Konspekt zajęć metodycznych
Jak radzić sobie ze stresem?
Wykonali:
SŁ
MŚ
Temat: Jak radzić sobie ze stresem?
Cele:
Rozpoznawanie oznak stresu
Rozwijanie umiejętności radzenia sobie z napięciem pojawiającym się w trudnych sytuacjach
Metoda: Miniwykład, burza mózgów, odgrywanie scenek
Forma pracy: Praca w grupach, praca na forum klasy
Pomoce dydaktyczne: Koperty ze scenkami, czyste kartki papieru A4, mapa stresu
Przebieg zajęć:
I Część wprowadzająca
Praca na forum klasy. "Burza mózgów".
Uczniowie zastanawiają się indywidualnie, jakie sytuacje powodują w nich stan wewnętrznego napięcia - są źródłem stresu. Następnie podają swoje przykłady zapisując je na tablicy.
Miniwykład dotyczący pojęcia stresu. Definicja stresu, rodzaje stresu i ich źródło.
II Część właściwa zajęć
Praca w małych grupach.
Uczniowie w 4 grupach (po 5 ok. osób) mają za zadanie zastanowić się, jakich objawów doświadcza osoba, która jest pod wpływem stresu, analizując podane przez siebie poprzednio przykłady. Każda z grup otrzymuje jedno z następujących pytań:
* Jakie mogą być fizyczne oznaki nadmiernego stresu?
* Jak zbyt duży stres wpływa na myślenie?
* Jakich uczuć możemy doświadczać, gdy znajdujemy się pod wpływem nadmiernego stresu?
* Jak nadmierny stres wpływa na zachowanie?
Uczniowie podają swoje odpowiedzi na forum klasy. Stwierdzamy, że są to objawy nie tylko nieprzyjemne, ale również utrudniające wykonywanie zadań, a często także zaburzające stosunki z innymi ludźmi.
Mapa stresu - przyczyny, zachowanie, sposób radzenia.
Każdy indywidualnie wypełnia poniższą tabele by zdać sobie sprawę z własnego zachowania, postępowania w stresujących, często nieprzyjemnych sytuacjach.
Co mnie stresuje? |
Jak reaguje? |
Co zrobić? |
|
|
|
Chętne osoby wypowiadają się na temat swojej tabeli, czego celem jest by reszta uczestników zrozumiała, iż nie tylko oni nie radzą, bądź radzą sobie ze stresem.
Krótkie omówienie folii:
"Sposoby unikania nadmiernego stresu":
- dojrzała postawa wobec życia,
- realistyczne wymagania,
- planowanie czasu pracy, nauki
- zdrowy styl życia,
- dbanie o przyjaźnie
"Metody radzenia sobie ze stresem":
- realistyczne myślenie,
- czasem obrócenie trudnej sytuacji w żart,
- rozmowa z bliską osobą,
- ćwiczenia relaksacyjne,
- ćwiczenia fizyczne
Praca w małych grupach.
Każda z grup otrzymuje po jednej ze scenek. Zadaniem jest zastanowienie się, odegranie scenki i jej krótkie omówienie.
Tematy scenek:
1. Rozpoczyna się trudna klasówka. Ewa jest bardzo zdenerwowana, uciekają jej z głowy wszystkie myśli. W jaki sposób mogłaby zmniejszyć napięcie?
2. Iwona gra jedną z ról w szkolnym przedstawieniu. Ma dużą tremę przed występem. Co może zrobić, aby trochę mniej się denerwować?
3. Krzysztof dostał dzisiaj ocenę niedostateczną z fizyki. Jest z tego powodu przygnębiony. Co może zrobić, aby poprawić sobie nastrój?
4. Piotrek chciałby zaprosić swoją koleżankę z klasy do kina. Nigdy wcześniej nie umawiał się z dziewczyną i dlatego myśląc o tym, jak wypadnie, odczuwa zdenerwowanie. Co Piotrek może zrobić, aby mniej się denerwować?
5. Ania ma odpowiadać z historii, by poprawić ocenę na koniec semestru. Z powodu niespodziewanego przyjazdu kuzynów nie mogła się dobrze przygotować. Zamierza prosić o przesunięcie terminu poprawki, ale boi się reakcji nauczycielki. Co może zrobić, by zmniejszyć napięcie?
6. Janek umówił się na spotkanie z koleżanką. Był już trochę spóźniony, więc dodatkowo zdenerwowany. W pośpiechu założył nową świetną bluzę. W trakcie powitania zauważył, że dziewczyna przygląda mu się z uśmiechem. Z boku bluzy przyczepiona była ogromna, kolorowa metka. Janek poczuł się dość głupio. Co może zrobić, by rozładować napięcie?
Ćwiczenie na odreagowanie stresu- pompowanie balonów a następnie przekuwanie ich.
Ćwiczenie relaksacyjne.
Usiądź wygodnie... rozluźnij wszystkie mięśnie...zamknij oczy.. i zdaj sobie sprawę z własnego oddechu... pozwól mu płynąć jego własnym rytmem... następnie wyobraź sobie drogę lub ścieżkę, taką, jaką lubisz... może być w lesie, nad morzem, pośród łąk czy nad jeziorem, jak chcesz... wyobraź sobie, że idziesz w poszukiwaniu zaczarowanego ogrodu, że idziesz tą drogą.... aż dochodzisz do bardzo wąskiego i gęstego żywopłotu... odszukujesz furtkę... jest zamknięta.... szukasz klucza, udaje ci się go znaleźć pod kamieniem... otwierasz... wchodzisz... przed twoimi oczami pojawia się cudowny i tajemniczy obraz... to, co dostrzegasz, trudno byłoby opisać...nigdy tak cudownego miejsca jeszcze nie widziałeś... kolory... dostrzegasz je w kwiatach, drzewach, kamieniach, trawach... kształty... we wszystkim, na co spojrzysz.. konary drzew, kształty nieznanych ci roślin, owoców na drzewach... zapachy, jakie wyczuwasz... są wyczuwalne od wszystkiego, na co skierujesz swe nozdrza.... czujesz ziemię, czujesz wodę, jej zapach, jest taki orzeźwiający... i to wszystko, co wokół... twoja twarz, dłonie prawie dotykają miłego powiewu i promieni słonecznych.... przedostające się spomiędzy liści... lub gdy jesteś na otwartej przestrzeni... przyjemne ciepło... chłoniesz każdy szczegół... również dźwięki, szmery, śpiewy ptaków, opadanie liści, skrzypienie suchych gałęzi pod nogami... w centrum ogrodu stoi wysokie, piękne drzewo... nigdy takiego nie widziałeś... jego kolor jest srebrno- zielono- złoty.. gdy podchodzisz, kolory się zmieniają... stajesz bardzo blisko... dotykasz wielkiego, mocnego pnia, przykładasz policzek... i przekazujesz mu wszelkie problemy, które cię trapią... ufasz mu i czujesz, że ten potężny lokator zaczarowanego ogrodu jest twoim przyjacielem i sojusznikiem... następnie wolno kierujesz się w stronę furtki.. czujesz się lekko i spokojnie... jeszcze skinieniem głowy mówisz „ do widzenia” ... i spoglądasz na piękne i wielkie drzewo i uśmiechasz się... wychodzisz z ogrodu, zamykasz furtkę, chowasz klucz... i kierujesz swe kroki w drogę powrotną... pozostaje w tobie twój zaczarowany ogród... jest on twoją tajemnicą... nikt go nie zna... zawsze, kiedy chcesz, możesz go odwiedzić i podzielić się swymi zmartwieniami... pozostajesz jeszcze przez chwilę z myślami i odczuciami... następnie otwierasz oczy i przeciągasz się.
III Część końcowa zajęć
Uczestnicy siadają w kręgu, każdy ma dokończyć zdanie: "Chciałbym powiedzieć wam na pożegnanie, że..."