemysłu i równocześnie bardzo zbliżone tempo wzrostu płac nominalnych w tych gałęziach. Skoro w jednych gałęziach nastąpił wzrost płac pod wpływem wzrostu wydajności pracy, to inne grupy zawodowe będą domagać się sprawiedliwego udziału w ogólnych efektach wzrostu wydajności pracy i dążyć do wyrównania proporcji płac między różnymi gałęziami. Wynikiem tych społecznych żądań jest wzrost kosztów wytwarzania i cen.
Wpływ inflacji na bezrobocie Ciekawą teorie na temat zależności między stopą inflacji a stopą bezrobocia przedstawił angielski ekonomista A. W. Philips. Zależność tę określa się jako krzywą Philipsa. Zgodnie z tą teorią wyższej inflacji powinna towarzyszyć niższa stopa bezrobocia i odwrotnie. W roku 1970 zależnością opisaną w formie krzywej Philipsa zajął się M. Friedman. Udowodnił on, że odpowiadające stanowi równowagi długookres. wielkości pełnego zatrudnienia, produkcji potencjalnej, płac realnych i bezrobocia nie zależą od tempa inflacji. Krzywa Philpsa ukazuje, występującą w krótkim czasie, tymczasową zależność między inflacją a bezrobociem w sytuacji, gdy gospodarka dostosowuje się do gwałtownej zmiany globalnego popytu. Warto zauważyć, że krzywa Phillipsa przecina oś poziomą przy pewnych rozmiarach stopy bezrobocia (punkt a na osi). Wynika stąd, że przy stopie bezrobocia niższej od pewnego poziomu (0A) płace nominalne wzrastają, natomiast przy bezrobociu przewyższającym ten poziom następuje spadek płac nominalnych. Istnieje zatem taki poziom stopy bezrobocia, który stabilizuje płace nominalne(0A). Ze względu na to, że dynamika płac nominalnych uzależniona jest - na gruncie analizowanej koncepcji - od stanu rynku pracy, można przyjąć, że stabilizacja płac odpowiada stanowi równowagi na rynku pracy. Wynika z tego wniosek, że dla tej równowagi charakteryst. jest istnienie pewnego poziomu bezrobocia. Strategia marketingowa w przedsiębiorstwie- Strategia marketingowa jest elementem ogólnej strategii działania przedsiębiorstwa oraz stanowi wyraz jego misji w zachowaniach na rynku. Ma ona charakter funkcjonalny. Def. jest jako wybór celów, rodzajów polityki czy reguł, które nadają kierunek marketingowym działaniom przedsiębiorstwa, wyznaczają kombinację i alokację środków w zależności od zmieniającej się sytuacji rynkowej (warunków otoczenia i konkurencji). firma musi zapewnić sobie dominującą pozycję nad konsumentem, źródłami zaopatrzenia, firmy wówczas rozbudowują system śledzenia zmian w otoczeniu (bliższym i dalszym- badania rynku), starają się kreować produkty i zdobywać rynki.Rozwój strategii marketingowej wymaga obszernej, pogłębionej analizy sytuacji wewnętrznej i zewnętrznej firmy, syntezy użytecznych informacji oraz rozstrzygnięcia problemów decyzyjnych charakteryzujących się wysokim poziomem nieprzejrzystości, niepewności i ryzyka. W procesie rozwoju strategii marketingowej potrzebne jest przede wszystkim znaczne doświadczenie i rozległa wiedza o potrzebach i zachowaniach podmiotów rynkowych. W tym procesie konieczne jest systematyczne prowadzenie analizy oraz strategiczne rozumowanie .Rodzaje strategii: Okno Ansoffa Istnieje wiele różnych strategii marketingowych będących wynikiem oddziaływania różnych czynników. Biorąc pod uwagę dwa podstawowe tj. krąg aktualnych i potencjalnych nabywców oraz oferowany produkt, można wyróżnić cztery typy strategii:
- strategia penetracji rynku - polega na poszukiwaniu możliwości zwiększenia sprzedaży dotychczasowego produktu na dotychczas. rynku, - strategia rozwoju rynku - zakłada wejście z dotychczas sprzedaw. produktem na nowe rynki,
- strategia rozwoju produktu - zakłada wprowadzenie nowego, ulepszonego produktu na dotychczasowy rynek,
- dywersyfikacja strategia innowacji - jest najbardziej „ambitną” strategią, polega na wprowadzeniu przez przedsiębiorstwo nowych produktów na rynki, na których dotychczas nie działało. POPYT PODAZ ELAST. POPYT - jest to relacja między ceną danego dobra lub usługi a ich ilością, którą konsumenci mogą i chcą nabyć po określonej cenie przy założeniu niezmienności pozostałych zjawisk rynkowych. Elastyczność cenowa popytu jest to stosunek względnej (procentowej) zmiany wielkości popytu do względnej( procentowej) zmiany czynnika, który tę zmianę wywołał, czyli zmiany ceny danego dobra bądź usługi. Można ją określić tylko w stosunku do czynników mierzalnych. PODAŻ- jest to relacja między ilością dobra jaką producenci są skłonni zaoferować (cała ilość dóbr) do sprzedaży w danym określonym czasie a ceną, przy zachowaniu ceteris paribus (niezmien. pozostałych zjawisk rynkowych) Elastyczność - stosunek procentowej zmiany wielkości podaży do procentowej zmiany ceny.Odnosi się do sposobu, w jaki wielkość podaży reaguje na zmiany cen:* jeżeli mała zmiana ceny wywoła względnie dużą zmianę podaży, to mówimy że podaż jest elastyczna, * jeżeli duża zmiana ceny wywoła względnie małą zmianę podaży, to mówimy że podaż jest nieelastyczna. produktywnośc krańcowa w przedsiębiorstwie przez krańcową produktywność (KMC) uważa się dodatkowy przyrost produktu (D Q), jaki zostanie uzyskany w wyniku zwiększenia o jednostkę danego czynnika (c1), przy nie zmienionej postaci pozostałych czynników. Zależność tą wyraża się formułą:Wskazuje ona, że zwiększenie jednego z czynników przy jednoczesnym utrzymaniu pozostałych bez zmian, powoduje obniżenie produkcyjnej krańcowości pierwszego, a podniesienie krańcowej produkcyjności pozostałych.W związku z krańcową produktywności poszczególnych czynników produkcji formułuje się zależność pomiędzy nimi a zyskami przedsiębiorstwa, w formie warunku. Sprowadza się on do tego, że maksymalizacja zysku przedsiębiorstwa wymaga, żeby stosunki krańcowych produktywności poszczególnych czynników produkcji do ich cen (p) były dla wszystkich czynników równe. Powyższe zależności wskazują również, że określone produkty mogą być wytwarzane w oparciu o różne czynniki wykorzystywane w różnych proporcjach. Są one w pewnych proporcjach zmienne, w sytuacji gdy czynniki produkcji mogą być substytuowane. Wybór zaś ich zależy od stosunku cen jednych produktów do drugich. Krańcowa produktywność
kapitału powinna bowiem stanowić punkt odniesienia, jeśli chodzi o proces inwestycyjny w
przedsiębiorstwach. Jeżeli realna stopa procentowa przekracza produktywność krańcową,
racjonalnie postępujące przedsiębiorstwo powinno ograniczać inwestycje, w przeciwnej
sytuacji powinno je zwiększać.